محله ساکرومونته، هزارتوی هنر در رگ
محله دیگران
حتی پیچیده ترین طراح و برنامه نویس Mario Kart هم چنین مسیر پیچیده ای را برای رسیدن به اینجا تصور نمی کند. اگر Carrera del Darro بسته باشد، رانندگان باید مدیریت کنند عبور از آلبایسین ، با ترمزهای جیغ بر شیب چاپیز غلبه کنید، جایی که جارو جارو نیست بپیچید و به سمت مسیر ساکرومونته بروید. در قرن بیست و یکم به نظر می رسد که همچنان همان محله به جا مانده از دست خداست از خدا یا خلق کننده هر یک.
داستان او به او خیانت می کند. قبایل کولی کوچ نشین با اصل هندی در قرن شانزدهم در اینجا ساکن شدند. به همین ترتیب، گفته میشود که خانه آن بردگان سیاهپوست بود که در زمان «پسرک» بدبیل، اربابان ناصری خود را رها کردند. او با دادن کلیدها به گرانادا گریه کرد برخی در جستجوی آزادی، برخی دیگر در جستجوی گنجی که گفته می شد در میان درختان زیتون پنهان شده است. واقعیت این است که دره ها و غارهای طبیعی آن به استقبال سایر گرانادان ها بوده است. از آن زمان تا امروز.
دهه های اخیر از تابلوهای خیابانی بداهه در حال پرواز برای تحت تاثیر قرار دادن گردشگران صحبت می کنند اوج دههی هشتاد، کلوپهای شبانه دههی نود و شهرت بد Navajera . همچنین کولیهایی که میدانند چگونه از رگهای فلامنکو استفاده کنند تا وقتی شب میرسد همه چیز را به مقصدی برای گردشگران تبدیل کنند، با نمایشهایی با گابلین سرد و پاشنههای پا.
با این حال، رسیدن به آن هنوز هم آن کمی ماجراجویی انسانشناختی دارد، این احساس که شما در گرانادا نیستید، یا این که گرانادای دیگری است، یا آن گرانادا در پشت دره والپارایسو رشد کرده است و تنگه درو یک حومه کاملاً سفید، پیچ خورده و غافلگیرکننده از حومه شهر.
نگاه کردن به ساکرومونته یک منظره است
پیدا کردن صومعه
آخرین انتهای شرقی گرانادا این صومعه است که در بالای ساکرومونته قرار دارد. گویی می خواست از طریق دید بر بقیه دره ها حکومت کند . اثری تا حدودی فرعونی، نامتناسب و بی روح که در نهایت برای معدود بازدیدکنندگانی که تسلیم توقف های قبلی خطوط مینی بوس معمولی نمی شوند، شگفتی خوشایند می شود. استقبال، طاق آجری نمایان است که نمایانگر نمای بزرگی با ویژگی های مشابه است.
مجموعه ای چشمگیر که در اواسط قرن هفدهم با بهره گیری از شور و شعف حاصل از کشف بقایای دو شهید و Plúmbeos Books of Sacromonte ، برخی از انجیل های دروغین که سعی در ترکیب عقاید مورها با مسیحیت داشتند. در زمان او تصور می شد که آنها حقیقت دارند، که توسط باکره آشکار شده اند، نه بیشتر و نه کمتر.
این همه تب مذهبی منجر به چیزی شد که امروز می توان از آن لذت برد: مجموعه ای که می خواست اسکوریال جنوب باشد جایی که هیچ اتاق رهبانی گم نشده است و به عنوان یک عنصر متمایز کننده غارهای مقدس است، برخی از حفره ها به کلیسای کوچک تبدیل شده اند که طبق سنت رایج مسیحی، سنت سیسیلیو، سنت تسیفون و سنت هیسیسیو به شهادت رسیده اند. حتی گفته می شود که در یکی از آنها، در سانتیاگو، رسول اولین مراسم عشای ربانی را در اسپانیا برگزار کرد و باکره در اینجا (قبل از ساراگوسا) بر او ظاهر شد. افسانه ها و باورها به کنار، ابی به دلیل اینکه یک گلدان غول پیکر واقعی بوده است، لذت می برد و برای داشتن موزهای که از سال 2010، مجموعهای از آثار هنرمندانی را که در گرانادا زندگی میکردند و همچنین مجموعهای از کتابها و کدهای کاملاً کنجکاو را نشان میدهد.
ساکرومونته: هنر خالص فلامنکو
الحمبرا + گرانادا
پشت کردن به صومعه به شما امکان می دهد منظره ای را کشف کنید که هرگز خسته کننده نیست. الحمرا دورتر، مستحکمتر و مهمتر از همه به نظر میرسد. مالک شهرش بیشتر . و این تنها نقطه ای است که می توانید از جواهرات، ارگ و کلیسای جامع، جنرالایف و آسمان خراش ها لذت ببرید. اینطور نیست که در غروب خورشید از سن نیکولاس آن را تحت الشعاع قرار دهد، اما این امکان را به 2X1 می دهد که با آن درک می شود که پادشاهی ناصری من فقط به دنبال کارت پستال با مولهاسن در پس زمینه نبودم ، اما برای تسلط بر دشت حاصلخیز و خیره شدن دشمن با قدرت زیبایی شناختی و نظامی خود.
صلیب و گلدان
بازگشت به راه واقعیتی را آشکار می کند: ساکرومونته، در روز، تقریباً یک شهر ارواح است . افراد کمی در آن زندگی می کنند و قدم زدن در آن گاه زندگی با پوچی و سکوت است. با این حال، این آب و هوا از طبیعت دیدنی آن کم نمی کند. آرامگاه مقبره مقدس و Via Crucis آن، توقفگاههای اجباری و عناصری هستند که میتوان در این محیط آرام عکاسی کرد که برخی ممکن است آن را معنوی و برخی دیگر را بد تعبیر کنند. خوشبختانه زندگی در گوشه های دیگر با شادی ظاهر می شود مانند Casa de la Sevillana، بنای یادبودی خانگی که بهخاطر ساختاری منزوی که در آن خلاء وحشت با دهها گلدان آویزان در نمای آن نشان داده میشود، متمایز است.
نماد جدیدی که صاحبان آن با کمی خوشحالی گرفته اند، پیشنهاد راهنمایی برای عکاسی از او و حتی فروش نوشیدنی های سرد کنار پنجره (با یک علامت با غلط املایی زیاد که به نظر می رسد زبان دیگری است) .
نمایی از الحمرا از ساکرومونته
یک زندگی زیرزمینی
ساکرومونته علاوه بر غارهای مقدس و غارهای عیاشی، دارای فضایی آموزنده است. تقدیم به زندگی غارنشین همسایگانش ، سبک زندگی که ابتدایی به نظر می رسد اما تا دهه هفتاد مد بود. هدف اصلی ** موزه Cuevas del Sacromonte ** این است که به همه نشان دهد این محله چند دهه پیش چگونه بوده است و ساکنان آن چگونه توانسته اند زندگی، کار و زندگی کنند. در حفره های زیرزمینی لذت ببرید . بازدیدکننده با گذر از اتاقهای مختلف آن، اتاقهای کنجکاوی برگرفته از صخره و همچنین کارگاههای صنایع دستی، اصطبلها و حتی فورجها را مییابد.
بازدیدی که برای بازگشت به اصل، کشف اینکه دیگران چگونه مدیریت کردند و فرهنگی که در اینجا ایجاد می شد را بهتر درک کردند، ارزشمند است. بدون ترک بالای دره ظاهر می شود مدرسه بین المللی فلامنکو Manolete و احتمالاً سالن نمایش آن "La prickly pear". فضای فرهنگی با بهترین چشم اندازها از جهان.
غارها در ساکرومونته
توسط ورای میانه
زندگی روزمره با انگشتان دست لمس می شود هنگام زیگزاگی در میان دره ها که Sacromonte را تشکیل می دهند، آسفالت را ترک می کنند و روی سنگفرش قدم می گذارند. برای اینکه بتوانید زندگی روزمره فعلی خود را کشف کنید، بهتر است از طریق آن قدم بزنید ورای میانه ، کوچه ای عابر پیاده که از هر بلوار می گذرد و در مسیر خود مناظر دوردست زیبا و گوشه های صد در صد بومی را می دهد. میدانهای کوچک مانند فواره خشخاش و آیات کاشی کاری شده آن یا دیوارهای ناصری.
مکان هایی که می تواند از دیروز باشد، اما به آن امروز خیلی احساس بدی نداشته باش . La Verea به Albaicín منتهی می شود که به طور ناخواسته به آن می رسد و به لطف شلوغی و شلوغی بیشتر کشف می شود. البته ظاهر شدن ناگهانی در جاهایی مثل علیاتار شرم نیست...
در ساکرومونته، هنگام حرکت زیگزاگ، زندگی روزمره با انگشتان لمس می شود
"خداحافظ" CHORROJUMO
خداحافظی با این محله در امتداد Camino del Sacromonte زیبایی روتین را با هنر مدنی عوض می کند. در محل تلاقی آن با شیب چاپیز، مکان های جالبی مانند Carmen de la Victoria، یک املاک معمولی حومه شهر که با باغ زیبای آن مشخص می شود، انباشته شده اند. همچنین خانه های چاپیز، دو ساختمان قرن شانزدهمی که بر روی یک عمارت قدیمی ناصری ساخته شده اند، قابل توجه است که امروزه مدارس علوم عربی را در خود جای داده است.
مجسمه از سرپیچ کردن ، یک شخصیت کاستیزو و ولخرجی از قرن نوزدهم که خود را پادشاه کولی ها می نامید و خود را وقف فریب گردشگران آن زمان با داستان های الحمرا کرد، با این پیاده روی خداحافظی کرد. وحشی ترین و معتبرترین گرانادا . پیدا کردن یک "خداحافظ" بهتر دشوار خواهد بود.
_ شاید شما هم به آن علاقه مند باشید_*
- هشتگ های Alpujarra of Granada - هند گرانادا کجا تاپاس دارند؟
- انار با قیمت مناسب
- گرانادای خوراکی: زندگی بعد از تاپاس وجود دارد
- سه الحمرا گرانادا در یک روز
- همه مقالات خاویر زوری دل آمو
محله ساکرومونته