کمپین مردانه بهار/تابستان 2020.
رژه مردان در کاسا د ولاسکز، در 28 ژانویه، یکی از رویدادهای فصل در پایتخت بود. جیمی آلوارز جوان سویلیایی (لا لوئیزیانا، 1994) برای اولین بار امضای خود را در مادرید ارائه کرد. و همه (و بیشتر) را با هم جمع کرد.
محیط تاریخی و مجلل مجموعه پاییزی متعادل او، فیلیپ، را بهبود بخشید. با الهام از اواخر قرن فرانسه، امپرسیونیسم و ضربات قلم مو رنوار، دگا و مونه که تشویق و بهترین نقدها را برانگیخت. خیاطی بی عیب و نقص، رنگ های جسورانه، شفافیت ها و پرها، به علاوه ترکیبی اغوا کننده از پارچه ها و مواد در صحنه ای زیبا با هم ادغام شدند که بیش از یک دهان باز گذاشت.
Mans متاثر از کارگاه های Saville Row و تکنیک ژاپنی است.
جیمی که کارگاه خود را در Conde Duque دارد و لباس های خود را به صورت آنلاین و در فروشگاه های چند برند می فروشد، پیش از این سه بار جایزه بهترین مجموعه نوظهور را در 080 و بارسلون دریافت کرده بود. او با پوشیدن لباس سام اسمیت و ال گینچو روی لیست شایستگی های خود حساب می کرد. یکی دیگر از موفقیت های رسانه ای بود وقتی در گویاها لباس ادواردو کازانووا را پوشید. او گفت: "این اتفاق از آب درآمد و ما فکر نمی کردیم چنین تاثیری داشته باشد. دوست من، دیوید ریواس، همراه با ماریا، بنیانگذار و شریک استودیو Aigo، فضایی است که لباس ادواردو را می پوشاند. روز پنجشنبه با من تماس گرفت و روز بعد همه با هم بودیم. آنها به من آزادی زیادی دادند، این خیلی آسان بود.»
چه چیزی برای او رضایت بخش تر است: لباس پوشیدن ستاره ای که تحسینش می کند یا اینکه لباس هایش به تمام دنیا برسد؟ «من بسیار هیجانزده هستم که پسران ناشناس را میبینم که لباس مردانه میپوشند، بهویژه از کشورهای دیگر، قدرت شبکهها را تأیید میکنند. همیشه به خودم می گویم: "لعنت، جیمی، افرادی هستند که لباس های شما را دوست دارند و روی آنها سرمایه گذاری می کنند، که در استرالیا آنها را دیده اند و طرح شما را می خواهند." هنوز هم من را شوکه می کند."
از سوی دیگر - او اعتراف می کند - من این را انکار نمی کنم زمانی که سم اسمیت را برای جشن گالا 40 برتر سال 2019 دیدیم، تقریباً از پا در آمدم. لباس پوشیدن سام نه تنها به خاطر خواننده بزرگی که او دارد، بلکه به خاطر چیزی که نماینده اوست، به دلیل مبارزه او برای حقوق LGTBI + و برای آزادی در سرتاسر جهان یک رویا بود.
رژه او در ژانویه، بدون شک ما را متمایز کرد: جیمی علاوه بر ارائه یک فضای محصور کننده (برای ایده گرفتن به اینستاگرام او نگاهی بیندازید)، لباس های کاملا دوخت و در عین حال سبکی جسورانه و کلاسیک.
از او میپرسیم که آیا بهویژه برنامههایی تحت تأثیر قرار گرفته است یا نه، و او به ما میگوید که قطعاً با نمایش بهار و تابستان ۲۰۰۱ الکساندر مککوئین همراه خواهد شد. عنصر اصلی وحشت بود، مدلهایی با سرهای باندپیچی، کاوششده و پر از پر، فلسها... همه به انحطاط و زمینی وحشتناک تبدیل شدند. او فردی رویا بود و استانداردهای مد را زیر پا گذاشت. آن رژه باعث شد باور کنم که مد می تواند تو را به رویاپردازی کند و من قول دادم برای وقف خودم بجنگم.
ما با Jaime Álvarez، مدیر خلاق Mans مصاحبه کردیم.
دقیقا، کار سارا برتون برای مک کوئین از جمله مراجع فعلی اوست. "من خیلی های دیگر ندارم، فکر می کنم همه چیز بسیار خرد شده است. تنها چیزی که مرا مجذوب خود می کند اوست، کار خیاطی وحشیانه ای که برای الکساندر مک کوئین انجام می دهد. چگونه او خلوص سنتی ترین خیاطی انگلیسی را با دید فوق العاده مدرن و برش جدید ترکیب می کند.
سپس، البته، استادان بزرگ هستند: من چیزهای زیادی از کریستوبال بالنسیاگا میکشم، استفادهای که او از پارچهها و طراحی الگوها انجام داد بسیار عالی بود. او بزرگترین الهام بخش من است و تا حدی احساس میکنم با آن یکی شدهام، چیزی که در مورد لباس برای من اهمیت دارد این است که با پارچهای خوب ساخته شده باشد. همیشه نقطه شروع من و از طرفی خیاطی است. به نظر من این دو چیز باید در همه خانه های مد و سازندگان مستقل حاکم باشد.
منز رویکردهای جدیدی را برای مردانگی پیشنهاد می کند.
جیمی توضیح می دهد که از آنجایی که می توانست به خاطر بیاورد، می دانست که می خواهد خود را وقف مد زنانه کند. در دومین سال حضورش در IED مادرید بود که دید چیزی در مد مردانه کم است: بین افراطی ترین لباس های خیابانی و کت و شلوار فروشگاهی کلاسیک فاصله زیادی وجود داشت. آنجا بود که می دانستم شاید بتوانم بینشی جدیدتر و فعلی تر از مردانگی داشته باشم، بدون دست کشیدن از هنر و کلاسیک».
اگر او طراح نبود، اعتراف می کند که یک ساکسیفونیست می شد. این ساز و تمام تاریخچه پشت آن همیشه توجه من را به خود جلب کرده است. باس نیویورک، کلوپ ها، ژست ها و نگرش های هر نوازنده ای که آن را می نوازد. هر بار که می بینم کسی آن را بازی می کند، بسیار حسادت می کنم."
شرکت پوشاک آماده Mans خیاطی سفارشی را نیز ارائه می دهد.
مسافر تنها
جیمی به ما می گوید: "من عاشق سفر هستم و به اندازه کافی خوش شانس هستم که می توانم این کار را انجام دهم." و اگر تنها باشد، بهتر است. این به من امکان می دهد با بسیاری از مکان هایی که به دلیل اختلاف سلیقه با دوستان یا خانواده از آنها بازدید نمی کنم، آشنا شوم. دوست دارم به تنهایی بروم و با افراد جدیدی آشنا شوم. من همچنین خوش شانس هستم که برای کار دائماً در سفر هستیم پاریس، لندن… که برخی از شهرهای مورد علاقه من هستند و جایی که همیشه چیزهایی برای کشف وجود دارد. سفر شما را بسیار غنی می کند و باعث می شود برای همه چیز ذهنی باز داشته باشید.
اولین کاری که وقتی به مقصد می رسد این است که ... به مادرم زنگ بزن تا به آنها بگویم حالم خوب است، یک قهوه بخور و لباس هایم را سفارش بده.» حساب کن که بهترین اتفاقی که در سفر برای او افتاده، گذراندن وقت با مادرش و تنها بودن با او در بوداپست و وین بوده است. بار دیگر، تصادفاً با بهترین دوستم در لندن برخورد کردم. در نهایت هر روز را با هم و با دوستانش آنجا گذراندیم.»
Jaime Alvarez طراح Mans.
آیا این بیشتر یک سفر دریایی است یا یک * سفر جاده ای؟* «سفر جاده ای، بدون شک. من هنوز این کار را نکردم اما یک سال است که من و یکی از دوستانم ما قصد داریم از لس آنجلس به نیویورک برویم تا با آن آمریکای عمیق آشنا شویم. من کشتی های کروز را دوست ندارم، ما شبیه بره های قفس هستیم، احساس آزادی می کنم.
از جمله هتل های دنیا که بیشتر او را تحت تاثیر قرار داده است کافه رویال در لندن در خیابان ریجنت «این یکی از کافههایی است که میخواهید تمام روز را در آن بگذرانید. اتاق بزرگ بود نه تنها به خاطر معماری، بلکه به خاطر تاریخی که داشت، مرا شگفت زده کرد. از حضور در هتلی که مرکز ملاقات با شخصیتهای متفاوتی مانند اسکار وایلد، چرچیل و الیزابت تیلور بود، احساس قدرت میکردم. یا دیدارهای دیانا از ولز و محمد علی. می توانم بگویم هتل مورد علاقه من است.
هتل کافه رویال در لندن.
وقتی سه سال پیش در توکیو بود، در InterContinental Tokyo Bay اقامت کرد: «پنجرههای خلیج در اتاق من چشمگیر بودند. این هتل از فرهنگ صرفاً ژاپنی تنفس نمی کند، اما مناظر و موقعیت مکانی همه چیز را جبران می کند. او هم شوکه شده بود هتل Palazzo Naiadi در رم، واقع در Plaza de la República. «این چشمگیر و بسیار خاص بود زیرا این یکی از اولین سفرهایی بود که پدر و مادرم، برادرم و همسر فعلیاش با هم داشتند. به یاد دارم که هتل تقریباً کل میدان را اشغال کرده بود. مناظری که داشتیم حسادتانگیز بود و معماری، تصور کنید... شگفتانگیز!».
تصویر کمپین مردانه.
آخرین آخر هفته طولانی قانون اساسی، او و خانوادهاش از سن سباستین دیدن کردند و در ماریا کریستینا، قهرمان Belle Époque در سن سباستین اقامت کردند. انتظار نداشتم چقدر تاثیرگذار باشد، از معماری گرفته تا خدمات، همه با یک احساس فرانسوی فوق العاده راحت."
و بالاخره لا مامونیا در مراکش برجسته می شود. «بهشتی که از فرهنگ مراکش تنفس میکند، ما نمیخواستیم به اسپانیا برگردیم. من و آلبرتو مارتینز (PR of Mans) در ماه سپتامبر برای جشن تولد او رفتیم، هوا عالی بود و توانستیم از تمام استخرهای شنا و تراس های آن لذت ببریم. برایم واضح بود که اگر به مراکش بروم، مهم نیست که رفتن ما چند سال تمام شود، باید در آن هتل بخوابم.» او می خندد.
لا مامونیا یکی از هتل هایی است که بیشترین تاثیر را روی او گذاشته است.
با چشم به آینده
جیمی وقتی از او درباره وضعیت فعلی میپرسیم به ما میگوید: «هیچکس نمیتواند از دیدن اتفاقاتی که در اطرافش میگذرد خوشحال شود. درست قبل از وضعیت هشدار، من به شهر خودم سویا آمدم تا چند روز را با والدینم بگذرانم، بنابراین اینجا هستم، یک روال عادی را حفظ کرده و تقریباً 24 ساعت شبانه روز با تیم در تماس هستم. ما در حال آماده سازی مجموعه بعدی خود برای تابستان 2021 هستیم که به دلیل شرایط، نمی دانیم چگونه و چه زمانی ارائه می شود. اما زندگی ادامه دارد و شما باید به رویاپردازی و کار کردن ادامه دهید.
سخت ترین کار بعد از این بحران، به نظر او، این خواهد بود... «من فکر می کنم که بر خلاف آنچه خیلی ها می گویند، قرار نیست تا آنجا که به روابط و آداب و رسوم مربوط می شود، تغییر کنیم. ما مدیترانه ای هستیم، لاتین تبارها که بوسه می دهیم، همدیگر را در آغوش می گیریم، به خیابان ها می رویم، در هر تراس یک نوشیدنی می خوریم... این شیوه ای از زندگی است که کشورهای بسیار کمی دارند و ما را خاص می کند. امیدوارم همه چیز همینطور بماند! اگر در مورد مد صحبت کنیم، بازیابی توهم برای مردم مشکل است. این همان چیزی است که ما طراحان سعی در ارائه و فروش آن داریم.»