شیراز: شعر ناب
قبل از خروج از اتاقم در هتل زیبای فروغ، در قلب شهر قدیمی، حتماً روسریام را به درستی بستهام. شیراز: در ایران زنان از نشان دادن موی خود منع شده اند، از جمله زنان خارجی و بحث قانون شکنی نیست.
یک خیابان باریک و کم نور مرا به اینجا آورد دیشب به طور کاملاً تصادفی، و مبارک ساعتی که در آن این گوشه شگفت انگیز شهر را کشف کردم.
بعد از خوردن صبحانه آبدار از آب میوه های طبیعی، نان تست و ماست، درست زمانی که مؤذن مسجد همسایه شروع به اذان کردن کرد، پاهایم را بیرون گذاشتم. سفر من از شهر شاعران آغاز می شود.
ورود به بازار بهترین راه برای معرفی خود و آشنایی با دنیای ایرانی است
شیراز، در جنوب غربی ایران، در 500 کیلومتری اصفهان، یکی از بزرگترین مرواریدهای ایران قرار دارد. فارس
بسیاری از آنها به عنوان کمپ پایه برای دیدن شهر باستانی استفاده می کنند پرسپولیس، فقط دارد یک میلیون و نیم ساکن، 2500 سال قدمت و گوشه های بی شماری برای کشف.
برای شروع به کندوکاو در تمام آن گوشه ها و شکاف هایی که در آن بود پایتخت ایران در 32 سال سلطنت زند (1747-1779)، هیچ چیز مانند کشیدن قدیمی ترین و ارزان ترین وسیله حمل و نقل نیست: پاهای من بهترین متحدان من خواهند بود.
بنابراین، با پیادهروی، به جایی میروم که در شناخت فرهنگ مردم هرگز شکست نمیخورد: به سمت بازار وکیل بزرگترین و محبوب ترین بازار در کل شهر.
ادویه فروشی ها در فضای بازار وکیل نفوذ کرده اند
همینطور که میرم، متوجه میشم: شیراز از آن شهرهایی است که زنده است. ترافیک بی وقفه بین باریک ترین کوچه ها و خیابان های بزرگ حرکت می کند.
مردها می آیند و می روند، می ایستند، سلام می کنند، چت می کنند و به سمت مقصد خود ادامه میدهند در حالی که روسریهایشان را پوشاندهاند – به شکلی استراتژیک و شیک برای خودنمایی، بدون مزاحمت – دوتایی یا گروهی راه میروند، زیبا آرایش کرده و مراقب خرید و بچهها هستند.
احساس در هر مرحله می تواند من باشد. من بدون از دست دادن هیچ جزئیاتی به هجوم به دنیای ایران ادامه می دهم. وارد هزارتوی کوچه های بازار وکیل می شوم و بی درنگ اجازه دادم در میان انبوهی از بوها و مناظری که به دنبال یکدیگر می آیند محصور شوم.
ادویه جات نام عجیب و غریب آنها تخیل من را به زمان های گذشته پرواز می دهند. رنگ های زنده پارچههای آن غرفههایی که توسط خیاطها اداره میشود را میسازند. کلمات به زبان زیبا که هست فارسی آنها بر سر قیمتی که برای یک قالیچه ایرانی استادانه باید بپردازند توافق دارند.
فرش ایرانی یکی از محصولات ستاره بازار است
جلب توجه می کند که در شیراز همه به گردشگر سلام می کنند، نشان می دهد که مردم آن چقدر می توانند استقبال کنند. بپرسید، حتی اگر با علائم باشد. او به مبدأ علاقه مند است، به دلایلی که ایران به عنوان مقصد انتخاب شده است یا اینکه در کدام مکان ها بیش از همه شگفت زده شده است.
با افتخار، سینه هایشان را بیرون می آورند و بهترین لبخندهایشان را به نمایش می گذارند. و فقط می توان آن را با هیجان بازگرداند. بین پست های اشیاء عتیقه، چادر و روسری، یک مغازه دار صمیمی به من پیشنهاد می کند که از آجیل هایی که می فروشد امتحان کنم.
به من روحیه بده با پسته این یک شرط بندی مطمئن است. آنقدر که در نهایت یک کیسه نیم کیلویی در کوله پشتی ام می ماند. همچنین با چند بسته از زعفران. چه کسی می تواند حاوی این خوراکی های ایرانی باشد؟
در بازدید از مسجد وکیل نمی توانید از نگاه کردن به بالا دست بردارید
چایخانه سرای مهر، مکانی کوچک و جذاب در چهارراه کوچههای بازار هزارتو، ایستگاهی ایدهآل برای استراحت و امتحان کردن نفیس آن است. بادمجان سوخاری. وقتی نوبت به ایران میرسد، پیشنهادات خوراکی چندان متنوع نیست، اما مواردی که در اینجا سرو میشوند شما را ناامید میکنند.
بازار را از دری که به پلکانی میرسد، ترک میکنم مسجد وکیل، یکی از زیباترین معابد شیراز – و به جرات می توانم بگویم ایران – است. به لطف این واقعیت که گردشگری بدون تصمیم گیری دسته جمعی برای آشنایی با این کشور دور افتاده آسیایی ادامه می یابد، این امکان وجود دارد. تقریباً به تنهایی از گنجینه هایی مانند این بازدید کنید.
پوشش چشمگیر در حال حاضر من را کاملا حیرت زده می کند، اما هیچ ربطی به چیزی که در داخل آن پنهان می کند نیست. نگاه کردن به بالا در طول سفر یک امر ثابت خواهد بود: کار دقیق طاق ها که از نقاشی های غیرممکن ساخته شده با رنگ های کاملاً ترکیب شده تشکیل شده است، به سادگی شگفت انگیز است.
نمازخانه وسیع با 48 ستون کنده کاری شده این یکی از آن گوشه هایی است که همه می خواهند از همه منظرهای ممکن از آن عکس بگیرند. و من انجام می دهم. خوب اگر انجام دهم.
بادمجان برشته شده چایخانه سرای مهر یک غذای واقعی است
نزدیک به مسجد وکیل یکی از مقدس ترین مکان ها برای شیعیان ایرانی است: مقبره شاه نور، شاه چراغ، که هزاران مؤمن به آن زیارت می کنند.
اینجا، در معبد کوچکی که فضای داخلی آن کاملاً توسط میلیون ها شیشه رنگی پوشانده شده است، پیکر سید میر احمد یکی از 17 برادر امام رضا آرام می گیرد.
زنان در یک طرف، مردان در سوی دیگر، هر دو قسمت ورودی و نماز به خوبی از هم متمایز شده اند به طوری که هیچ تلاقی بین دو جنس وجود ندارد.
اتباع خارجی ملزم به پوشیدن الف چادر که آنها قبل از حرکت به پاسیوهای مرکزی به ما پیشنهاد می دهند، جایی که یک راهنمای رسمی، و کاملا رایگان، تاریخچه و برجسته ترین داده های مکان را توضیح می دهد.
شاه چراغ که به آرامگاه شاه نور نیز معروف است
و پیاده روی در شیراز ادامه دارد، هنوز چیزهای زیادی برای دیدن وجود دارد. زمان آن فرا رسیده است که به یکی از نماینده ترین چهره های شهر و فرهنگ آن ادای احترام کنم: حافظ شاعر.
در یک پیاده روی دلپذیر دو کیلومتری به سمت شمال رودخانه عبور می کنم که من را از رودخانه عبور می دهد پارک ملی، یک باغ عمومی پر از گربه های ولگرد -البته ایرانی ها!- بیش از آن که به تماس با انسان ها عادت کرده اند.
و در این مرحله، مهم است که بدانیم چیزی وجود دارد که ایرانی ها بدون تردید از آن دفاع می کنند: هر غیرنظامی باید در اختیار خود داشته باشد. دو چیز بسیار مهم، قرآن و نسخه ای از اثر حافظ.
با شاعر، به عنوان یک قهرمان واقعی فرهنگی که همه در این کشور او را دوست دارند، در مقبره ای که شایسته رهبران بزرگ است به خاک سپرده شده است. وارد پارکی می شوم که بقایای او در آن آرام گرفته است، بین دو حوض زیبا پیش می روم و به پله هایی می رسم که با چند بیت حکاکی شده اش مرا به تابوت مرمری بزرگ می رساند.
درمورد من، یک غرفه هشت ضلعی توسط هشت ستون سنگی پشتیبانی می شود اعطای تمام عظمت دنیا به این مکان. گوشه ای می نشینم و فقط می گذارم زمان بگذرد. متوجه شد. این بهترین راه برای درک اهمیت این مکان عرفانی است.
آرامگاه حافظ شاعر، یکی از شاخص ترین چهره های فرهنگ ایران
در راه بازگشت به مرکز - خوب، این بار در نظر دارم تاکسی بگیرم، اما مراقب باشید، همیشه در مورد کرایه از قبل مذاکره کنید - به دیوارهای بلند خیابان برخورد می کنم. قلعه کریم خان.
ساخته شده در آغاز سلسله زند، با او تلاش کردند تا برای خلع ید از اصفهان زیبا - ناموفق - به رقابت بپردازند. همانطور که در اطراف آن قدم می زنم - اگرچه امکان بازدید از فضای داخلی آن نیز وجود دارد - چهار برج دایره ای عظیم آن که با نقوش مختلف تزئین شده اند توجه من را به خود جلب می کند.
قلعه کریم خان که در آغاز سلسله زند ساخته شده است
شیراز علاوه بر شاعران بزرگ و سنت ادبی بزرگ شهر، روزگاری شهرت داشت. شراب
اگرچه امروز ممکن است باورنکردنی به نظر برسد، اما یکی از رادیکال ترین کشورها در تفسیر قرآن و بنابراین، که در آن الکل مطلقاً ممنوع است، گذشته شراب سازی داشت که بسیاری قبلاً آن را می خواستند: هزاران درخت انگور در دره حاصلخیزی که شهر را احاطه کرده بود، پر شده بود. انگورهایی که امروز متأسفانه همه از بین رفته اند.
پس در رستوران شیک کت ماس به صرف غذا بنشینید، بهترین مکان برای امتحان غذاهای سنتی ایرانی در شیراز – تهچین دستور غذای اصلی ملی است، کیک برنجی و زعفرانی که داخل آن تکههای گوشت یا ماهی است. تصمیم میگیرم که غذا را با یک نوشابه همراه کنم در حالی که در مورد آن آبگوشتهای بینظیر که در دنیا بسیار موفق بودند، خیالپردازی میکنم.
تهچین یکی از غذاهای معمولی ایرانی است که بر پایه گوشت یا ماهی، برنج و زعفران تهیه می شود
و وقتی شکمم پر شد، مورد انتظارترین لحظه فرا می رسد: به آخرین گوشه مسیر از طریق این شهر جذاب می روم. برای لذت بردن پر عکس ترین تمبر از محترم ترین ها از آن تصویری که تا حد زیادی نمایانگر شیراز است: مصلای زمستانی مسجد نصیرالملک ، معروف به نام "مسجد صورتی".
انعکاس شیشه های رنگی آن را در کف فرش زیبای ایرانی ببینید بدون شک یکی از لحظاتی است که از زمانی که پا به خاک ایران گذاشتم آرزویش را داشتم.
و در اینجا، از یکی از گوشه های این معبد که در قرن نوزدهم ساخته شده است، روز را بررسی می کنم. مساجد، ادبیات، بازارها، شراب ها، پارک ها، تاریخ... تلفیق کامل گذشته و حال، اصیل ترین شهر را به من نشان داده است.
شیراز بدون شک ایران در وضعیت ناب
«مسجد صورتی»، یکی از عکسهای بسیار زیبا از شهر