"زندگی را با رنگ پر کنید." بازار جو در مادرید (2013)
“ همه جا زیبایی است . مسئله این است که بدانیم چگونه با ظرافت خاصی نگاه کنیم و برای چیزهایی که از قبل وجود دارد ارزش قائل شویم، نیازی به اختراع چیزی نیست، همه مکان ها پتانسیل بسیار زیادی دارند. گاهی زیبایی در سطح منظر نیست، در زیبایی نیست، گاهی زیبایی بیشتر در افرادی است که در آن مکان زندگی می کنند و رمزگشایی آن در مردم را بخوانید و برای آنها ارزش قائل شوید یکی از این پنج نفر، خوان ژائومه فرناندز، فارغ التحصیل هنرهای زیبا از دانشگاه Complutense مادرید و چشمان پشت لنزهای جمعی . معمار تیم رویایی را تکمیل می کند خاویر سرانو "پاگ" مهندس عمران روبن مارتین "rDick" ، روزنامه نگار پابلو پورون «پورونه» و لیسانس هنرهای زیبا پابلو فریرو "آرکوه" . ** اینجا می توانید گام های او را خیابان به خیابان، کار به کار، عکس به عکس دنبال کنید **.
برای جذب فرهنگ هر منطقه یا کشور، به خصوص زمانی که پروژه های شما شخصیت اجتماعی بیشتری دارند یا در جوامعی با واقعیت خشن تر هستند، آنها سفر می کنند و در فضایی که قرار است در آن کار کنند ساکن می شوند . فرناندز این روند را اینگونه توصیف میکند: «روزهای اول کار ما همیشه در اطراف آن مکان قدم میزنیم تا آن را بفهمیم، آن را رمزگشایی کنیم، با مردم صحبت کنیم، جلسات زیادی داشته باشیم و تلاش کنیم نه الهامبخش، بلکه ایدهای را که پروژه از آن گرفته شده است. متولد خواهد شد. نتیجه صحبت با همسایه ها ”.
واقعیت و جادو دو مفهومی هستند که در Barranquilla (کلمبیا 2015) یکدیگر را تغذیه می کنند.
زیبایی و وقار
ناگهان فضاهای روزمره در پشت ظاهری جدید، پر از رنگ، روشنایی و زندگی گسترش مییابند که با ضربات قلم مو ردیابی میشود. بوآمیستورا . اثری که داخلی هم هست. " کیبرا یکی از خاص ترین مکان هایی است که ما در آن زندگی و کار کرده ایم ، با Bonaventure ، در کلمبیا، جایی که تازه از آنجا برگشتیم. خوان ژائومه فرناندز، معروف به درکو، به یاد میآورد که آنها دو مکان قوی یا آنهایی بودهاند که بیش از همه به خاطر واقعیت انسانی ما را تحت تأثیر قرار دادهاند.
کیبرا (نایروبی، کنیا) بزرگترین حومه آفریقا در نظر گرفته می شود . در آنجا یک میلیون نفر در محاصره ورق، پلاستیک و زباله زنده می مانند. «شرایط زندگی که مردم دارند آنها با لبخند و انسانیتی که همه افرادی که در آنجا زندگی می کنند از خود در تضاد هستند. "، جمله درکو. در این مورد، کانتینرهای روی نمای بیمارستان AMREF در زمین لاینی صبا در کیبرا آنها بوم نقاشی برای ایجاد الگوی ادای احترام به لسو یا خانگا بودند ، پارچه ای که زنان در شرق آفریقا می پوشند و یک پیام: SISI NI MASHUJAA (ما قهرمانان به زبان سواحیلی هستیم).
کیبرا (نایروبی، کنیا) بزرگترین حومه آفریقا در نظر گرفته می شود
«بوئناونتورا همچنین از یک روند خشونت آمیز بسیار اخیر و بسیار خشن رنج برده است. تا سال 2014 در آنجا مردم را تکه تکه می کردند. کنتراست آن را ببینید دانستن آنچه در پشت هر یک از آن گوشه ها، از هر یک از آن خانه ها وجود دارد و در عین حال، دیدن ظاهر تمیزی که مردم آنجا دارند، تأثیر قوی دارد. ". خوان ژائومه فرناندز پس از اولین پیادهرویهایش به یاد میآورد که بدون کلام به خانه بازگشت، فضا برای هضم داستانهای ساکنان آن ضروری بود: "اینها تجربیاتی هستند که بدون شک در شما نفوذ میکنند و شما را برای زندگی همراهی میکنند." پیام بوآمیستورا، سفید روی قرمز، این بود: کرامت.
"مدل موی آزادی" در بوئناونتورا، کلمبیا. 2016)
بوم یک دیوار است
با دنبال کردن مسیر او در اسپانیا، پیام هایی را می یابیم که به دنبال فعال کردن مجدد آگاهی، دفاع از شادی و انتقال تشویق برای ردیابی مسیرهای خود در نخل (می خواهم برگردم) ، سالامانکا (زندگی)، مادرید (زندگی را با رنگ پر کنید یا کاری را که انجام می دهید دوست داشته باشید) سانتاندر (با قلبت فکر کن) مالاگا (آرزو کن و برو دنبالش)…
"هنگام کار در خیابان - که پشتیبان سیار نیست که قطعات را می توان در یک گالری یا یک منطقه خصوصی قرار داد - عموم مردم بسیار گسترده است ، سعی می کنیم به هویت آن مکان و هویت افراد ساکن در آن احترام بگذاریم. به همین دلیل است که ما همیشه سعی می کنیم آن را پس بگیریم و چهره دوستانه تری از شهر ارائه دهید خوان ژائومه فرناندز می گوید. از زمانی که آنها در سال 1998 شروع به نقاشی کردند، تحولی را در درک کار در فضای عمومی، هم توسط مردم و هم توسط مؤسسات مشاهده کردند. "خوب است که ببینیم وقتی حمایت نهادی وجود دارد که اجازه می دهد اتفاقات در خیابان رخ دهد، چگونه پتانسیل آن را ببینیم و چگونه می توان فضاها را برای شهروندان بازیابی کرد شهر سازان و ساکنان شهر چه کسانی هستند.
"FUTURO" در گوشه Carrer de Veneçuela Carrer de l'Agricultura در بارسلون است.
نقشه در حرکت
BoaMistura به اضافه کردن کیلومترها و پروژه ها به نقشه خاص خود ادامه می دهد. با تمرکز بر مکانهای مرزی بین مناطق یا کشورها: «اینها مکانهایی هستند که اتفاقات زیادی در آنها رخ میدهد، واقعیتهای بسیار قوی وجود دارد که در آن، از طریق هنر، نه تنها میتوان آنها را بهبود بخشید، بلکه میتوان به آنها اشاره کرد و با بلندگوی بزرگ از آنچه در آنجا اتفاق می افتد. این نوع مکان ها همیشه کمی در تلاقی هستند. ”.
یکی از آخرین پروژه های او از آیات زودگذر تشکیل شده است. طی امسال و سال آینده شعر به خیابان های پانزده شهر میراث جهانی می رود از اسپانیا. پس از این مسیر شعر جدیدی پدیدار خواهد شد. تقویم را اینجا بررسی کنید.
@merinoticias را دنبال کنید
خواندن کاسرس به این شکل است