منشور شمالی مادیرا مترادف با صخره های ناهموار و سواحل شن و ماسه سیاه سرسبز . به پای او خواهید افتاد.
نگاه خیره به افق؛ پتویی به عنوان متحد و شاهد لحظه ای که قرار است شاهد آن باشیم: را طلوع خورشید زیباترین مادیرا در شرف وقوع است
در همین حوالی، در این ساعت، طراوت صبحگاهی محسوس است. ساعت 6:30 صبح است و خورشید در حال خودنمایی است آنجا، جایی که اقیانوس اطلس و آسمان با هم هماهنگ هستند.
به پای ما، صخره های ناهموار پونتا دو روستو با برخورد امواج به دیوارهای شیب دار میلیون ها سال پیش توسط گدازه. اگرچه سر و صدا مهم است صلح، اینجا، همه چیز را حاکم می کند.
خورشید در پونتا دو روستو.
ناگهان، اولین پرتوهای خورشید زیرچشمی نگاه کردن آرامش می دهند؛ آنها ما را احاطه کرده اند پالت رنگ در یک لحظه متحول می شود و زردها به رنگ های نارنجی، صورتی، قرمز، بنفش تبدیل می شوند.
در یک نفس، شب روز می شود روز در این گوشه پرتغالی آغاز می شود و ما شاهدان استثنایی بوده ایم.
یک صبحانه با منظره
ما روی ذخیره تجربه در حافظه تمرکز میکنیم، در حالی که راهنمای ما از Mb Tours، یک شرکت توریستی محلی، در جستجوی یخ روی کیک، داخل خودرو را میکاود: یک صبحانه سالم بر اساس ساندویچ آب طبیعی، سبزیجات و میوه.
راه ایده آل برای شروع یک ماجراجویی معتبر در شمال مادیرا است از سمت شرقی آن شروع می شود که نوید می دهد . و خیلی. چون معلوم می شود با سرزمینی روبرو هستیم که به مرور زمان خود را ناشناخته تر از جنوب اعلام کرده است.
انگیزه ها؟ برای شروع، دقیقاً به این دلیل که آن دره های شیب دار که بسیار جذاب هستند، آن را به یک تبدیل کرده اند منطقه ای غیرقابل دسترس تر از بقیه . خوشبختانه برای چند سال، جاده ها بهبود یافته اند ، پس وقت آن است که از فرصت استفاده کنید.
La Vereda do Larano، پیاده روی در ارتفاعات بالا.
و ما این کار را با شیرجه زدن با سر انجام می دهیم به هنر صلح آمیز پیاده روی ، تفریحی که مادیرا به عنوان میزبانی استثنایی شناخته می شود.
کل جزیره است پر از لواداهای معروف ، یعنی یک سیستم کامل از کانال های آبیاری که توسط آن آب به سراسر جزیره منتقل شد - و منتقل می شود.
در مجموع از 200 لوادا ، که به بیش از 3000 کیلومتر ، کاتالوگ را تشکیل دهید. به موازات اینها، مسیرهایی که امروزه بزرگترین جاذبه هستند برای دوستداران پیاده روی.
با این حال، ما یکی را انتخاب کردیم که فقط چند کیلومتر شروع می شود از Punta do Rosto. قشنگ مسیر خطی چندان محبوب نیست و بنابراین آنقدر اشباع نیست واکرها: Vereda do Larano
بر خلاف لواداها که معمولاً از زمین های هموار عبور می کنند، در این مسیر بالا و پایین هایی در انتظار ما است که از شهر ماچیکو شروع می کنیم . سرنوشت نهایی؟ پورتو د کروز
مناظر بین ماچیکو و پورتو دا کروز.
ماجرایی با پای پیاده که اولین کیلومترها از بین آن می گذرد زمین های کشاورزی ، کوچولوها باغ های میوه فلور خاص و فراوان در میموسا و درختان میوه با عشق توسط همسایه ها مراقبت می شود.
بعد از چندین کیلومتر، بله، همه چیز پیچیده می شود: جاده شروع به بالا رفتن می کند تا زمانی که کمی بیش از یک ساعت بعد به آن برسد. را مراقب باش از بوکا دو ریسکو
پاداش تلاش؟ یک پانورامای منحصر به فرد: Ponta de São Lourenço در یک طرف، Penha d´Aguia از طرف دیگر، و اقیانوس اطلس عظیم ما را در آغوش گرفته است. در کل آن. اگر خوش شانس باشید، جزیره پورتو سانتو می تواند در دوردست ظاهر شود.
هشدار به ناوبران: آخرین بخش مسیر مبتلایان به سرگیجه را در معرض آزمایش قرار می دهد. جاده باریک می شود و صخره ها با تمام زیبایی خود را نشان می دهند. متر سقوط تحمیل می کند، اما مناظر ارزش فداکاری را دارند.
لذت بردن از منظره Ponta de Sao Lourenco.
اینکه دوربین در راه دود میکشد، چیزی غیرقابل جبران خواهد بود، زیرا ما کاملاً وارد آن میشویم بسیار ارزشمند است جنگل لورل که بیهوده توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی در 1999.
در این جنگل مرطوب نیمه گرمسیری، همانطور که دیدیم، درختان بسیاری از خانواده لور وجود دارد و آن بومی ماکارونیزیا : جزایر مادیرا، آزور، جزایر قناری و کیپ ورد.
پیاده روی را تمام کردیم و این چه چیزی است که می شنوید؟ به نظر می رسد شکم ما شروع به غر زدن می کند.
پر کردن نیروها؟ مطمئن!
چون پیاده روی شما را گرسنه می کند، این طور است. چه خوش شانس که، بسیار نزدیک به جایی که Vereda do Larano به پایان می رسد، شهر کوچک عشوه گر سانتانا است ، معروف به خانه هایش با سقف های شیروانی که ادعای گذشته ای پر از سنت دارند.
خانه های سنتی سانتانا
پس از یک بازدید سریع از آنهایی که شورای محلی به عنوان نمونه ای از فرهنگ خود بازسازی کرده است، هیچ چیز مانند کاشتن خود در آنها نیست کوئینتا دو فورائو, یک هتل-رستوران چسبیده به بالای صخره که از آن حساب خوبی از غذای سزاوار ارائه شود.
و ما این کار را نشسته پشت میزی انجام خواهیم داد که ظروف آن مدعی هستند ریشه آشپزخانه ساخته شده با صبر و دقت بر اساس بسیاری از مواد تشکیل دهنده آنها در پنج هکتار زمین خود رشد می کنند.
در آنها جا وجود دارد تاکستان های ارگانیک با کسانی که شراب خود را تهیه می کنند - ما بیهوده در یکی از شراب سازی های پیشرو در جزیره هستیم - بلکه برای باغی پر از سبزیجات و گیاهان معطر.
از جمله دیدنی های آن: سوپ گوجه فرنگی و ماهی بازار . نانی که در تنور هیزمی درست می شود، سزاوار این است که خرده ای از خود باقی نگذارد.
هتل-رستورانی که روی یک صخره قرار گرفته است.
و در جام؟ قطعا، شراب های خود را تا بتوانند شهرت خود را تایید کنند . بیش از 30 نوع انگور وجود دارد که در مادیرا رشد می کنند، اگرچه 4 نوع انگور واقعاً در تولید کیک هستند: سرشیال، بوردال، وردلهو و مالوازیا.
جشنواره ای از طعم ها که جزیره مورد علاقه خود را با آن جفت کنیم. چانه چانه!
سنت وینسنت: چوب خالص
راننده جزیره دیسکاوری که ما را حمل می کند در یک جیپ بین مسیرهای خاکی با عبور از روده های جزیره، تقریباً بر هر مانعی با مهارت مطلق غلبه می کند. بنابراین، ما را به غوطه ور شدن در ناشناخته ترین ماهیت مادیران سوق می دهد: چیزی که تورهای توریستی بزرگ اغلب پشت سر می گذارند، اما با این وجود، فرض می کنیم یک عکس اشعه ایکس معتبر از جزیره
ما درباره ی ... صحبت میکنیم سائو ویسنته ، منطقه ای که آن را اشغال می کند بخش مرکزی ساحل شمالی رفتن به داخل زمین بین مناظر جنگل لورل که در تضاد با ساحل حجاری شده است.
چشم انداز نزدیک سائو ویسنته.
چاپهای سبز رنگی که در آنها، به هر کجا که نگاه کنید، منظره در محصولات کاشتهشده در آن بازسازی میشود تراس های شیب دار که حاوی متنوع ترین غذاها است، اما بالاتر از همه، تاکستان ها.
هیچ چیز مانند اجازه دادن به غریزه کار خود را ندارد، سفر به جاده های عقب که اوج می گیرند و سقوط می کنند و می بخشند، در زمانی که کمتر انتظار می رود، چشم اندازهای منحصر به فرد و روستاهای زیبا.
توقف پر از جذابیت است که از کلیسای منحصر به فرد Nossa Senhora de Fátima ، که در بالای تپه ای قرار دارد که چند متر آخر آن را باید از چند پله باریک بالا بروید.
یک برج ساده با یک ساعت بزرگ در بالا که یک نماد است در این منطقه و تقریباً از هر نقطه در دره قابل مشاهده است: باریک، فروتن، تصویری که اطراف آن را سبزی شدید مناظر احاطه کرده است، منحصر به فرد است.
از بالا می توان قلب شهرداری را به صورت پراکنده در کنار ساحل مشاهده کرد که ما را وسوسه می کند تا به سمت خود بازگردیم. دیگر صحبتی نیست: چند تا عکس و به آغوش دریا برمی گردیم.
Nossa Senhora de Fatima در پس زمینه.
یک حمام؟
جاده ای که در امتداد ساحل قرار دارد، قبلاً هشدار داده بودیم، بهبود یافته است. و بررسی آن به آسانی مقایسه آن با مسیر قدیمی است که هر از گاهی به صورت موازی قابل مشاهده است.
ما از تونل های بی شماری گذشتیم که با چشم به فضاهایی که بین آنها باز می ماند به کوهستان می روند. آنجا، زمانی که اصلاً انتظارش را نداریم، آبی تند دریا دوباره ما را صدا می کند.
و برخی دیگر آبشار که به خلأ می افتد بین صخره ها ما را شگفت زده می کند. یکی از آنها، که از Veu da Noiva ، مستقیماً به دریا می ریزد. از دیدگاهی که همین نام را دارد، ما لذت می بریم یکی از معروف ترین تمبرهای جزیره
آبشار معروف Veu da Noiva.
یک ایده خوب برای خیس کردن پاها و بررسی کنید که در این قسمت ها دما خیلی کم نباشد، همینطور خواهد بود به شهر کوچک سیکسال ادامه دهید.
تعداد انگشت شماری از خیابان ها که در کنار خانه های جذاب قرار دارند جای خود را می دهند آن ساحل لاجه و استخر طبیعی مجاور آن از آبهای آرام. همچنین جذاب است ساحل پورتو دو سیکسال با خود پتویی از ماسه سیاه بین صخره ها.
روی صخره های کنار اسکله، تعداد خرچنگ ها به صدها می رسد. در ساحل، برخی از بچه ها با توپ بازی می کنند در حالی که بقیه حمام کنندگان خیساندن همراه با چرخش و چرخش زیر نور خورشید را تمرین می کنند.
بسیار محبوب تر هستند، بله، استخرهای طبیعی از پورتو مونیز ، که فقط 9 کیلومتر جلوتر می رسیم.
استخرهای طبیعی پورتو مونیز
شیب های تند که ما را به دریا می برد به ما اجازه می دهد حدس بزنیم چه چیزی در انتظارمان است: دو مجتمع متفاوت ، مدرن تر — و پر از خدماتی مانند دوش، کمد، نجات غریق یا بار–, و دیگری قدیمی تر و معتبرتر ، به شناگران مشتاق تجربه ای کاملا متفاوت ارائه دهید.
این استخرها از انجماد گدازه های خارج شده تشکیل شده است هزاران سال پیش در تماس با دریا، آنها پناهگاه مناسبی برای شنای کوچک هستند امان از امواج تند اقیانوس اطلس، که خود را در شمال احساس میکنند: بهشت کوچکی که در آن میتوان بدون عجله بازآفرینی کرد. چه کسی می خواهد وقتی نوبت به لذت بردن از خود می رسد به ساعت نگاه کند؟
این، که پایانی عالی برای مسیر ما خواهد بود، می تواند به عنوان نقطه اوج مورد استفاده قرار گیرد، اما ما با موارد بیشتری تشویق می شویم: در امتداد بزرگراه به سمت شمال غرب ادامه می دهیم. با پیشروی در منحنی های پیچشی که ما را بار دیگر به جنگل انبوه مادیران هدایت می کند، و به پونتا دو پارگو
فانوس دریایی (و انتهای جهان) پونتا دو پارگو.
ما داخل هستیم غربی ترین نقطه جزیره . در پای فانوس دریایی عجیبی که در ارتفاع 290 متری از سطح دریا قرار دارد باد به شدت ما را در بر می گیرد در حالی که ما یک بار دیگر چشم انداز کاملاً با ابهت صخره های بلندی را که رو به اقیانوس اطلس هستند تحسین می کنیم.
مکانی ایده آل برای خداحافظی پس از یک روز کامل با همراه وفادار آن روزمان با غروبی بی نظیر در مادیرا و جبهه شمالی آن . تا فردا آفتاب: لذت بوده است.