تئاتر کابوکیزا توکیو می تواند یک تجربه فرهنگی، اجتماعی و حتی خوراکی باشد
کابوکی آن شکل از تئاتر است که برای بیش از چهار قرن ترکیبی از رقص و موسیقی سنتی ژاپنی است و توسط یونسکو یکی از شاهکارهای میراث جهانی محسوب می شود. این رقص در اصل توسط زنان اجرا می شد و بیشتر بر آشکار کردن مسائل زندگی اجتماعی کشور متمرکز بود، اما نمایشی که برای رقص اعمال می شد به این معنی بود که از قرن هفدهم بازیگران مرد نقش آفرینی و تفسیر تمامی نقش های فیلمنامه را بر عهده خواهند داشت.
یک اجرای کابوکی معمولاً چهار ساعت طول می کشد و تلفیقی از فرهنگ، سنت، رقص و موسیقی به همین شکل است غافلگیر کننده که بسیار محتمل است که این تجربه کوتاه شود، به خصوص زمانی که با خوشمزه همراه باشد بنتو, یک غذای آماده در ژاپن بسیار رایج است . معمولاً از بخشی از برنج، ماهی، گوشت و چاشنی تشکیل شده است و قسمتی که در تئاتر کابوکیزا توزیع می شود، از مواد تشکیل دهنده منوی آن مراقبت می کند و آنها را در یک جعبه چوبی زیبا محصور می کند. زنان ژاپنی با بهترین لباس های خود در یک شب در تئاتر شرکت می کنند، یعنی کیمونو با بهترین کیفیت، آرایش خودنمایی و مدل موی سنتی، که می تواند یک تجربه کامل از دیدگاه غربی.
تئاتر گینزا کابوکیزا در توکیو
شما می خواهید بیشتر بدانید ...
شرکت در یک شب کابوکی در تئاتر او در گینزا (Ginza 4-12-15, Chuo-ku) معمولاً به اندازه شرکت در یک اجرا در تئاتر است. تئاتر سلطنتی مادرید یا در هر دیگری کاخ اپرا از یک شهر اروپایی برای اینکه یک بازیگر یک کابوکی خوب باشد چه چیزی لازم است؟از ستاره بزرگ این ژانر امروز، ایچیکاوا سامگورو پرسیدیم. از سنین پایین شروع کنید زیرا نیاز به آموزش سختگیرانه مانند سایر رقص ها دارد و روی صحنه تجربه کسب کنید.»
نیازی به خرید بلیط نیست برای یکی از اجراهای آن می توانید به نمایشگاهی بروید که این ساختمان در چندین اتاق خود میزبان آن است. در آنجا میتوانید از نگاه دقیقتری به برخی از جذابترین عناصر این رشته هنری لذت ببرید که نمیتوان آنها را به همان شکل از روی صندلی درک کرد.
در اتاق های آن می توان از نزدیک تحسین کرد کیمونوهای مجلل و دیگر لباس هایی که بازیگران روی صحنه می پوشند. همچنین کلاه گیسهای غولپیکر و سنگینی که نوازندگان گاهی مجبورند با ریتم موسیقی حرکت کنند و آنها را به بخش مهمی از رقص سنتی کابوکی تبدیل میکند. مواد آن به اندازه استفاده از آن خاص است: آنها فقط با موهای گاو تبت ساخته می شوند . این نمایشگاه همچنین تکنیک های گریم کنجکاو این ژانر تئاتری را توضیح می دهد. ماسکهای سیاه، سفید و قرمزی که بسیاری از مجریان از آن استفاده میکنند، هستند ساخته شده از رنگ و این خود بازیگران هستند که قبل از رفتن روی صحنه باید مراقب گریم باشند.
نوازنده کابوکی در رختکن
چارلز چاپلین نیز خوشحال بود
اکنون که سالن بزرگ آن دوباره درهای خود را باز کرده است، تئاتر می خواهد فرهنگ کابوکی را به روی جهان باز کند. به همین دلیل است که آنها اخیراً با جشنواره فیلم توکیو همکاری کرده اند و رابطه ستاره ای بین هر دو هنر را برجسته کرده و اجرای یک قطعه سنتی کابوکی را متحد می کنند. شاکیو (پل سنگی)، با برآمدگی از چراغ های شهر ، توسط چارلز چاپلین که زمانی الهام بخش یک لیبرتو کابوکی بود.
چاپلین چگونه توانست چنین هنر سنتی ژاپنی را تحت تأثیر قرار دهد؟ رابطه بین یکی و دیگری رابطه همزیستی است. چاپلین خود اعتراف کننده فرهنگ ژاپنی بود و به ویژه جذابیت خاصی به کابوکی احساس می کرد، تا جایی که برخی از تکنیک های آن را به کار می برد. به شخصیت شارلوتش . تاریخ تولد تئاتر کابوکیزا و چاپلین، 1889 است، و فیلمساز در سال 1936 برای بازدید از این مکان آمد. میزبان او ماتسوموتو کوشیرو بود. پدربزرگ ایچیکاوا سامگورو . قبل از اینکه تئاتر درهای خود را برای بازسازی خود ببندد، نوههای این بازیگر افسانهای پس از یکی از اجراهایش از Somegorô دیدن کردند و دایره بین تئاتر و سینما را بستند.
نوازندگان کابوکی در سال 1953
یک سنت خانوادگی
و این است که در جامعه ژاپنی بودن یک نوازنده کابوکی آنقدر محترم است که به عنوان یک سنت و حکمت به ارث رسیده از پدر به پسر تلقی می شود. یک دایره بسیار بسته از مردان بنابراین آنها تصمیم می گیرند روی صحنه بروند و قطعات این نمایش های تئاتری را اجرا کنند. «این یک سنت خانوادگی است. به همین دلیل است که هم تفسیر آن و هم تحسین آن از روی صندلی بسیار خاص است "، خود سامگورو اعتراف می کند.
آ جامعه آنلاین این برای همه آن دسته از طرفداران کابوکی و کنجکاوهایی که می خواهند درباره آنچه در تئاتر گینزا اتفاق می افتد بیشتر بدانند ایجاد شده است.
*** شما همچنین ممکن است علاقه مند باشید ... **
- ژاپن: به تسخیر مجدد گردشگر اسپانیایی - Suitesurfing IV: به ژاپن، بدون لباس خواب - اطلس گمرک توکیو
- قدرت های غذایی در حال ظهور: توکیو
کابوکی: یک سنت خانوادگی