جزئیات نقشه 'مادرید بمباران 1936 - 1939'
از قبل معلوم است که تاریخ توسط برندگان نوشته می شود. که سوگیری می کند، سکوت می کند، تحریف می کند و محکوم به فراموشی می کند. و نیز معلوم است که هر که فراموش کند، دوباره گناه می کند; که، همانطور که اغلب گفته می شود، کسانی که تاریخ خود را نمی دانند محکوم به تکرار آن هستند.
در سال 2019، **80 سال از ورود سربازان فرانکو به مادرید می گذرد **، شهر نمی گذرد! ، از آیات گلوریا فوئرتس در مورد گرسنگی، سرما و افتادن صدف; مترو به عنوان پناهگاه حملات هوایی؛ از رفت و آمدها به جبهه ای که از خانه دیده می شد. و از بمباران هوایی سیستماتیک
محله آرگوئل یکی از مناطقی بود که بیشترین آسیب را دید
زیرا مادرید علیرغم موفقیت رژیم فرانکو در پنهان کردن آن در پشت هاله ای از شکوه و عظمت، این شهر اولین شهر اروپایی بود که مورد بمباران هوایی سیستماتیک و گسترده قرار گرفت. تخریبی که این امر به همراه داشت اکنون بر روی نقشه منعکس شده است بمباران مادرید 1936 - 1939.
در آن می توانید ببینید بیش از 1600 اشاره به ساختمان های آسیب دیده از حملات که در طول جنگ داخلی، مرتکب آن شدند لژیون کندور هیتلر و لژیوناریای هوایی موسولینی ، که پایتخت و سایر شهرهای اسپانیا برای آنها به میدان آزمایشی تبدیل شدند که برای تنظیم دقیق تاکتیک هایی که بعداً در جنگ جهانی دوم به کار خواهند برد، نیاز داشتند.
ما ساختمانهایی را در مادرید که تحت تأثیر بمبارانهای جنگ داخلی قرار گرفتهاند، روی نقشه پیدا کردهایم و توانستیم آنها را مستند کنیم. مشاهده می شود که بمباران ها به شدت بر بسیاری از مناطق پایتخت آن زمان تأثیر گذاشت و اینکه، از نوامبر 1936 تا مارس 1939، هیچ ساکنی را نمی توان امن در نظر گرفت.
کسانی که سخن می گویند خالق آنها هستند لوئیس دی سوبرون و انریکه بوردس، پزشکان معمار و دانشیاران گروه ایدهپردازی گرافیکی ETS معماری مادرید.
طرحی که آنها به ابتکار خودشان و مستقل از دانشگاه اجرا کردند، «سالها پیش از یک غافلگیری اولیه متولد شد: کشف کنید که واقعیت تاریخی مادرید به عنوان یک شهر بمباران شده واقعیتی است که بسیاری از ساکنان مادریلن و تقریباً همه بازدیدکنندگان آن از آن بی اطلاع هستند. آنها به Traveler.es توضیح می دهند.
بمباران مادرید 1936 - 1939
با گذشت زمان، نیاز به وجود آمد قادر به تجسم حجم زیادی از اطلاعات پراکنده، درک بزرگی حقایق باشد. . و این است که "مادرید قبلاً در آن زمان یک میلیون نفر جمعیت داشت و نقشه تایید می کند که بمباران هایی که این شهر متحمل شده است سیستماتیک و گسترده بوده است."
برای مستندسازی آنها، سوبرون و بوردس به آنها متوسل شده اند منابع مختلف مانند آتش نشانان، معماران، عکاسان و بخشی از جمعیت غیرنظامی که از این محاصره رنج بردند. منابع مستند ما کتابهای مداخلات آتشنشانان، مجموعههای مهم عکاسی (کتابخانه ملی اسپانیا و آرشیو عکاسی هیئت تبلیغاتی مادرید، واقع در آرشیو عمومی اداره) و کار معمارانی بوده است که برای شورای دوران جنگ در کمیته اصلاحات، بازسازی و بهداشت. به لطف این اسناد، ما توانستهایم اطلاعات زیادی را جمعآوری کنیم که به ما این امکان را میدهد تا ساختمانهای آسیبدیده را مکانیابی کنیم.»
کار تحقیقی او به آنچه بود محدود شده است شهرداری مادرید در سال 1936 ، "اما برای مکان یابی ساختمان های آسیب دیده، نقشه مادرید فعلی را به عنوان پایه در نظر گرفته ایم. ما می خواستیم گذشته خود را از زمان حال بخوانیم.» توضیح می دهند
اگرچه تخریب گسترده بود اما مناطق و محله هایی مانند Gran Vía، Puerta del Sol یا Argüelles که آنها به ویژه تحت تأثیر قرار گرفتند. و اگرچه مورفولوژی شهر تغییر نکرده است، اما وجود دارد بسیاری از ساختمانهای پس از جنگ یا برخی از فضاهای خالی شهری را نمیتوان بدون آگاهی از زخمهای این بمباران درک کرد.
زخم های بر جای مانده از بمباران امروز با دنبال کردن نقشه قابل مشاهده است
"آنها همه جا هستند، در دید هر رهگذری، اما شما باید بدانید که چگونه آنها را شناسایی کنید. هنگامی که نقشه ساخته شد، کشف آنها در سراسر شهر آسان تر است.
این اثر که نوعی تکان به وجدان جمعی است که جنگ و سختی های پس از جنگ را تجربه نکرده است. توسط شورای شهر مادرید ویرایش شده است و توزیع چاپ جدید از طریق کانال انجام می شود هیئت های ناحیه آنها به تازگی وب سایتی را راه اندازی کرده اند که می توانید نقشه را از آنجا دانلود کنید و در حال حاضر به فکر قالب های جدیدی هستند، مانند یک کتاب، و در حال حاضر رویاهای بزرگ می بینید، "امیدوارم یک نمایشگاه یا هر قالب موزه ای دیگر".
و این است که استقبال مثبت تر از انتظار سازندگان آن بوده است. «ما به علمی ترین و فنی ترین روش ممکن به کار نزدیک شده ایم و ما معتقدیم که این مورد مورد توجه قرار گرفته است و جنجال های بیهوده را از بین می برد. اکثریت قریب به اتفاق مردم می خواهند داستانی را بدانند، به خاطر بسپارند و بفهمند که در واقع بسیار جدید است. چیزی جز این نیست که بتوانیم صفحاتی از تاریخمان را بخوانیم که نوشته نشده اند.»
شاید همانطور که سوبرون و بوردز آموختهاند، در این زمانهای شتابزده، از نظرات بیدرنگ و انعکاس غایب، آگاه باشیم که «که حافظه بسیار شکننده است و وحشتناک ترین وقایع می توانند در نهایت در زیر ردای فراموشی ناپدید شوند، گویی هرگز اتفاق نیفتاده اند.
شاعر لوئیس سرنودا قبلاً آن را در سال 1936 نوشت: "خودت آن را به خاطر بسپار و برای دیگران به خاطر بسپار".
مادرید سه سال زیر بمب ها زندگی کرد