بویز، پایتخت آیداهو، و جامعه باسک-آمریکایی؟
ایالت آیداهو است نوعی نسخه یانکی از وطن پرستانه "تروئل وجود دارد" . معروف به این که برای هیچ چیز خاصی متمایز نیست، به جز اینکه بزرگترین تولید کننده سیب زمینی در ایالات متحده است. صحنه ای از مشاور نشان دهنده جایگاهی است که این دولت در تخیل جمعی آمریکا دارد. وقتی پنهلوپه کروز و مایکل فاسبندر درباره امنترین مقصد برای ملاقات مخفیانه بحث میکنند، او تردیدی ندارد: چه جایی بهتر از بویز (پایتخت آیداهو). چرا؟ مناظر طبیعی چشمگیر، به سختی مورد بهره برداری قرار گرفته، احساس اصیل کشور غرب آمریکا و صمیمیت ذاتی و بی تکلف ساکنان آن: و کاملاً در این سرزمین جمهوریخواهانه کابویها، یک جامعه فعال و تأثیرگذار باسک، یکپارچه شده است.
چگونه باسک ها به آیداهو آمدند
اولین مهاجران باسک وارد آیداهو شدند در اواخر قرن نوزدهم پس از هجوم طلا در کالیفرنیا ، و آنها در چرا راه خود را برای به دست آوردن نان خود یافتند. چهره چوپان باسکی به زودی با ارزش های صداقت، کار و تلاش در میان کشاورزان محلی همراه شد. اثر ناک اوت بقیه کارها را انجام داد، و مدتی بعد از آن تثبیت نشد خط مهاجرت بین آیداهو و کشور باسک ، به ویژه در مناطق مرکزی شرقی بیسکای (بیهوده نیست، از سال 1993 شهرداری گرنیکا با Boise دوقلوی شده است). امروز و بر اساس داده های سرشماری ایالات متحده از سال 1980 امکان انتخاب "Basque" در بخش اصل و نسب وجود دارد ، جمعیت باسک به 1٪ از کمی بیش از یک میلیون و نیم ساکن این ایالت نمی رسد.
پائلاهای بازار باسک، کلاسیک در Boise
تقدیس باسک
آمریکاییهای باسک آیداهو دقیقاً یک اقلیت ساکت نیستند. آنها به دلایل زیادی نیستند، اما بدنام ترین آنها مطمئناً داشتن، در قلب Boise (پایتخت و شهر اصلی آیداهو، 200000 نفر جمعیت)، یک بلوک کامل به احترام تاریخ، فرهنگ و هویت باسک اختصاص یافته است. و غذا، البته . باسک ها افرادی هستند که خوب غذا می خورند، حتی اگر نسل سوم باشند.
دو رستوران (بار گرنیکا – میخانه و غذاخوری باسک و لکو اونا – غذاخوری خوب باسکی)؛ یک فروشگاه مواد غذایی، که هرگز بهتر از آن گفته نمی شود، که به عنوان یک بار مزه (بازار) عمل می کند. یک موزه (موزه و مرکز فرهنگی باسک)؛ یک پدیمنت ; و نقطه ملاقات و معاشرت به طور عالی جامعه باسک، مرکز باسک (مرکز باسک) نام رسمی را تشکیل می دهد. بلوک باسک. چوبهایی با موسیقی و اشعار آهنگهای پرطرفدار باسک، لابوروسهای عظیم و روزتهایی با نامهای خانوادگی مهاجرانی که وارد آیداهو شدهاند، سنگفرش منطقه را تزئین میکنند. خیابان گروو بین بلوار کاپیتول و خیابان ششم.
مرکز باسک، مرکز بلوک بویز باسک
اگرچه ممکن است بازدیدکننده با این ایده باقی بماند که بلوک باسک به نمایش شجاعت باسک پاسخ می دهد، اما میزان بسیج و مشارکت جامعه نشان می دهد که فراتر از تصویر خارجی، تلاش صادقانه ای برای حفظ فرهنگ، تاریخ و هویت باسک وجود دارد . و کار هر یک از نهادهایی که بلوک باسک را تشکیل می دهند برای این امر ضروری است. کلاس های باسک در سه سطح مختلف در موزه، تمرین های هفتگی توسط گروه های مختلف رقص باسک، شام ماهانه که در آن حدود 300 نفر در مرکز باسک گرد هم می آیند، مسابقات در فروتون... موزه باسک هر دو مروج ** Boiseko Ikastola، ** مهدکودکی که ارائه می دهد طرح مطالعه آن در باسک.
تعلق یا تعلق داشتن به **Oinkari، گروه اصلی رقص باسک، نشانه تمایز جامعه باسک-آمریکایی** است. در نمایشگاه جهانی 2010، که در شانگهای برگزار شد، Oinkari به دعوت دولت باسک، مسئول نمایشگاه فولکلور باسک در غرفه اسپانیا بودند. پیشنهادی که شاید همه گروه های رقص باسک در Euskadi آن را نپذیرفتند. اگر چیزی واقعیتهای باسک را در دو سوی اقیانوس اطلس متمایز میکند، به جز چند استثنا خاص، سیاسی شدن نابرابر آنهاست.
رقص باسک در Boise
حوالی 31 ژوئیه، جشن سان ایگناسیو د لویولا، قدیس حامی بیسکایان ها و گیپوزکوها، بویز سن اینازیوس خودش را جشن می گیرد. گلدستههایی که ikurriñas را با پرچمهای آمریکا پر میکنند، بلوک باسک را در طول تعطیلات آخر هفته که در آن جامعه باسک آیداهو و بخش بزرگی از غرب آمریکا در Boise ملاقات میکنند، تزئین میکنند. جشنواره کلاسیک پاپ در باسک شامل، توسط گروه محلی Amuma Says No.
هر 5 سال در همان تاریخ ها برگزار می شود جایالدی، جشنواره بین المللی فرهنگی باسک ; جشنواره کلان افتخار باسک برای یک هفته، بویز مکه باسک می شود ، در قالب مظاهر فرهنگی (رقص، صنایع دستی، ورزش روستایی، موسیقی...)، خوراکی و الکلی تجلیل می شود. و این مردم را مجذوب خود می کند که نه تنها از جامعه باسک-آمریکایی، بلکه از خود کشور باسک یا حتی از سایر بخش های باسک (از آرژانتین تا استرالیا) به بویز سفر می کنند. در مجموع بیش از 40000 شرکت کننده، زمانی که باسک های ثبت شده در آیداهو کمی بیشتر از 6500 نفر باشند.
جشن بگیرید، آموزش دهید و ماندگار کنید
هیچ کس که در بویز بزرگ شده است این واقعیت غیرقابل انکار را از دست نمی دهد، وقتی نوبت به تفریح می رسد، باسکی ها کیک را می گیرند. پی جی منسیسیدور ، نسل دوم باسک، عضو سابق و رئیس سابق گروه رقص باسک و نوازنده معمولی پالا در فروتون، این راز را فاش می کند: این در مورد مهمانی برای مهمانی نیست، بلکه در مورد جشن چیزی است که برای ما مهم است . اجداد ما به عنوان مهاجر وارد شدند و بر اساس وفاداری و کارشان، باسک ها شهرت خوبی به دست آوردند که ما امروز از آن بهره مند هستیم. من شخصاً این میراث را جشن میگیرم. و بسیار شدیدتر از مهمانی است که فاقد مؤلفه مشابه باشد».
Mansisidor تشخیص می دهد که این غرور باسکی هم یک امتیاز است و هم یک مسئولیت. این خوش شانس تلقی می شود زیرا در مقایسه با سایر اقوام که پیوندهای تاریخی و ویژگی های متمایزکننده خاصی نیز دارند، در مورد باسک-آمریکایی ها این میراث از بین نرفته است، هنوز زنده است. آیا می دانید چند آمریکایی تا به حال به من گفته اند که دوست دارند باسک باشند؟ - به این مهندس می بالد که سه تا از چهار پدربزرگ و مادربزرگش در ایوسکادی به دنیا آمده اند (مادربزرگ مادری چند روز پس از ورود والدینش برای اولین بار در خاک آمریکا به دنیا آمد). اما این امتیاز مستلزم وظیفه حفاظت است: «آن را سرسختی باسکی بنامید، اما ما حاضر نیستیم در تاریخچه تاریخ ناپدید شویم. رضایت حاصل از مشارکت در حفظ هویت ما، این غرور، چه فردی و چه جمعی، قیمتی ندارد. و ارزش جشن گرفتن را دارد."
جشن Jaialdi در Boise
امسال سال 2014 دهمین سالگرد برنامه مطالعات باسک در دانشگاه ایالتی بویز، دانشگاه اصلی آیداهو است. جان یسورسا، نسل دوم باسک با مدرک دکترای تاریخ، مدیر فعلی کنسرسیوم مطالعات باسک است. جالب اینجاست که اکثر دانشجویانی که در این دوره ها ثبت نام کرده اند، اصالتاً باسکی نیستند. برای یسورسا، مؤلفه جشن به اندازه کافی تثبیت شده است، اما او ادامه کار بر روی مؤلفه آموزشی را شرط حفظ هویت باسکی مهم می داند. "جشن به علاوه آموزش مساوی است با ماندگاری" چندین بار تکرار کنید
اما، وجود طرح مطالعاتی با این ویژگی ها که به عنوان بخشی از دانشکده های ادبیات و علوم اجتماعی در یکی از دانشگاه های آمریکا انجام می شود، چه چیزی را توجیه می کند؟ یسورسا تردیدی ندارد: «در جامعه امروزی، دانشگاه ها نقش اساسی دارند. اگر بخواهیم جدی گرفته شویم باید در عرصه آموزش عالی حضور داشته باشیم ". بدون اینکه بیشتر از این پیش برویم، در ایالت همسایه نوادا، سومین اتحادیه با بیشترین جمعیت باسک، دانشگاه نوادا رنو نیز دارای مرکزی برای مطالعات باسک است.
لابی باسک
در این کمپین برای ترویج و حفظ میراث باسک آیداهو، بسیاری از پسران مهاجران باسک نیز نقش مهمی ایفا کرده اند و از نردبان اجتماعی برای رسیدن به برخی از سکان های سیاسی و اقتصادی در آیداهو صعود کرده اند. تعداد کمی از سیاستمداران، بانکداران، بازرگانان و لابیها با منشأ باسکی هستند ، که از برج مراقبت تاثیرگذار خود نام تجاری کشور باسک را تبلیغ کنید.
خود شهردار بویز، دیوید بایتر ، به طور دقیق، نسل دوم باسک تنها است شهردار باسک زبان ایالات متحده . در یک گردهمایی حزب دموکرات در بویز در سال 2008، رئیس مجلس از همه حضار خواست که شعار "گورا اوباما!" (زنده باد اوباما!، به زبان باسک) **.
دیو بیتر - گورا اوباما! از Guillermo (Bill) Yriberri در Vimeo.
اما اگر کسی وجود داشته باشد که به خاطر سهم خود در حفظ هویت باسک در آیداهو برجسته باشد، پیت سناروسا. سنارروسا، پسر مهاجران باسک، در پایان سپتامبر گذشته درگذشت طولانی ترین سمت منتخب در تاریخ آیداهو - 52 سال، 36 سال از آن، بدون وقفه، سمت وزیر امور خارجه را داشت. سناروسا که یک رهبر برجسته و مورد احترام جمهوری خواه بود از نفوذ خود استفاده کرد دفاع از آرمان آزادی مردم باسک ، که به آن اعتقاد راسخ داشت. در سال 1972، پس از اولین دیدارش از یوسکادی، او اعلامیهای را ترویج کرد که قانونگذار آیداهو به اتفاق آرا دیکتاتوری فرانکو را محکوم کرد و خواستار عفو زندانیان سیاسی باسک و اسپانیایی شد.
در سال 2002، Cenarrusa اعلامیه دیگری را ترویج کرد که خواستار فوری آن شد توقف خشونت در Euskadi ، تمامی اقدامات تروریستی را محکوم کرد و حق تعیین سرنوشت مردم باسک را به رسمیت شناخت. این متن به اتفاق آرا توسط قوه مقننه آیداهو تصویب شد، علیرغم حادثه دیپلماتیکی که در سفارت اسپانیا در ایالات متحده رخ داد و لازم بود مداخله کاندولیزا رایس ، سپس مشاور امنیت ملی در دولت رئیس جمهور جورج دبلیو بوش. قبل از باسک تا جمهوری خواه، Cenarrusa نیز حامی و حامی بود حامی اجرای برنامه مطالعات باسک فوق الذکر در دانشگاه ایالتی بویز.
بقای هویت و فرهنگ باسک دقیقاً در ایالات متحده، خاستگاه الگوی فرهنگی همگن و مسلط، ممکن است آرمانشهر به نظر برسد، اما با توجه به سطح مشارکت جامعه، به نظر میرسد که فعلاً حفظ آن تضمین شده است. این واقعیت که این دیاسپورا هرگز هویت خود را به صورت انحصاری زیر سوال نبرده است نیز به این امر کمک می کند: آنها همزمان احساس آمریکایی و باسکی می کنند.
*** شما همچنین ممکن است علاقه مند باشید ... **
- شهرهای خواهر: دلایل و کنجکاوی ها
- راهنمای کشور باسک