پدر و مادرت چطور سفر کردند؟
به نظر می رسد یک هزاره از زمانی که ما استفاده کردیم می گذرد دوربین های دور ریختنی ما با افتخار غذاخوری، کلاه سوپرمارکت و نقشه کاغذی می پوشیدیم... آه، آن زمان هایی که توریست بودن به خوبی دیده می شد!
در عرض چهل سال از سفر با تمام خانواده در صندلی، عملاً هیچ سفری با آنها نداشتیم و تا زمانی که رفتیم. تنها در دنیا و تنها در دنیا... اما متصل به موبایل ، آن همراه جدید از نسل هزاره که از آن جدا نمی شویم، چه برسد به سفر.
اما زمانی بود که مردم جرأت کردند - بله جرأت کردند - بدون موبایل سفر کنید ، جی پی اس یا هر چیزی که آنها را بدون شوک پیدا کند. برایشان اهمیتی هم نداشت که برای هر روز ظاهر متفاوتی بپوشند، چیزی راحت برای گذراندن تعطیلات کافی بود. آن جسارت ها پدران و مادران ما بودند.
در نیواورلئان همیشه جاز وجود دارد.
نیواورلئان زندگی ما
در مارس 1998 بود که رامون و ماریا کریستینا، مسافران گالیسیایی، به نیواورلئان پرواز کردند. همانطور که می گویند، مقصدی نبود که در رادار اسپانیا باشد در دهه 90 اما در نهایت به وجود آمد سفر زندگی آنها با تشکر از شرکت شما
شهر چقدر چندفرهنگی بود، نفوذ بزرگ آفریقایی، اسپانیایی، فرانسوی و آمریکای لاتین. همچنین مناظر، آن دشت های عظیم، مزارع بی نهایت پنبه و شکر و البته جاز.
این مسیر با دوربین آلمانی او برای همیشه جاودانه شد رولی 35 تی به اندازه یک بسته تنباکو مناسب برای سفر و جدا نشدنی در تمام آن سال ها. «عکسها، بعد از فرهنگ و بازدیدها، مهمترین چیزی بود که باید آن لحظات را به یاد آورد و دوباره زنده کرد. در خانه ما بی نهایت وجود دارد آلبوم های عکس از مهمانی های خانوادگی، از لحظات روزمره، اما مهمتر از همه، از سفر تابستانی . خارج از تمرکز (بسیاری)، خارج از مربع (بسیاری) ... اما همه آنها حتی اگر کامل نباشند یک خاطره را حفظ می کنند.
و اینگونه بود که یک را به تصویر کشیدند نیواورلان که به نظر می رسید جاز بی وقفه، همانطور که آنها به گشت و گذار می پرداختند می سی سی پی در یک کشتی قرن نوزدهمی که در آن هیچ کمبودی وجود نداشت غذای کریول و موسیقی، همانطور که ماکت آن را کشف کردند مزرعه تارا از بر باد رفته و قبرستان لافایت ، "گوتیک خالص، بسیار چشمگیر...".
به طور خلاصه، طرف دیگر از زندگی آمریکایی و یک نیواورلئان پرانرژی و پر جنب و جوش قبل از اینکه توسط آن ویران شود طوفان کاترینا.
سفر با ماشین پرطرفدارترین بود.
چیزی که هرگز گم نشد...
محو کردن آن سفرهای ابدی با ماشین (بدون هواپیما: یک سال در سال و با شانس) و البته با راهنمای میشلین ! اگر چیزی بود که در آن گم نشد کیت مسافرتی از والدین ما بودند نقشه قرمز 990 اسپانیا و راهنمای سبز کنجکاوی های گردشگری و فرهنگی . چگونه می توان آن نقشه را که زندگی خاص خود را داشت و با آن در صورت لزوم به استرالیا رسید را فراموش کرد.
"در آغاز دهه 80 ما بدون تلفن همراه، بدون اینترنت، بدون مرورگر، بدون تهویه مطبوع سفر کردیم، اما با لاستیکهای میشلن، نقشهها و راهنماهایمان که از همان لحظه اول ما را هیجان زده کردند. .es
از سال 1973 آنها انجام داده اند نقشه های اسپانیا و جهان، هر ساله با بهترین مسیرها، هتل ها، رستوران ها به روز می شود. در دهه 80 و 90، بله، بیشتر خانواده ها را هدف قرار می داد. توسط 1250 پستا تو یکی گرفتی راهنمای میشلین و برای 325 پستا، با نقشه اسپانیا.
پرتقاضاترین مسیرها مربوط به محور مادرید-کاتالونیا و مادرید-کشور باسک بوده و بیشترین درخواست ها مربوط به نقشه های مربوط به اسپانیا-پرتغال ژوزه تاکید می کند. راهنمای میشلن در زندگی ما متوقف نشده است، اگرچه اکنون بسیار بیشتر است فرمت دیجیتال در سال 1997، 630،000 نقشه فروخته شد، در حالی که در سال 2017، 425،000 نسخه.
پاریس در دهه 90.
او با قطار به پاریس می رفت
برای فرانک بابینگر، جغرافیدان و استاد گردشگری در دانشکده بازرگانی و گردشگری UCM، آنچه بیش از همه تغییر کرده است زیرساخت ها و کیفیت وسایل سفر بوده است. خوب و تعداد مسافران، او می گوید: «ما از 300 میلیون در سال 1980 به 1300 میلیون امروز رسیده ایم.
«امروزه هر خودرویی کیفیت بالاتر و تجهیزات بیشتری نسبت به خودرو دارد خودروهای مجلل سپس. آ صندلی ایبیزا پرداخت های بهتری نسبت به الف دارد مرسدس بنز سپس. همچنین هواپیماها مدل های دیگری بودند که هیچ ربطی به آنچه امروز داریم ندارند.» و اضافه می کند که شاید آنهایی که کمترین تغییر را داشته اند، کشتی ها بوده اند، زیرا کشتی های کروز عملاً وجود نداشتند.
و البته با قطار به پاریس رفت. در سال 1991، زمانی بود که کارول و مارتین تصمیم گرفتند به این شهر سفر کنند شهر عشق این کار را با گروه همسایه ها و دوستان جدانشدنی خود انجام می داد (زمانی بود که ما با همسایه ها رابطه داشتیم، درست است). «از آنجایی که در مهمانیهایی که در خانه برگزار میکردیم بسیار سرگرم بودیم، تصمیم گرفتیم شادی خود را با فرانسویها تقسیم کنیم. یک را گرفتیم تالگو که مسیر را انجام داد بارسلونا - پاریس . از قبل در قطار مهمانی را شروع کردیم، شام خوردیم: املت سیب زمینی، پا امب توماکت و البته یک بطری Juve i Camps.» کارولینا با خوشحالی می گوید.
آنها بازدید کردند برج ایفل ، میدان های الیزی ، باطل ، گالری لافایت Y ورسای . و چند حکایت از آن پاریس دهه 90؟ رانندههای تاکسی که میخواستند استفاده کنند، سالادهای بدون روغن و نمک… خاطرات آن سفر واقعاً عالی است، زیرا همه چیز مثل الان آماده نبود، شما کمی به چیزی که میخواستید رفتید. .
آژانس ها، آن همراهان مسافرتی
آژانس ها محبوب ترین آنها در آن زمان بودند، آنها به ندرت ساخته می شدند سفرهای خارج از اسپانیا بدون توسل به خدمات آنها. سوزانا و سانتی خود را سازماندهی کردند ماه عسل در هند با یکی از آنها. «در آن زمان این یک مقصد معمولی نبود ماه عسل ، اما ما در می یابیم هندوستان ترکیبی از احساسات فراتر از رمانتیسم پاریس، کارائیب 2x1 او توضیح می دهد که از قبل شروع شده بود و همه آژانس ها به ما توصیه کردند.
و هند بود و تقریباً یک میلیون پستا ، ضایعاتی که باعث شد آنها احساس کنند ماهاراجه های اصیل هستند. او می خندد: «در سال 1999 بود، قبل از پایان جهان (به یاد داشته باشید که در سال 2000 همه سیستم های رایانه ای از کار می افتادند و جهان فرو می ریزد...)».
یک ماه هیجان انگیز برای یک ماجراجویی که در آن کمبود راهنما، هتل، غذا، ترانسفر وجود نداشت، زیرا همه چیز مرتب بود.
"ما چیزهای زیادی در مورد خود به یاد داریم راهنمای هندی، آ سیک از منطقه پنجاب ، یک رزمنده روحانی که مدام شکایت می کرد که ما به چیزهایی توجه نمی کنیم زیرا وقت خود را برای عکاسی از آنها تلف می کنیم. سوزانا می گوید اگر 24 ساعت شبانه روز ما را با موبایلش ببیند، چه می گوید؟!»
آنها با نادیده گرفتن سیک، از یک عکس گرفتند شوک فرهنگی که آنها عاشق آن شدند، زیرا می گویند هند یا شما را به وحشت می اندازد یا باعث می شود عاشق شوید. "ما یک ... داشتیم دوربین رفلکس پدر شوهرم که وزن بسیار زیادی داشت و بچه های هندی او را از کیلومترها دورتر می دیدند. خرید قرقره در آنجا تقریبا غیرممکن بود و هر بار که در یک شهر بزرگ توقف می کردیم، دهلی نو مثلاً موجودی ما تمام شد!»
پس از آن سفرهای بسیاری دیگر آمد، اما آنها هرگز هند را فراموش نمی کنند. احتمالاً در 25 سال زندگی مشترکشان برگردند، اگرچه مطمئناً (میگویند) موبایل را در خانه میگذارند.
امروز سوار بر اتوسو؟ غیر ممکن!
جاده و پتو
پدر و مادر ما هر بار سفر نمی کردند تعطیلات آخر هفته برای فرار، این برای ثروتمندان بود. همه چیز به یک بار در سال کاهش می یابد، در کریسمس ، به هفته مقدس و یا به تابستان . «زمانی که روزنامههای بزرگ نسخههای آگوست خود را با Gran Vía یا Castellana خالی باز میکردند به پایان رسیده است. فرانک بابینگر، جغرافیدان و استاد گردشگری در دانشکده بازرگانی و گردشگری UCM، به Traveler.es میگوید: در پاریس، در پاریس، در ماه اوت از خودروها برای پارک هزینه دریافت نمیشد، زیرا سودآور نبود، کسی آنجا نبود!
از روزهای ابدی از آفتاب و ساحل ، و از بعدازظهرهای تابستان در مناطق پیک نیک روستا ، ما شروع کرده ایم به دنبال تجربیات خارق العاده، سفرها (گاهی خسته کننده)، مسیرهای پیاده روی، گردشگری پایدار ، و غیره. زیرا یکی از تفاوت های بزرگ بین ما و والدین ما این است که ما ما نمی خواهیم توریست باشیم ، می خواهیم بی توجه بمانیم و به گذراندن یک آخر هفته راضی نیستیم، بلکه ماه ها و حتی سال ها اقامت را انتخاب می کنیم.
"وجود نداشت airbnb و امثال آن، اگرچه ما در جستجوی بالکن ها نگاه کردیم اجاره آپارتمان در تابستان . مردم به دنبال این نبودند که مانند مردم محلی زندگی کنند یا حتی با آنها ملاقات کنند: ما انسان شناس نبودیم، ما توریست بودیم.
**هیچهایک** چطور؟ قبل از آن رایج بود، امروز تقریبا یک خودکشی. فرشتگان، نقاش و ماجراجو، به این ترتیب جزایر قناری و پرتغال را سفر کرده بودند. در سفر دوم، ماشین آنها را سرگردان گذاشت و جای تعجب نداشت... «ما به استوریل، یک شهر ساحلی در پرتغال می رفتیم، چهار بزرگسال با دو پسر دو ساله، یک دختر نه ساله، گهواره، کالسکه، یک قایق برای ساحل، و همه در یک صندلی 121. در آنجا ماشینمان خراب شد و با اتوتوپ رفتیم. یک اتومبیل رانی که همراه مکانیکش بود ما را متوقف کرد و آن را برایمان تعمیر کرد.»
تمام آن معصومیت در آن پراکنده شد پاییز 92 با جنایت هولناک دختران آلکاسر، از آن زمان به بعد، سوارکاری به عنوان یک بی پروایی تنها برای فیلم های آمریکایی.
تابستان کجا سفر کردید؟
و همانطور که گفتم میگل ریوس که در اتوبوس بلوز تو در جاده و با سرعت روز زندگی کردی. زمان رسیدن مهم نبود، مهم مسیر بود چون او به آرامی سفر کرد «یک یا دو هفته مقصدی را انتخاب میکردیم و دو یا سه روز قبل از آن میرفتیم و مسیری را برای رفتن و دیگری را برای بازگشت مشخص میکردیم تا دو مسیر متفاوت را طی کنیم. رامون و ماریا کریستینا، مسافران نیواورلئان، میگویند.
در سفر خود از گالیسیا به آلیکانته، در این مسیر توقف کردند دره افتادگان, زباله ، شب را در آنجا گذراندند، ادامه دادند تا اینکه آلکالا دو هنارس آنها دوباره به خواب رفتند و سرانجام به آلیکانته رسیدند و در آنجا 10 تا 15 روز را سپری کردند. و در اطراف Jaén، Albacete، Segovia... سفر به اسپانیا آنها این گونه بودند، بداهه. «با نزدیک شدن به شب، شهر یا شهر بعدی را دیدیم و با راهنمای میشلین هتل انتخاب کردیم، با توجه به کیفیت و قیمت، رسیدیم و بخوابیم! وقتی به مقصد رسیدیم، دهان به دهان حرکت کردیم و از همسایه ها پرسیدیم.» این زوج گالیسیایی توضیح می دهند.
سفرها طولانی، ناراحت کننده و جاده فرعی . اینها ذینفعان بزرگ بودند، زیرا آنها شبکه ای از رستوران ها، کافه تریاها و مکان های پیک نیک داشتند که می توانستند برای ناهار توقف کنند، و چقدر این ناهارها طعم خوبی داشتند! تورتیلاهای کوریزو !
خوشا به حال تابستان های هندوانه و خربزه!