داستان این که چگونه سه جوان کروکت های اسطوره ای ملو را در لاواپیس زنده کرده اند.

داستان این که چگونه سه جوان کروکت های اسطوره ای ملو را در لاواپیس زنده کرده اند.

ساعت پنج بعد از ظهر است. دو ساعت تا بازگشایی افسانه باقی مانده است مال ملو و همه در داخل اضافه کار می کنند. به نظر می رسد چیزی تغییر نکرده است از زمان تعطیلی اجباری آن به دلیل بیماری بیش از یک سال پیش . پیشخوان روی نقره ای مانند هر روز دیگری می درخشد، دیوارها همچنان دایرکتوری های قدیمی را نگه می دارند که هشت محصول خانه انتخاب شده اند و اتاق داخلی با همان میزهای چوبی همیشه ادامه می یابد . به نظر می رسد پس از این ماه های عجیب و غریب، همه چیز ثابت مانده است.

اما کسانی که در دفتر و آشپزخانه حرکت می کنند آنها نه رامون هستند و نه انکارنی، صاحبان مادام العمر آنها . جوانی این سه پسر قابل توجه است - زیر سی - پشت میله پیدا شد. نام آنها است رافائل ریکنی، ایگناسیو روولتا و الخاندرو مارتینز . آنها تصمیم گرفتهاند وارد یکی از آن ماجراجوییهایی شوند که تنها مکانی مانند Lavapiés میتواند ارائه دهد، نمونهای از یک محله شناختهشده، فرهنگ محله و جوهر بار.

"احترام به سنت، سازگاری با زمان جدید". این اولین ادعایی بود که در 27 ژانویه در شبکه های اجتماعی طنین انداز شد - جایی که اولین بار آنها را دیدند. را تغییر برند لوگو ، که قبلاً به راههایی اشاره میکرد - علیرغم انتقادهایی که برخی در آن روزها انجام دادند- پیشبینی میکرد که چه خواهد آمد: ما می خواهیم به حفظ ماهیت محل، همان محصولات و تامین کنندگان ادامه دهیم. همچنین قیمت ها. ما چیزی آپلود نکردیم ریکنی میگوید، روی چهارپایه نشسته و چیزی را آماده میکند که احتمالاً یکی از بدنامترین افتتاحیههای دیگر غذاهای مادریدی است، به دور از ستارههای میشلن، منوهای چشیدن و تلفیقی از غذاهای خارجی.

همسایهها و همسایهها، پیر و جوان، با دیدن نور سفید فلورسنتهای داخل ساختمان، نزدیک میشوند:

- امروز باز هستی؟

- ساعت هفت باز می شوند خانم.

به خواهرزاده ام می گویم که او واقعاً کروکت های اینجا را دوست دارد.

Melo's بازگشت

این روزها رافا، ناچو و الکس متوجه محبت مردم خیابان Ave María و اطراف آن شده اند. . آنها از ما بسیار می پرسند که آیا ما فامیل هستیم یا خیر، اگر دستور کروکت ها را به ما داده باشند و اگر بخواهیم همین کار را انجام دهیم،" ریکنی اشاره می کند. دو پاسخ اول منفی است. آخرین مورد، و آن چیزی که بیشتر باعث می شود شما با آرامش نفس بکشید، مثبت است. " قصد ما این است که آن را همان طور که بود نگه داریم Revuelta از پشت توضیح میدهد که سعی میکند پنیر تتیلا را با دست برش دهد، همانطور که رامون انجام میداد. چیزی ساده نیست او با کنایه می گوید: «همانطور که می بینید، هزینه کمی برای ما خواهد داشت. تقلید از یک روش زندگی و یک روش انجام کارها برای چهل سال کار آسانی نیست. با این اوصاف، آنها مصمم به انجام این کار هستند.

“تقریباً در حال حاضر بیشتر پانک هستید که غذاهای سنتی درست می کنید تا هر کار دیگری مارتینز از آشپزخانه به یاد می آورد. من عاشق غذاهای خاص هستم. اما تغییر رجیستری ضرری ندارد. چیزی که تقریباً نیم قرن است به آن دست نزده است، همیشه یک چالش خوب است. او که کوچکترین از این سه نفر است، با 27 سال سن، این را خوب می داند. آموزش او با معابد خوراکی مانند Zalacain، Streetxo یا Coque ، پس از گذراندن دوره تحصیلی، مدرک پایانی خود را در آنجا به پایان رساند مرکز آشپزی باسک . آشپزخانه ای که او در آن کار می کند کوچک است، دو آتشه، با دو دیگ غول پیکر . در یکی از آنها بیست لیتر شیر گرم می شود. لحظه قبل از بشامل معروف است. در این میان، الکس با ذوق می زند. یک حرکت موزون و بسیار مطالعه شده در این هفته ها. " من صد در صد زمان را روی کروکت سرمایه گذاری کرده ام . نمادی برای این مکان و محله است. اگر بافت، چه اگر خمیر، چه اگر رنگ. هزار داستان وجود دارد.»

همکاران محله

از جمله این داستان ها می توان به داستان های خودش اشاره کرد. هیچ چیز حقیر نیست آخرین شغل های الکس باعث شده که او به نیویورک سفر کند و در La Boqueria، فروشگاه یان دو روشفور کار کند. من یک سال آنجا بودم، تا اینکه ویزای من تمام شد. به صدها نفر وعده غذایی دادیم و همه چیز به اقلام مختلف تقسیم شد تا بتوانیم به بهترین شکل ممکن عمل کنیم. پس از سرآشپز شدن در یک رستوران کوچک در مورسیا، همهگیری... و تماس ناچو و رافا. " این بازگشت به خانه از درب ورودی است "، او اعتراف می کند.

هم زدن بشامل جدید (و از قبل معروف) از Melo's

ناچو لبخند می زند. شما می دانید که الکس در مورد چه چیزی صحبت می کند. او هم از آمریکا برگشت . در آنجا به عنوان معلم تدریس کرد. وقتی آمدم انگیزه انجام کار متفاوت را داشتم. خانواده من همیشه در صنعت مهماننوازی کار کردهاند و من آن خار کوچک را گیر کرده بودم Revuelta میگوید که نام خانوادگیاش مرتبط است زیرا به بازیابی سنت خانوادگی که او از سال 1966 به آن وابسته است، یعنی تاریخی که پدربزرگش در آن باز شد، کمک میکند. Casa Revuelta، میخانه افسانهای در نزدیکی Plaza Mayor و بهترین تکههای ماهی خرد شده در مادرید را سرو میکند. ; البته با اجازه از طرف کازا لابرا و آبجوسازی آلمانی.

در پایان سال 2019، خانواده او کسب و کار را فروخت. «در آن زمان نمیتوانستم او را بگیرم. اما به محض اینکه رافا با من تماس گرفت و به من گفت که ملو رایگان است، آن را به وضوح دیدم.** با دیدن پولی که به خانواده ام برای Revuelta داده بودند، می دانستم که آنقدرها هم گران نیست. به این ترتیب آنها با خرید محل و انتقال ساخته شده اند. ناچو و رافا، دوستان همسایه. دانش آموزان مدرسه سانتا ایزابل همسایه.

کسی که اکنون به آن نیاز داریم است رافا، بیشترین ارتباط با ملو . او بود که دو تای دیگر را راه اندازی کرد. "من از یک تصادف در اینجا همسایه به دنیا آمدم. ریکونی اذعان می کند که پدرم در مادرید بود زیرا در حال ضبط آلبوم بود. پسر یکی از مهم ترین گیتاریست های کانته جوندو: رافائل ریکنی . پدرش، از سویل، به طور دقیق تریانا، در سال 1990 در پایتخت بود و دومین آلبومش را برای لیبل Nuevos Medios ضبط می کرد. وقت من . شاهکاری صیقلی در استودیوهای موزیگراما، در لوسرو، همراه با برادران کارمونا، آنتونیو کانالز و پکیج تا کف دست، در میان چهرههای دیگر.

Melo's، کلاسیک پایه Lavapiés

ریکنی قرار است کمی بیش از دو عدد از Melo زندگی کند، در خیابان Ave Maria شماره 40 . «روزهای زیادی برنامه شام بود به Melo's پایین بروید، کروکت ها را از پنجره بیرون بیاورید و به خانه ببرید "، یاد آوردن. آن سالها، دهههای 1990 و 2000 هستند، زمانی که انقلابی در فلامنکو در حال وقوع بود. «اینجا کنارش بود Candela که مرکز عصبی کل صحنه بود "، مشاهده می کند. جایی که پدرش میگل کاندلا، جراردو نونیز، ال سیگالا یا انریکه مورنته طلسم های محله بودند.

LAVAPIÉS و رنسانس آن میله هایی که ما از دست داده بودیم

توالی کوچه ها، شیب ها و گوشه هایی که هم دگرگون شدند، به گرمای آن فلامنکو جدید که همه چیز را فرا گرفته بود . به رودخانه کاسا پاتاس و مدرسه Amor de Dios. حفظ جوهر آنچه گذشته بود، اما رساندن آن به زمان حال . درست مثل بارها، میخانه ها و رستوران هایی که در این منطقه بودند. El Melo's ادامه یک سنت بسیار لاواپیه است ، جایی که بسیاری از کسب و کارها مالکان خود را تغییر می دهند، اما آنها هنوز به یک خط نامرئی چسبیده اند که آنها را مستقیماً با تاریخ و زمان گذشته مرتبط می کند . مکانهایی که حداقل بازسازی شدهاند، اما جزئیات متمایزی از آن مکان در ابتدا حفظ شدهاند: گاهی اوقات آنها کاشیها هستند، برخی دیگر یک کف هیدرولیک هستند و در بسیاری موارد یک پیشخوان قلع خیرهکننده.

نمونه های بالا و پایین Lavapiés کم نیستند. در همان خیابان، Ave María است شراب سازی آلفارو ، که در سال 1997 توسط آنجل و میگوئل، دو تن از شرکای آن، تغییر بسیار کمی پیدا کرد. کمی بعد، در سال 2000، آنها همین کار را کردند پیلوکا، مامن و النا با شراب سازی حداکثر ، یکی دیگر از نمادهای کاملاً درک شده از آنچه که باید به آینده نگاه کرد، بدون غفلت از رابطه با نسل های قبلی. سپس انبوهی از میله های کوچک مانند Benteveo ، قلب بیشتر ، پاروندو لس چوچیس، دامن ، آچوری، اقتصادی، فیسنا یا لورنزا.

با صاحب دومی، زان اوترو ، من در بازار آنتون مارتین . او برای گرفتن سفارش در فروشگاه مواد غذایی آمده است لوئیس آلوارز . زان چند سالی روبروی ملو زندگی کرد و میداند که اداره چنین تجارتی چقدر سخت است. به یاد دارم که وقتی خانه را ترک کردم، حوالی ساعت ده، انکارنی و رامون از قبل در بار مشغول کار بودند. آنها هرگز استراحت نکردند.» " من دوست دارم که این بچه ها آن را نگه داشته اند”.

لا لورنزا، خانم میخانه لاواپیس برای کسانی که دلتنگ گالیسیا هستند

الکس قبلاً در حالی که با تلاش زیاد یکی از گلدان ها را بلند می کند، جمله ای را به من می گوید که از سرم پاک نمی شود: آنها به من می گویند که اینجا قبلاً یک خانم مسن این کار را می کرد و من زنده گیج شدم . هی هنر تو آنچه می بینید نیمی از کاری است که آنها انجام دادند.» Encarni حدود 500 کروکت هر آخر هفته ارسال می کرد.

یک هفته بعد: موفقیت فوق العاده و صف ها در خیابان

صفها در آن پنجشنبه، جمعه و آخر هفته - به دلیل محدودیتهای کووید، ظرفیت داخل بسیار کم است و مردم باید در خیابان منتظر بمانند. یکی از تصاویری است که در استوری دوستان و آشنایان اتفاق افتاده است . از فرصت استفاده میکنم و با رافا تماس میگیرم و از او میپرسم اوضاع چطور پیش رفته است: حتی در بهترین پیش بینی هایمان هم فکر نمی کردیم اینقدر خوب پیش برود . روز شنبه کروکت، دمپایی، پودینگ سیاه... تمام شد.

رافا در اتاق مانده است، در حالی که ناچو پشت بار و الکس در آشپزخانه. کباب پز، سرخ کن و شیر آبجو - که اتفاقاً به Estrella Damm تغییر کرده است - هنوز کار خود را متوقف نکرده اند. مثل قدیم. حتی برخی به آنها گفته اند کفش ورزشی —ساندویچ غول پیکری که آنها با شانه خوک از Cárnicas Oriente، پنیر تتیلا از BAMA و نان از موزه دل پان گالگو تهیه می کنند. دقیقاً همان فروشنده های قبلی - کمی خوشمزه تر هستند زیرا کره کمتری روی برش ها می ریزند.

ما باید برخی چیزها را صیقل دهیم. اما من فکر می کنم که ما در مسیر درستی هستیم. کامنتهای شبکهها جای هیچ تردیدی باقی نمیگذارد: «من قبلاً دو بار رفتهام و همه چیز خیلی خوب است. متشکرم از بودنتان . در انتظار کدی که مطمئناً به خوبی در Casa Revuelta خواهد بود. زیرا این شگفتی بزرگ دیگر است: آنها مصمم هستند که وقتی وقت داشته باشند و ببینند همه چیز ممکن است، کد معروف خانواده ناچو را معرفی کنند . اکنون فقط وجود دارد حوضچه های ریبیرو خود را بلند کنید و برای آنها نان تست کنید.

نشانی: Ave Maria, 44. 28012, Madrid نقشه را ببینید

برنامه: چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه از ساعت 19:00 الی 11:00 شب. شنبه ها از ساعت 13:30 تا 16 و از ساعت 19 تا 23. و یکشنبه ها از ساعت 13:00 تا 16:00