گیون، ناحیه گیشا
1. در بستر: "بزرگراه" کورمک مک کارتی. آخرالزمان به سراغم آمد! با این آسمان خاکستری، چیزی که ما می خواهیم این است که به رختخواب برویم، به صدای باران که روی پنجره می نوازد گوش دهیم، در حالی که می خوانیم چگونه همه چیز بیرون هرج و مرج است، و در درون، آرامشی دیوانه کننده. پدر و پسری بی هدف راه می روند ، به امید زنده ماندن در دنیای پسا آخرالزمانی: «لیست کارهایی که باید انجام دهید وجود ندارد. روز مشیت برای خودش. زمان. بعد وجود ندارد. این بعد. همه چیزهایی که آنقدر لطف و زیبایی دارند که به قلب فشار می آورند، منشأ مشترکشان درد است. تولد او، در مصیبت و در خاکستر. و بنابراین، او با پسر خوابیده زمزمه کرد. من تو را دارم».
دو در بار: بار همینگوی (Hotel Ritz, Place Vendôme 15, 75001 Paris). داستان از این قرار است که همینگوی از اینجا برداشت 51 مارتینی خشک در 20 آگوست 1945، روزی که تصمیم گرفت «آزادسازی» بار هتل را که از زمان اشغال آلمان به دفتر مرکزی لوفت وافه تبدیل شده بود، اولویت دارد. چه جایی بهتر برای نوشیدن؟
3. بین فریم ها: 'تصاویر. شاهکارها مرکز پمپیدو (بنیاد Mapfre: Paseo de Recoletos 23, 28004, Madrid). این نمایشگاه برای دوستداران پرتره است: با گزیده ای از 80 شاهکار انتخاب از مجموعه هایی که در ** موزه ملی هنر مدرن-مرکز پمپیدو باقی مانده است ** از پاریس در این اتاق های Recoletos مروری بر تاریخچه پرتره در قرن بیستم انجام شده است.
پابلو پیکاسو، پرتره یک زن
4.**در باشگاه: Gibus Club ** (18 rue du Faubourg du Temple، پاریس). او در یک لحظه ممتاز (حداقل برای موسیقی) به دنیا آمد. از سال 1967، Gibus Club مکانی برای زندگی سرکش ترین تاریخ راک بوده است: آنها روی صحنه آن رد شدند. چاک بری، ایگی پاپ، کلش، تپانچه جنسی... و امروز او هنوز هم پانک را در رگ های خود حمل می کند، اگرچه او توانسته است به روی روندهای جدید (البته، پادشاهان الکترونیک فرانسه) باز شود. دفت پانک نیز روی صحنه او قدم گذاشت).
5. در جدول: **Le petit bistrot (Plaza Matute 5, 28005, Madrid)**. قطعه کوچکی از مونمارتر پاریسی در مادرید، نه تنها با دکوراسیون، بلکه با منویی که روح فرانسوی را در هر غذا کاتالیز می کند. کلاسیک های خوشمزه از کشور همسایه مانند کانارد کانفیت یا کارپاچیو گوشت گاو بسیار توصیه شده. ایده آل برای یک شب رمانتیک.
6. در جاده: را تنگه هرمیدا ، بزرگراهی به طول 21 کیلومتر که از دره ای باریک به پوتس می گذرد.
7. در استادیوم: رئال مادرید - سلتیک ویگو ، شنبه ساعت 18:00 در سانتیاگو برنابئو.
چلسی ولف، "اتاق های ناشناخته"
8. در سینما: ** "آینه"، آندری تارکوفسکی **. چرا چنین سخنرانی وجودی در آخر هفته؟ زیرا تارکوفسکی اعتماد دارد که هرکس نتیجه گیری خود را خواهد گرفت. او به معنای واحدی بسته نیست (اگرچه، کسانی که او را مطالعه می کنند، می گویند که این بازتاب روشنی است، و هرگز بهتر از آن، زندگی خود او نیست). ما را وادار به کار می کند، همه چیز را به ما نمی جوید. آقایان، نکته مهم در مورد چنین فیلمبرداری، قدرتی است که به ما می دهد. رضایت از اتصال نقاط و نتیجه گیری در آن روز . دیدن امروز "آینه" هرگز شبیه فردای دیدن آن نخواهد بود.
9. در واکمن: "اتاق های ناشناخته: مجموعه ای از آهنگ های آکوستیک" توسط چلسی ولف. کالیفرنیایی ما را به موسیقی عادت داده است که در یک زمینه غم انگیز و حتی ناامید کننده، غم و اندوه را تراوش می کند. مرز دخالت روانی او خود را در میان مردم می داند. ما آن را از دنیای دیگری در نظر می گیریم. او با «اتاقهای ناشناخته» به ما اجازه میدهد او را برهنه ببینیم.
10. در همسایگی: ژیون ، منطقه گیشا کیوتو، در ساحل شرقی کامو-گاوا ، پر از رستوران ها و اتاق های چای مربوط به قرن هفدهم.
یازده در گفتگو: آموزش . والدین و فرزندان، کارگران و دانش آموزان گرد هم می آیند تا به کاهش آموزش عمومی نه بگویند. بیایید «اسپانیاییسازیها» را کنار بگذاریم: اگر تحصیلات را از ما بگیرند، آینده ما را هم میبرند.