در Primera Vaca، سرآشپز Álex Ortiz یکی از پیتزاهای خوشمزه ای را که در این مکان در سوئسا از فر بیرون می آید، آماده می کند.
در این مسیر غذا از طریق کانتابریا، دست در دست کارلوس کرسپو، هتلدار متعهد، از او بازدید کردیم خانههای غذاخوری، فروشگاههای طراحان، بارهای ورموت، بارهای همبرگر... موارد دلخواه اگرچه متفاوت از یکدیگر هستند، اما همه آنها با غذای درجه یک، شخصیتی قوی و فضایی جذاب متحد شده اند.
کارلوس کرسپو یکی از آشنایان قدیمی صحنه غذای سانتاندر و همچنین مادرید است، جایی که در ارتباط با پاکو کیروس، در گروه Cañadío (نام رستوران) به رهبری کویروس شرکت می کند. همچنین، در پروژه های مادرید La Bien Aparecida، La Maruca Velázquez، La Maruca Castellana و La Primera در Gran Vía همکاری می کند. و گویی این کافی نبود، در دو مورد دیگر که قرار است بیایند، یکی از آنها کافه تریا جدید و افسانه ای سانتاندر در آلونسو مارتینز است.
مناظر تماشایی خلیج بیسکای از کافه Centro Botín غروب فیلم را به نمایش می گذارد.
صبحانه در موزه
سانتاندر را نگاه کن از نگاه کارلوس کرسپو این یک امتیاز است که توسط آموزش و راهنمایی دوست و همکارش چارلی مجدداً تأیید شده است. مسیر «غذا» از مرکز بوتین شروع میشود، که طبقه همکف ساختمان باشکوهی را اشغال میکند، که او مدیر آن است و بهعلاوه اخیراً توسط این ساختمان بازسازی شده است. طراح داخلی ساندرا تارولا.
صبحانه در آنجا منتظر ما است: یک سیخ تورتیلای عالی – از تورتیلای تن ماهی!– و برخی از محبوب ترین غذاهای رستوران های آن که در اینجا نیز سرو می شود. طعم شیرین توسط کروسانت سوکره بادام ارائه می شود که سخت ترین کام را شیرین می کند. الکس اورتیز، سرآشپز اجرایی رستوران های کرسپو – و شریک او در سه محل کانتابریا: گوشت، نان فاخته Y گاو اول – به منو اضافه شد کافه بوتی صدف پخته شده با رایحه تایلندی، شنیسل وینر ایبری و تاکوی تن قرمز کبابی با سس پونزو، از جمله غذاهای لذیذ دیگر.
تاجر هتلدار، کارلوس کرسپو، در حال صرف صبحانه در کافه Centro Botín.
نقطه اوج زمانی است که، پس از دیدن مرکز - با سالن نمایش باشکوه و دریا در پس زمینه و پنت هاوس با چشم انداز پانوراما از خلیج بیسکای و شهر - از نمایشگاه بازدید می کنیم پیکاسو ایبری، به طور استثنایی توسط مدیر بخش هنرهای پلاستیک، Begoña Guerrica-Echevarría، هدایت می شود، و در آن می توان مشاهده کرد و از آن یاد گرفت. تأثیر هنر ایبری در کار هنرمند
برای پیش غذا، از شهر تا حومه شهر
صبح را به گشت و گذار در شهر زیبای سانتاندر می گذرانم و به حکایات کارلوس گوش می دهم، فردی جالب و صمیمی که در حین صحبت با همه احوالپرسی می کند – همه را می شناسد. هدف از توقف بعدی ما این است که یک خوراکی در این زمینه داشته باشیم، جایی که سرسبزی مناظر کانتابریا با شکوه تمام نمایان می شود.
گاوها سرشان را می چرخانند و به تازه واردانی که وارد دهکده سوئا می شوند ناله می کنند. جایی که نه یک، بلکه چندین شگفتی آشپزی دیگر در انتظار ما است. در داخل Primera Vaca، طرفداران کنجکاو، مبلمان غیررسمی – اما بیش از حد تصور، همچنین توسط ساندرا تاروئلا –، نقاشی های دریا توسط ادواردو سانز و تخته های موج سواری به عنوان یک عنصر تزئینی برای عموم موج سواران که از سواحل مجاور مانند سومو می آیند.
فضای موج سواری در رستوران Primera Vaca، در فاصله ای کوتاه از Somo، بهشتی برای امواج.
از مارانا، پادشاه فرها، پیتزاهایی بیرون میآیند که الکس بهتازگی آنها را تا حد کمال ورزیده است. برای خوشحال کردن مهمانان وقتی نام عجیبی را می شنوید که این مکان با آن غسل تعمید داده شده است، اولین چیزی که به ذهنتان می رسد چیزی است که مربوط به حیوان دوست است و با این حال، این نام به اولین رستوران گروه El Riojano پاسخ می دهد که در همه گیر افتتاح شد.
پیتزا در اولین لقمه به آرامی ترد می کند. براتا و موزارلای ساخته شده با شیر کانتابریا در دهان ذوب می شوند و مواد تشکیل دهنده کاملاً مناسب هستند. در واقع، الکس می گوید که چگونه، در سخت ترین ماه های بحران سلامتی، به مارکینتی، در توملوسو رفت تا هنر پیتزا را از خرد قهرمان جهان پیتزا، ژسوس مارکینا بیاموزد. سر میز هم بحث می کنیم غذاهای دیگری که الکس بر آنها غالب است: سالاد روسی یا کیک ماهی عقرب، که خود دیوید دو خورخه، با آن زبان شیوا که او را مشخص می کند، شگفتی هایی را بیان کرده است.
ناهار و میز بلند
درست در مقابل است نان فاخته، عنوان خوبی که گیاهی از Picos de Europa را تداعی می کند، که مورد علاقه فاخته است و نام آن مکان را گذاشته است. در آن، غذاهای لذیذ Álex Ortiz طولی نمی کشد که به میز می آیند: صدف ژاپنی با پونزو، مرکبات و قلیه سالمون؛ آنچوی Santoña روی کره ; کارپاچیو ماهی تن و یک غذای بسیار خوشمزه: برنج با مرغ، مقوی، بی نظیر. برای دسر، نمی توانید فلان معروف Pan de Cuco را از دست بدهید.
در طول ناهار، در میان چیزهای دیگر، در مورد کارخانه های کنسرو سانتونا که آنها را تامین می کنند صحبت کردیم، مانند کاتالینا حفظ می کند. بعد از بازدید از آنها نمی توانم از فکر کردن دست بردارم آنچوی چقدر ارزان است با در نظر گرفتن تلاش پرزحمت موجود آن ها را در آب نمک بریزید، ورز دهید تا صاف شوند، لبه ها را برش دهید، اندازه ها و کیفیت ها را انتخاب کنید. تا بالاخره بتوانم آنها را
در Pan de Cuco، همچنین در Suesa، منو بهترین غذاهای کانتابریایی را با کلیدهای مدرن پوشش می دهد.
یکی دیگر از تم های دسکتاپ ما معروف است چای از بندر، دم کرده ای که تفاله های همسایه Potes به آن اضافه می شود و اینکه همانطور که می گویند انرژی می دهد، زبان را شل کنید و سرمای زمستان کوه فروکش می کند. گاو، قهرمان محیط، نیز بالا میآید، بهویژه شیرکار فریزی. چقدر دلمه های سرخ شده آنها خوشمزه است! اگرچه باید بدانید که چگونه آنها را سرخ کنید، همانطور که در Primera Vaca انجام می دهند، یک انگشت روغن و یک دور.
یک شام با هوای جنوب
ما به سانتاندر برمی گردیم تا یکی دیگر از آن مکان هایی را که نباید از دست داد، بشناسیم، روزهای جنوبی اما قبل از اینکه برای شام سر میز شما بنشینیم، ضروری است نبض شهر را در Mercado de Abastos بگیرید و از شلوغی آن لذت ببرید، به خصوص در منطقه بازار ماهی، که در آن خرچنگ عنکبوتی، خرچنگ، هیک، راهب ماهی، خرچنگ... همه نگاه ها را به خود جلب می کنند. چارلی، که صاحبان غرفهها را میشناسد، با آنها گپ میزند و Unai Martín Badía را در غرفه 24 به ما معرفی میکند، که ماهی را تقریباً زنده و با لگد به هر نقطهای از شبه جزیره میفرستد.
چرا با این املت سیب زمینی چشم نواز شروع نکنید؟
وقتی به روزهای جنوب، فضای آن مرا به یاد بادهای گرمی می اندازد که آب های آرام خلیج را به هم می زند. عکس های سیاه و سفید از دریا به طرز اغوا کننده ای دیوارها را تزئین می کنند. اینجا مردم برای خوردن تاپاس در بار یا میزهای بلند می نشینند و شام رسمی تری را در میزهای پایین می خورند. ما با چند حلقه ماهی مرکب شروع کردیم، ترکیبی از آنچوی و آنچوی که به خوبی همخوانی دارند و کرم بروله با چاتنی سیب، عالی برای تحریک اشتهای شما. و با مقداری تراب گاو با سیب زمینی و تخم مرغ سرخ شده و یک هیک برشته روی سیب زمینی پخته ادامه می دهیم. ما از همه چیز کمی امتحان کردیم.
بعد از شام، جین و تونیک در آن تحمیل می شود کازینو بزرگ ساردینرو که آشپزخانه آن نیز به انواع جشن ها اختصاص دارد، بخشی از گروه است. در تراس ساختمان نمادین، در نور ماه و ستاره ها، به نظر می رسد زمان متوقف شده است.
مختصات بیشتر 'GASTRO'
روز بعد، برای زمان ورموت انتخاب اما این است ورموت سولورزانو. مرکزی و مغناطیسی، توخالی پیشخوان مرمری آن شاهد وفاداری بسیاری از لیوانهای ورموتی از Reus است – برخی به تنهایی و برخی دیگر با سلتزر – که در آن سر خورده و در نهایت آن را پایین آوردهاند.
بار Solórzano Vermutería جذابیت زمان های گذشته را حفظ کرده است.
مخاطب مادام العمر از آن عبور می کند و همچنین جوانانی که می توانند یکی را انتخاب کنند ورموت خانه یا یکی دیگر از 150 مرجعی که ارائه می دهد . گیلدا به عنوان همراه ما می آید، صدف ها و البته حلقه های ماهی مرکب، پیش غذای ایده آل قبل از رفتن به تماشای افسانه ها هستند. شراب سازی ریوجان.
کلاسیک ها هرگز نمی میرند
با ورود به رستوران باشکوه، یکی دیگر از آن بارهای معمولی ما را جذب می کند. در اینجا مشتریان معمولی این کلاسیک در میان کلاسیک ها شراب خود را می نوشند. فضایی، فضای بار، که کارلوس کرسپو آن را ضروری میداند: نوار روح مکان است.
در داخل درها، نمای بشکه ها با درب های رنگ آمیزی شده شما را مجبور می کند توقف کنید و مدتی را برای مشاهده صرف کنید. موزه ردوندو، مجموعهای از آثار مدور که بشکهها را میبندند، برخی توسط نقاشان خودجوش و برخی دیگر توسط هنرمندان مشهوری مانند جراردو ولا، مایچاک تاماناکو، لیلا باپتیستا یا خاویر لاملا، و مجموعه عکاسی La Moska del Riojano. حتی خود وودی آلن یک بشکه را می بندد، کلارینت در دست. اثر چارلی که به دوست بزرگش تقدیم شده، اثر کارلوس کرسپو است که عکاسی را در دهه نود آغاز کرد.
بهترین کروکت ها، در Bodega del Riojano.
Álex Ortiz منوی سنتی را باز می کند که شامل ژامبون ایبریایی تغذیه شده با بلوط با چاقو، کوسوکوهای کانتابریایی یا سسینا از آستورگا. کلاسیکهای این شرابسازی حلزونهایی به سبک ریوجان و فلفلهای پیکیلو پر از گوشت هستند. به دنبال آن یکی هیک کانتابریایی با امولسیون سوپ کاستیلیا یا باقالی خورشتی با ماهی مرکب اگر از دریا آمده باشد. برای گوشت، گونه گوساله خورش یا گوشت خوک ایبری با چیمیچوری خانگی و بادمجان کبابی آنها انتخاب خوبی هستند برای دسر، pasiego sobachón رقابتی ندارد.
بهشتی برای دوستداران برگر
هنوز یک مکان دیگر وجود دارد، پنهان، کوچک، سرگرم کننده، طعمه. با سایه هایی از مشکی تا قرمز و بیشتر از همبرگرهای خاص، با آبجوی دست ساز Speed & Bacon شسته شده، پیشنهاد آنها فراتر از اغوا کننده است.
یک همبرگر تشویقی، یکی از آنهایی که در کارنازا سرو می شود.
پس از بازدید از برخی از بهترین مکانهای سرزمینش و امتحان کردن غذاهای آنها، از کارلوس کرسپو پرسیدم که چه نوع فردی را برای همراهی در هر یک از آنها انتخاب میکند. او بدون تردید به من پاسخ می دهد: "من برای اولین بار هر کسی را به بودگا دل ریوخانو می برم." Primera Vaca در تابستان می رود، با دوستان، با یک دختر، در حالی که نان فاخته که شخصی ترین است من از آن برای غافلگیری کسی که از آشپزی لذت می برد استفاده می کنم. برخورد با صدف ژاپنی در روستای سوئسا این چیزی است که باید سپاسگزار بود، و حتی بیشتر از آن اگر برنج با مرغ دنبال شود، یک لذت آشپزی اصیل است. روزهای جنوبی تعریف آن دشوارتر است: به دلیل نوار آن برای همه مناسب است، برای وعدههایش و برای غذاهای سنتیاش همراه با سوشی و کوکتلهای خاص...» چیزی برای همه سلیقهها وجود دارد.
از تراس Gran Casino Sardinero می توانید دریا را ببینید.
«کافه سنترو بوتین من را بسیار همراهی می کند عاشق فرهنگ و به طور کلی زیبایی، زیرا مرکز همه چیز را دارد. من با کسی از شهر که می داند چگونه برای مکان، حال و هوای خاص خود ارزش قائل است، به ورموتریا می روم. یک برگر La Carnaza مطمئناً بازوی یک فرد نادرست سیاسی را می گیرد. این در یک مکان عجیب و غریب است، کوتوله است، مانند مواردی که من در نیویورک دیده ام. و باز شدنش مثل زدن ضربه تند روی میز بود. موارد بیشتری برای دیدن قرار ملاقات های محلی وجود دارد: "کاهو زیاد، سرگرم کننده اندک" یا کنایههایی به دنیای راک «همه چیزی که نیاز دارید برگر است، مانند سنگ برگر است» که از بنرها آویزان شده است.
"در کازینو بزرگ ساردینرو من به یک خارجی به خاطر موقعیت بتهایش افتخار می کنم، عظمت بنا و نامه ای که در آن وزغ کوچک (ماهی راهب کوچک)، بچه ماهی مرکب یا فیله کباب شده با ماهی تن از شمال که با تارتار و سالاد جلبک دریایی واکام، کیمچی و کاهو بره تهیه شده است، بمالید. رویای یک شب تابستان در منطقه رویایی ساردینرو سانتاندرینو2.