نسل جدید فعالان آشپزی

محصول و قلمرو کلید آن است

پیشتاز خسته شده است. یک نقطه - قبل از اعدام - آوانگارد، آنطور که ما می دانستیم، مرده، متناهی، کاپوت است. پساآوانگارد به مسیرهای مختلفی منشعب می شود که توسط سرآشپزهایی هدایت می شود که برای ایجاد یک الگو بسیار شخصی هستند. شاید بتوانیم از «سبکها»، از جهانهای مشترک صحبت کنیم - زیرا بین آنها ویژگیهایی وجود دارد: بین دیوید مونوز و ریکارد کامارنا (شدت و طعم بدون مرز)، بین Quique Dacosta و Andoni Luis Aduriz (مسیر پشت elBulli) یا بین Kiko مویا و فرانسیس پانیگو («**راه سوم**» آن آوانگاردی که به زمین می نگرد). این احتمال وجود دارد که یک طرفدار غذای مبارز دنیای DiverXO بیشتر در یک میز در Camarena از El Portal de Echaurren لذت ببرد.

بنابراین پیشبینی اینکه آشپزی ما به کجا میرود کار سختی است. با این حال، با مرور یادداشتهایی که در ماههای اخیر در سراسر شبهجزیره نوشته شدهاند، چیزی در میان آن «وعدهها» تکرار میشود (در گیومه، زیرا برخی - علیرغم جوانیشان، قبلاً برای سالها واقعیت داشتهاند) نسل جدیدی از فعالان آشپزی هستند. آشپزهایی کاملا متعهد به محیط زیست و محصول، سرآشپزها (در واقع آشپز گردآورنده و گیاهان وحشی کتابی است که توسط یکی از قهرمانان ما امضا شده است: میگوئل آنجل د لا کروز) که مراجع آن هیولاهای آنجا هستند، اما همچنین توتم هایی از غذاهای محصولات مانند Bittor Arginzoniz یا Manuel de la Osa: سرآشپزهای مدرسه قدیمی، آن مدرسه که ما بدون تسکینی از خود دفاع می کنیم مانیفست برای یک غذای واقعی : میز بیشتر به عنوان محل ملاقات است تا بوم نقاشی در یک موزه هنر مدرن.

میگل آنجل د لا کروز در La Botica de Matapozuelos

**میگل آنجل د لا کروز در La Botica de Matapozuelos (والادولید)**

برنده مسابقات قهرمانی سرآشپزان کاستیا و لئون در سال 2008، آشپز گردآورنده : «توانایی لذت بردن از محیط زیست، تنوع عظیم گونههایی که ما را احاطه کردهاند، نام و کاربردهای آنچه را که میبینیم و قدم بر آن میگذاریم بدانیم و از طعمهای متنوعی که طبیعت از طریق گیاهان در حالات مختلف رشدشان به ما ارائه میدهد، لذت ببریم. این امتیازی است که دانش به ما می دهد». نماینده یک آشپزخانه صنعتگر و مبارز بدون تسکین دهنده های قلمرو: یک آشپزخانه باید محیط آن باشد (چیزی که ما بسیار از کیلومتر 0 تکرار کرده ایم) در واقع منوی آن برای پاییز 2014 'De la piña y el piñón' کاملاً به آن اختصاص داده شده است. جنگل های کاج اطراف

ناچو رومرو در کایموس (والنسیا)

**ناچو رومرو در کایموس (والنسیا) **

ناچو که برای چند سال آرزوی اولین ستاره میشلن خود را داشت، سفر خود را در کنار سرجی آرولا آغاز کرد و همینطور بود رئیس دسته گوشت در Santceloni de Santi Santamaría اما در کایموس است که از آنجا ستیزه جوی آشپزی خود را به کار می گیرد: سادگی، محصول و هماهنگی (آنقدر قدیمی که بیچاره است). غذاهای برنجی عالی، روزت جات و غذاهای بدون هیاهو مانند ماهی تن مدیترانه ای، گوش ماهی با سنگدان گوساله و آرتیشو رویال یا سالاد اسطوره ای روسی آن. در بالای میز صحبت با ناچو در مورد ماهیگیران، غواصان غواصی، غرفه های بازار و کشاورزان محلی بیشتر از تأثیرات هنری رایج است.

سرآشپز جوردی گاریدو

**جوردی گاریدو در فیلم فراتر از تورنت (ژیرونا) **

در فهرست نهایی جایزه سرآشپز مکاشفه در مادرید Fusión 2014؛ در Mas de Torrent - یک خانه مزرعه قدیمی کاتالونیا متعلق به قرن هجدهم - است که او تمام تصاویر آشپزی خود را توسعه داده است: محصولات استثنایی، همکاری با کشاورزان محلی و غذاهای فصلی. یک پیشنهاد صادقانه با پایه سنتی محکم ( که من را به نوعی به یاد دقت پاکو مورالس می اندازد ) کاملاً به امپوردا و مدیترانه مرتبط است. کرم بادام سرد، گل ماهی با پیاز از Figueres یا کانلونی با پولار و مارچوبه وجود دارد. ارزش فرار را دارد، این مرد (آشپزخانه اش، کوییکیر) چیزهایی برای گفتن دارد.

نام های بیشتر؟ هانس نویر اتریشی در رستوران اوشن (آلگاروه) و دفاع سرسختانه او از سنت دریانوردی جنوب پرتغال، رائول آلیساندر و بازگشت مبارکش در وینیکولاس یا ایکر ارائوزکین در سابوک (بارسلونا). عقل سلیم را به میز برگردانید. خوردن برای لذت مطلق از خوردن (و نوشیدن) بازگشته است. من هستم. * شما همچنین ممکن است علاقه مند به ...

- نقشه زندگی خوب

• 22 دلیل برای نوشیدن شراب

  - لذت تقویم: سیزده آهنگ برای این فصل

  - تمام مقالات ژسوس ترس