ورزشگاه بنکسی در نیویورک
"کجاست؟" "در محله چینی ها کجا؟" "هنوز میتونی ببینی؟" اینها ممکن است یکی از تکراری ترین سؤالات این روزها در نیویورک باشد، زیرا در اول اکتبر بنکسی ورزشگاه یا گنج یابی خاص خود را آغاز کرد. banksyny.com ، وب سایتی که تا پایان ماه روزانه یک اثر جدید بارگذاری می شود که رهگذران باید آن را پیدا کنند. این هنرمند این آزمایش شهری را بهتر از بیرون (بهتر از درون) بیرون آورده است.
خود عکس ها اولین سرنخ برای ما گنج یاب ها هستند. سرنخ دوم؟ راهنمای صوتی که به صورت آنلاین قابل شنیدن است یا شماره تلفنی که معمولاً هر قطعه را همراهی می کند، بگیرید. ظاهراً تماس با آن شماره سرنخ های بیشتری در مورد محل قرار گرفتن اثر مورد نظر ارائه می دهد. اما شکستن آنها آسان نیست (من قطعا نمی توانم). بنابراین ساده ترین کار همیشه این است که به گوگل بروید، البته. آگاهی از شبکه های اجتماعی و اینترنت به بهترین استراتژی برای دستیابی به "بانکسیس" تبدیل شده است: تقریباً به محض اینکه هنرمند عکسی را پست می کند، کسی دقیقاً متوجه می شود که کجاست.
اکنون مرحله بعدی می آید، پیچیده ترین. قبل از اینکه کسی آن را پاک کند، خط بکشد یا مستقیماً آن را دزدیده باشد، به موقع برسید تا گرافیتی، مجسمه یا اجرا را ببینید. . اولین موردی که او کشف کرد (کودکی روی دیگری که سعی می کرد اسپری را روی تابلویی که روی آن نوشته شده بود "گرافیتی جرم است" بگیرد) با انواع حملات روبرو شد: ابتدا شخصی روی آن امضا کرد، سپس علامت را عوض کردند، بعداً آنها را تغییر دادند. آن را سفید کرد و در نهایت آن را برداشت. همه در کمتر از 24 ساعت. اکنون، در واقع، کسی که این پوستر را گرفته است، نمایش خیابانی خود را ایجاد کرده و عکسهای او را در سراسر نیویورک، مانند یک گنوم آملی، در اینستاگرام آپلود میکند. قطعات دیگر چندان خوش شانس نبودند و در کمتر از دو ساعت، قبلاً حذف شدند (مانند Occupy The Musical).
خود بنکسی در مصاحبه ای انحصاری و کاملا محرمانه با روزنامه رایگان محبوب دهلیج ویس گفت: "من فکر می کردم دیگر هنرمندان گرافیتی از من متنفرند زیرا من از استنسیل استفاده می کنم، اما آنها فقط از من متنفرند."
Signofbanksy: یک نمایش خیابانی
با فهرست آدرس قطعات نه روز گذشتهاش، من به خیابانهای نیویورک رفتم و سعی کردم همه چیزهایی را که بنکسی انجام داده است پیدا کنم و امیدوارم همان روز چه خواهد کرد.
توقف اول: خیابان آلن بین کانال و هستر. از قطعه ای که Better Out Than In افتتاح شد، فقط یک نقطه سفید باقی مانده است، سایه دو کودک و الگوی یک امضا.
قبل و بعد
توقف دوم: 7 خیابان دلنسی (بین بووری و کریستی)، یکی از سه مکانی که او «موزیکال» را به گرافیتی که قبلاً آنجا بود اضافه کرد. این تنها موردی است که هنوز قابل مشاهده است، اگرچه شخصی قبلاً در بالا امضا کرده است . دو مورد دیگر (در بوشویک و ویلیامزبورگ) قبلاً به طور کامل حذف شده اند همانطور که در عکس های همسایه ها دیده می شود. هیچ کس برای دیدن او در دلنسی توقف نمی کند: به نظر می رسد ساکنان محله چینی ها به بنکسی اهمیتی نمی دهند.
سگی که در شیر آب شیر می دهد
با این حال، افراد مدرن و هیپستر Lower East Side در اطراف جدیدترین (در آن زمان) کشف شده توسط این هنرمند جمع می شوند. بزرگترین و دیدنی ترین گرافیتی که تاکنون در خیابان لودلو 159 قرار دارد استفاده از ماشین و دیوار در راهنمای صوتی می توانید بخشی از پرونده منینگ و ویکی لیکس را بشنوید.
گرافیتی خیابان لودلو
دو روز پس از کشف آن، هنوز عملا سالم بود. اونی که تا الان بهترین شانس رو داشته وقتی به خیابان فریمن شماره 66 در گرین پوینت رسیدم، دری که بنکسی مستقیماً عبارتی از افلاطون را نوشت ناپدید شد . اگر مالک باهوش بود، در را نگه می داشت و سپس می توانست آن را بفروشد (قبلاً تا یک میلیون دلار برای قطعاتش پرداخت شده است). اما او تنها کسی نخواهد بود که سعی می کند از نمایش بنکسی در نیویورک استفاده اقتصادی کند: بیش از حدی که او در خیابان برادفورد 274 رها کرد، ابتدا سعی کردند تکه دیوار را پاره کنند و سپس عده ای "باهوش" را از آن جدا کنند. محله هر فردی را که می خواست عکسی را حذف کند هزینه می کرد.
من نمیخواهم به کسی پول بدهم، و وقتی میبینم که قلب نوار چسبی که او در رد هوک کشیده است، قبلاً توسط عمر خط زده شده است (بهخاطر دست گرفته شده)، به چلسی و میدتاون میروم تا ببینم آیا هنوز هم آثار هنری عمومی وجود دارد که نشان میدهد روز دوم و سوم و بله، آنها وجود دارند: سگی که در شیر آب شیر می خورد هنوز قابل مشاهده است، اگرچه توسط دیگری امضا شده است . پیدا کردن «این لهجه نیویورکی من است... معمولاً من اینطور می نویسم» او دشوارتر است، زیر هزار امضا، عملاً خط زده می شود.
در حالی که من آنجا هستم، او اعلامیه جدیدی را در وب و اینستاگرام خود آپلود می کند: The Sirens of the Lambs یک کامیون پر از حیوانات عروسکی است که جیغ میکشند و گریه میکنند و به قول خودش ابتدا در منطقه گوشتپاکینگ (محله کشتارگاههای قدیمی) و بعداً به مدت دو هفته بقیه شهر را میگردند. البته انجمن PETA آن را دوست داشته است. اما هیچی، هر چقدر هم صبر کنم و جستجو کنم، پیداش نمی کنم. اگرچه دیگران شانس بیشتری دارند: برخی حتی سعی کردند همیشه کامیون را با کمک یک ردیاب کنترل کنند. یک نیویورکی در حال خیانت در این ورزشگاه. بد، گرفتار شدی. و حالا مثل بقیه به صورت قانونی به بازی ادامه دهیم.
کامیون پر از حیوانات عروسکی
در حال نوشتن این سطور، دو روز بعد، بنکسی دو اثر جدید منتشر کرده است: Concrete Confessional، الگوی عکس یک یسوعی ، عکسی که در اصل مربوط به سال 1955 است که او آن را در محل ساختمانی در دهکده شرقی (خیابان هفتم و کوپر) کشیده است. و پارک مرکزی، که هم من و هم همه نیویورکیها، شهروندان یا بازدیدکنندگان، موهایمان را با آن میکشیم: دیروز او آثار امضا شده توسط خود را در یکی از غرفه های خیابان های اطراف پارک در منهتن فروخت ، با 60 دلار: در طول روز فقط سه نفر بوم هایی را با برخی از معروف ترین الگوهای او خریدند.
بازار فروش موفق بنکسی
این هفته به نیمه بازی رسیدیم. با از دست دادن فرصت داشتن یک بنکسی در خانه هایمان، جایزه همچنان به موقع به قطعه می رسد. و شاید خود بنکسی را نیز ببینید، حتی اگر ندانید او کیست، زیرا هیچ کس هویت، چهره یا صدای او را که مسئول تحریف آن در مستند بزرگ درباره او، Exit Through the Gift Shop بوده، نمی داند. . اما، بله، در حالی که شما در حال عکس گرفتن از کار او هستید، ممکن است از شما عکس بگیرد و به کارش نگاه کنید. . همانطور که او به The Village Voice اذعان کرد، این ماه در نیویورک زندگی می کند. برنامه این است که اینجا زندگی کنیم، به چیزها واکنش نشان دهیم، مکانها را ببینیم و روی آنها نقاشی کنیم. برخی از آنها کاملاً مفصل خواهند بود، برخی دیگر یک ابله در حمام خواهند بود."
و چرا نیویورک؟ چرا این تخته بازی؟ به همان دلیلی که تقریباً همه ما در هر زمانی از سال به اینجا می آییم (و بیشتر در پاییز). برای غذا، پیاده روی، مکان های پنهان. و اکنون، همچنین برای بنکسی. "همه هنرمندان گرافیتی می خواهند خود را در این شهر ثابت کنند" ادامه در روزنامه آزاد «به دلیل ترافیک زیاد و تعداد مکانهای پنهان آن را انتخاب کردم . شاید بهتر باشد به جایی مرتبطتر بروم، مانند پکن یا مسکو، اما پیتزای آنجا چندان خوب نیست.
آمین و بگذارید بازی ادامه پیدا کند!