برج مرکزی نیمایر
وقتی افراد با استعدادی مانند وودی آلن، نورمن فاستر، اسکار نیمایر یا کارلوس سائورا موافقت کردند که برای کار در اینجا بیایند، اتفاقی در آویلس می افتد. وقتی چیزی را تقدیس می کنند شراب دارد. و وینتیج خوب است. وودی آلن شایستگی چندانی ندارد. در حال حاضر خانه است. او شش هفت بار به آستوریاس آمده است. او در آویلس اولین نمایش جهانی «رویای کاساندرا» و «تو مرد رویاهایت را ملاقات خواهی کرد» را ارائه کرد. او طرح "ویکی، کریستینا، بارسلونا" را تغییر داد تا شهر در طرح مداخله کند. آنها هنوز از برزیل و ایالات متحده تماس میگیرند و از دربان هتل Palacio de Ferrera درباره کنسرتهای شبانه در باغ فرانسوی مانند آنچه در فیلم است میپرسند.
وودی آلن اطمینان می دهد که اگر در منهتن بازنشسته نشود، این کار را در آستوریاس انجام خواهد داد، اگرچه هیچ کس نمی خواهد او بازنشسته شود. نورمن فاستر بریتانیایی مسئولیت را بر عهده گرفت پروژه جزیره نوآوری ، شاید بلندپروازترین آنها که کشور با آن روبرو هستند. تبدیل 575000 متر مربع از خور آویلس که از دهه 1950 به صنایع سنگین اختصاص یافته است، به مکانی برای زندگی خوب - یک اسکله تفریحی با ترمینال کروز، اتاق زیر شیروانی برای هنرمندان، مکعب های معماری برای استفاده های فنی و فرهنگی، یک بلوار بزرگ - که به اطراف می چرخد. جواهر در تاج مرکز فرهنگی بین المللی اسکار نیمایر
در اینجا چهره معمار برزیلی ظاهر می شود. چرخش جسورانه مدرنیزاسیون شهر توسط یک نابغه 103 ساله هدایت می شود. و او هنوز هم سیگار می کشد. پسری که وقتی خطوط اصلی تالار را توضیح میدهد، مثلاً - که همراه با گنبد، برج، ساختمان چند منظوره و میدانی که به خور باز میشود، پنج فضای مجموعه را تشکیل میدهند - از آکوستیک و دید صحبت میکند. مفاهیم عادی که برخی از معماران "ستاره" به ماوراء الطبیعه تبدیل می کنند. مرکز نیمایر اثر اصلی او در اروپا است و معمار آن را به آستوریاس داده است.
فضای داخلی تئاتر پالاسیو والدس
الهام بخش آخرین کار شما؟ منحنی های زن برزیلی. در واقع، تنها سه دیوار مستقیم در کل مرکز وجود دارد (مثل والی به دنبال آنها باشید). Aviles آنها را در 26 مارس به نمایش می گذارد. اولین کسی که می خواست این همه شهوت را ببیند بود برد پیت . این بازیگر که از علاقه مندان به معماری است با تعجب در آویلز ظاهر شد. او بدون اخطار وارد شد و در عرض چند ساعت صدها هوادار جلوی درب Palacio de Ferrera بودند. ناتالیو گرئوسو، مدیر مرکز، میگوید براد - او را با نام کوچکش صدا میکند - مجبور شد نیمایر را استتار شده در ماشین یک کارگر ساختمانی رها کند.
تلفن همراه شما ارزش یک کنگو را دارد. نام سام مندز، کوین اسپیسی، استیون هاوکینگ، وینتون سرف، خود وودی آلن در دستور کار قرار دارد... همه آنها به نوعی در نیمایر شرکت خواهند کرد. چون چالش از الان شروع می شود. هدف این است که این اثر نمادین تبدیل شود فضای آفرینش و آزادی . یکی از ارکان آن تولید و صادرات محتوای خود خواهد بود. ارتباط با گوگنهایم در بیلبائو اجتناب ناپذیر است. این یک ساختمان امضایی است که به خودی خود قادر به بازسازی فضای شهری است.
اما نیمایر یک موزه نیست، جایی است که همه هنرها در آن جای دارند او در کنار عکسی از اسکار نیمایر (سیگار کشیدن) در دفاتر مرکز در تئاتر پالاسیو والدس برای من توضیح می دهد، تئاتری به سبک ایتالیایی باشکوه که زمانی ساخته شد که آویلس 12000 نفر جمعیت داشت. کارلوس سائورا نمایشگاه افتتاحیه نیمایر را امضا می کند که ماهیت چند رشته ای دارد با عنوان روشنایی. در خیابان رویز گومز یک هموطن مسلح با کلاه و چوب فندق با کنایه به من می گوید: «آویلس یک شهر سنگفرش شده است. چرا که نه. اما او به من می گوید در خیابانی مدرنیستی که مرکز تاریخی را که به عنوان یک مکان هنری تاریخی اعلام شده، با مرکز نیمایر، تنها مداخله معمار برزیلی در اسپانیا، به هم متصل می کند.
در یک پیادهروی جادویی که شما را در فاصله 500 متری از شهر قرون وسطایی، یکی از بهترین شهرهای اسپانیا که در روزهای بارانی بوی هیزم میدهد، به معماری قرن 22 میبرد. و چقدر خوب غذا می خورید در قرن هفدهم طاقهای نقاشی Calle Galiana است زنگ زدن به رهبری اوا در اتاق غذاخوری و فران در آشپزخانه، سرآشپز جوان و فاضل که با فران آدریا در البولی و سرجی آرولا در البولی کار کرده است. هنر . تنقلات و غذاهایی که می توانید به اشتراک بگذارید مانند برنج خورشتی با فوی و خارپشت دریایی.
سوراخ در کازا جراردو
چند قدم بالاتر، در پلازا دل کاربایدو، کاسا تاتاگویو قرار دارد. لونگانیزای او افسانه ای است. برد – اجازه دهید او را براد بنامیم – میخواست در حین عبور از آویلز، حساب خوبی از او ارائه دهد. اگر چیزی که به دنبال آن هستید یک خانه سیب زمینی کلاسیک با خاک اره روی زمین و ریختن سیب در هوا است، هیچ چیز شبیه به خانه لین. برای کسانی که دندان شیرین دارند، اولین زنی که شهردار آویلس شد، پیلار وارلا، توصیه می کند که قنادی ویدال.
رستوران های ستاره میشلن در حومه آویلس واقع شده اند. کولدو میراندا دگردیسی آویلس را مجسم می کند. این مظهر نقشه راهی است که شهر دنبال می کند: از صنایع سنگین آلاینده تا ورزش های پیشرفته. در مورد کولدو، خوراک شناسی. پدر و مادرش از کشور باسک آمدند تا در Ensidesa کار کنند و او در آشپزخانههای آستوریایی بزرگ شد تا اینکه در سال 2006 به ستاره میشلن دست یافت. او با شور و شوق در مورد غذاهای پرو و ژاپن صحبت می کند. وقتی این کار را می کند، صحبت نمی کند، کارگاه های آشپزی را دیکته می کند (در واقع به آنها آموزش می دهد). و نمی خورد، می خورد. پیدا کرده است جایگاه یک نویسنده در غذاهای کریول : «آشپزی من سنتهای نیکی (ژاپنی-لاتین)، آمازونی و چیفا (چینی-پرو) را میپرستد». رستوران Koldo Miranda یک خانه روستایی قدیمی استوریایی متعلق به اواخر قرن هجدهم در La Cruz de Illas، Castrillón، چهار کیلومتری Avilés، جایی که سرآشپز سالها در آن زندگی میکرد، را اشغال میکند.
در منطقه شنی سالیناس اجرا می شود اوان فود ، یک دستگاه گوارش با هوای مدرن. و خورش لوبیا استوریایی؟ در خانه جرارد پدرو و مارکوس موران تعدادی لوبیای ستاره میشلین به هوسبازی زنی از ریودوژانیرو آماده می کنند.
این گزارش در شماره 38 مجله مسافر منتشر شده است.