جزیره کریستینا، زیارتگاه گردشگران و مردم محلی
636 کیلومتر از کامپیوتری که این خطوط نوشته شده اند، قسمت دوم مسیر در امتداد ساحل هوئلوا آغاز می شود. کوستا د لا لوز تقریباً غیر مهمان نواز در هوئلوا.
آخرین چیزی که کریستف کلمب توانست قبل از عزیمت به قاره آمریکا از Palos de la Frontera از شبه جزیره ببیند، در طرف دیگر پونتا آمبریا. بسیاری توانستهاند از روی حوله تصور کنند که چگونه این سه کارول در مسیر خود به دنیای جدید از جلو عبور کردند. کارول های پر از ملوان از شهرهای این مسیر.
مانند کریستف کلمب قرن بیست و یکم و با ماشین به عنوان وسیله نقلیه، رانندگی با همراه آتلانتیک همچنان جذاب است. زیرا پس از ترک پونتا آمبریا، ال پورتیل یا ال رومپیدو، آنچه در ادامه میآید قبلاً طعم کمی از فادو دارد.
ما ال پورتیل را پشت سر می گذاریم تا به عنوان همراه وفادار سفر خود، مسیر خود را با اقیانوس اطلس ادامه دهیم.
آخرین روستاها قبل از ورود به پرتغال هنوز باقی مانده است خانه های سفید اندلس و سواحل که در آن سکوت حاکم است، بنابراین لازم است توقف کرد.
مثلا؟ ساحل ردوندلا، که در دهه 60 بسیاری با اسب و کالسکه از میان درختان کاج به آنجا آمدند. دیگر آن چیزی نیست که بود، اما هنوز هم یکی از آن گوشه های پنهان ماسه سفید است که ارزش رفتن به آن را دارد.
در نزدیکی، در مزارع مانند مونتری، خارجی ها از کشورهایی مانند ** انگلستان یا حتی ژاپن ** قطعه ای از بهشت خود را دارند با طعم اندلسی و بوی درخت پرتقال. شما فقط باید راه بروید تا آن را بررسی کنید. آنجا همسایه ها انگلیسی صحبت می کنند و بهترین مکان برای استراحت روزهای آخر است.
در عین حال، مادرلینیها و کاستیلیها اجازه میدهند خود را توسط امواج ساحل Islantilla تکان دهند. پر از هتل و شهرنشینی برای استراحت آنها.
را سواحل هوئلوا به هر حال، در مقایسه با همسایه خود کادیز یا آلگاروه پر جنب و جوش، آشناترند.
نور عصر قایق های ماهیگیری در اسکله Isla Cristina را روشن می کند
و خانواده ها اعم از محلی و غیر محلی برای غذا خوردن کجا می روند؟ به بهشت ماهی تن، در چند کیلومتری این شهر
این مسیر دارای یک توقف غذایی است که در یک پاراگراف کامل به آن اشاره می شود. که در جزیره کریستینا ** Casa Rufino، معبد این ماهی از سال 1956 است.**
خوزه آنتونیو زینیو، همسرش آنیتا و بخشی از خانواده که در راس آنها نیز قرار دارند، به خاطر غذاهایشان مشهور هستند، که در آن احمق کردن، با هشت مزه ماهی مختلف اگر می خواهید یکی را انتخاب کنید، بهتر است سرآشپز و خانواده اش – از جزیره کریستینا در تمام عمرش – به شما توصیه کنند. البته ماهی تن اجباری است.
آیامونته، شهری با طعم اندلسی که در مسیر ما در امتداد ساحل هوئلوا ضروری است.
زمانی که شکم پر شد و با بهترین توصیه های غذایی در منطقه، زمان توقف در این منطقه فرا رسیده است آیامونته.
مانند یک هوئلوای کوچک، اما با بندر، این شهر با ظرافت معماری فراوان است شهری از شادی مردمی در هر یک از میدان های زیبایش.
ساختمان های آن، روبروی گوادیانا با ساحل پرتغال، با نمکدان دفاع می کنند که شهر اندلسی است. و چه شهری
او به شما خوش آمد می گوید و غمگینانه از شما خداحافظی می کند، مانند آهنگی که ماریا دولورس پرادرا خواند.
مرکز تاریخی زیبای Ayamonte
و با اشاره به آهنگ او اگرچه پرتغال در حال حاضر کشور همسایه است، اما غیرممکن است که از روی پل با شکوه عبور نکنید که ما را از آشنایی با اولین شهرهای آلگاروه جدا می کند.
گذراندن بعد از ظهر یک سفر اجباری است ویلا رئال د سانتو آنتونیو و یک حوله یا ملحفه بخرید.
و چشم، چون اینجا سبدهای حصیری مد روز سالهاست که به فروش می رسند. قبل از آن، پدربزرگ و مادربزرگ هوئلوا آنها با قایق عبور کردند رودخانه برای خرید قهوه و تنباکو با قیمت های بهتر. اکنون گشت و گذار با وسیله نقلیه موتوری ادامه دارد به بهانه بازسازی گوشه ای از خانه ساحلی و خانه خودشان.
خانه کاراولا، در خیابان اصلی این دهکده ماهیگیری قرار دارد شناخته شده ترین فروشگاه
ویلا رئال سن آنتونیو از کشور همسایه استقبال می کند
در این خیابان که چند سال پیش چیده شده است، آنها یک طرح سایبان مشترک دارند حق رای دادن، کافه های محلی با منوهای انگلیسی، و مغازه هایی با ملحفه ها و حوله های بی پایان.
بسیاری هنوز ملحفههای گلدوزی شده خود را از شلوار عروسی خود از این مغازههای کوچک دارند مدرنیته از قرار گرفتن در مرکز صحنه خودداری می کند.
میدان آن، خانه های کاشی کاری شده اش، شلوغی و شلوغی آن در هر آخر هفته، آنها باعث درخشش این مروارید گوادیانا می شوند که از اسپانیایی که از مرز عبور می کند استقبال می کند.
فانوس دریایی ویلا رئال سن آنتونیو
ادامه مسیر، و برای اگر ترجیح می دهید با خواندن منوی پرتغالی غذا بخورید، یکی دیگر از آن مکان ها وجود دارد که در طول زمان و با غذاهای بیش از حد خوشمزه اش دست نخورده باقی می ماند.
در فاصله 9.5 کیلومتری ویلا رئال و عبور از شهر توریستی مونت گوردو قرار دارد ارتفاع و A Cheminé وجود دارد که سالها به اسپانیاییها و پرتغالیها غذا میدهد.
برنجش، ماهی کاد و سهم های گزافش – یک پچا برای خوردن – اما خوش طعم، هر کسی را که از غذای خانگی قدردانی می کند از خوشحالی گریه می کند.
و آنها باعث میشوند که بسیاری از چندین شهر در مسیر صرفاً بنشینند و سر سفرههای سفیدشان غذا بخورند. شاید این مکان قابل اینستاگرام ترین نباشد، اما چه کسی اهمیت می دهد. روده خالی، قلب بدون شادی.
"Surpresa de chevre" اثر A Cheminé، در ارتفاع
و برای به پایان رساندن مسیر، زیرا تاویرا از قبل احساس میکند تا حدودی دور است - اگرچه اگر بتوانید، ارزش قدم زدن در خیابانهایش را دارد. کاسلا وله.
در بالای تپه ای کوچک، این روستا از خیابان های سفید، لمس های آبی، و بقایای شهر مراکش، به نظر می رسد برای لحظه ای ما را به یاد طریفه یا طنجه دوردست می اندازد.
در واقع، در بین خیابان های آن به عنوان Cacela Velha به حساب می آید، مشرف بر رودخانه فورموسا، مدینه ای عربی بود.
یک نصیحت؟ از مناظر لذت ببرید، نسیم اقیانوس اطلس را احساس کنید و در مسیری که به ساحل ساحل منتهی می شود گم شوید... پیاده روی از کاکتوس ها و گیاهان وحشی که باعث می شود احساس کنید یک کاوشگر می خواهید چیزی را کشف کنید.
و وقتی رسیدی، احساس کنید که چگونه آرامش و اقیانوس اطلس شما را با سوتاک پرتغالی در آغوش می گیرند.
#راه را پیدا کن.
پارک طبیعی Ria Formosa، یکی از جذاب ترین مناظر در Algarve