آرتی بوکو، سرآشپز مورد اعتماد تونی سوپرانو
واقعا، در این نامه قصد دیگری جز ساختن وجود ندارد . در این غذا و این همه لذت (روی یک میز) نوری فراهم کنید. در واقع آنها چیزی بیش از این نیستند مشتی شکایت و پاورقی پس از هزاران کیلومتر، مصاحبه با سرآشپزها و صرف ناهار در رستوران های کوچک و بزرگ، میخانه ها و رستوران ها، بارها و خانه های غذاخوری. از مجلل ترین کازینو تا سبک ترین بار ساحلی. همه آنها کمی از خانه ما هستند.
بیان می کند اونگارتی که "زندگی، ای دوست، هنر عدم کنترل است" و این دقیقاً همان چیزی است که ما فکر می کنیم. زندگی (و خوراک شناسی) نیز به اشتراک گذاری، استدلال و تضاد است. چیزها را روی میز بگذار ( جناس در نظر گرفته شده ) و همه چیز را با صدای بلند و واضح بگویید . همچنین آنهایی که دوست نداریم.
"شما بشقاب را نفهمیدید"
من می فهمم (و به اشتراک می گذارم، چشم) جنبه خلاقانه آشپزی . چگونه این کار را انجام ندهم، اگر من مانند یک مرد تسخیر شده در دهه گذشته، تقریباً تا سرحد خستگی (و همچنین تا سرحد ملال) آوانگارد را دنبال کرده ام. اما چیزی که من نمی توانم با آن کنار بیایم، گفتمان دفاعی - برخی از آشپزها است: "شما کار من را درک نکرده اید".
میزهای خالی؟ تقصیر مردم است که نمی رسد، نمی فهمد. نظرات خیلی مثبتی از نویسندگان غذای چاق نیست؟ آنها یک مشت تنگ و کوچک هستند، زیرا کار من عالی است. دنیا برای این همه نابغه سوء تفاهم آماده نیست. و چنین.
لازم بود
وقفه دائمی
یکی میره رستوران (معذرت میخوام) تا ازش سرویس بگیره. و معمولا همراه است. و چه چیزهایی، چه احساسی در پنجشنبه شب دارم از گفتگوی همراهم لذت ببر ، نه جنگ های سرآشپز در حال انجام وظیفه. وقت من است، دوست. چه می شود اگر، من انتخاب کردم که آن را در خانه شما بگذرانم زیرا شما خوب آشپزی می کنید ، چیزی که من انتخاب نکرده ام قطع مداوم قبل از هر دوره یک منوی ده یا بیست دوره است. نیازی نیست با من زمزمه کنید که در چه رویای کودکی شما تصور شده است، یا در مورد افراد مشهوری که شما را می ستایند یا طرح کتابی که قصد انتشار آن را دارید به من بگویید.
من، من، من، و من
چندی پیش چنین نبود. آشپز بود (و از دیدگاه متواضع من هست) حرفه یک صنعتگر تقدیم به زیباترین خدمات در جهان: شاد کردن دیگران. با آشپزخانه شما که قهرمان داستان بود. و آشپز؟ به سادگی دست ها (و قلب) پشت بشقاب، نیازی به دانستن بیشتر نبود.
سرآشپزهای ستاره در حال حاضر بیشتر از سرآشپزهای معمولی هستند دنیای امروز، در یکی از شوخی های فوق العاده اش که به عنوان خبر مبدل شده بود. توضیح بهتر آن غیرممکن است: این وضعیت رستورانهای عادی را تبدیل کرده است در لوکسی که مختص نخبگان است . "مکان هایی که توسط یک خانواده اداره می شود، با سرآشپزی که در تلویزیون ظاهر نمی شود، چیزهایی را بدون ساختارشکنی و با قیمت مناسب ارائه می دهد... ما در مورد چیزی بسیار منحصر به فرد و فقط برای افراد خبره صحبت می کنیم."
آن پیش بند قلک
یکی از خوبیهای بزرگ در مورد این انقلاب غذایی، وسواس بسیاری از سرآشپزهایی است که در آن نقش آفرینی میکنند. آشپزخانه های (چه می دانم) موگاریتز یا اچاورن شبیه داروخانه هستند از تمیزی که نفس می کشند ; و این روح ما را شاد می کند و ما را به لذتی بی اندازه می برد.
وودی آلن این را می گوید "سکس فقط زمانی خوب است که کثیف باشد" - و من نمی توانستم بیشتر موافق باشم. اما این، دوستان آشپز، برای حرفه شریف شما قابل اجرا نیست: دیدن آشپزخانه های آلوده خوشایند نیست ، پیش بندهای خورده و کثیف، ناخن های چند صد ساله، موهای چرب یا آن عطر مشکوک پنیر فرانسوی آن سوی مرز قوزک پای تو، و اینکه من هیچ گاری پنیر در آن نزدیکی نمی بینم. و من ارزش این بهانه را ندارم "من در آشپزخانه زندگی می کنم" ، نگاه کنید (اگر نه) تاج دابیز او همیشه چقدر تمیز است.
دوستان دیدن آشپزخانه های آلوده خوشایند نیست
یک سرآشپز دونده؟
این نکته آخر را به عنوان یک عذرخواهی و عذرخواهی خدمت کنید: شما را خیلی دوست دارم . و این است که این ضربه آخر (بسیار) بیشتر با حسادت دیوانه کننده ارتباط دارد تا شکایت: ما آشپزهای چاق می خواهیم! آشپزی با شکم بزرگ، همیشه آماده است تا دستش را برای آخرین کروکت دراز کند... نمی دانم، کمی شلوغ، کمی پر هیاهو و کمی ژرار دوپاردیو ; چیزی که منصفانه نیست (این نیست!) این است که او متوجه می شود که روز را در محاصره ترافل می گذراند و کونته مانند یک تازی بی اشتها یک ماراتن را در کمتر از سه ساعت می دود. دیدن آن آشپزی که شما آن را تحسین می کنید، خوب نیست که ساعت 6 صبح از خواب بیدار شود. تا پانزده کیلومتر در هوای خنک بدوید، در حالی که نان تست خود را با ژامبون (و شاید یک کیک کوچک) می بلعید.
هرگز به یک آشپز لاغر ایتالیایی اعتماد نکنید ، کتاب ضروری خود را عنوان می کند ماسیمو بوتورا . و لعنتی، کمی درست است اگر دارید، نه یا چه چیزی.
PS: درست است که ما قبلاً در Mantel & Cuchillo درباره چیزهایی که در یک رستوران از آنها متنفریم صحبت کرده بودیم. امروز میخواستیم مستقیمتر صحبت کنیم، بدون قصد (اصرار دارم) توهین، فقط برای اینکه یک بحث سالم باز کنیم. به همه اینها، چه چیزهایی در مورد مشتریان شما را آزار می دهد، دوستان آشپزی؟
باید کمی دپاردیو بیشتر باشی
@nothingimporta را دنبال کنید
*** شما همچنین ممکن است علاقه مند باشید ... **
- نامه ای به تو آشپز جوان
- چیزهایی که در مورد رستوران متنفریم
- تخریب حباب غذا
- پدیده یوتیوبر به خوراک شناسی هجوم می آورد - گاسترونومی هزاره ها
- سرقت ادبی ترین ظروف در سیاره معده - 51 بهترین غذا در اسپانیا
- 101 رستورانی که باید قبل از مرگ بخورید
- Condé Nast Traveler Spain در YouTube
- تمام مقالات ژسوس ترس
- سفره و چاقو