Blancpain زمان فیوژن مادرید را تعیین می کند
اگر چیزی مشخصه برند سوئیس Haute Horlogerie باشد blancpain (Le Brassus، 1735)، فراتر از طول عمر و طول عمر آن savoir-faire ظرافت او، سلیقه خوب او، جذابیت محتاطانه اما چشمگیر او و روحی است که او در لذت های کوچک بزرگ زندگی می گذارد: غذاهای تند، ماشین های لوکس و نمک اقیانوس ها که به سیاره تا حدودی آسیب دیده ما حیات می بخشد.
اما اکنون که هنوز در کام احساس تازگی میکنیم، جدیدترین غذاهای لذیذ از آن ساخته شده است مادرید فیوژن ، فقط درست است که ما روی شما تمرکز کنیم جنبه گوارش.
و این است که اگر شرکت برای چیزی شناخته شده باشد، علاوه بر ساخت برخی از نمادین ترین ساعت های سه قرن اخیر، برای این است که ساعت ساز سرآشپزها و سرآشپز ساعت ها باشد . از این گذشته، اشتیاق، کار دستی دقیق و اصالت ارزشهایی هستند که بین آنها مشترک است هورلوگری و غذاهای تند.
ما سفر خود را با راهنمای آشپزی خاص خود شروع می کنیم انجام دادن. Pla I Llevant - کروکت سوبراسادا، ترافل پر شده با سوبراسادا، پنیر مایورکا و شراب - برای جهش به یکی از غرفه های کشور مهمان، ژاپن، اوشی به جهان ، جایی که طعم ** خانواده امپراتوری ژاپن ** و یکی (با نام غیرقابل ترجمه) از موارد مورد علاقه پادشاهمان را برای همراهی می چشیم. برنج با سوپ میسو و نوعی ماهی لیمو.
اما ما خود را برای غذای اصلی رزرو می کنیم: غذایی که توسط Blancpain ترتیب داده شده است و در آن شگفتی دلپذیر دیگری در انتظار ما است...
طی سالهای گذشته، blancpain ، زمان نگهدار رسمی مسابقات معتبر آشپزی - از جمله مادرید Fusión - و ** وقایع نگار بهترین میزهای جهان از طریق مجله نهادی خود Lettres du Brassus**، تعداد زیادی از شخصیت ها را از دنیای غذا و غذا اغوا کرده است. در حال حاضر، دوستی های او در مجموع می شود 100 ستاره میشلن.
آخرین آنها (و در حال حاضر دو سرآشپز اسپانیایی وجود دارد؛ دیگری دنی گارسیا ) ما را در اتاق خصوصی پذیرایی می کند که این برند با منوی عالی و مهمان نوازی افسانه ای خود از ما پذیرایی می کند. ** مارتین براساتگی وجود دارد **.
با هشت ستاره میشلن به اعتبار او و یک تور 43 سال در دنیای غذا مارتین هنوز هم وقتی از او عکس میخواهند که انگار کهکشانی است یا از برخورد رسانهها شگفتزده میشود.
و تعجب می کنیم که دلت برایش تنگ شده است، زیرا او همه مهربانی و حیا و ملاحظه است. بیهوده عذرخواهی می کند که ما را مجذوب کرده است: «چه قاطی می کنم، اگر بعداً سرت درد می کند، می دانی تقصیر کیست، (...) تو هم باید بخوری و من مزاحم آشپز می شوم. صحبت های خوشمزه اش
در لباس آشپزش، فیلیپینی ها هنوز تقریباً آسیب ندیده اند ، به ما می گوید که در ابتدای کارش فقط زمانی که به فرانسه رفت آن را می پوشید. در اینجا او از نمایش تجارت خود خجالتی بود و ترجیح داد شلوار آبی، تی شرت سفید و پیش بند بپوشد. دهه 70 بود و همه چیز از آنجا شروع شد.
او آورد دسرهای فرانسوی و سختگیری را اعمال کرد و رشته شیرینی پزی در دستور العمل های طبیعت بی جان خود . غذاخوری محبوبی که مشتریان در آن روی پلههای سمت چپ قرار داشتند و میزی برای دوستان پدرش که حرفه خود را از پدر و مادر ایناکی گابیلوندو آموخته بودند: یک قصاب در Mercado La Bretxa در سن سباستین.
این آموزش به عنوان یک شیرینیپز قبل از اینکه سرآشپز اسپانیایی با بیشترین ستارههای میشلن باشد، او را بیش از هر کس دیگری قادر میسازد تا بخشی از هیئت داوران اولین دوره باشد. مسابقه شیرینی سرآشپز Reale Seguros Madrid Fusión Revelation ، که به آن اعطا شده است تونی کلاوزلا (رستوران آباک از بارسلونا ) Y الکسیس گارسیا (کارگاه ** 100% Pan y Pastelería، در ساحل سان خوان در سانتا کروز د تنریف**. بدون شک، مارتین تمام تشویق و شناختی را که استعدادهای جدید برای او سزاوار است، برای هر دو فراهم کرده است.
همانطور که همه می دانند، زمانی که او اولین ستاره میشلن خود را در 25 سالگی دریافت کرد، لازارت، اما شاید از آن زمان ندانند فستبال مورد علاقه شان چیست. "ما می فروشیم طبیعت بی جان و در خانه مادرم رستوران را راه اندازی کردیم و خاص ترین غذای من درست شد: میلی فوی گراس، مارماهی و سیب ، که هنوز در نامه نگه داری می کنم. وقتی سعی کردم آن را حذف کنم نزدیک بود ضربه بخورم. تا زمانی که من بازنشسته شوم، هر کسی که وارد میشود، آن را امتحان میکند، حتی اگر صرفاً برای یک خوراکی باشد.»
او چند کلمه محبت عمیق به آن مرحوم دارد پل بوکوز ، که او همین دو ماه پیش این فرصت را داشت که به عنوان یک خانواده غذا بخورد. نامی که Blancpain سالهاست که به واسطه ارتباطش با آن پیوند خورده است Bocuse d'Or . او خیلی وقت بود که به رستوران نرفته بود و وقتی فهمید من آنجا هستم، با تاکاتا پایین آمد و با ما عکس گرفت. او خیلی بیشتر از یک آشپز عالی بود. او 60 سال پیش آمد تا برای آشپزها ارزش قائل شود. او سه ستاره به عنوان یک مرد فوق العاده معتبر دریافت کرد. مردم برای خوردن غذا می رفتند و از او هیجان زده می شدند. او میراث شگفت انگیزی برای ما به جا گذاشته است که هرگز نباید فراموش کنیم.».
هفته نامه ویلر با طلای قرمز