ارتفاعات، قلب اسکاتلند
داشتم زیر باران روی سنگ های خانه راه می رفتم پل قدیمی استرلینگ، با چتر بسته که به عنوان عصا عمل می کند. دود پیپ او با رطوبتی که در ژاکت توییدش در قطرات پر زرق و برق محبوس شده بود، مبارزه کرد. قلعه استرلینگ، دروازه ای به ارتفاعات و جایی که مسیرهای منتهی به ارتفاعات اسکاتلند از آنجا شروع می شود. این ریش قرمزش بود که باعث شد از او بپرسم از کدام راه باید بروم کشور هیولاها، ویسکی و گوسفند. و او با لکونیسم معمول مردم شمال به من پاسخ داد: قلب اسکاتلند در بن نویس قرار دارد.
پیرو صحبت های آقا اسکاتلندی رفتم دریایی از کوه های قهوه ای و دریاچه های باریک مثل زبان پرندگان تا رسیدن به پای غول سنگی. را بن نویس، بلندترین کوه اسکاتلند و ملکه ارتفاعات (1345 متر)، در کنار دریا بسیار نزدیک به شهر کوچک قرار دارد فورت ویلیام، و تمام طوفانهای اقیانوس اطلس که شمال اسکاتلند را فراگرفته است.
بن نویس، بلندترین کوه اسکاتلند و ملکه ارتفاعات
در اوج خود من آن را کشف کردم قلب این کشور زیبا سرد، مات و ناآرام است. در هوای خوب، صعود مناظری فراموش نشدنی از ارتفاعات را ارائه می دهد، اما صحبت در مورد آفتاب در اسکاتلند مانند درخواست باران در سویل است. همانطور که خدمتکار میخانه The Crofter با تعجب پاسخ داد، "اینجا آب و هوا در باران، باران و باران لعنتی خلاصه می شود."
آب در ارتفاعات همه جا وجود دارد و ساکنان آن همیشه سعی در رام کردن آن داشته اند. از فورت ویلیامز می توانید بازدید کنید پلکان نپتون، مجموعه جالبی از قفل ها که بخشی از کانال کالدونین است، کانالی که در اسکاتلند از شرق به غرب از طریق دریاچه های آن می گذرد.
دریاچه کلمه اسکاتلندی برای آبهایی است که روی کوهها پراکنده شدهاند. بی شماری که به سمت شمال می رویم. برخی، مانند دریاچه نس ، افسانه خود و دیگران، مانند دریاچه شیل ، آنها شروع به دیدن آنها در حال تولد در سواحل آن می کنند. در کنار این آخرین دریاچه است پلراه معروفی که قطار سریعالسیر هاگوارتز روی آن حرکت میکند، قطار ادبی که صدها شعبده باز جوان را به مدرسه ای که توسط تخیل جی.کی. رولینگ، تبدیل به یکی از پربازدیدترین مکان ها در هایلندز شوید.
پلراه گلنفینان
تأثیرات نویسنده هنگام عبور از منظره وحشی که ما را به آن سوق می دهد به وضوح قابل مشاهده است جزیره آسمان به راحتی می توان تصور کرد که جادوگران و کیمیاگران ساکن هستند قلعه هایی مانند آنهایی که مشرف به جاده A87 هستند، و هیچ کس تعجب نکند اگر در یک پیچ خطرناک یک گروه ارواح از سربازان اسپانیایی به او ظاهر شود. احتمالاً از آنجا می آیند دریاچه لاچ دویچ، دریاچه ای زیبا که قلعه معروف Eilean Donan را در آب های خود جای داده است و استخوان های اسپانیایی تبارها که در یک روز دور در سال 1719 جرأت کردند آن را برای سوزاندن ریش پادشاه انگلیس ببرند.
اکسپدیشن اسپانیایی با شکست به پایان رسید، اما سربازان هنوز در میخانه های محلی حضور دارند و در حال خوردن هاگیس و نوشیدن یک پیمانه از آل بی رنگ هندی هستند. هیچ کس به من هشدار نداده است اسکای، معروف ترین جزیره در اسکاتلند، زیبا، وحشی، غیرقابل پیش بینی و مستقل بود. آنقدر به زمین نزدیک است که منزوی نشود و آنقدر دور که جزئی از چیزی غیر از ذات خودش باشد. اسکای مریخ مرطوب است، بیابانی از آب و خزه پر از خانههایی که خشم طوفانها را به چالش میکشند.
را بندر الگل، در ساحل غربی Skye، یکی از آن مکانهایی است که میتواند در کارتپستالهای ارسال شده از انتهای جهان ظاهر شود. آبهای آن سیاه است و کوهها و آبدرههای کوچکی که اطراف آن را احاطه کردهاند، حتی اگر دلیل موجهی برای این کار وجود داشته باشد، شما را به حرکت در آن دعوت نمیکنند. روبروی بندر است جزیره سوای، بهشت فوک ها و پرندگان که در زیر صخره های باشکوه آن زندگی می کنند و در بیشتر سال به قطعه ای از زمین غیرقابل دسترس چسبیده اند.
صخره ها، دریاچه ها، آبشارها، دشت ها... طبیعت معشوقه جزیره اسکای است!
اگر از سرگیجه رنج نمی برید توصیه می شود سوار قایق الگل شوید که جزیره سوای را دور می زند تا بفهمم چطور بود دنیا، باکره، وحشی و سرد، قبل از اینکه ما انسان ها تصمیم بگیریم آن را تغییر دهیم. برای من، مانند ناوگان شکست ناپذیری که در این آبها غرق شد، عناصر من را متوقف کردند: کشتیای که الگول را در میان طوفان ترک کرده بود، باید بچرخد، امواج سیاهی که باعث شد دوباره به کشتیرانی فکر کنم.
تنها راه برای غلبه بر یک نوشیدنی بد در دریای اسکاتلند این است که به یک میخانه محلی بروید، به بار تکیه دهید و انتخاب کنید. یکی از آبجوهایی که اسکاتلندی ها دوست دارند در هر زمانی از روز بنوشند. دوستداران رازک و مالت بهشت خود را در اسکاتلند پیدا خواهند کرد، زیرا هیچ میخانه ای وجود ندارد که دارای بشکه آبجو محلی و صنایع دستی، در یک سفر کمتر از یک هفته می توانید بیش از پنجاه طعم را بچشید.
اینجا جایی برای تشویق نوشیدن نیست، و حتی نویسنده هم بعد از سقوط از کشتی که هرگز به جزیره سوآی نرسید، به آن متوسل نشد، اما این خود اسکاتلندی ها هستند که آن را تشویق می کنند. اگر لهجه برای شما بوی اوباش نمی دهد، از هایلندر بودن فاصله زیادی دارید. بنابراین زمانی که من برای یک لیوان آب در بازوهای پادشاه Kyleakin پیشخدمتش به طعنه خندید و در حالی که به من چشمک میزد، یک اسکاتلندی همراه با عبارت زیر به من داد: در اسکاتلند ویسکی را با آب می نوشند و آب را با ویسکی می نوشند.
غروب آفتاب در Old Man of Storr، هدیه واقعی طبیعت در جزیره Skye
از بالای بن نویس ابری می توانید حس کنید زیبایی در حال اجرا در جزیره اسکای، اما این با ساخت کانال کالدونیا و بنادر در ساحل رام شده است. با این حال، همانطور که به سمت شمال ادامه می دهیم، طبیعت بر میل ما برای تغییر شکل غالب می شود مدرنیزاسیون تسلیم قاعده طاقت فرسا سرما، باران و فاصله می شود.
را جاده A837 که بندرهای Ullapool و Unapool تراورس را به هم متصل می کند منظره ای سبز و قهوه ای جایی که خانهها استثنا هستند، پر از ویرانههای قلعههای فراموش شده و بنادری که به دلیل فرارسیدن برگزیت افسرده شدهاند. همانطور که توسط یک ماهیگیر نشسته در نوار نوزدهم اعتراف کرد هتل کولاگ لوچینور، خیلی بدتر از نسی هیولایی که ماهیگیران اسپانیایی و فرانسوی را از اسکاتلند بیرون کرده است، همانهایی که به بنادری که دیگر آن را ندارند جان بخشیدند.
برای تکمیل بازدید از ارتفاعات خوابیدن در کلبه ضروری است ، خانه معمولی منطقه که با اندازه متوسط، سقف های تخته سنگی و مکان ایزوله ادغام شده با محیط مشخص می شود. صدها مورد از آنها در ارتفاعات وجود دارد، برخی از آنها در مکان های نمادین مانند واقع شده اند دره اسطوره ای گلن کو یا در مورد صخره های سخت، پناهگاه هایی که همیشه می توانیم آتش داغی مانند آتشی پیدا کنیم که در صورت بازدید می تواند شما را از سرما نجات دهد اینکنادامف
دره اسطوره ای گلن کو
این گروه کوچک از خانه ها که حتی نمی توان آنها را به عنوان یک شهر توصیف کرد گم شده و در عین حال قابل دسترسی است، مانند 45000 سال پیش، زمانی که خرس های غار، ببرهای شمشیر دندان و ماموت های پشمالو در سواحل دریاچه آن قدم می زدند، از دنیا بریده شده بود. استخوان های او در غارهای نزدیک ایکنادامف قرار دارند به عنوان یادآوری که ارتفاعات همیشه متعلق به طبیعت بوده است. تنها چیزی که بشر توانسته از زیبایی خود جان سالم به در ببرد، به معنای واقعی کلمه و به معنای واقعی کلمه، آبجو است.