آویلس، جوجه اردک زشت شمال
تریبون شهرهای شمالی مدت هاست که به روی عده ای خاص بسته شده است. سن سباستین به خاطر خلیجش، سانتاندر برای محیط اطرافش، گیخون به خاطر غذاهای خوبش، و کورونا به خاطر حضور نمادینش در کنار اقیانوس اطلس. اندک چشمهایی هستند که در شهر صنعتی با پوستهای سرد و سخت که آسمانش دود کارخانهها را با ابرهای تنبل شهر شریک میشود، متوقف میشود. کانتابرین. اویلز با این حال، در هسته خود، در سواحل خور، جاذبه ای را پنهان می کند که آن را منحصر به فرد می کند: برای گردشگری که اکنون در حالت آماده باش است، بکر باقی می ماند.
خور اویلز ، یاروی ممتاز در ساحلی که در آن بندرهای طبیعی ارزشمند هستند ، از دیرباز برای انسان جذابیت داشته است. یک آینه آبی واقع در قلب آستوریاس ، و این نقش مهمی در تاریخ آن دارد. در کنار خور ساخته شد قلعه گاوزون ، اقامتگاه پادشاهان آستوریایی قرن 9، و جایی که معروف " صلیب پیروزی ” و در قرن بیست و یکم میزبان تنها اثر معمار است اسکار نیمایر ، مرکز نیمایر ، نماد این واقعیت است که آویلز هرگز از خلقت دست برنداشته است.
مرکز نیمایر
عمیق ترین ارتباط شهر با دریا برقرار است . این عشق به راحتی در Parque del Muelle قابل لمس است، یک ریه سبز کوچک با هوای یک میدان قدیمی و یک غرفه قرن نوزدهمی که رمانتیک ها را به وجد می آورد. دو مجسمه در زیر سایه درختان چنار آرام گرفته اند: یکی تقدیم به پدرو منندز دی آویلز ، برجسته ترین دریانورد شهر و دیگری نشان دهنده چهره همیشه خوش اخلاق یک فوک است. دریایی ترین پستاندار، همراه با خاطره یک سگ دریایی پیر ، مشرف به آبهای آرام خور در همزیستی کامل: قدم زدن ما در آویلز اینگونه آغاز می شود.
پس از پشت سر گذاشتن داک پارک ، به این دلیل نامگذاری شده است که مکانی را اشغال می کند که زمانی بندر را در خود جای داده بود و مرکز تاریخی آویلس آغاز می شود. Calle de la Muralla مرز بین "جدید"، صنعتی و مات، و "قدیمی" را نشان می دهد: یک شهر بورژوازی، بازرگان و ایندیانا . از یک شیب ملایم بالا می رویم و در سمت چپ نمای رومی نمای آن نمایان می شود. پدران فرانسیسکن قدیمی ترین ساختمان آویلس، در مقابل میدانی قرار دارد که در آن سیدر می ریزند و تاپاس را با چوریزو می خورند. خیلی نزدیک، کوچه ای دور، است کاخ کامپوساگرادو ، زیباترین نمونه باروک آستوریایی محسوب می شود. ساختمان نجیب، که نمای آن توسط ستونهای عظیم سلیمانی که ما را به ایتالیا هدایت میکنند، قرار دارد، امروزه خانه مدرسه عالی هنر ولایت ، تأیید این نظریه است که در آویلز، هنر به راه رفتن ادامه می دهد.
کاخ کامپوساگرادو، آویلز
دقیقاً توصیه میشود به پیادهروی ادامه دهید تا هستهی مرکز تاریخی را از دست ندهید. حومه یکنواخت آویلس که از کارخانه ها و شهرک های صنعتی تشکیل شده است ، انگار می خواهد دل شهر را از چشم غریبه پنهان کند. Calle de la Ferrería با قدم زدن در آن غافلگیر میشود، زیرا پس از آسفالت زیاد، گمان نمیبرید که پاساژهای قرون وسطایی، قصرها و طاقهای سنگی پیدا کنید. در گوشه ای با Calle del Sol ، پس از پشت سر گذاشتن میخانه هایی که زمانی کورسی ها در آن نوشیدنی می نوشیدند، یک قصر گوتیک و هوای عجیب و غریب ظاهر می شود که بار دیگر ما را به یاد دریای مدیترانه می اندازد. آن را صدا می زنند خانه باراگاناس و متعلق به یک تاجر مرفه بود که بدون شک اقامتگاه های مجلل بورژوازی را می شناخت. بارسلونا، والنسیا و مارسی . این قدیمی ترین ساختمان مدنی در آستوریاس است و امروزه در آن قرار دارد آرشیو تاریخی اویلز ، علاوه بر ایجاد سایه خوبی برای میدانی که قبل از نمای شمالی آن باز می شود. در آنجا توصیه می کنیم یک آبجو محلی را بچشید، سرگرمی که اکنون به یک تجارت جالب در آستوریاس تبدیل شده است، جایی که آبجوهای دستی فراوان است، مانند کالیا.
خیابان فرریا، در آویلس
پیاده روی در میان آویلس لذت بخش است، زیرا مرکز آن یک بادام عابر پیاده با شیب های کمی تند است که در میدان وسیع اسپانیا . از آنجا به دنبال ارتفاعات شهر، خیابان ها نمونه زیبایی از معماری بورژوایی را به ما ارائه می دهند که بهترین استاندارد آن کاخ بالسرا ، ساخت و ساز متهورانه و التقاطی از ابتدای قرن بیستم که امروزه خانه آن است هنرستان شهرداری شهر . یکی از خیابان هایی که بیشترین شخصیت را در آویلز دارد از نمای آن شروع می شود. خیابان گالیانا که پاساژهای وسیع آن از قرن هفدهم از راهپیمایان در برابر باران محافظت کرده است. قدیمیترین آنها، آنهایی که از تیرهای چوبی قدیمی چوب ماهون و بالکنهای سفیدکاری شده پشتیبانی میکنند، در بالا یافت میشوند، جایی که خیابان کاربایدو . و درست در جلو، یک مکان برای غذا خوردن به ما پیشنهاد می شود: چکمه های پیچ خورده.
لا گالیانا، آویلز
این مکان که تراس آن بر روی طاق های یک خانه باروک در ارائه تخصص دارد بهترین قارچ های فصل . ذکر ویژه شایسته آنهاست لوسترها ، طعم خالص رطوبت استوریا و همچنین بولتوس. در پاییز از Twistboots دیدن کنید پس از قدم زدن در میان گودالهای آویلس و چند بار تکان دادن سر تا شما را با زیبایی آن غافلگیر کند، لذتی است که تاکنون کمتر کسی از آن لذت برده است. جوجه اردک زشت شمال توجهی را به خود جلب کرده است که برای مدت طولانی سزاوار آن بوده است: آویلس، مانند قارچ، از زیر درختان جوانه زده است و شایسته بازدید است..