زنده باد جهانی شدن محلههای چند نژادی که میتوانید به سراسر جهان بروید

نماهایی از کورالا از کافه Gaudeamus

فضاهای ممتازی که امروز از دهههای تاریک گذشته زنده شدهاند (باید ببینید دهههای 80 و 90 در گوشه و کنارشان چطور بود...)، برخی از این محلهها روح شهر قدیمی را حفظ میکنند و برخی دیگر در پست سرد متولد شدهاند. -دوران صنعتی یا بین جنگها تا آخرین پیوند اجتماعی را در خود جای دهد: مهاجران، کارگران و دیگر انساننماها که برای از دست دادن تسلیم شدند، همه با هم و درهم ریخته.

1.**بل ویل (پاریس)**

مرکز پاریس به یک موزه یخبندان تبدیل شده است که به سختی می توان باور کرد که مردم در آن زندگی می کنند. به همین دلیل است که ما Belleville را خیلی دوست داریم، چون او زنده است، چون کافه هایی با شراب خوشمزه با قیمت مناسب وجود دارد، گربه های خیابانی ، افرادی که از بالای شانه های خود نگاه نمی کنند ... و در مجاورت آن قبرستانی است که جیم موریسون در آن آرمیده است. علاوه بر همه اینها، انگار همین کافی نیست، مسافران عزیز، این محله از پارک Buttes Chaumont بهترین منظره پاریس (بهتر از مونت ماتر!) را دارد، لذت بخش.

با گفتن همه اینها، باید بدانید که در شماره 72 خیابان اصلی آن (Rue de Belleville)، زیر یک تیر چراغ برق (امروزه زیارتگاه) یک بزرگ متولد شد: ادیت پیاف، بزرگ شده توسط این لنگه ها که به او کمک کردند. مهر شخصی، منحصر به فرد و منحصر به فرد. امروز همین محله چند قومیتی باقی مانده است و خانه برخی از بهترین نوازندگان در جنوب صحرای آفریقا، مانند محمد دیابی یا عبدالله ترائوره است. ، علاوه بر هنرمندان دیگر از راه راه های مختلف مانند کارگردان و بازیگر Maïwenn Le Besco. اما در زمان خود، از مهاجران دیروزی که این سرزمین ها را سکنی گزیده بودند استقبال کرد: یهودیان آلمانی، اسپانیایی های فراری از جنگ، الجزایری ها، یهودیان ترک، یونانی ها و بسیاری دیگر. امروزه جمعیت چین با سرعت نور در حال افزایش است و این منطقه به محله ای از پاریس تبدیل شده است که همه ما در ذهن داریم.

محله پاریسی Belleville

نحوه بدست آوردن: در ایستگاه Porte de la Villette در خط 7 (ایستگاه اصلی محله) پیاده شوید.

محل خوردن و نوشیدن: اگر می خواهید غذاهای فرانسوی را در مکانی راحت، دلپذیر و با قیمت مناسب امتحان کنید، Restaurant des Arts et Sciences (منوی سه غذا از 23 یورو) یا La Rotonde bar et brasserie گزینه خوبی است. برای کسانی که با کودکان سفر می کنند، رستوران ارگانیک Les 400 Coups (12 bis rue de la Villette) عالی است. یک غذای ترکیبی تر، با رنگ شیلیایی و آرژانتینی، در ال مولینو (181 av Jean Jaurès). برای نوشیدنی در جشن چندفرهنگی جهان، Péniche Anako را توصیه می کنیم. یک بار در یک بارج در کانال افسانه ای اورک که به محله جان می بخشد.

کجا بخوابیم: توصیه می کنیم اگر مدتی به آنجا رفتید، در آپارتمانی در منطقه ایستگاه Laumière اقامت کنید. اگر برای تعطیلات آخر هفته می روید، یک گزینه مقرون به صرفه و جذاب، هاستل St Christopher's Inns Paris (159 rue de Crimée؛ HD: از 52 یورو) بسیار نزدیک به Parc des Sciences و یک سینمای قدیمی است. این انبار سابق که به یکی از بهترین هاستل های شهر تبدیل شده است، مشرف به کانال معروف است و فضایی جهانی با اتاق هایی برای همه سلیقه ها دارد.

نباید از دست داد: بازار خیابانی آن در بالای محله (Place des Fetes) که در آن کشاورزان و کشاورزان فرانسوی محصولات خود را با قیمت های مناسب می فروشند. کارگاه های هنرمندان آن که در خیابان ها پر جمعیت است و موزه کنجکاو موسیقی.

پارک Belleville، یک مکان کامل amoenus

2.**ALFAMA (لیسبون) **

در مورد این تپه پر از چشمه های زیرزمینی و مناظر رمانتیک یکی از قدیمی ترین محله های اروپا واقع شده است که یهودیان، مسلمانان و مسیحیان از قرون وسطی در کنار هم زندگی می کردند. امروزه مردمی از سرتاسر جهان در آن زندگی میکنند که با فضایی از یک منطقه ماهیگیری قدیمی احاطه شده است، بسیار محبوب، که باید یک نماینده آفریقایی مهم از مستعمرات سابق پرتغال (کیپ ورد، گینه بیسائو، آنگولا، موزامبیک، سائو) را به آن اضافه کرد. توم و پرنسیپ) و گردشگران بیشماری.

همچنین بهترین خانههای فادو و ساردینههای خوشمزه را در خود جای داده است. و میله های شراب که در میان اسکاندینیاها، بورسیه ها و لباس های آویزان شده در پنجره ها پنهان شده اند. البته، در دهه 80 کسی نبود که پا در این محدوده ها بگذارد یا سوار تراموای کلاسیک شماره 28 شود که امروز شما را از کاستلو د سائو خورخه به میدان استرلا (جایی که بورژواهای مدرن تر در حال حاضر لانه می کنند) می برد.

مروج یک جنبش اجتماعی و فرهنگی کامل که در آلفاما در حال توسعه است در دهه های اخیر، این اولین دلقک زن در اروپا، تته ریکو است که مدرسه سیرک Châpito خود را افتتاح کرد. Châpito علاوه بر اینکه یک موسسه فرهنگی است، یک پناهگاه، یک رستوران و یک بار با مناظر دیدنی از Alfama است. امروزه بیش از 300 نفر در این پروژه شرکت میکنند تا به گفته تته، "بدبختی با عظمت رفتار شود." بیداری که آلفاما تجربه می کند، ابتکارات بیشتری را در سال های اخیر به همراه داشته است آنها محل ها، بارها و میخانه هایی را افتتاح کرده اند که به محله ای تاریخی و منحصر به فرد جان بخشیده است.

آلفاما، تپه چندفرهنگی لیسبون

نحوه بدست آوردن: اگر از ورزش کردن پاهای خود نمی ترسید (و هنوز مقداری قدرت دارید)، بهترین کار این است که از سانتا آپولونیا به آلفاما بروید (در این ایستگاه مترو پیاده شوید)، تا از خود لذت ببرید و هر کجا که می خواهید توقف کنید. .

محل خوردن و نوشیدن: رستوران Châpito مکانی جذاب با یک پاسیو جذاب، مناظر بی نظیر و گوشه های متعددی است که می توانید در آن نوشیدنی بنوشید. برای نوشیدن شراب و پتیسکو در تراس، Caso Sério (Rua Cruzes da Sé, 5) گوشه ای باشکوه در کنار Sé de Lisboa دارد. اما اگر میخواهید vinhos از مناطق متعدد لیسبون را امتحان کنید، به Rua de los Remedios (یکی از خیابانهایی با معروفترین خانههای فادو) بروید و در Uvas e Trincas (Rua dos Remédios، 95) چند تایی داشته باشید. زوجی که این مکان را اداره می کنند (یک دختر آنگولیایی و یک پسر پرتغالی) جذاب هستند. اگر به دنبال رستورانی با غذاهای خلاقانه هستید، ما Trigo Latino (Largo Terreiro do Trigo, 1) را پیشنهاد می کنیم.

کجا بخوابیم: کمی مدرن بر خلاف محله، اما اولین هتلی که در این منطقه افتتاح شد، هتل Memmo Alfama (Travessa das Merceeiras، 27؛ HD: از 145 یورو) است و دارای تراس با چشمانداز عالی و استخر شنا است. ممکن است در خود محله نباشد، اما ما آن را دوست داریم، یک پیاده روی کوتاه از آلفاما فاصله دارد و به همان اندازه که مقرون به صرفه است، جهانی و بین فرهنگی است: Lisb' on Hostel (Rua do Ataíde؛ HD با حمام: از 33 یورو) .

نباید از دست داد: نمایشگاه لادرا در Campo de Santa Clara در کنار کلیسا و صومعه Sao Vicente de Fora و اطراف Alfama معتبر Largo de Sao Estevao.

بالکن در آلفاما

3. کروزبرگ (برلین)

شهرهای زیادی وجود ندارند که بتوانند به اندازه برلین چندفرهنگی را به رخ بکشند و تعداد کمی از محلهها آن یوقای تاریخی-چندفرهنگی کروزبرگ را دارند، محلهای اسطورهای که ضد فرهنگ از دهه 70، مدتها قبل از فروریختن دیوار، زمانی که نرم شد، از آن نوشیده است. تصویر شما کمی تاریخ آن پس از جنگ جهانی دوم آن را به محله ای منزوی تبدیل کرد (اینجا هیتلر ادارات اصلی خود را نصب کرد و به همین دلیل در طول جنگ بمباران شد و در دوره پس از جنگ ضعیف بازسازی شد). متعاقباً، ساخت دیوار به آن نقطه ایزوله کامل برای همه کسانی که می توانستند آن را رها کنند و سایر ساکنان جدید برای سکونت به آن بخشید.

تقریبا نیمی از آنها ترک هستند ، اما در زمان خود محل سکونت اسکوترها و پانک ها نیز بود. به این ترتیب بود که به یک معیار تبدیل شد، به طوری که در یکی از کلوپ های افسانه ای آن، SO36 (نام کد پستی)، شخصیت هایی مانند ایگی پاپ یا دیوید بووی بازی می کردند. اما نه تنها گلم، کروزبرگ را به محله مقدس خود تبدیل کرد: فرهنگ آفریقایی-آمریکایی نیز نمایندگان جالبی را در خود جای داده است و جنبش LGBTQ یکی از مراکز تاریخی خود را در کرانه های ولگردی و ولگردی دارد.

ناحیه کروزبرگ

به همه اینها باید شروع جنبش پانک آلمان را اضافه کرد، علیرغم این واقعیت که جناح غربی محله، پس از سقوط دیوار، به یک منطقه بسیار اصیلتر تبدیل شده است. اما مو به دریا، پیشنهاد فرهنگی کروزبرگ بسیار زیاد است . را Kunstlerhaus Bethanien (Mariannenplatz, 2) یک بیمارستان قدیمی است که توسط سکونت گران نجات یافته است، امروز یک مرکز هنری-فرهنگی با یک تئاتر، نمایشگاه ها، خانه ای برای سالمندان بازنشسته و یک کتابخانه ترکی است. نحوه بدست آوردن: خط مترو U6 شما را به محله، به ایستگاه مترو Kottbusser Tor (کوتی برای برلینی ها) می برد. کجا بخوابیم: برای آغشته شدن به سبک محله، Die Fabrik (Schlesische Straße 18؛ HD: از 58 یورو) عالی است: یک کارخانه قدیمی که در سال 1995 بازسازی شد. کجا غذا بخوریم: کباب ها را باید انتخاب کنید که هر چه می خواهید، بهترین. اما اگر به دنبال چیز کمی مفصلتر هستید، پیشنهاد میکنیم به Jolesch (_Muskauer Straße 1, jolesch.de) بروید _ جایی که میتوانید غذاهای سنتی اتریش-مجارستان را در یک محیط رمانتیک امتحان کنید. یک رستوران چینی عالی، The Long March Canteen (Wrangelstraße 20) است که در آن بهترین دیم سام را در منطقه میچشید. همچنین نمی توانید در یکی از روزهایی که شب شما را گیج کرده است، بدون صرف برانچ اینجا را ترک کنید. پیشنهاد می کنیم این کار را در Mathilda (Graefestraße 12) انجام دهید، مکانی کوچک در قلب محله که شما را ناامید نخواهد کرد. اگر به دنبال چهره های آشنا هستید، بهتر است بروید به رستوران تاپاس دانیل برول، قهرمان فیلم خداحافظ لنین ، بار راوال (Lübbener Straße 1) . از دست نده: کلاسیک ایست بازرسی چارلی (Friedrichstrasse, 43-45) مرز بین مناطق شوروی و آمریکای شمالی در طول جنگ سرد)، موزه یهودی (Lindenstrasse, 9-14) یا موزه شوولز (Mehringdamm, 61) اولین موزه متمرکز بر همجنس گرایی. از پارک ویکتوریا منظره خوبی از قسمت جنوبی شهر وجود دارد که صلیب آن نام این محله را به خود داده است. یکی دیگر از مواردی که باید ببینید، گورستان Friedhöfe vor dem Halleschen Tor است ، که در آن نویسندگان آدلبرت فون چامیسو و ارنست تئودور آمادئوس هافمن دروغ می گویند.

پلی که کروتسبرگ و فردریششاین را به هم متصل می کند

4.**BRICK LANE (لندن)**

این محله یهودی نشین کلاسیک در شرق شهر که در آن مهاجران قرن ها در آن زندگی می کردند اکنون **به آخرین روند اروپا** و یکی از بهترین میخانه ها و میخانه های اروپا تبدیل شده است. ابتدا پناهندگان هوگنو، سپس ایرلندی ها و در نهایت یهودیان و به دنبال آن بنگلادشی ها بودند که با راه اندازی مراکز نساجی و نیروی کار ارزان در اینجا شروع کردند (امروزه حتی تابلوهای خیابان ها به زبان آنها نوشته شده است). این موج مهاجران جای خود را به سیل بازارها داد که برخی از آنها در شهری که به آنها می بالد جزو بهترین ها هستند.

بازار Brick Lane از قرن هفدهم شروع به کار کرده است و آشفته ترین از همه است : گل، میوه، چیزهای مستعمل، کسب و کارهای کوچک، غرفه های طراحان... اما آنهایی که در اطراف آبجوسازی قدیمی ترومن هستند را هم از دست ندهید. سرگرم کننده ترین روز برای شیرجه زدن در میان جمعیت، یکشنبه اول صبح است و بهترین کار این است که از خیابان اولد عبور کنید، از خیابان ریوینگتون عبور کنید و به خیابان ردچرچ برسید، جایی که به نظر می رسد بریک لین آن را از یک سر به آن سر دیگر می برد. . شما امروز مهاجران زیادی خواهید یافت، در میان صفوف آن امواج اسپانیایی هایی که این منطقه را دوست دارند (احتمالا یکشنبه بسیاری هنوز به رختخواب نرفته اند) : آنها در خیابان های آن آبجو می نوشند و وارد بارهای مختلف می شوند (برای همه سلیقه ها: مد بیشتر، آنترازو، میخانه ها، تبلیغات...). اگر میخواهید از خانه خریدهای طراحان را انجام دهید، در فاصله چند قدمی، بازار Spitafield را نیز خواهید یافت.

بازار سیب زمینی بیشتر آمده است

نحوه بدست آوردن: نزدیکترین ایستگاه مترو Aldgate East است، اگرچه صداهایی وجود دارند که خواستار تغییر نام به Brick Lane هستند (آسان تر، درست است؟).

کجا بخوابیم: هتل هاکستون (خیابان بزرگ شرقی 81، HD: از 230 یورو) یک گزینه عالی برای اقامت در منطقه است. ما هاستل های جذاب و با طراحی در این منطقه را نمی شناسیم، اگرچه از این فرصت استفاده می کنیم تا یکی از آنها را به شما پیشنهاد کنیم، Clink 78 (78 King's Cross Road; HD: از 78 یورو)، دادگاهی قدیمی که در آن Clash در سال 1978 محاکمه شد و در آن دادگاهی بود. اکنون به یک خوابگاه زیبا تبدیل شده است که در آن صخره هنوز پرسه میزند.

کجا غذا بخوریم: توصیه می کنیم غذاهای گرم بازار و غذاهای آماده را امتحان کنید. مخلوطی از تمام غذاهای جهان: تایلندی، هندی، آفریقایی، مکزیکی... درست در آنجا و در The Ten Bells (نبش خیابان تجاری و خیابان فورنیه) یک پاینت بگیرید. این یک میخانه (خانه عمومی معمولاً انگلیسی) است که سال ها جک چاک دهنده نامیده می شد زیرا در اینجا مشهورترین قاتل در لندن دو نفر از قربانیان خود را که قبلاً کمی بلند بودند فریب داد.

شما نمی توانید از دست بدهید: گرافیتی های دیدنی که در این محله زندگی می کنند.

یک trompe l'oeil از Roa

5.**LAVAPIÉS (مادرید) **

یهودیان قبل از اخراج در این منطقه زندگی می کردند که امروزه همزیستی بین ساکنان مادام العمر محله، مهاجران و مردم با دوزی از تساهل و واقعیت کافی ترکیبی سرگرم کننده بر جای می گذارد. اکثر مهاجران امروزی از کشورهای جنوب صحرای آفریقا می آیند، اما نماینده خوبی نیز از این کشور وجود دارد پاکستانی ها، مراکشی ها، بنگلادشی ها، هندی ها و دومینیکن ها رستورانها، مغازهها و غرفههای آن خیابانها را پر میکنند و به شما احساس میکنند در کشور دیگری هستید.

اما اگر چیزی معمولی در این محله وجود داشته باشد، آن کرالاها، خانه های اجاره ای است که در قرن شانزدهم پدید آمدند. به دلیل کمبود فضایی که قبلاً این محله را مبتلا کرده بود. امروزه برخی از آنها حفظ شدهاند، اما معروفترین آنها خیابان Mesón de Paredes، گوشهای با Sombrerete است.

علاوه بر این، پیشنهاد فرهنگی قابل توجه است. از جمله دیدنی های آن، سینما دور (Magdalena، 10)، سالن نمایشگاه کتابخانه فیلم اسپانیا، که با برنامهریزی آن میتوانید شاهکارهای هنر هفتم را به قیمت 3 یورو ببینید و مرکز ملی دراماتیک Valle Inclán، که تقریباً در همان Plaza de Lavapiés واقع شده است. علاوه بر این، مکانهای بسیار سادهتر El Teatro del Arte (San Cosme y San Damián, 3)، La Sala Triángulo (Zurita, 20) یا مکانهایی مانند La Escalera de Jacob (Lavapiés, 9) هستند که کنسرتهای آن تئاتر را نیز برنامهریزی میکنند. . یکی دیگر از مکان های کنسرت در این منطقه ال جوگلار است.

یک بازی بسکتبال در Lavapiés

نحوه بدست آوردن: سوار خط 3 مترو شوید و در ایستگاه Lavapiés پیاده شوید.

محل اقامت: تجربه اقامت در کورالا دیوانه هاستل (Calle de la Cabeza، 24؛ HD: از 23 یورو) ممکن است شما را متقاعد کند. اگر به دنبال چیزی صمیمی تر هستید و نه در همان محله بلکه در محدوده آن، NH Palacio de Tepa (سن سباستین، 2؛ HD: از 172 یورو) یک گزینه راحت است که به Plaza de Santa نیز بسیار نزدیک است. آنا. کجا غذا بخوریم: از آنجایی که اینجا هستید، میتوانید یکی از معروفترین رستورانهای هندی مادرید، مانند شاپلا، بایساخی یا تاج محل را در کنار میدان امتحان کنید. نه به خاطر غذاهای آن، بلکه به دلیل مناظر شگفت انگیز، توصیه می کنیم کافه Gaudeamus (Tribulette, 14) مکان جالبی برای رفتن است، اگرچه اخیراً اخباری منتشر شده است و برای شام جابجا شده و عجله زیادی وجود دارد. برای یک شام آرام از برنج خوشمزه (این تخصص آنهاست) و همچنین با یک تراس، گزینه Mano a Mano است (Lavapiés, 16). اگر می خواهید غذاهای سنگالی را امتحان کنید، به بائوباب بیایید (Plaza de Cabestreros) . علاوه بر این، گزینه های بی شماری برای خوردن آبجو یا شراب یا هر چیزی که بدنتان بخواهد (آن لقمه را بخواهید!) پیدا خواهید کرد. از دست نده: را بازار سن فرناندو در یک صبح شنبه (پلازا آگوستین د لارا) برای دیدن برخی از غرفه های خاص آن. یا مرکز خودمدیریت لا تاباکالارا (امباجادورس، 53)، یک کارخانه تنباکوی عظیم سابق که به مکانی شگفتانگیز و پر از پیچ و خمها، انجمنها و فعالیتها و کارگاههای آزاد تبدیل شده است. نه دقیقاً در همسایگی، اما بسیار نزدیک، مرکز اجتماعی و فرهنگی La Casa Encendida (Ronda de Valencia, 2)، با یک کتابخانه و کتابخانه رسانه ای بسیار جالب و یک برنامه فرهنگی قابل توجه .