انقلاب برای آشپزخانه ای کمتر «مچو».

سوزان بار و انقلاب تنوع آشپزی او.

بدون شیرین کننده، بدون مواد نگهدارنده، بدون تقویت کننده طعم یا گلی که واقعیت را تزئین می کند و نوشیدنی بد را بهتر از بین می برد. مستند The Heat: A Kitchen (R) تکامل، در آخرین جشنواره فیلم برلین به کارگردانی کانادایی برای اولین بار به نمایش درآمد مایا گالوس، ماهی تابه ای برای وضعیت نابرابری است که غذای بین المللی در حال تجربه آن است.

فیلمبرداری گالوس در آوریل 2017 آغاز شد، ماهها قبل از بیانیههایی که علیه هاروی واینستین، تهیهکننده فیلم، جنبش #MeToo را راهاندازی کرد و موارد مشابهی از آزار و اذیت و آزار جنسی در بخشهای دیگر مانند آشپزخانه گزارش شد. و با این حال، قهرمانان این مستند با نیم نگاهی صحبت نمی کنند و گالوس که بعد از این همه رسوایی فیلم را به زبان می آورد، اعتراف می کند که تغییر ممکن است سرعت گرفته باشد، اما ما آنقدر عقب بودیم که هنوز راه زیادی در پیش داریم.

کارگردان The Heat را پس از اولین مستندی که به زنان در خدمت اختصاص داده شده بود، شروع کرد. ظرف: زنان، پیشخدمت و هنر خدمات. «با انجام تحقیقات، شروع به خواندن مقالاتی در مورد زنان در صنعت آشپزی و عدم وجود نمایندگی کردم. برخی از آنها عناوینی مانند "زنان آشپز کجا هستند؟" داشتند. و واقعاً همیشه سرآشپزهای زن وجود داشته اند، فقط ما به آنها علاقه ای نداشته ایم.»

بهشت گیاهخواران آماندا کوهن از سال 2008.

عدم توجه

این دقیقاً یکی از شکایت های یکی از قهرمانان مستند است. آماندا کوهن، صاحب یکی از محبوب ترین رستوران های گیاهی در نیویورک، آب نبات خاک. "بخش بزرگی از مشکل رسانه ها هستند، آنچه که همیشه روی جلد می بینید یا کسانی که جوایز می گیرند مردان هستند." او می گوید. و در حالی که او آن را می گوید، همانطور که توسط انبوهی از پوشش ها با نام های مردانه بزرگ آشپزخانه گواه است. و البته، اگر تبلیغاتی نداشته باشید، اگر نامتان پرطرفدار نباشد، او میگوید: «برای باز کردن رستوران قدرتمندی که همه توجه را به خود جلب میکند، پولی دریافت نمیکنید». این سفیده ای است که دمش را گاز می گیرد.

کوهن مثال دیگری می آورد، که از اوژنی برازیر: اولین کسی که شش ستاره میشلن گرفت یک زن بود، بله. با این حال، زمانی که آلن دوکاس خیلی دیرتر موفق شد، این خبر کاملاً Brazier را پاک کرد.

ویکتوریا بلمی، شیلیایی، اما حرفه اش در آشپزخانه بین المللی بوده است، از استرالیا تا بارسلونا و در نهایت در نیویورک مسئول آشپزخانه چاملی (که در پایان سال 2017 آنجا را ترک کرد)، جلوی دوربین توضیح می دهد که رویای او این است که رستوران خود را باز کند. او می گوید: «با داشتن آزادی بیشتر، یک بوم خالی برای بیان خودم در بشقاب ها. اما او به دلیل صحبت های شریک زندگی خود چنین فرصتی را به دست نمی آورد.

سوزان بار، سرآشپز کانادایی، او همه چیز را پشت سر گذاشت تا بتواند اولین و دنج رستوران شنبه Dinette خود را در تورنتو افتتاح کند. و در طول فیلمبرداری می بینیم که چگونه باید به دلیل عدم سرمایه گذاری بسته شود.

موضوع نقش ها

"مردها برای افتخار آشپزی می کنند، زنان برای عشق آشپزی می کنند" (مردان برای جلال غذا می پزند، زنان برای عشق) ضرب المثلی است که افسانه را تکرار می کند آنیتا لو. مجموعه ای از نقش های تثبیت شده در آشپزخانه، از خانه تا رستوران های ستاره دار میشلین. یکی دیگر از مشکلات این است که بفهمیم چرا هر چه بیشتر در سطح غذا بالا میرویم، زنان کمتر دیده میشوند.

"مادر من تقریبا همیشه آشپزی می کرد و وقتی پدر و مادرم از هم جدا شدند، پدرم یک آشپز زبردست شد." به کارگردان می گوید. ویکتوریا بلمی در این فیلم در مورد اینکه چگونه پدرش آشپزی را به خاطر نمی آورد صحبت می کند. همیشه مادرش بود. و این تقریباً همیشه درست است."

"زنان کسانی هستند که همیشه آشپزی کرده اند، آنها هستند که برای مردانی که بعداً سرآشپز شده اند آشپزی می کنند." بلمی هم می گوید.

سرآشپز آنیتا لو در تلاش برای شکستن این هنجار جنسیتی است. آنیتا لو که تقریباً پیشگام در صحنه لذیذ نیویورک بود، رستوران خود را افتتاح کرد آنیسا در سال 2000. آشپزخانه او، جایی که او پیراشکی های معروف خود را آماده کرد، مملو از زن بود و وقتی تصمیم می گیرد آن را ترک کند و در سال 2017 ببندد، این کار را خسته از دعوا انجام می دهد **("اگر شما سفید، صاف نیستید، شما با هنجارهای جنسیتی تناسب ندارید، البته عصبانی می شوید.» او می گوید) ** و «فضایی برای نسل های جدید» بگذارید. نسل های جدیدی که حداقل مدلی مثل او خواهند داشت.

آنیتا لو و آشپزخانه زنان سابقش در آنیسا.

آزار و اذیت، سوء استفاده

اگرچه پوشش رسانه ای کمتری نسبت به شکایات در صنعت سینما داشت، اما پایه های آشپزخانه نیز در نهایت در سال گذشته مطرح شده است. فهرست سرآشپزهای محکوم شده کم کم به روز می شود. و ممکن است تازه آغاز کار باشد. "هر روز داستان های بیشتری وجود دارد و زنان بیشتری که مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند یا مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند، احساس امنیت بیشتری می کنند." گالوس می گوید.

در مستندش، آیوی نایت، یک آشپز سابق که امروز منتقد غذا است، قسمت دلخراشی را که با آشپزش متحمل شده بود را بازگو می کند، که روسای رستوران به آن پاسخ دادند: «آنجا بمانید».

آماندا کوهن خیلی واضح می گوید: "آنها مرا مورد آزار و اذیت قرار نداده اند که من یک زن هستم، بلکه به این دلیل که همه آنها احمقی هستند که هرکس را ضعیف تر می بینند مورد آزار و اذیت قرار می دهند."

اگر انقلاب زنان در آشپزخانه در حال دستیابی به چیزی است – و همه آنها بر آن اتفاق نظر دارند – آن است اشکال توهین آمیز و نظامی در حال نابودی است (بیهوده نیست، فرآیند کار "The Brigade System" نامیده شد) که سرآشپزهای رسانه ای دوست دارند گوردون رمزی

آنجلا هارتنت، فقط یکی از شاگردان او که 17 سال با رمزی کار کرد و امروز یک سرآشپز معتبر به نام خودش است و رستوران های خودش را اداره می کند (کافه مورانو، میخانه مرچنت در لندن) اولین کسی است که از آن روش ها چشم پوشی کرد، آن آشپزخانه های ناراحت کننده ای که به شما احساس کوچکی می دهند، که آنها مکان های دلپذیری برای کار نیستند.

تنها سرآشپز با سه ستاره در فرانسه.

استاندارد دوگانه

در نهایت، ** Anne-Sophie Pic، سرآشپز Maison Pic،** تنها زن در فرانسه با سه ستاره میشلین، یکی از تنها شش ستاره در جهان، و چهارمین سرآشپز در جهان که به آن دست یافته است، او با ایجاد یک غذای "کمتر ماچو" بر این ایده تاکید می کند. داستان شخصی خود را بازگو می کند. او این رستوران را از پدرش به ارث برد که یک ستاره گرفت. او بسیاری از آن را از او و بقیه به تنهایی یاد گرفت، زیرا در زمان خود، به عنوان یک زن، او نمی توانست وارد مدارس آشپزی شود.

زن بودن و خودآموخته بودن دو عیب در مدیریت یک رستوران معتبر بود. فکر می کرد او را می پذیرند اما در آشپزخانه خودش چون زن بود به او احترام نمی گذاشتند. او از تحمیل خود به سیستم قدیمی امتناع کرد: فریاد زدن، توهین کردن، درخواست "بله، آشپز" به عنوان پاسخ.

زیرا در آن صورت، علاوه بر این، استانداردهای دوگانه ظاهر می شود. "اگر من مستقیم تر باشم، آنها از من انتقاد می کنند، اما اگر من مرد بودم این کار را نمی کردند." او می گوید. به عنوان یک زن، قرار است شما شیرین تر و مهربان تر باشید.

بدون پیشفرض یا پیشداوری، او در نهایت آشپزخانهای مرتب دارد که در آن احترام غالب است، اگرچه سلسله مراتبی همچنان وجود دارد. آرزویش: «آشپزخانه جای سختی برای کار نباشد. بخش انسانی مهم است.»

آرزوی همه روزی خواهد آمد که نیازی به ذکر «آشپز زن» نباشد. (به انگلیسی زن آشپز). مثبت هستند، آنها از تغییر استقبال می کنند، اما در عین حال محتاط هستند. آنها نمیخواهند به عنوان «تزیین روی بشقاب» ادامه دهند، زیرا خوب است در مورد زنان در آشپزخانه صحبت کنیم.