بیایید کوه هایمان را نجات دهیم: Territorios Vivos اینگونه است که در برابر تغییرات آب و هوایی ایستادگی می کند
** سرزمین های زنده ** سازمانی است که به مطالعه و مراقبت از مناطق طبیعی حفاظت شده اختصاص دارد. امسال توانسته است یکی از جاه طلبانه ترین پروژه های خود را محقق کند: کارگاه آموزشی "بهبود تاب آوری در اکوسیستم های اجتماعی کوهستانی به عنوان ابزاری برای سازگاری با تغییرات آب و هوایی".
هدف آن: مقابله با دو مشکلی که در حال حاضر مناطق روستایی با ارزش ویژه زیست محیطی را تحت تأثیر قرار داده است، **تغییر اقلیم و کاهش جمعیت**. عامل همه اینها: رئیس جمهور شما، رابرت آکوئره . مکانهایی که برای این کارگاهها انتخاب شدهاند، البته ذخایر زیستکره هستند: **درههای اومانیا و لونا (لئون) و اوردسا-وینامالا (هوئسکا) **، هر دو در مناطق نماینده کشورمان (کوههای کانتابریا و پیرنه)، زیرا "آزمایشگاه های پایداری". شعار این روزها هدف بالایی دارد: "بیایید کوه های خود را نجات دهیم"، زیرا آنها نماینده "سرزمین های متنوع و بسیار شکننده" هستند.
جنگل های ما، ریه های ما
نمونه ای از این شکنندگی همان سرزمینی است که ما در آن هستیم: Canales-La Magdalena، ناحیه سوتو و آمیو، در وسط دره ماه . آلیپیو گارسیا د سلیس، رئیس ذخیرهگاه زیستکره درههای اومانا و لونا و استاد جغرافیای فیزیکی در دانشگاه وایادولید، تأثیری را که تغییرات آبوهوایی بر همین منطقه خواهد گذاشت و چگونگی تأثیر آن بر فعالیتهای اقتصادی-اجتماعی آن توضیح میدهد. داده ها بسیار نگران کننده هستند: تا پایان قرن، چشمه ها بین 20 تا 40 درصد کمتر می جوشند و عملا هیچ برفی در کوه های کانتابریا نخواهد بود، بنابراین سال ها با کمبود آب
اما اثرات تغییرات آب و هوایی در حال حاضر در هر منطقه کوهستانی، بسیار حساس تر از شهرها قابل توجه است: در دهه های اخیر دما افزایش یافته است بارندگی کاهش یافته و به تبع آن منابع آبی هم اکنون کاهش یافته است. "من هیچ راه حلی ندارم" علیپیو هشدار می دهد، اگرچه او توصیه هایی مانند بهبود سیستم های کنترل مصرف آب را ارائه می دهد "نیاز به نصب درایور" . بحث به سرعت بین همسایه ها داغ می شود. اکثر آنها موافق هستند، اما کسانی هستند که قاطعانه از قرار دادن هر کنترل کننده ای بر روی آن خودداری می کنند.
کسانی هستند که علاوه بر آگاهی، به این عمل می پیوندند. چنین است **الیسا و آلیپیو (یکی دیگر از آلیپیو) **، زوج جوانی که علیرغم زندگی در شهر لئون در آستانه برداشتن گام بزرگی در زندگی خود هستند: همه چیز را رها کنید و به لااورز، یک روستای نزدیک بروید. آنها بهتر از هرکسی حال و آینده منطقه را نشان می دهند که مانند بسیاری دیگر با مشکل بزرگ کاهش جمعیت مواجه است. و این است که، همانطور که Gema، یکی از همسایگان، اشاره می کند، هیچ یک از ایده هایی که در حال مطرح شدن هستند، نمی توانند محقق شوند. "اگر ما دوباره جمعیت را شروع نکنیم."
مناطق زندگی و نیاز به گفتگوهای تغییرات آب و هوایی
ما این فرصت را داریم که در کارگاهی که آماده کرده اید با همه شما بیشتر آشنا شویم خورخه و لوسیلا نماینده آلتکیو ، یک تعاونی غیرانتفاعی که در سال 2008 ایجاد شد. بین این دو، آنها پویایی را انجام می دهند که تا روز بعد ادامه خواهد داشت، جایی که شرکت کنندگان سعی می کنند تصور کنند که دوست دارند منطقه در دهه های آینده چگونه باشد و از آنجا، انواع ایده ها در مورد چگونگی دستیابی به آن اهداف مطرح می شود.
با هم، پیشنهادهایی که بیشتر از همه دوست داشتند در پایان به رأی گذاشته میشوند: ارائه تسهیلات برای بازسازی منطقه، ترویج خوداشتغالی و کار خودمختار، ارزشگذاری و مراقبت از محیط طبیعی، تعهد به گردشگری محترمانه و پایدار...
این در مورد جستجو است اقدامات ملموس و دست یافتنی با هدف بازیابی، حفظ یا بهبود ظرفیت خدمات زیست محیطی شناسایی شده به عنوان آسیب پذیر در برابر خطرات تغییرات آب و هوایی. همچنین بهبود فعالیت های تولیدی در رابطه با این اکوسیستم ها و کمک به تنوع بخشیدن به فعالیت های اقتصادی-اجتماعی.
و حالا که؟
پس از اتمام جلسات لئون و هوئسکا، Living Territories نتایج خود را در مادرید ارائه می کند. تا اینجای کار پایین آمده است ناتالی کاسترو ، مدیر ذخیرهگاه زیستکره درههای اومانا و لونا ، که اطمینان می دهد که پروژه به همان اندازه که سریع بوده است "جالب" بوده است: "مردم بسیار درگیر بوده اند. آنها بسیار منتظر شروع اقدامات هستند.»
به نوبه خود، سرجیو گارسیا، مدیر ذخیرهگاه زیستکره Ordesa-Viñamala، معتقد است که 6000 ساکن آن "میخواهند در قلمرو خود به زندگی خود ادامه دهند و فعالیتهای خود را انجام دهند." او همچنین می افزاید که آنها «از برنامه های استراتژیک بزرگ خسته شده اند. ما اقدامات ملموس کوچک می خواهیم. موضوع ملموس بسیار مهم است.»
این اقدامات، حاصل کار انجام شده، با برآورد بودجه و میزان تأثیر آن در ده دسته مختلف گردآوری شده است. تعداد آنها به همان اندازه جالب است: ایجاد چارچوبی برای تعامل بین ذخایر زیست کره و مناطق مرتبط برای تبادل دانش و تجربیات، ترویج طرح های مدیریت جنگل های پایدار در کوه هایی که در حال حاضر مدیریتی وجود ندارد، برنامه های آگاهی برای دانش آموزان مدرسه در رابطه با کیفیت آب «شما» و اهمیت مصرف مسئولانه آن ... در بین همه حاضران، الف یک کارگاه نهایی برای تلاش برای دیدن اینکه چگونه هزینه های آنها می تواند به حداقل برسد و نتایج آنها به حداکثر برسد.
نمایندگان مناطق دیگر که ابتکارات مشابهی در آنها انجام شده است نیز شرکت می کنند تا کارکنان را در تجربیات خود غرق کنند. کریستینا هررو، هماهنگ کننده پروژه RB Dialogues ، اقدامات جمعی مانند ایجاد انجمن مالکان جنگل مونسنی را با ابتکارات جامع برای مدیریت جنگل و استفاده از زیست توده تعیین می کند.
میکل توضیح میدهد که پروژهاش برای تطبیق جنگلهای منورکا با تغییرات اقلیمی چگونه کار میکرد و اشاره میکند که این فرآیند ممکن است مهمتر از خود اقدامات بوده باشد. مانو نحوه رویارویی آنها با یکدیگر را از ذخیرهگاه بیوسفر اوردایبای روایت میکند به مشکلاتی مانند فرسایش یا ناپدید شدن سواحل و مرداب ها.
بیایید جنگل هایمان را نجات دهیم
و این است که تبادل اطلاعات بین انجمن ها و مناطق یکی از کلیدهای این روز پایانی است. برای نتیجه گیری، روبرتو مراحل زیر Territorios Vivos را توضیح می دهد که شامل جمع آوری تمام اطلاعات به دست آمده و از آنجا، ایجاد یک برنامه عملیاتی برای اجرای آن در دو سال آینده در هر دو ذخیره است. «حل تغییر اقلیم در دست ما نیست»، بنابراین روی «اقدامات کوچک» شرط میبندند تا «در بلوف نمانند».
پس از آن، خود همسایگان باید شاهد باشند و به توسعه اقدامات ادامه دهند، یا با شوراهای شهر و شوراهای محله همکاری کنند یا انجمن های جدید سازماندهی کنند. به همین ترتیب یکی دیگر از اهداف این کارگاه های اولیه این است که "سرزمین های دیگر آلوده شده اند" و اگر آنها دوباره حمایت مالی دریافت کردند، در آینده نزدیک آنها را در سایر ذخایر زیست کره اسپانیا جشن بگیرید.
بیست ساله ها و بازنشستگان، افراد و انجمن ها، روزنامه نگاران و بازرگانان، فعالان محیط زیست و سیاستمداران... با هم برای رویارویی با مشکلی که در حال حاضر همه ما را تحت تاثیر قرار داده است: تغییرات آب و هوایی . یکی از حاضران با شک و تردید می گوید: «این هیچ فایده ای ندارد. دیگری پاسخ می دهد: «ما اینجا هستیم، این تفاوت است». و انقلاب از خود آغاز می شود. یا با تعدیل مصرف آب و یا مدیریت مسئولانه ضایعاتی که تولید می کند. راه حل های محلی برای مشکلات جهانی