Ribeira Sacra، همه اینها به شما می دهد

Ribeira Sacra، همه اینها به شما می دهد

به سختی می توان هر چیزی را که حاوی آن است، فشرده کرد ریبیرا ساکرا در یک متن به اندازه توضیح دادن سخت است آرومه ای که پوندال برای آن آواز خواند چیست؟ ، توضیح دهید که چگونه دلتنگی در اعماق شکم و روح، یا سعی کنید این اصطلاح را ترجمه کنید تلاش کردن.

این پیچیده است زیرا درک این موضوع لم دادن (نه گوشه ای) از گالیسیا، باید در روزهای آفتابی که پرتوها به دره های مینو و سیل و کشف کنید پیچ و خم های دمدمی مزاج که قهرمانانه ترین تاک های کشور از آن آویزان است. بلکه با باران (خستگی ناپذیر باشید پوالا تهاجمی باشد اصابت ) و در امتداد مسیرهایی به نقطه نظرهایی برسید که فقط صدای تکان خوردن قطرات را در برابر درختان بلوط و شاه بلوط میشنوید، در سرزمینی که زندگی تراوش میکند، با هوای پاکی که از طراوت آن به درد میآید. و با نماهایی که شما را به واکر بر فراز دریای ابرها از فردریش

ریشه داشتن در زمین، احترام به آن، ویژگی بارز کسانی است که در آن ساکن هستند . «گالیسیا یک شخصیت سرزمینی بسیار مهم، هویت بسیار دارد. در Ribeira Sacra پروژه هایی وجود دارد که سعی می کنند قلمروهای خود را با استفاده از فرمول هایی که از نظر فرهنگی به گالیسیا و فرآیندهای سنتی مرتبط هستند ارزش گذاری مجدد کنند. بخش روستایی منطقه بسیار وسیع است که در صورت امکان آن را جالب تر می کند. اعمالی در اینجا وجود دارد که در بقیه شبه جزیره یا جهان رخ نمی دهد. آنها تولیدات منحصر به فرد هستند کلارا تن ، معلم پنیر (Training) که از 22 سالگی حواس خود را وقف پنیر کرده است. او که به دنیا سفر می کند تا اسرار تخمیرها، شیر، مراتع و گله را بیاموزد، در Ribeira Sacra جام مقدس ارتباط با زمین : «من کاملاً از غنای مکان در همه سطوح شگفت زده شده ام. این باید یک افتخار در سطح پدری باشد”.

کلارا ما را می برد Ribeira Sacra در جستجوی مکان های جادویی ، در سفری که در آن ارتباط با زمین حرف اول را می زند. و بنابراین مزه پنیرهایی از گاوهای شاد، پا بر روی انگورهای صخرهای و واقعاً، صادقانه، چشمان خود را به آنچه واقعاً مهم است باز کنید.

Ribeira Sacra، همه اینها به شما می دهد

پایان جهان یک رودخانه است

وقتی از خواب بیدار می شوید چه چیزی از پنجره بیرون می بینید بسیار مهم است. و کلارا در Cabo do Mundo بیدار می شود روستای سوتو، در نوگویرا د سانتا ماریا . پنج اتاق غسل تعمید با نام پنج انگور در خانه ای که همان طور که بر روی رودخانه آویزان است: «این است که بنشینی تا مناظر را ببینی و فکر کنی. "این مکان است" ، زیرا آنچه شما احساس می کنید همان چیزی است که من فکر می کنم مهمانان وقتی می آیند احساس می کنند ... در اتاق منشیا برای مثال، در حال تماشای مینو دوش خواهید گرفت. مرنزائو ، دارای تراس با چشم انداز; و در تریکسادورا تخت روی سنگ کوهی است که از زمان اصطبل بودنش حفظ شده است.» مایت پرز.

اون با شوهرش لوئیس فردیناند مارتین و یک شریک و دوست، بورخا فرناندز ، در نوامبر 2018 به این نقطه از جهان سرازیر شد، زمانی که تصمیم گرفتند این هتل کوچک واقع در خانه ای قدیمی با اصطبل را احیا کنند.

اما اگر چیزی Cabo do Mundo را با بقیه سیاره متحد کند، بوی قهوه تازه دم صبحگاهی است . صبحانه در اینجا یک کار جدی است، مانند عشقی که به آن ابراز می شود feito na casa : «ما یک هتل کوچک دیگر در La Santa Espina در وایادولید داریم و از آنجا می آوریم عسل و مربای خانگی که ما هم درست می کنیم ; سپس یک سری اضافه می کنیم پنیرهای محلی ، بیسکویت خانگی یا نانوایی های چنتادا”.

Cabo do Mundo

مهم هم هست، به مینو آنگونه که شایسته اوست سلام کنید ، سوار بر قایق کلارا را به طور کامل در رگ های ریبیرا ساکرا قرار می دهد . گذرگاه یک کاپیتان دارد، لوئیز ، از Quinta Sacra که هر مسیر را کاملاً می شناسد، چه چیزی در پشت منحنی آن پیچ و خم نهفته است و مسافرانش را کجا بی زبان بگذارد مانند آن لحظه ای که موتورها را متوقف می کنید و قایق کوچک را به سمت آن هدایت می کنید اوگاکایدا فرونزا، که در اطراف آن صدها گونه از گلسنگ ها خالدار توسط ناف زهره, دنتابرون ها و سیلواها (شاه توت) با سبزه منفجر می شود.

من با خانواده ام برای مراقبت از تاکستان ها رفتم. ریبیرا ساکرا همیشه در میان ما که در اینجا بزرگ شده ایم دیده شده است. به عنوان محل ایثار، عرق، فرهنگ فراغت نیست، بلکه کار است . بنابراین، من آن زیبایی منظره و رودخانه را ندیدم... برای تحصیل در رشته عکاسی و گردشگری مرتبط با توسعه پایدار به لندن رفتم و سپس تصمیم گرفتم برگردم. او برگشت، یک قایق کوچک خرید و برای اولین بار، او تأکید میکند که او این مناظر را از خود رودخانه زندگی میکرد، «از پایین و نه از کنار رودخانه» ، و در سال 2008 تصمیم گرفته شد که آن را به بازدیدکنندگان نشان دهد.

لوئیزا به احیای این منطقه کمک کرده است و با آموزش زندگی در اینجا به یک دانه شن کمک کرده است. " یک سرداب کوچک از یک بیوه خریدم و خودم را وقف تمیز کردن و تهیه آن کردم ; اینجا همه ما شراب درست می کنیم و همه ما قطعه کوچکی از ساحل رودخانه داریم و فکر کردم ایده خوبی است که آن را به مکانی تبدیل کنم که بتوانم یک کوریزوی کشتار خانگی و یک شراب D.O. داشته باشم، تمام کیلومتر صفر . این مانند ایجاد یک اکوسیستم در منطقه شما است گردشگری پایدار ". اشاره دارد به به تارانکسلا ، در روستای Sariña، جایی که کلارا نیز در آن توقف کرد، البته پس از لذت بردن از یکی از مسیرهای ارائه شده توسط لوئیزا در شرکتش.

من در حال کار بر روی یک مسیر جدید در یک مخزن دیگر هستم، بلسار ، که بیش از 100 متر پایین می آید: این مسیری از شهرهای زیر آب است از آنجایی که در سال 67 چندین شهر و حتی یک کاسترو زیر آب رفت، Candaz's ". علاوه بر این، او در نزدیکی محل زندگی مادربزرگش بر روی تپه ای در کنار رودخانه، کارخانه شراب سازی دیگری نیز خواهد داشت. به نظر می رسد خانه است. به نظر خوب می رسد.

کلارا دیز در قایق کوچک Luisa de Quinta Sacra

زمان پنیر

در Ribeira Sacra عجله خوب نیست . «زمان در اینجا با سرعت متفاوتی می گذرد. آرامش خاطر بر چیزهای دیگر غلبه دارد چون مردم کند می شوند، ریتم زمین را می گیرند "، کلارا بیان می کند. آن ریتم آهسته، بیش از همه، در رقصیده می شود آیرس مونیز ، توقف بعدی و خلسه مطلق کلارا دیز: پنیر، پنیر و پنیر بیشتر . آنها ارزش محصول را با پیوند دادن آن به Ribeira Sacra ارزیابی می کنند. که اینجا زندگی می کنند آنها احساس غرور می کنند که به آن اهمیتی می دهند که دارد . در Airas Moniz آنها یک سری دستور العملها را که ریشه در سنت دارند توسعه میدهند (به عنوان مثال، کره با خامه شیر مازاد تهیه میشود) و آنها پنیرهایی درست می کنند که پیچشی به پنیرهای سنتی کشور است کلارا می گوید.

مثمر ثمر، بهترین پنیر آبی در اسپانیا در اینجا تولید می شود, ساول "یک دستور پخت بر اساس استیلتون انگلیسی". اما بهترین دستور غذایی که چنین پنیری می تواند داشته باشد منشا آن است: گاوها . نکته جالب در مورد آیرس مونیز این است که او چوپانی می کند 365 روز در سال یک گله از حدود چهل گاو جرسی (نژادی که در هیچ جایی نتوانستند زنده بمانند زیرا به محیط های غنی از رطوبت نیاز دارند). با تغذیه در مراتع مزرعه، و تغذیه نکردن، این پنیر را به محصولی کاملاً مرتبط با قلمرو گالیسی تبدیل کنید.

"این پروژه ای است که برای آن انتخاب شده است شیوه های کشاورزی گسترده از یک مدل فشرده، که در 30 سال گذشته غالب بود. این یک تغییر پارادایم مطلق که در آن شرط بندی کردند که حیوانات کمتری داشته باشند - در واقع با 13 گاو شروع کردند - تا از ویژگی های محیط استفاده کنند و آن سبزی های دائمی از Ribeira Sacra کلارا توضیح می دهد. این نیز فراهم می کند محتوای بالای چربی و پروتئین در شیر : «این ضربه ای است بر میز چه شیوه هایی هستند که علاوه بر کار به مردم محلی، واقعاً برای محیط زیست ارزش قائل هستند پنیرساز نتیجه می گیرد.

طبیعت خالص

به این ترتیب آنچه از آیرس مونیز می گیرند ارزش گذاری برای محصول خود است . آنها می توانند قیمت ها را بالاتر از میانگین تعیین کنند زیرا از یک مدل زندگی پشتیبانی می کنند: آنها در کمیت از دست داده اند، اما در کیفیت به دست آورده اند و یک محصول کاملاً مقرون به صرفه باقی می ماند: پنیر دموکراتیک است " جملات کلارا.

و ساول چه طعمی دارد؟ "من آن را به عنوان گیاهی (آن طعمی که شبیه "سبز" است) و به دلیل داشتن شیر چرب پیراهن، نقطه تلخی بسیار قوی دارد . فوق العاده کره ای است و خاصیت قابض دارد.»

شراب های رودخانه

کلمه قابض بلافاصله ما را به نوشیدن یک لیوان منسیا سوق داده است. شراب در این سرزمین ها یک عمل اجدادی است که به قرن سوم در زمان تسلط رومیان بر لوگو، یک شهر نظامی و یک نقطه استراتژیک برای لژیون ها باز می گردد.

در اطراف مینو رومی ها آب و هوای مناسب را برای کاشت اولین انگور خود پیدا کردند . و از آنجا، عبور از دست از اسقف اودواریو ، که آنها را در قرون وسطی، از طریق طاعون فیلوکسرا و تا به امروز بازیابی کرد. در Finca Míllara آنها چیزهای زیادی در مورد منسیا می دانند. تاکستان های صد ساله در زمین آن در امتداد 11 هکتار از تراس های سنگی بازیابی شده است. . کارخانه شراب سازی نام شهری را دارد که در آن واقع شده است، یک شهر قرون وسطایی (از قرن پانزدهم) که عملاً ویران شده است، به جز آن دسته از دوستانی که تصمیم گرفته اند خانه دوم خود را در اینجا قرار دهند و فرصتی دیگر به به میلارا.

کلارا دیز بین تاکستان ها

با دنبال کردن جریان مینو در برابر جریان به مدت نیم ساعت، در ابتدای خم شدن سنجاق سر یک پیچ و خم بزرگ ، برخورد کردیم آدگاس مور. پالوما، خوزه، آدریان و میگل (همه پسرعموها) در اینجا، در میان این صخره های داخلی، انگورها و مراتع به دنیا آمدند. تصمیم گرفتیم در خارج از کشور تحصیل کنیم اما متوجه شدیم که بیشتر و بیشتر به شراب علاقه مند می شویم و در پایان تصمیم گرفتیم خودمان را در آن آموزش دهیم و برای از سرگیری پروژه برگردیم شراب سازی خانوادگی خوزه که اکنون مسئول فروش و بازاریابی است به ما می گوید.

آدگاس مور شروع به ساخت لیکور کرد (در سال 1920، ابتکار کارآفرین جوان بالدورو مور پرز، و پدربزرگ چهار وارث فعلی)، ما بسیار تقطیر کننده هستیم ; اما داشتیم تاکستان خود و کم کم داشتیم شراب درست می کردیم. در این لحظه ما هستیم به دنبال چیزهای استثنایی در داخل بخش مشروب فروشی ، پیر شدن، آزمایش قهوه های مختلف… این در مورد تحقیق و رشد است خوزه در مورد زندگی روزمره خود توضیح می دهد. با همسایگان خود در Airas Moniz فلسفه کیفیت در مقابل کیفیت را به اشتراک می گذارد. ما نمی توانیم با صدای بلند برویم زیرا این اصلاً بازی ما نیست ، فلسفه شراب سازان ریبیرا نیست. ما میخواهیم از نظر کیفیت در این موقعیت قرار بگیریم.

از عرقیات آن، بدون شک، بیشترین فروش لیکور قهوه است اما سنتی های آن (آگاردینته سفید، قهوه مشروب، کرم تفاله...) ناامید کننده نیست. همچنین یکی از قرمزهای کلاسیک آن، شرط ایمن را ندارد: شونو منسیای بزرگ بشکهای که نتهای شیرین بیان و میوههای قرمز را در دهان میگذارد... برای رسیدن به برتری شرابی مانند شونو، باید امتحان کنید: ما در حال آشنایی با باغ های انگور خود هستیم ; ما در بسیاری از قطعات کوچک شراب درست می کنیم تا درباره قلمرو خود بیشتر بدانیم، استخراج شراب های زیادی از خاک هایی که ما در مورد آنها اطلاعات زیادی نداشتیم . به عنوان مثال، رزها از آنجا می آیند.» خوزه توضیح می دهد. درباره زمین بیشتر بدانید، آزمایش کنید اشتباه، درست و کشف حقیقت قلمرو.

به نظر می رسد که همه چیز و همه افراد در ریبیرا ساکرا ما را به همان بازتابی می کشاند، به همان مسیری که تنها راه ممکن است اگر بخواهیم از بحران آب و هوایی که به شیوه ای کم و بیش آبرومندانه در آن غوطه ور شده ایم اجتناب کنیم: درک کنیم که کجا زندگی می کنیم، با آنچه داریم کار کنیم و کیفیتی را ارائه دهیم که فقط می تواند از اصل، از واقعی زاده شود..

طبیعت بی جان پنیر توسط آیرس مونیز

«در این راهها آهستهتر قدم میزنی و من به سن پیادهروها اشاره نمیکنم، نه. همه افرادی که اینجا ملاقات کردم این و این فقط توسط زمینی به شما داده می شود که توانایی توقف شما را دارد : چشم انداز، محیط های بکر بسیار کم لمس شده اند...»، کلارا دیز را منعکس می کند.

مشکل برای ما که از خارج می آییم این است که سرعت خود را کم کنیم و خود را با کوک آهسته محیط وفق دهیم. اما آنچه بسیار ساده است این است که با گفتن "ما برمی گردیم" ترک کنید، زیرا در این صلح بسیار طبیعی، بسیار کم جستجو شده، بسیار متولد شده است ، شخص احساس می کند در یک راز آشکار شریک است، و حتی کمی باهوش و افتخار می کند که این قسمت از جهان را انتخاب کرده است و نه قسمت دیگر.

در این مقصد گالیسی، گفتگوهای زیادی برای شروع وجود دارد که ما را به آن نوع سفری می برد که دیگر نمی توانیم از آن جدا شویم: زیرا ما دیگر مسیر را بدون صحبت از پایداری درک نمی کنیم . در اینجا ما نیازی به گذاشتن مهر سبز نداریم: در ریبیرا ساکرا هرگز به روش دیگری درک نشد.

ناف زهره

طراحی ظاهر

• رومالدا
• مسکوب
• نعناع و رز
• استودیو Hereu
• مونیکا بره
• Heimat Atlantica

با تشکر

• کارخانه پنیرسازی آیرس مونیز
• مسیرهای کوئینتا ساکرا
• هاستل Cabo do Mundo
• آدگاس مور - ابی دا کووا
• رستوران فاراگولا
• رستوران میگل گونزالس
• مسیرهای "بیشتر از رمانسک"
• کارخانه شراب سازی فینکا میلارا
• آدگاس از طریق رومانا
• خانه ویستابوا