«زیارت جزیره سیترا» نوشته آنتوان واتو
روکوکو پرس خوبی ندارد . معمولاً با اضافی زینتی نگو ما در مورد کیک موکا، از یک ستون نظر، از مدل موی مجری زنگ های شب سال نو می گوییم: "خیلی روکوکو بود". و ما هرگز منظور خوبی نداریم.
و با این حال، روکوکو همیشه باید دفاع شود. مخصوصا روکوکوی فرانسوی . در طول قرن هفدهم - باروک - کل اروپا در خفقان جنگ ها و قحطی، بازی های قدرت رهبران، زانو زدن بیش از حد و کمبود غذا، که باعث ظهور هنری به همان والایی که تاریک بود، خفه شد. جایی که همه چیز هشدار، پند و سرزنش بود. اما با تغییر قرن بادهای دیگر شروع به وزیدن کردند ، و در حالی که روشنگری در دنیای ایده ها شکل گرفت، در هنرهای پلاستیکی یکی داشت ظاهر می شد گوشت جدید، تازه تر و لذت بخش تر از علف های کرمی که نقاشان باروک به ما فروخته بودند. همه چیز هم خاکیتر و هم سبکتر شد، و این چیزی است که باید برای آن شکرگزار بود.
آنها کم و بیش با سلیقه ما مطابقت دارند، در ونیز، در ناپل و بالاتر از همه در پاریس آنها راه دیگری برای دیدن چیزها داشتند و بر این اساس الف را پیشنهاد کردند جهان بورژوازی، سکسی و نکته ای غیر اخلاقی که چشم انداز را تازه کرد. Longhi، Tiepolo، Giaquinto، Fragonard، Boucher، Greuze، Vigée-Lebrun. شاردن ، به روش خودشون اما، بالاتر از همه آنها، برای من همیشه خواهد بود آنتوان واتو.
آنتوان واتو
شاید از زمان اوج گوتیک بینالمللی، نقاشی به این ظرافت و غمگینی وجود نداشته است. این مالیخولیا او کمک اصلی او به الف است حسی که شاید در یک باوچر از بدیهی گذشت و در الف فراگونارد مفصل برای تأیید آن، فقط باید شاهکار او را ببینید، "پیرو" ، یکی از زیباترین و غم انگیزترین عکسهای موجود.
ولی در "زیارت جزیره سیترا" ، نقاشی شده توسط Watteau در طول پنج سال به عنوان اثری برای پذیرش در آکادمی رم ، به ندرت از آن غم قدردانی می شود. نشان می دهد یک گروه انسانی در حال عزیمت به جزیره دریای اژه است جایی که طبق اسطوره یونانی الهه آفرودیت . چند نفر از شخصیتها کلاهبرداران و شنلهایی را حمل میکنند که انگار واقعاً زائر هستند، اما سانتیاگو د کامپوستلا او وطن عشق است . دکل کشتی در اثر پرسپکتیو هوایی از دور محو می شود و به سمت آن می رود. دسته به رهبری کوپیدهای بالدار فرستاده شده توسط خود الهه هیچ نگرانی در چشم نیست. شک هیچکدوم فقط می توان از لحظه لذت برد، با دانستن اینکه آنچه اکنون زندگی می شود این یک پیش طعم از شادی کامل خواهد بود که در پایان سفر در انتظار شماست.
بنابراین واتو به ظهور یک ژانر جدید کمک کرد، جشن گالانت («پارتی گالانت»)، که آنچه در واقع مورد تجلیل قرار گرفت، ظرفیت بینهایت انسان بود از زیبایی لذت ببرید، اغوا کنید و فریفته شوید . فضای کشور، لباس های غنی و رقص های ظریف آنها عناصر اصلی بودند که روی آنها برای فعال کردن دستگاه حساب می شد.
"پیرو"
در نیمه دوم هجدهم سبک از بین رفت ، سوق دادن به سمت محبتی که تا حد زیادی به بدنامی که در ابتدا در مورد آن صحبت می کردیم کمک کرده است. قحطی آمد و انقلاب فرانسه و توسط گیوتین شتاب می گیرد، دنیای جدیدی از خاکستر قدیم پدیدار شد.
این طور نیست که این تغییر واقعاً آنقدر رادیکال باشد، زیرا در درازمدت امپراتوریها بازگشتند و بورژوازی تا آنجا که میتوانست همان اشکالی را اتخاذ کرد که قبلاً به آن اشراف در حال مرگ حسادت میکردند. اما مهمانی های شجاعانه، حداقل آنطور که واتو تصور کرده بود، دیگر امکان پذیر نبود. با این حال جزیره کیترا به پذیرایی از زائران ادامه داد و جریان همچنان ادامه دارد ، و به نظر نمی رسد در آینده منقرض شود.