بهترین مفصل دنیا؟
همه چیز برای برف ریزه
در پایان سال گذشته، ران استرک یک کافه قدیمی را در وسط بازسازی کرد Witte de Whit، پر جنب و جوش ترین خیابان در شب در روتردام . این جاده قبلاً محل زیارت شبانه در تعطیلات آخر هفته بود، اما نیت آن فراتر رفت: تبدیل شدن به نمادی از نسل جدید. او مشترک خود را De Witte Aap (میمون سفید) به افتخار چیزی که او آن را شگفتانگیز دنیای طبیعی میدانست: دانهی برف نامید. گوریل آلبینو با شکوه در باغ وحش بارسلون الهام بخش محل برگزاری بود با حضور او در قالب یک مجسمه، ظاهرش و حتی جوهر بارسا در باری که معمولاً هواداران بارسا در شب های مسابقه در آن جمع می شوند.
بهترین لوگو
ممکن است بیاهمیت به نظر برسد، اما بخشی از عظمت آن این است که قطعهای از آرم روی تیشرتها، زیر لیوانیها و پوسترهایی که مکان را زینت میدهند وجود دارد. ساده، موثر و شاخدار. اما فراتر از ایده بودن یا نبودن، قدرت این تصویر همچنین به ما این امکان را می دهد تا بفهمیم که چگونه یک نوار، یک نوار ساده بدون هیچ گونه نمایش فنی یا صحنه برای نوازندگان سولو، به یکی از موارد ضروری در روتردام تبدیل شده است. صفتی منصفانه در شهری که بیشتر از دیدنش باید آن را تجربه کرد و چه بهتر از اینکه تا دیروقت آن را زندگی کرد. تأثیر زیباییشناختی آن، آن را به یک بنای تاریخی تبدیل کرده است، که باعث میشود شهرت آن مانند آتش در شهری با ملیتهای زیاد و تعصبات کم گسترش یابد.
24/7 بدون توقف
لطف این بار از زمان شروع به کار این است که هر روز از یک بعد از ظهر تا خروج آخرین میمون باز است. به لطف این، او اولین دقایق شهرت خود را در دهان پیشخدمت ها، کارگران تنها و ملوانانی به دست آورد که می خواستند از هر سه شنبه در شهری که تا آن زمان خسته کننده بود، لذت ببرند. و در آنجا در میان دامادهایی که هر مادری از آنها متنفر بود، شهرت به وجود آمد و خدمت پیچیده شد. سپس مد آمد و گرایش اجتنابناپذیر در بین افراد خوب برای رفتن به جایی که افراد بد در حال معاشرت هستند. . اکنون به لطف جوهر یک نوار بدون محدودیت، جایی برای همه وجود دارد. قبل از ناهار آبجو بدهید، برای یک قهوه بعد از ظهر انفرادی در حال خواندن Bolaño، برای کمی بعد از کار چورا و حتی در آغوش گرفتن یک تیر چراغ برق . هر روز همان دگردیسی بی دردسر بدون بریدگی یا انتقالی که در آن یک فضای مربع کوچک تبدیل به یک جهان می شود.
محیط جهانی در برنامه De Witte
پروانه Whit's Witte
Witte de Whit قبلاً یک سرکش خیابانی بود، اما چیزی که نتوانسته بود انجام دهد این بود که استعداد جوانان بی قراری را که در شب در حال شبکه بودند، هدایت کند. با این حال، این نوار توانسته ** هنرمندان گالری هایی مانند MAMA یا مراکزی مانند WDW ** را گرد هم بیاورد. تماس با هنر فقط در مورد قهوه و آبجو نیست، بر روی دیوارهای آن نمایشگاه های موقتی وجود دارد که بله، ممکن است بویی شبیه به لوازم بدنی بدهد، اما در نهایت تثبیت این ارتباط است. جدای از هنر، De Witte Aap همچنین این افتخار را دارد که به رقبای محلی تقویت کیفیت بدهد. او حتی به دلیل سرایت محض موفق شد دفتر مرکزی یک روزنامه محلی قدیمی، NRC را به کافه Nieuw Rotterdams، جایگزین شیک De Witte Aap تغییر دهد.
دی جی ها، بارهای بالای درخت و فقط بارمن های مرد
تجزیه و تحلیل Witte Aap تنها به عنوان یک نوار نمی تواند به نتیجه گیری های بزرگ منجر شود. فقط یک جمله ساده: "من اینجا به من خوش گذشت." موفق می شود زیرا جایی برای مبارزه طبقاتی زیبایی شناختی نیست، فقط برای استقبال محتاطانه و آغوش خداحافظی است. سپس مفصل وظیفه خود را با قیمت های مقرون به صرفه انجام می دهد، در حال نواختن دی جی (نه فقط نواختن آهنگ ها) روی صحنه ای که در خدمت فضای داخلی و تراس است. . بیرون از درختان میله هایی برای گفتگو بین افراد سیگاری پشتیبانی می شود. آخرین چیزی که این مکان را به شما می دهد این است که فقط پیشخدمت مرد وجود دارد. در ابتدا به عنوان یک حکایت متولد شد، اما اکنون نمادی از مکان است. آنها اطمینان می دهند که به این ترتیب زنان احساس راحتی بیشتری می کنند و مغناطیس لزج میله ها در ساعات خاصی از شب خنثی می شود. صرف نظر از اینکه این یک بهانه است یا نه، این فقط یک نمونه دیگر از این است که چگونه یک بار می تواند احساس خوبی را در هر کسی ایجاد کند. چون بالاخره برای شادی لحظه ای خاص به جاهایی سفر می کنیم که مقصر باشند.