روی نقشه خالی منهتن چه چیزی را علامت گذاری می کنید؟
اگر یک نقشه خالی از شهرتان به شما داده شود، چه چیزی را روی آن علامت میزنید؟ خانههایی که در آن زندگی میکردی، بارهایی که با دوستانت رفتی، گوشهای که با عشق زندگیت آشنا شدی، گوشهای که او را از دست دادی، راههایی برای رهایی از آن، راهی برای کاری که خیلی از آن متنفر بودی. ..
این کاری است که او انجام داد بکی کوپر در تابستان 2009، توزیع نقشه های خالی منهتن به غریبه ها در خیابان ها . او فقط از آنها خواست که آنها را به روشی که می خواهند پر کنند و برای او بازگردانند. در حالی که به سمت محل کارش در یک کافی شاپ در بروکلین می رود پشت تلفن می گوید: «پاسخ را تصور کنید». "به این معنا که نیویورک ، افرادی بودند که حتی به من نگاه نمی کردند، فکر می کردند من دارم آنها را تبلیغ می کنم ... اما کم کم توانستم آنها را به حرف هایم گوش کنند و می گویم 75 درصد مردم از داستان خوششان آمده است و لبخند زد».
خیلی زودتر از آنچه انتظار داشت، صندوق پست الکترونیکی و فیزیکی او با آن نقشه ها پر شد، فقط آنها دیگر خالی نبودند، بلکه پر از داستان های عشق، زندگی، دوستی ها، اشیاء گمشده و حتی مکان های فست فود که او در وبلاگ Tumblr خود آپلود می کرد، Map Your Memories.
دستکش های گم شده پاتریشیا مارکس، سردبیر مجله نیویورکر
این ایده دو سال قبل به ذهنش خطور کرد، در طول دوره کارآموزی در یک شرکت فرهنگی که در آن او مأمور شد پروژهای را به پایان برساند که سه کارآموز قبلاً موفق به انجام آن نشده بودند: نقشه ای از تمام هنرهای عمومی در منهتن . من تمام تابستان را صرف تکمیل آن نقشه کردم. اطلاعات زیاد بود، شک و تردیدهای زیادی... وقتی تمامش کردم، تمام یادداشت ها، عکس هایی را که جمع آوری کرده بودم دیدم و فهمیدم که آن نقشه نیز بازتابی از من بود، از داستان تابستان من در شهر، از آنچه در خیابان هاست و این چیزی است که برای من با ارزش ترین به نظر می رسد.
من همچنین کتاب کالوین را خواندم، شهرهای نامرئی ، در مورد اینکه مارکوپولو چگونه سفرهای خود را به پادشاه کوبلای خان بازگو می کند. یک جا از او می پرسد: "چرا همیشه از این شهرهای بزرگ به من می گویی و هرگز از شهرهای خودت نمی گویی؟" و مارکوپولو به او می گوید: شما هر شهری را از چشم خانه خود می بینید مهم نیست چقدر دور باشد. . کوپر میگوید که هزاران منظر و دیدگاهی است که از آن میتوان یک شهر را دید و درک کرد».
"وب بافته شده از آرزوها"
"شهری که با هم می سازیم" این نیویورکی می گوید که اکنون خود را برای تکرار این پروژه در پاریس و برلین آماده می کند. در حال حاضر این دو به این دلیل که من در آنها زندگی می کردم و فکر می کنم مانند نیویورک، کمی نوستالژی برانگیخت و ساکنان آن ارتباط بسیار خاصی را احساس می کنند.
در کتاب (انتشار آبرامز) نقشه برداری منهتن: داستان عشق (و گاهی نفرت) در نقشه های ۷۵ نیویورکی ، از بین صدها نقشه ای که دریافت کرده و همچنان دریافت می کند، 75 نقشه را انتخاب کرده است (حتی بیشتر از زمان فروش کتاب) که اکثر آنها توسط افراد ناشناس ترسیم شده اند، اما همچنین توسط نیویورکی های مشهور مانند یوکو اونو.
«خط حافظه» اثر یوکو اونو
و شما، روی نقشه نیویورک چه چیزی را علامت گذاری می کنید؟ هتل ها، خانه هایی که در آن اقامت داشته اید، بهترین همبرگری که خورده اید، جایی که دستکش را گم کرده اید، اولین استارباکسی که پا در آن گذاشته اید، باری که با آن هیپستر آشنا شده اید...
در Tumblr او می توانید نقشه خالی را دانلود کرده و با خاطرات خود برای او ارسال کنید.
*** شما همچنین ممکن است علاقه مند باشید ... **
- نقشه جهان: شورش نقشه های زیبا
- یک مسیر مصور از طریق نیویورک - راهنمای نیویورک
- همه مقالات ایرنه کرسپو
استارباکس در منهتن (به رنگ سبز) "Mapucchino" را تشکیل می دهد.
"همسران و عاشقان"، یکی از مورد علاقه های بکی کوپر