وینس وان و جنیفر آنیستون در «جدایی»
آیا ارزش نگه داشتن چیزهایی را دارد که سابقتان به شما داده است؟ بستگی دارد. اگر به جای دور انداختن آنها، ممکن است در یک موزه به نمایش گذاشته شود، شاید این یک راه خوب برای بررسی موضوع مهم جدایی ها باشد. و نه تنها برای زوج ها، استراحت برای همه سلیقه ها و از همه رنگ ها وجود دارد: خانواده، دوستان، محل کار و حتی اجتماعی.
لیزا به معنای واقعی کلمه قلب رالف را شکست.
اگر زاگرب و لس آنجلس قبلاً ** موزه های روابط ناقص ** مربوط به خود را داشتند، اکنون یک شهر اسپانیایی کاندیدای میزبانی نمایشگاهی با ایده بسیار مشابه است.
معمار یاگو فریرو است ، که علاوه بر نویسنده، شاعر و صاحب بار اسطوره ای لئونی است بلموندو ، خالق است پروژه کینتسوگی ، کارهای عشق گمشده (نا) که می خواهد آن اشیایی را که ما با جدایی ها، از دست دادن ها یا عشق های غیرممکن مرتبط می کنیم به هنر تبدیل کند. کینتسوگی از ایدهای شروع میکند که مدتها در اطراف من وجود داشت و آن این بود که دستنوشتهای با جوهر پاککننده بنویسم، یعنی کتابی که پس از باز شدن، مهلت انقضا داشت و پس از پایان خواندن، دیگر وجود نداشت. رکورد باقی مانده است.» او توضیح می دهد.
هنگامی که تماس برای بورسیه I برای آفرینش هنری بنیاد ویلار ، شانس خود را با ارائه پروژه ای امتحان کرد که علاوه بر نسخه خطی، امکان ساخت الف نمایشگاه تکمیلی با اشیاء آسیب دیده که نشان دهنده از دست دادن است.
یاگو قصد دارد این اشیاء را از طریق بازیابی کند تکنیک ژاپنی از کینتسوگی طراحی شده برای ترمیم قطعات سرامیکی آسیب دیده که شکستگی آنها به جای پنهان شدن، با علامت گذاری ترک ها با رزین مخلوط با پودر فلزات گرانبها مانند طلا برجسته می شود. فلسفه کینتسوگی که می شکند نیز بخشی از ابژه است ، زیرا آنها تاریخ، دگرگونی ها و زخم های خود را افشا می کنند.
یاگو تصمیم گرفت فراخوانی را برای جدایی که فقط روابط عاشقانه نبود، تا حدی به آن باز کند فرار از کلیشه عشق رمانتیک به عنوان چیزی اساسی و ضروری، و تا حدی به این دلیل که، در تجربه خود، او دردناک ترین جدایی ها آنها عاشق نبوده اند، بلکه اختلاف با دوستان یا واقعیت های اجتماعی بوده اند.
من بسیار علاقه مند به این ایده هستم که سعی کنم اشتباهاتی را که در زندگی روزمره مرتکب می شوم با استفاده از ادبیات ترمیم کنم. استعاره کینتسوگی در آثار ادبی به کار می رود من این را بسیار صادقانه می دانم، زیرا معتقدم هر کسی که می نویسد سعی می کند داستان خود را تزئین کند، به خاطره خود معنای جدیدی بدهد تا به جلو برود. داستان قوی ترین شکل خودفریبی آگاهانه است که من می شناسم ”.
پروژه Kintsugi، Lost Labors of (un) love به نیازی که همه ما برای گفتن داستان هایمان احساس می کنیم، متوسل می شود. این حداقل همان چیزی است که یاگو معتقد است که می تواند مردم را برای نزدیک شدن به این موضوع ترغیب کند. صندوق پستی قلب شکسته "، که در آن نصب کرده اید موزه لئون و تا 15 دسامبر در آنجا ماند. این صندوق پستی، تولید شده توسط بیشتر از پیناتاس ، مخزن همه اشیا است – همراه با داستان های مربوط به جدایی آنها - اینکه مردم بخواهند از داخل خارج شوند تا بخشی از پروژه باشند.
بر خلاف موزه روابط شکسته - که یاگو آن را به عنوان "مکانی ایده آل برای انجام یک انتقام شخصی خوب" تصور می کند - در پروژه او بیشتر این است که شی، تقریباً به صورت شمنی، " لال زینت بخشیدن خاطره آن داستان، یعنی: زخم او ". مداخله او بر روی هر یک از اشیا بسته به درجه درد منتقل شده توسط داستانی که همراه آن است، متفاوت خواهد بود. هر چه درد بیشتر باشد، مداخله بیشتر است، گویی یک جراحی است.
اگرچه او هنوز در حال جمع آوری اشیاء است و مطمئناً داستان های مختلفی وجود خواهد داشت، اما در حال حاضر یاگو با این یکی مانده است. دختری اهل الچه که برایش رکورد فرستاده است. «ظاهراً من همیشه با پسری که در اینترنت با او آشنا شده بودم به آن آلبوم گوش می دادم. آنها همزمان وصل شدند، در حین چت دیسک را گذاشتند، هر کدام از یک سر کشور. پس روز از نو تا جایی که من می دانم، آنها هرگز ملاقات حضوری نداشتند ”.
تاریخ و مکان نمایشگاه هنوز مشخص نشده است. اگرچه او تمایل دارد این کار را در فضایی خارج از حوزه موزه انجام دهد. آنها اشیاء متعارف نیستند، بنابراین آنها سزاوار این هستند که با احترام و به روشی غیر متعارف افشا شوند . در مورد تولید نسخه خطی زودگذر، چالش بزرگ یافتن جوهری است که در طول زمان تحلیل میرود تا جایی که اثری از آن باقی نمیماند و خود کتاب را به تمثیلی از گم شدن تبدیل میکند.