نمایی از ساحل بایونا
1. در رختخواب: "گرمسیری سرطان" ، توسط هنری میلر (آناگرام). پرتره ای افسون شده از پاریس و خودش. زندگینامهای که انسان را مشاهده میکند و آن را با سختی و خامیای که گاهی صداقت به همراه دارد، تعریف میکند.
2.**در بار: La Gustava**، (Calle Noviciado، 2، مادرید). ما کروکتهای میگوی آنها، هوموس، تاپاسهای استادانهشان، اتاق زیبای پشتی آنها را دوست داریم... اما بیش از همه دوست داریم که اولگا به ما احساس خانه بودن بدهد.
3. ** بین قاب ها: "Hopper" ** در موزه تیسن بورنمیسا این نمایشگاه بلندپروازانه ترین و جامع ترین نمایشگاه آثار ادوارد هاپر در اروپا است.
چهار در باشگاه: ** کارخانه شکلات ** (Calle Rogelio Abalde، 22، ویگو). آنچه در اینجا تولید میشود، برنامههای کنسرتهای بیوقفه و جلسات التقاطی است که در آن مواد اولیه خوب است، و انتخاب و میکس توسط Lagartija DJ بهینه است.
5. سر میز: آچوری، در لاواپیس (خیابان آرگوموسا، 21). بهترین مکان برای به اشتراک گذاشتن غذاهای خانگی. خواب بادمجان های ناپلی را خواهید دید. و می دانید، تراس های آرگوموسا تابستان مادرید هستند.
6. در جاده: یک مسیر خوب در امتداد سواحل Rías Baixas: Muros، Rianxo، Vilagarcía، Cambados، Sanxenxo، Marín، Bueu، Cangas، Moaña، Vigo، Nigrán، Baiona...
7. در استادیوم: دوشنبه آینده ساعت 20:45 کرواسی - اسپانیا . اگرچه در گذر، ما رویای دربی بزرگ فصل آینده را داریم: رئال کلاب سلتا د ویگو – دپورتیوو د لاکرونیا.
8. در سینما (داخل یا خارج): «این مکان باید باشد» (پائولو سورنتینو، 2012)، نتیجه اتحاد رابرت اسمیت با آزی آزبورن و شان پن در یک فرد است. یک فیلم جاده ای از یک ستاره راک گوتیک بازنشسته که باید با دمیدن گذشته از کسالت بی پایان خود خارج شود.
9. در واکمن: Clover، "یک تابستان در اتاق خواب شما"، "The Stolen Beats" . ملودیهای آوازی مارپیچ، آکوردهای الکتریکی که در هر قطعه به وجد تبدیل میشوند... یک آلبوم آکوستیک و آلبوم دیگری که توسط گروهی از ویگو وصل شده است که روانپریشی را بیرون میدهد و ما را به مکان گمشدهای (یا نه چندان زیاد) در شهر اولیویکا میبرد.
10. درهمسایگی: کم کم اصلاح شده **کاسکو ولو د ویگو** جوهره دریانوردی شهر را که در خیابان های پیچ در پیچی که بوی دریا می دهند پراکنده شده است، بازیابی می کند.
یازده در گفتگو: ما نمیخواهیم فوقالعاده باشیم... اما میبینیم که کشور را با بستهای بر دوش ترک میکنیم. تو، کجا فرار می کنی؟
اتاق هتل، ادوارد هاپر (1931)