فاطمه، اولین راهنمای تور زن در افغانستان.
افغانستان دقیقاً بهترین شهرت را در جهان ندارد. . مطمئناً (اگر در دوره ای از زندگی خود به اینجا سفر نکرده باشید) آن را با کلماتی مانند جنگ، فقر، سنگسار و نقض حقوق مرتبط خواهید کرد. بنابراین خواندن آن عجیب است گردشگری و افغانستان در همین جمله ، و اگر اضافه کنیم “اولین زن راهنمای تور” ، مغز ما شروع به جرقه زدن می کند.
این داستان فاطمه دختر 22 ساله ای است که با سرپیچی از قوانین کشورش آرزوی خود را به واقعیت تبدیل کرده است. اولین زن راهنمای تور در افغانستان باشد . گذرنامه تا این مرحله آسان نبوده است، همانطور که انتظار می رفت، کودکی فاطمه پیش بینی نمی کرد که روزی در تاریخ فمینیسم ثبت شود و بذری برای زنان دیگر در کشوری بکارد که حقوق او به واسطه آنها آشکار است. غیبت
“گفتن سوابقم به شما برمی گردد به دوران کودکی ام زمانی که گله ای از گوسفند و گاو را گله می کردم. . از آنجایی که من در یکی از مناطق محروم و حاشیه ای افغانستان به نام ولسوالی لعل سرجنگل در ولایت غور او از طریق یک پرسشنامه ایمیلی به Traveler.es تاکید می کند، حتی در هشت سالگی مجبور بودم به عنوان چوپان کار کنم.
زندگی به عنوان یک چوپان، در آن زمان، بسیار ارزشمند بود. شاید برای بسیاری از خوانندگان کمی عجیب به نظر برسد، اما در واقع، دویدن روی آن تپههای مرتفع جایی بود که من برای اولین بار فرصتی برای راهنمایی و رهبری یک گروه به خودم ارائه دادم.»
فاطمه دوران کودکی را به شبانی سپری کرد.
مدرسه تا بعد از آن خواهد بود و وقتی رسید دیوار و سقفی نداشت - فاطمه آفتاب سوزان و صندلی های شنی را به یاد می آورد. که بله، مثل الان، او یکی از معدود دخترانی بود که به مدرسه رفت زیرا اکثر آنها ممنوع بودند . "خوشبختانه خواندن و نوشتن و همچنین راهنمایی حیوانات را یاد گرفتم."
و فکر نکنید که فاطمه روزی که بزرگ شد به این فکر می کرد که راهنمای گردشگری باشد، زیرا حتی فکرش را هم نمی کرد که می تواند یک شغل باشد. کاری که او دوست داشت گوش دادن به بی بی سی از رادیویی بود که هر زمان ممکن بود به آن کوک می کرد. . در سن نه سالگی خانواده اش به شهر هرات نقل مکان کردند. در آنجا به دلیل مشکلات اقتصادی خانواده سه سال طول کشید تا دوباره به مدرسه برود. اما او تسلیم نشد.
“من شروع به یادگیری زبان انگلیسی در سازمانی کردم که کلاس های رایگان برای پناهندگان ارائه می داد . پس از سه سال تلاش و پشتکار، به عنوان دستیار معلم زبان انگلیسی برای راهنمایی گروهی از پناهندگان انتخاب شدم. ماهیانه حدود 50 دلار به من می دادند. اینگونه بود که من به طور منظم سفر آموزشی خود را شروع کردم.»
او به مدت هشت سال داوطلبانه انگلیسی تدریس کرد، عمدتاً به سایر پناهندگان در هرات، و تصمیم گرفت که مانند بقیه خواهران و برادرانش (او هشت نفر دارد) ازدواج نکند.
شانس بعدی زمانی رخ داد که او توانست برای تحصیل در رشته روزنامه نگاری وارد **دانشگاه هرات** شود. با وجود همه موانع، من در حال حاضر دانشجوی مقطع راهنمایی در این کالج هستم. میدانستم که روزنامهنگاری واقعاً برای یک دختر جوان در کشوری مانند افغانستان یک چالش است، اما میدانستم که این همان چیزی است که دوست دارم و پلی بود که مرا به برنامه و اهداف آینده من رساند.»
فاطمه در شهر هرات در افغانستان شکل گرفت.
خسته از اینکه بقیه جهان کشورش را چگونه دیدند، شروع به پیوستن به گروه های تاریخ در فیس بوک کرد . او انگلیسی خود را کامل کرد و فهمید که این می تواند فرصتی برای معرفی او به گردشگران باشد. همانطور که او به CNN توضیح می دهد، فاطمه علاقه بیشتری به نوشته هایش پیدا کرد. بنابراین تا زمانی که به «تام بزرگ» رسید که او را به عنوان راهنمای توریستی در کشورش همراهی کرد، حتی بدون اینکه بداند.
دهان به دهان به آژانس مسافرتی رسید شرکت مرزهای رام نشده که او را به عنوان اولین زن راهنمای تور در کشور امضا کرد. بیایید بگوییم که این یک پرنده بود، زیرا آژانس در حال حاضر یک پرنده نادر در این بخش است. Untamed Borders توسط یک پاکستانی، یک افغان و یک بریتانیایی تاسیس شد . آنها به عنوان عکاس، روزنامه نگار، مستندساز و محقق در افغانستان و پاکستان کار کرده بودند، اما می خواستند این کار را از منظر گردشگری نیز انجام دهند، بنابراین آژانس را راه اندازی کردند.
جیمز ویلکاکس به Traveler.es توضیح می دهد: «با توجه به اینکه مردم از کاری که ما در افغانستان و پاکستان انجام دادیم لذت بردند، گسترش در منطقه منطقی بود و اکنون ما سفرهایی را به 30 کشوری که چندان توریستی محسوب نمی شوند، سازماندهی می کنیم.
آسیای مرکزی، خاورمیانه، روسیه، قفقاز و بخشهایی از آفریقای مرکزی و شرقی برخی از این مکانها هستند. او می افزاید: «ما به خاطر سفرهایمان به افغانستان، عراق، سومالی، سوریه و یمن به خوبی شناخته شده ایم.
بنابراین امضای قرارداد با فاطمه یکی دیگر از شورشهای این پروژه بود. " ما یکی از تنها شرکت های مسافرتی هستیم که در منطقه کار می کنیم، بنابراین ما مسئولیت داریم که لحن مناسبی را برای گردشگری ایجاد کنیم. بخشی از آن به معنای تلاش برای اطمینان از استخدام طیف وسیعی از افراد تا حد امکان از جمله زنان است. به عنوان یک شرکت، ما می خواهیم ارائه دهیم موقعیت های برابر آموزش و اشتغال برای الهام بخشیدن و هموار کردن مسیر برای نسل های آینده، به همین دلیل است که ما برای همکاری با فاطمه بسیار هیجان زده بودیم.
**زندگی امروز فیما**
قبل از همهگیری، فاطمه از معرفی مکانهای ناشناخته در کشورش به گردشگران لذت میبرد. مسجد جمعه هرات، مقبره گوور شاد، مجموعه مصلح و زیارتگاه خوجه انصاری در گازرگاه از جمله آنهاست. «تاریخ غنی، تنوع فرهنگی، پارکهای ملی و بناهای تاریخی افغانستان چیزهایی هستند که راهنما را جالبتر میکنند. من عاشق بردن توریست ها به شهر بامیان هستم یکی از آنهایی که بیشترین تاریخ و فرهنگ را در کشور دارد».
به طور مشخص، زن بودن و راهنما بودن برایش آسان نیست . انجام کار با قوانین کشور گاهی دشوار است. به یاد داشته باشیم که طبق اعلام سازمان ملل، تنها 19 درصد از زنان در کشور خارج از خانه کار می کنند.
زنان و دختران در افغانستان همچنان با تبعیض مداوم، خشونت، آزار و اذیت خیابانی، ازدواج اجباری و کودکان، محدودیت های شدید برای کار و تحصیل در خارج از خانه، و دسترسی محدود به عدالت روبرو هستند. بر اساس یک مطالعه توسط حقوق جهانی،** 87 درصد زنان در افغانستان در طول زندگی خود خشونت فیزیکی، جنسی یا روانی را تجربه می کنند**.
و علیرغم این واقعیت که 64 درصد افغان ها موافق هستند که زنان باید اجازه کار در خارج از خانه را داشته باشند، آنها هنوز با موانع متعددی از جمله محدودیت ها، آزار و اذیت، تبعیض و خشونت و همچنین موانع عملی مانند نداشتن تجربه کاری روبرو هستند. مهارت های شغلی و تحصیلات. نرخ سواد زنان در افغانستان 17 درصد است. و در برخی استان ها به کمتر از 2 درصد کاهش می یابد.
اما فاطمه تسلیم نمی شود.
در واقع اولین واکنش پدر و مادر فاطمه هنگامی که او پیشنهاد کرد شغل جدیدش قرار است راهنمای گردشگری باشد، به عبارت مستقیم این بود: "خودت میخوای قبرت رو بکنی" . بیایید بگوییم که هیچ کس در مورد این ایده هیجان زده نشده بود و هرکسی که با او صحبت می کرد، نشان می داد که او برای انجام آن خیلی جوان است و نمی تواند. آنها به من گفتند: «راهنمای توریستی برای یک زن بسیار خطرناک است. اما هیچ چیز قوی تر از شجاعت، ایمان، هدف و علایق من نیست.»
این بیماری همه گیر در گردشگری کشور ویران کرده است و زن جوان مجبور است به دنبال جایگزینی باشد. در حال حاضر، علاوه بر کار به عنوان راهنما، زمانی که شرایط اجازه می دهد، یک پروژه آموزشی برای دختران پناهنده را رهبری می کند . "من به عنوان هماهنگ کننده نیمه وقت پروژه، علاوه بر تدریس به 40 دانش آموز، کار می کنم. مثل همیشه آنها را راهنمایی می کرد تا بال هایشان را باز کنند و به آنها پرواز را آموزش می داد.
با این حال، فاطمه احساس نمی کند همه چیز از دست رفته است، در واقع او احساس می کند که باید راه را برای زنان جوان دیگری که می خواهند خود را رها کنند، هموار کند. . من هم مانند زنانی که با وجود همه دلسردی ها و تهدیدها به افغانستان سفر کردند، باید کار کنم تا روزی برسد که همه مردم افغانستان مرا به عنوان یک راهنمای زن درک کنند و حمایت کنند. آن روزی که از آرزوی زن بودن دست نمی کشیم. من هرگز اجازه نمی دهم کسی به من بگوید: "تو نمی توانی"، "او به Traveler.es تاکید می کند.
اکنون به افغانستان سفر کنید؟
گردشگری در کشور از سر گرفته می شود و دور از تصور ما هنوز فعال است. بنابراین، آیا سفر به این کشور در حال حاضر امن است؟ جیمز ویلکاکس، بنیانگذار آژانس Untamed Borders، به Traveler.es گفت: "در حال حاضر امکان بازدید از افغانستان وجود دارد، در واقع در آژانس ما دو سفر گروهی برای ماه آینده برنامه ریزی شده است."
وی می افزاید: مزار شریف، کابل، هرات و بامیان مکان های شگفت انگیزی برای بازدید در افغانستان هستند. این آژانس سفرهای حدودا هشت روزه و همچنین تجربیات ورزشی در کشور انجام می دهد که از طریق وب سایت آن قابل پیگیری است.
در همین حال، فاطمه از قبل به آینده خود فکر می کند. آیا به عنوان راهنما در کشور خود خواهید ماند؟ به نظر می رسد که در حال حاضر رویاهایش او را به بیرون می برند. او میخواهد برای از سرگیری تحصیلات خود به عنوان روزنامهنگار، بورسیه تحصیلی بگیرد تا با تحصیلات بیشتری بازگردد.
“من دوست دارم به دنیا سفر کنم و بتوانم برای رسانه های کشورهای مختلف بنویسم ". و فراتر می رود، علاوه بر این که تحصیلاتش را به پایان رسانده و به عنوان روزنامه نگار فعالیت می کند. فاطمه می خواهد یک سازمان گردشگری در کشورش ایجاد کند که زنان را برای انجام کارهایشان توانمند کند . «افغانستان به رهبران جدید با چشم اندازهای تازه نیاز دارد که دارای ذهنی باز، قلبی باز و اراده ای باز برای تغییر باشند. این نیاز برای زنان افغان بسیار حیاتی است و من تمام تلاشم را می کنم تا عامل تغییر و الهام بخش بسیاری از مردم باشم.» ما شک نداریم که او موفق خواهد شد.