آرمن پطروسیان، رئیس شرکت، با یک قوطی اوسترا
"بیا، هر چه می توانی بخور." آرمن پطروسیان، پدرسالار شرکت که نامش مترادف با یکی از زوال ترین لذت های جهان است، شوخی نمی کند.
او با پوشیدن یک پاپیون و کت سفید آزمایشگاهی، چندین قوطی از آن را باز می کند یک کیلو خاویار در اتاق چشایی ستاد پطروسیان , واقع در یک پارک صنعتی در حومه پاریس .
Osetra، sevruga و beluga زیر نورهای روشن می درخشند و رنگ ها را از قهوه ای طلایی به مشکی ساتن تبدیل می کنند.
من پیشنهاد او را با قرار دادن متناوب در دهانم یک سری پاروهای چوبی کوچک که با آنها پوشانده شده است، می پذیرم قلیه ماهیان خاویاری با طعم متمایز نمک و آجیل، خامهای و حتی میوهای پخته شده تا حس کنم که در تمام کامم منفجر میشوند.
مجموعه ای از ماهی
خاویار با بهترین رنگ همیشه خوشمزه ترین نیست. راز در طعم و بافت قلیه است.» آرمن میگوید، بیآنکه سبیلهای خاکستری بریدهشدهاش را لکهدار کند، نیش به نیش میزند.
علیرغم اصرار او باید دست از کار بکشم.
آموختن اینکه من در مورد خاویار محدودیت دارم، عجیب ترین چیز در آن صبح نبود. این کشفی بود که پطروسیان، دور از آن چیزی که همیشه تصور می کرد، این بخشی از یک شرکت بزرگ لوکس اروپایی نیست.
برعکس، این هنوز یک تجارت خانوادگی است که تقریباً صد سال عمر دارد که با موچق، پدر آرمن، و ملکورن، عموی او، زمانی که آنها از نسل کشی ارامنه در دهه 1920 فرار کردند و زندگی جدیدی را در فرانسه آغاز کردند، آغاز شد.
سیسیل در حماسه
در محل اصلی خود، نه چندان دور از دریای خزر خاویار – سرشار از ماهیان خاویاری – معمولاً غذایی برای مصرف روزانه نبود و مخصوص افراد نخبه بود. علاوه بر این، در فرانسه، پایتخت غذای جهان، هنوز ناشناخته بود.
او می گوید: «چند سال طول کشید تا مردم را متقاعد کنند. الکساندر پطروسیان، پسر آرمن و مدیر شرکت در آمریکا.
پدربزرگ و عمویش آنها از برخی از غذاهای سنتی خود استفاده کردند (مانند ماهی قزل آلا دودی یا شاه ماهی ترشی) تا توده ها را به سمت درب خانه خود بکشانند، حتی به هتل ریتز و خط مسافرتی لوکس فرانسه که ساخت آن را ساخته است. H.H. نرماندی برای بیرون آوردن کلمه
قفسه سیگار
امروز، حماسه سبزه پطروسیان هنوز در همان مکان در Rive Gauche است. در شماره 18 بلوار La Tour-Maubourg، در منطقه 7.
در آنجا، همسر آرمن، سیسیل، ده میز ساده را اجرا می کند و تیمی متشکل از عده ای که ده ها سال با خانواده دوست بوده اند.
وقتی در پاریس هستم همیشه در فروشگاه می ایستم. چند ماه پیش با دوستم عکاس اودور توریسون و ما کوه های ماهی آزاد دودی را می بلعیم (از یک دودخانه پتروسیان در آنجر، در حدود 180 کیلومتری جنوب غربی پاریس)، سالاد سیب زمینی روسی، پاته آن کروته، گالت سیب زمینی و البته خاویار.
الکساندر پطروسیان
ما یک بطری را انتخاب کردیم Bollinger La Grande Année از منوی شامپاین آنها، و بعداً چند لیوان یخی ودکای پتروسیان را به صورت حساب اضافه کردیم.
مواقعی وجود دارد که سیسیل برای قطار سواری به خانه من در بوردو، بسته ای از خاویار، بلینی، گراولاکس و سایر وسایل همراهم را بسته بندی می کند.
بله، من آن را اعتراف می کنم: هر از گاهی من نیز به آن دست پیدا می کنم یک قوطی صدف 30 گرمی و یک کیسه چیپس در کیوسک پتروسیان در فرودگاه های داخل پاریس یا فرشتگان تا سفر توریستی کمی قابل تحمل تر و پر زرق و برق تر شود. و بگذارید هیچ شکی وجود نداشته باشد: کمی خاویار راه طولانی را طی می کند.
نان تست خاویار
خاویار: هر چیزی که باید بدانید
بهترین خاویار آن است که مستقیماً از قوطی تا دهان سرو شود. الکساندر پطروسیان می گوید. "همراهی هایی مانند تخم مرغ، کیپر و کرم فریشه فقط برای پنهان کردن طعم مفید است."
نمی دانید از کجا شروع کنید؟ توصیه او ساده است: از نام و نام ها نترسید چیزی را بخرید که برای شما خوشایند است.
یکی از موارد مورد علاقه من در حال حاضر این است کالوگا هوسو هیبریدی، از چین" او می گوید. «نه خیلی قوی و نه خیلی شور و با طعمی متعادل. سپس شما آن را دارید ossetra : قلیه زیبا و بزرگ با طعم آجیلی و رنگ قهوه ای تیره با سایه های یشمی. من هم دوست دارم داورنکی: بسیار گلدار، با قلیه بزرگ و بسیار خوشمزه است.
را بلوگا معروف است که بهترین است، اما برای خرید آن باید به پاریس بروید. از سال 2005 در ایالات متحده ممنوع شده است.
الکساندر پطروسیان
_*این گزارش در شماره 114 مجله Condé Nast Traveler (بهمن) . در نسخه چاپی مشترک شوید (11 شماره چاپی و نسخه دیجیتال به قیمت 24.75 یورو، با تماس با شماره 902 53 55 57 یا از وب سایت ما ) و از دسترسی رایگان به نسخه دیجیتال Condé Nast Traveler برای iPad لذت ببرید. شماره اکتبر Condé Nast Traveler در دسترس است نسخه دیجیتال آن برای لذت بردن از آن در دستگاه مورد علاقه خود. _