Semo tutti romani: آنچه باید در مورد رومانسکو، گویش رم بدانید
در دوره خود و علیرغم اینکه ویتوریو گسمن از رمانسک دفاع کرد، زمانی که نماینده سیاستمدار جمهوری روم در فیلم معروف توسط لوئیجی مگنی ( Scipione l'Africano ) تنها زبان لاتین به عنوان زبان رسمی صحبت می شد.
در قرون وسطی و با سقوط امپراتوری بود که زوال این زبان به نفع یک گویش رایج، غیررسمی، مبتذل، سرگرم کننده، خودانگیخته، خلاق، فولکلور، تازه، غنی از عبارات محاوره ای ، پرستش مقدسین و به طور متناقض سوء استفاده از کفرگویی هایی مانند لی مورتاچی توآ! (معروف به روماناکیو ، یا حذف ظرافت کمی که سلف آن ارائه می دهد). همچنین تمایل کلمات ساده برای مفاهیم عمیق. فلسفه ناب
Scipione l'Africano، تلاوت به زبان رومانسکو
اولین تماس و/یا علاقه من با گویش رومی سه سال پیش بود، زمانی که کارم را در انباری در پایتخت ایتالیا در اعماق ترمینی شروع کردم. من که هفت سال قبل بورسیه اراسموس را در رم گذرانده بودم، با اطمینان در قرار ملاقات حاضر شدم تا با همکاران جدیدم ملاقات کنم: همه رومی ها، همه به زبانی کاملاً ناشناخته برای من صحبت می کنند. "مو، ننیامو آ مانجا" من همیشه سر وقت غذا گوش می کردم. در نهایت این را فهمیدم ماکارونی، در ظهر، بخشیده نمی شود، علیرغم اینکه در ایتالیایی گفته می شود و می گویند: Adesso andiamo a mangiare”.
متأسفانه آنجا در مکان های مخفی، حاشیه، در بودجه های کم یا در جلسات فقط متولدین شهر (از نوع اسنوب خودداری کنید) زیبایی بزرگ ) و فقط آنجا، این زبان در قرنطینه صحبت می شود. شیوه زندگی صحنهای - زمانی که رم هنوز پایتخت نبود - که در گذشته تأثیرات توسکانی در واج ها و دستور زبان خود داشت که توسط خود فلورانس و برخی از حوزه های کلیسا طرد شد. که آنها دانته را ترجیح می دهند، پیچیده، آشفته، عصبانی و ظریف.
برای قرن ها رمانسک این یک زبان ممنوع در ایتالیای تکه تکه شده بود ، تقسیم شده، بدون هیچ هویتی به عنوان یک ملت. سختی فعلی او در آنجا نهفته است، اما توبه او نیز وجود دارد، زیرا او به خلقت او تشویق می کرد ریز اقلیم های کوچک با زبانشان، آداب و رسوم، مشاهده آینه های خود بازیگر، با تمام نبوغ و حساسیتی که این امر از سوی مردم به همراه دارد. رم، با مهم ترین محله های قدیمی اش (Monti، Testaccio یا Trastevere) این یک تئاتر ناب است. صحنه ای که تنها با جادوی بازیگرانش که از خیابان گرفته شده اند و از جهانی شدن رنج می برند زندگی می کند. این دو شاعر را مجذوب خود کرد که با غزلیات کنایه آمیز خود، حرف مردمی را که به سوی ناکجاآباد می رفتند را برای همیشه حفظ کردند. و اینکه امروزه گونه ای است که در معرض خطر انقراض محافظت شده است.
در احشایی ترین رم صحبت رومانسکو را خواهید شنید
تریلوسا در قرن 20 و جوزپه جواکینو بلی در قرن نوزدهم آنها توانستند هوای تازه را به رومانسکو تنفس کنند و اعتبار خاصی را در سرتاسر ایتالیا به آن بازگردانند و آن را به تمام جهان عرضه کنند. کارلو آلبرتو کامیلو ماریانو سالوستری برای خواننده جاری تر و کمتر پیچیده بود. او بخش بزرگی از ابیات هندسی هجایی خود را در نشریه چاپ کرد روگانتین مجله ای -که در سال 1848 تأسیس شد- نامش از شخصیتی که بیش از صد سال پیش در تراستوره زندگی می کرد گرفته شده است: تراستورینو، همچنین نامیده می شود. با تکههایی پوشیده شده، پارچههای کثیف و پهنی که لبخندی همیشگی بر دهان میکشید.
با زبانی تند و تیز، تیری در کلمه، تریلوسا ( Er compagno scampagno , استل دی روما یا آمار ) سالهای فاشیسم و سالهای پس از جنگ را به شدت مورد انتقاد قرار داد. همچنین برخی از کره های واتیکان. متون او، مانند متن های کافکا یا اورول را می توان به جامعه امروز تعمیم داد. همچنین، مانند بلی ( مرگ با کدا, خلقت میمون یا Er giorno der giudizzio ) مالیخولیا، بدبختی های انسانی، پیکارسک، افسون زدگی، گناهان کشنده، اندوه درونی، تمسخر، افسانه ها و نیاز مبرم به انسانی کردن الهی و کاریکاتور کردن اهانت آمیز وجود دارد.
توسعه آن در یک لحظه کلیدی شکل گرفت، دقیقاً زمانی که ایتالیا پس از نبرد اتحاد خود را تکمیل کرد پورتا پیا ، که در آن برساگلیری ها کشور را از انبوهی از پاپ آزاد کردند. یک سال بعد، در سال 1871، خود تریلوسا متولد شد و رم پایتخت بود . یک بار دیگر در مرکز جهان قرار گرفت، یک بستر عالی برای این شاعر بود، که شاهد همنام خود را برگزید و رومی را به عنوان راهی برای بیان خود و درک جهان دوباره راه اندازی کرد. در کلید نکوهش، طنز و استعفا... زیرا رم درک نمی شود، اما پذیرفته شده است.
سال ها می گذرد، شهر مملو از گردشگران و مهاجرانی است که از سراسر کشور وارد می شوند. گمرک گم می شود و بومی های معتبری که باقی مانده اند (کارلو وردونه، فرانچسکو توتی، جیجی پروئیتی...) برای زمان گذشته که بهتر بود متاسفم. در آن نیاز به بازیابی آن، آکادمی رمانسک ، جایی که گروهی از مردم (هیچ کس زیر 50 سال نیست) جمع می شوند تا آیات گذشته را بررسی کنند و احیا کنند. آهنگ های جدید اختراع کنید، آهنگ های نجات گابریلا فری را به یاد بیاورید یا به سادگی آن Semo tutti romani را به خاطر بسپارید.
و این بسیار عالی و خاص است که هرگز نمی توان آن را فراموش کرد. درجه گستاخی آنها زمانی به وجود آمد که آنها شروع به فتح جهان باستان کردند. هنگامی که در قرون وسطی، آنها را به یک شهر کوچک در مرکز یک قطعه زمین چکمه شکل که توسط تمدن های مختلف اشغال شده بود، کاهش یافتند. منزوی، برهنه، و فقط توسط دیوارهای اورلیایی محافظت می شود ، از اوضاع آگاه شد و در فراز و نشیب ها سخت شد. منطقی و عادی است که امروز آنها زندگی ابدی را به یکی از سلاح های اصلی خود می گذارند: کلمه، گویش رومی آن. این آغاز وجود فعلی شماست.
julioocampo1981@ را دنبال کنید
_ شاید شما هم علاقه مند باشید..._* - بهترین غذاهای خیابانی رم (برای رومی ها)
- من، رم
- شهرهای گرافیتی (فراتر از بنکسی)
- Roma Nuova: شهر ابدی مدرن
- 100 چیز در مورد رم که باید بدانید - بهترین مکان ها برای غذا خوردن در رم
- مکان هایی در تراستوره که در آن حتی یک گردشگر پیدا نمی کنید
- راهنمای رم
تراستوره، محله رومانسکو