جنگل ها چیزی بیش از درختان و درختان نیستند: آنها ابر ارگانیسم ها هستند
در این دنیای آسفالت، قدم زدن در میان جنگل به یک تجربه بسیار غیرعادی تبدیل شده است. با این حال، علم روشن است: انجام این کار درمانی و حتی ضروری است، و شاید به همین دلیل، **مقصدهای طبیعت**، با وعده آرامش و قطع ارتباطشان، در سالهای اخیر یک رنسانس را تجربه می کنند که به ضرر مردم است. سفر شهری
اما در واقع جنگل چیست؟ چیزی بیشتر از تعداد زیادی درخت که با هم رشد می کنند؟ آیا جادوی آن در آنجا نهفته است؟ به نظر می رسد که نه، چیز دیگری وجود دارد. روح معین به اصطلاح روحی است که از میان برگ ها و شاخه ها جاری می شود که هنگام پا گذاشتن روی برگ های افتاده، هنگام نوازش تنه به طرز ماهرانه ای درک می شود. و ما دقیقاً از عرفان صحبت نمی کنیم، بلکه کاملاً برعکس است: از حقایقی که علم در تقابل قرار می دهد.
زندگی مخفی درختان
"چیزهای شگفت انگیزی در جنگل اتفاق می افتد: درختانی که با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند، درختانی که فرزندان خود را دوست دارند و از آنها مراقبت می کنند و همسایگان پیر و بیمارش. درختان حساس، با احساسات، با خاطرات... باورنکردنی، اما واقعی!». در پشت جلد کتاب زندگی مخفی درختان (اوبلیسکو، 2017) توسط پیتر وولبن، جنگلبانی که محقق طبیعت شده است، نوشته شده است.
زمانی که کار حرفه ای خود را به عنوان مامور جنگل شروع کردم، او در مورد زندگی مخفی درختان به عنوان یک قصاب در مورد احساسات حیوانات همین را می دانست " او در مقدمه می گوید. کار او در آن زمان ارزیابی درختان صنوبر، راش، بلوط و کاج بود تا مشخص کند که آیا ارزش کارخانه چوب بری را دارند و ارزش بازار آنها را محاسبه کند.
درختان ارتباط برقرار می کنند و به یاد می آورند
با این حال، حدود 20 سال پیش، او شروع به سازماندهی آزمایشهای بقا با گردشگرانی کرد که به طرز عجیبی برای او، واقعاً مشتاق این نمونهها بودند. پیچ خورده تر و گره دار تر . همانهایی که ولهبن، طبق دیدگاه کاری خود، «ارزش کمی» از آنها توصیف میکرد.
او به یاد می آورد: "با آنها یاد گرفتم که نه تنها به تنه ها و کیفیت آنها، بلکه به ریشه های پیچ خورده، فرم های رشد یا بالشتک نرم خزه روی پوست توجه کنم." به لطف این مشاهدات جدید و کار دانشگاه آخن، که شروع به انجام تحقیقات در منطقه خود کرد، او شروع به یافتن سوالاتی به اندازه پاسخ های مربوط به رفتار درخت . در اینجا برخی از جذاب ترین یافته های آنها آورده شده است.
درختان از یکدیگر مراقبت می کنند
مطمئناً با قدم زدن در جنگل، با سنگ هایی مواجه شده اید که با خزه پوشیده شده اند. اما آیا آنها دقیقاً همینطور هستند؟ نزدیکتر بیا: گاهی درختان کهنسال خواهند بود، بقایای چند صد ساله که مرده به نظر می رسند، اما نیستند . در واقع اگر کمی روی پوسته آنها بتراشید، می بینید که داخلشان سبز شده است! اما چگونه ممکن است، اگر نمی توانند فتوسنتز را انجام دهند؟
پاسخ در زیر زمین نهفته است: درختان همسایه از طریق ریشه های خود، محلول قندی را به همراهان مسن خود ارائه می کنند تا آنها را زنده نگه دارند. در واقع، اگر بخواهیم زمین را بلند کنیم، میبینیم که یک سیستم درهم، اکثر افراد از همان گونهها و جمعیت را به هم متصل میکند، که نشان میدهد آنچه ممکن است حدس زده باشید: جنگل ها فوق ارگانیسم هایی هستند که به یکدیگر کمک می کنند.
زیر آن خزه شاید فقط سنگ نباشد...
دلیلش ساده است: با هم بهتر کار می کنند . یک درخت به تنهایی قادر به ایجاد ریزاقلیم ایجاد شده توسط بسیاری نیست، که گرما و سرمای شدید را بافر می کند، مقدار معینی آب را ذخیره می کند و هوای بسیار مرطوب تولید می کند. در چنین محیطی است که زندگی درختی می تواند رشد کند، بنابراین جامعه باید کنار هم بماند ... یا نابود شود.
البته این شبکه ها فقط در جنگل های طبیعی بافته می شوند. در مزارع جنگلی، ریشه ها هرگز به هم نمی رسند تا شبکه ای را تشکیل دهند دلیل اینکه به طور کلی اعضای آن بسیار جوانتر می میرند.
یک نکته دیگر: ریشه ها معمولاً دیده نمی شوند، بنابراین ممکن است اعتقاد به اینکه درختان از طریق آنها ارتباط برقرار می کنند یک عمل ایمانی باشد، اما آیا سعی کرده اید به بالای آن نگاه کنید؟ اینها تا زمانی که درختان "دوست" نباشند، رشد می کنند. با این حال، در مورد دو نمونه که از یکدیگر قدردانی می کنند، هیچ شاخه ای خیلی ضخیم در جهت دیگری رشد نمی کند، تا نه نور و نه هوا را از همسایه ربوده باشد.
به درختان در مورد خطر هشدار داده شده است
چند سال پیش، کشف شگفت انگیزی در ساوانا انجام شد: اقاقیا، خوراکی لذیذی که زرافه ها آن را دوست دارند، قادر به انجام آن هستند. گاز اخطار بفرست (اتیلن) که به همنوعان خود نشان می دهد که مورد حمله قرار می گیرند.
در یک جنگل خیلی بیشتر از آنچه می بینیم اتفاق می افتد
این اخطار مانند یک موج در جنگل پخش می شود، زیرا هر کسی که آن را دریافت کند، ماده سمی را نیز منتشر می کند تا آماده شود. زرافه که مکانیسم را می شناسد، حدود 100 متر پیش می رود تا به درختانی برسد که هشدار داده نشده است، یا در غیر این صورت حرکت می کند. خلاف جهت باد ، جایی که گاز اطلاع رسانی نتوانسته است به آن برسد.
این توانایی ارتباطی نه تنها بین درختان کار می کند، بلکه بین گونه های مختلف نیز کار می کند. بنابراین، اگر برای مثال، نارون یا درخت کاج توسط حشره گزیده شود، به لطف بزاقش می تواند تشخیص دهد که کدام یک است و از طریق مواد تله به حیوانات درنده هشدار دهد که به آنها کمک کند. برای مقابله با آفاتی مانند زنبورها.
و ما می گوییم "کمک" زیرا بین قسمت های مختلف خود درخت نیز تبادل وجود دارد مواد سمی را به حشرات خسته کننده می فرستد از طریق تکانه های الکتریکی، با سرعت یک سانتی متر در ثانیه. به نظر می رسد یک پاسخ آرام است؟ خوب، در مورد چتر دریایی یا کرم ها همان زمان است!
البته، همانطور که قبلاً توضیح دادیم، درختان نیز سیگنال های مشابهی را از طریق ریشه بین افراد ارسال می کنند. اما عنصر دیگری وجود دارد که به عنوان یک شبکه جهانی وب، یک شبکه، برای اتصال به یکدیگر عمل می کند: قارچ ! اینها به عنوان رسانایی برای انتقال اطلاعات از یک درخت به درخت دیگر عمل می کنند، اما همچنین برای توزیع مواد غذایی که از نمونه های سالم به نمونه های کوچکتر یا آسیب دیده سرازیر می شود، عمل می کنند. به یاد داشته باشید که دفعه بعد که به چیدن قارچ می روید…!
قارچ یکی از کانال های ارتباطی بین درختان است
این مکانیسمها در انواع سبزیجات، مانند بوتهها و علفها نیز وجود دارد، اما متأسفانه، در مورد کاهوی سالاد شما هم همینطور نیست: در مزارع مزرعه، گیاهان جدا از بقیه کاشته میشوند و بهخوبی بریده میشوند. صدا کر و لال بنابراین آنها طعمه آسانی برای حشرات هستند.
درختان "تدریس"... و یاد بگیرند
بیایید نگاهی دقیق تر به جنگل بیندازیم. آیا آن درخت را آنقدر بزرگ می بینی که درختان کوچکتر را با تاج عظیم خود بپوشاند؟ به اصطلاح، این یک مادر و فرزندانش هستند که همراه با همسالان خود، تنها اجازه می دهند این فرزندان به دست بیاورند. 3 درصد نور خورشید یعنی حداقل کافی برای انجام فتوسنتز بدون مرگ.
اما اگر می توان فکر کرد که درختان از روی نوعی "عشق" به دیگران عمل می کنند، چرا شکاف بزرگتری برای آنها باقی نگذاشته شود تا نور با نیروی بیشتری به نوزادان برسد؟ ساده: این یک موضوع است "آموزش"، مفهومی که به طور گسترده توسط کارشناسان جنگلداری استفاده می شود.
محدود کردن نور، تنه کندتر، اما قوی تر، ایمن تر و مقاوم تر رشد می کنند ، که یک مقدمه اساسی برای رسیدن به سن بالا است. بنابراین، آنها بهتر در برابر آفات و زخم ها مقاومت می کنند. در مورد مواد مغذی، آنها نیازی به نگرانی ندارند: "مادر" آنها آنها را از طریق ریشه تامین می کند.
درختان همچنین از طریق ارتعاشات کوچک ارتباط برقرار می کنند که با ابزار مناسب قابل شنیدن است.
مهارت دیگری که درختان می آموزند و گواهی بر اشتباهات دردناک است، مدیریت صحیح آب است. به این ترتیب، کسانی که در مواقع فراوانی بیش از حد می نوشند، با تغییر آب و هوا دچار خشکسالی می شوند که می تواند باعث ایجاد زخم در پوست آنها شود. اما این زخم ها بهترین یادآوری خواهند بود که آنها باید بیشتر مراقب باشند که حتی زمانی که خاک به اندازه کافی مرطوب است از تمام آب استفاده نکنند: هرگز نمی دانید!
فرآیند یادگیری درختی را شاید بتوان با مثالی از مطالعه انجام شده با میموزاهای حساس بهتر درک کرد، درختچه ای که برگ های آن برای محافظت از خود در هنگام لمس بسته می شوند. در طول آزمایش، یک قطره آب به طور منظم روی برگ ها می ریخت که در ابتدا با ترس بسته می شدند. با این حال، پس از مدتی، بوش فهمید که رطوبت برای او خطرناک نیست ، به طوری که برگ ها از آن پس با وجود ریزش آب باز ماندند.
اما دانشمندان چیزی حتی شگفتانگیزتر پیدا کردند: درختان حافظه دارند . بنابراین، میموزاها پس از هفتهها بدون «آزار»، درس را فراموش نکرده بودند و به استفاده از آن ادامه دادند!