متل بیتس: نماد جهانی وحشت
برخی از فیلمهایی را که هیچکاک قهرمانهایش را مجبور به چکاین و سپس بازی با آنها میکرد، مرور میکنیم.
1) روان پریشی ** (1960) **
مرد انگلیسی موفق شد دوش گرفتن در یک هتل کنار جاده را به کابوس تبدیل کند. نگه داشتن پرده دوش بعد از دیدن سایکو هرگز مثل قبل نبوده است. خوشبختانه (یا متأسفانه برای فتیشیست ها) متل بیتس هرگز وجود نداشت . این فیلم در استودیو یونیورسال Revue در هالیوود فیلمبرداری شد و آنچه از مجموعه باقی مانده را می توان در تور استودیویی مشاهده کرد. و مانند هر هتلی، حتی در آزاردهنده ترین، مناظر مهم هستند. از متلی که آنتونی پرکینز در آن حضور داشت تا ترفندهای قدیمیاش، میتوان خانه خانواده را دید. بله، آن ساختمان با الهام از نقاشی هاپر به نام خانه کنار راه آهن، که از آن زمان تاکنون یکی از نمادهای جهانی وحشت و جنون.
متل بیتس: بدون دوش
**2) سرگیجه (1958) **
داستان عشق بزرگ هیچکاک (و وسواس) الهام بخش هتل خودش بوده است. این هتل سرگیجه نام دارد و در نوب تپه است. ، همان محله ای که در آن ماجرای فیلمبرداری جیمز استوارت و کیم نواک (و کمان هایشان) به ما داده شد. این هتل به معنای واقعی کلمه با ایده تعادل و عدم وجود بازی می کند . اتاق های آن باعث سرگیجه می شوند. سرگیجه یک هتل مدرن است که برای افرادی طراحی شده است که مایلند بین دیوارهای کج زندگی کنند. با توجه به موقعیت مکانی آن، مرکز عملیات خوبی برای انجام است یک مسیر هیکوکی از طریق سانفرانسیسکو.
هیچ اثری از هتلی که کیم/مادلین در آن ثبت نام کرده است وجود ندارد. در این فیلم آن را هتل مک کیتریک می نامیدند و یک عمارت ویکتوریایی بود که در طول فیلمبرداری خالی بود و توسط سر آلفرد انتخاب شد. آن نیز تخریب شد. واقعیت دیگری برای هتلوسینفیل ها (اصطلاح اختراع شده): هیچکاک در طول فیلمبرداری در Fairmont اقامت داشت. آقا خوب هیچ وقت بد سلیقه نداشت.
سرگیجه هتل و عدم تعادل
**3) با مرگ در پاشنه شما (1959) **.
آیا واقعاً کسی وارد پلازا در نیویورک شده است تا سکانس آغازین این فیلم را به خاطر بیاورد؟ انجام میدهم. این اکشن در بار هتل، Oak Room، کلاسیک برای نخبگان منهتن، شروع میشود. و چه اقدامی شرق مکان شیک برای کری گرانت مناسب بود ، که حتی در طول فیلمبرداری در یک هتل آپارتمان زندگی می کرد. راحت تر غیر ممکن است. از سوی دیگر، بسیار کری گرانت.
کری گرانت و پلازا: هر دو بسیار زیبا
**مردی که خیلی می دانست (1956)**
هیچکاک دو نسخه از این فیلم را ساخت. دومی آن را در مراکش قرار داد. یک پزشک آمریکایی (جیمز استوارت) با همسرش دوریس دی: ("Que Sera, Sera-Whatever Will Be, Will Be") و پسرشان به آنجا سفر می کردند. خانواده در La Mamounia اقامت داشتند، جایی که قبلاً آن هوای کاخ و اسرارآمیز را داشت که امروزه حفظ شده است، اگرچه اصلاحات توسط ژاک گارسیا، دکوراتور، در صورت امکان، آن را به مکانی جادویی تر تبدیل کرده است. افسانه می گوید هیچکاک ایده پرندگان را در حین اقامت در آنجا مطرح کرد ، چون پنجره ها را باز کرد و کبوترها آمدند. ما افسانه ها را دوست داریم.
این عکسها هیچکاک را به هتلهای سرتاسر جهان برد، از الکس جانسون (داکوتا)، که در فیلم مرگ بر پاشنههایش، از کاخ پرا (استانبول) یا مسکو (بلگراد) عبور کرد. همه غیر قابل پیش بینی
علاوه بر همه آنها، به عنوان نادر مطلق، هتلی به نام سر آلفرد هیچکاک در لندن وجود دارد . ما دلیل آن را نمی دانیم زیرا هیچ ارتباطی بین او، نویسنده یا فیلم ها وجود ندارد. این هتل مرکزی نیست و به نظر جذاب ترین هتل شهر نیست. بله واقعا: هوای تعلیق خاصی دارد . من نمی خواهم در یک شب زمستانی آنجا بخوابم. و کمتر دوش بگیریم.
*همچنین ممکن است علاقه مند باشید ...
- جهان از نظر هیچکاک - تمام اطلاعات هتل - همه مقالات Suitesurfing - همه مقالات سفر و فیلم