نامه بابونه
ما یک لحظه هیجان انگیز لذت بخش را زندگی می کنیم. لحظه ای از مرگ های غم انگیز اما همچنین از هواهای جدید - در نهایت، روی میز: ظروف در مرکز، تلفیقی از مفاهیم، نزدیکی و غذاهای خیابانی. میزهای بدون سفره، بشقابهای گرد (دوباره) و موسیقی در مفهوم مکان ادغام شدهاند، و این به این دلیل است که قصهگویی به رستورانداری رسیده است: به من غذا بدهید، اما چیزی به من بگویید. آشپز کشاورز، غذاهای آند، کوکتلها و پیتزای دستساز جایگزین همبرگر بهعنوان لذیذ لذتبخش میشوند. در این سناریو، طراحی هر یک از عناصر اهمیت خاصی پیدا می کند. زمان انتقال ایده ها فرا رسیده است ، برای برقراری ارتباط، برای ارتباط با غذاخوری فراتر از طعم و بوی غذا.
**زمان آن فرا رسیده است که به طراحی محوطه، تجربه غذا و البته ضروری ترین عنصر یک رستوران یعنی اسکلت آن توجه ویژه ای داشته باشیم. ما البته در مورد منو صحبت کردیم. میزهای لی سرآشپز، معرفی نامه او - و واقعیت این است که منو اولین تماس مهمان با جهان غذای آشپز است. اگر در منو او را عاشق نکنید، اشتباه می کنیم...
به گفته سرآشپز Quique Dacosta، که منوی او، طراحی شده در قالب دفترچه یادداشت همراه با Javi Antoja، جایزه ملی غذا را دریافت کرد، "قوانین منحصر به فرد را نمی توان ایجاد کرد". یک رستوران غذاهای دریایی خیلی شبیه استیکخانه نیست، خیلی شبیه یک پیتزا فروشی، خیلی کمتر شبیه یک رستوران غذاهای تند است، اما چیزی وجود دارد که به اعتقاد من در همه چیز ضروری است و آن این است که باید به مدل رستورانی که معرف آن و هویت آن است بسیار وفادار باشد. ، او می گوید.
منوی رستوران اتریو
چیزهایی که بله
ساده نگه دار، احمقانه. هر چیزی که سیگنال نیست نویز است. نامه یک نامه است (نه یک رمان، نه یک دفتر خاطرات، نه یک کتاب نفس برای سرآشپز در حال انجام وظیفه) و کارکرد آن است. پیشنهاد را اعلام کنید غذای رستوران
مواد آلی چوب (چوب زیاد!)، کاغذ بازیافتی، رشته، مقوا و گیره. تخته سیاه که در آن منو و شراب ها با گل، گچ و عبارات الهام بخش همراه است.
نامگذاری. مراقب این نکته باشید. ما عاشق یک نام خلاقانه برای یک غذا می شویم (من چه می دانم، "جوک و زیتون، کم یا هیچ" اثر موگاریتز) اما ما را بیمار می کند. که منو "حتی دشوارتر" است . که یک سیب زمینی یک سیب زمینی است. یا نه.
Poncelet: کمال در جزئیات است
کمال در جزئیات است. به من بگویید منشا آن غذا، چه کسی تولید کننده است (مانند منوی Askua)، تاریخچه آن پنیر (منوی Poncelet فوق العاده است) یا چرا آن شراب ضروری است. بگو کی و چرا چیزی را به من بگو که نمی دانم و برای اطلاعات بیشتر برمی گردم.
طراحی، عکاسی، تصویرسازی و تایپوگرافی. اگر آشپزی کار یک آشپز است، طراحی کار یک طراح است. دیگر حروف در قالب Word وجود ندارد به اندازه کافی پسر عمویی با "مفاهیم تصویرگر"، به اندازه کافی عکس با دوربین آیفون. آثاری مانند تصویرگر ربکا جیمنز برای «راهپیمایی در ازکارای»، یا عکسهای میکل پونس، نقطهنظر را در جایی که باید قرار میدادند.
اثر ربکا جیمنز برای ازکارای
چیزهایی که نه
داستایوفسکی. من می خواهم غذا بخورم نه جنگ و صلح را بخوانم. دیگر خبری از کارت با صد (صد!) ظرف نیست . چیزهای ساده، بله چیزها.
خوردن مالیات بر ارزش افزوده ممنوع است. ما می دانیم که افزایش مالیات بر ارزش افزوده چیز دیگری است، اما یک چیز یک چیز است و یک چیز دیگر یک چیز دیگر. قانون (طبق گفته Facua) رستوران داران را موظف می کند که همیشه قیمت نهایی کامل را شامل مالیات گزارش دهند.
اسب بزرگ، راه برود یا راه نرود؟ ما به کارت هایی که میز شما و بخشی از میز بعدی را اشغال می کند نه می گوییم. همچنین به مینی منوهای فرمت کارت ویزیت نه می گوییم. حد وسط چقدر پیچیده است؟
ترجمه با مترجم گوگل برای شما رستوراندار عزیز با تراس در ساحل می نویسم. در اینجا چند نمونه از کارهایی که هرگز نباید انجام دهید آورده شده است:
- کفال سنگی: کفال های تازه سنگ.
- کفی خانه: ابزار سرآشپز.
- کوکا کوکا: کوکائین دم.
- Octopus a la Gallega: اختاپوس به گالیسی.
اختاپوس بزرگ، ها؟
Comics Sans. ما مجبور نیستیم این را توضیح دهیم، نه؟
نه به مترجم گوگل