ساحل فانوس دریایی ترافالگار، در بارباته (کادیز).
همه ما رویای یک تابستان در کادیز را داریم. بله همه.
چرا کادیز این بیش از همه، بهشت ساحلی است، و آیا این چیزی نیست که همه ما این روزها آرزویش را داریم؟
ما ناامیدانه خیال پردازی می کنیم این سرزمین جنوبی غرق در آب دریا و همچنین اقیانوس، جایی که پوست آن طعم نمک می دهد، مو در تمام ساعات مات به نظر می رسد، بعدازظهرها در بار ساحلی مقدس هستند و غروب در مقابل افق روشن منحصر بفرد.
و یک بار در گوشه اندلس ما، در پناه آن نور خاصی که اینجا، جنوب جنوب، مثل هیچ جای دیگری نمی درخشد، ما با سر پریدیم تا از هزار و یک راه لذت ببریم. از آنجا که سواحل کادیز در زاهورای بهشتی زیر چتر استراحت میکنند. - از آنهایی که سالها را جوان می کنند - حمامهای ترمیمی در سواحل مدیترانه و سکته مغزی تا بی نهایت در اقیانوس اطلس عظیم. آنها پیاده روی اولیه در امتداد ساحل ویکتوریا در پایتخت هستند: که واقعاً به بهترین نحو از یک روز جدید استقبال می کند.
ساحل زاهورا، کادیز.
اما بالاتر از همه، و بالاتر از همه، سواحل کادیز زندگی است. آن چیزی که روح ما را با انرژی آلوده می کند، آن چیزی که ما را سرشار از شادی می کند هر اینچ از وجود ما: او به ما انگیزه می دهد که دنیا را بخوریم، ما را پر از اشتیاق می کند که آن را با کسانی که دوستشان داریم به اشتراک بگذاریم. این باعث می شود که بخواهیم زمان را در همان لحظه ای که پاهایمان روی شن های گرم فرود می آیند متوقف کنیم. زهرا د لس آتونس - در آب های یخی آن، چرا که نه -. در لحظه ای که حساب خوبی از یک کارتریج ماهی سرخ شده می دهیم در همان Caleta نشسته است.
اینجا لذت در احساس است. و چه لذتی.
و این است که هر دو کیلومتر سواحل کادیز - تا 138 که در 260 کیلومتر خط ساحلی پخش شده است که چیزی می گوید - مانند یاروهای پنهانش، جوهره اصالت را بیرون می دهد، که نمی دانم چه چیزی باعث می شود بهمنی از احساسات وقتی روی آنها قدم می گذاریم مانند سونامی ما را درگیر می کند. و هر از گاهی، همه چیز دگرگون می شود، تصویری غیرعادی به دست می آورد و چهره های دیگری را به ما نشان می دهد که بدون کنترل ما را مجذوب خود می کند: جایی که سواحل به پایان می رسد، تپه های شنی، مرداب ها، صخره های ماهیگیری، صخره ها و حتی جنگل های کاج آغاز می شود. مناظری که حرکت می کنند، مانند چشمههای آب شیرینی که در ساحل کانوس د مکا، بهشت هیپیها، جوانه میزنند، به خودش اجازه می دهد در دریا بمیرد
اکنون در Zahara de los Atunes اتصال را قطع کنید.
و بنابراین، با تمرکز بر برجسته کردن مزایای آن، ما با رسیدن به گنجینه شن و دریا که لس لنس است، در طریفه، شادی را در آغوش می گیریم. با متناوب بین دور و گرد و غوطه ور شدن در حال انجام وظیفه در ال پالمار، در Vejer de la Frontera: به دو زمین بازی بروید که در آن بدون عقده ژست بگیرید.
تعطیلات در سواحل کادیز به معنی است یک مشت خاطره خوب که باید با خودمان در چمدان ببریم: مکالمه بعد از شام در آن بار ساحلی در کونیل، نفس حبس شده هنگام مشاهده Perseids در کنار مرتفع ترین فانوس دریایی اسپانیا، در Chipiona. آنها دلتنگ آنچه اتفاق افتاده و آنچه می دانیم ادامه خواهد داشت. زیرا ما همیشه نیاز داریم که به آنها برگردیم: همیشه می خواهیم به شما اجازه دهیم دوباره در کنار امواج آنها تکان بخورید.
از Cala Sardina تا Bajo de Guía، یا همان چیزی، از San Roque تا Sanlúcar، Cadiz - سواحل آن - چاپ های منحصر به فردی را ارائه می دهد که با آنها می توان رویاپردازی کرد. چه در تورگوادیارو، در پناه شنهای خوب و طلاییاش که همه جا پر از سنگ است. یا با زرق و برق و انحصار کلوپ های ساحلی سوتوگراند احاطه شده است -تروکادرو، ال اکتگونو...-: زندگی، اینجا، چیز دیگری است.
پالمار.
در الجزیراس، فرقی نمیکند در ال رینکنسیلو باشد یا در گتارس، یکشنبهها با خانواده، با اعتماد به نفس، در اولویت هستند: در آنها شما همچنان از ساحل لذت می برید، همانطور که تمام زندگی خود را انجام داده اید، با صندلی، میز، یخچال و تورتیلا - و در صورت لزوم، حتی یک هندوانه مدفون در ساحل، گوش کنید-. همچنین با صخره ی باشکوه جبل الطارق که از دور ما را تماشا می کند: بدون آن هیچ چیز مثل قبل نخواهد بود. **زمانی که ما با آنها زندگی می کنیم - سواحل آنها -، زمزمه های همیشگی امواج، امواج پرانرژی و ترسوتر، ما را تکان می دهند و **زیباترین موسیقی متن این تجربه را به نمایش می گذارند.
چیزهای کمی هستند که از افق آبی تند آبهای آن فراتر می روند. آبهایی که دو قاره از آن محافظت میکنند - آنجا، در طرف دیگر، شبح آفریقا است - و در هزار نبرد سخت شده است. زیرا فنیقی ها، کارتاژنی ها یا رومی ها از میان آنها عبور می کردند. اعراب نیز آنها را تصرف کردند. افسانه هایی که از هرکول صحبت می کنند. نبردهایی مثل ترافالگار که تاریخ را نوشت
و چه کسی می داند که آیا کسانی که در آب های آن جنگیدند و جنگیدند از طلوع خورشید از تپه شنی باشکوه پونتا پالوما نیز لذت بردند. برای آن امروز ما همه چیز را می دهیم. یا غروبی از Zahara de los Atunes، جایی که هر بار که خورشید خداحافظی می کند، آسمان با تمام شکوه خود منفجر می شود. در همان نزدیکی، در ساحل Alemanes یا ساحل Canuelo، بسیاری حوله های خود را پهن می کنند تا آرامش خود را پیدا کنند. دیگران این کار را در Calas de Roche، در Conil انجام می دهند: زمانی که لوانته کار خود را انجام می دهد، هم در آغوش می گیرند و هم به آنها پناه می دهند.
Conil de la Frontera: ساحل نور.
همان بالا بردن که در تنگه شاه می شود. و ما می خواهیم به جنوب برویم تا شانس خود را امتحان کنیم، بر بادهای آن فریاد بزنیم و با آنها در طریفه پرواز کنیم. ما را با ده ها بادبادک در تلاش برای تسخیر آسمان والدواکروس هیپنوتیزم کنید. ما ساحل را با بهترین همراهان، آن گاوهای قهوه ای از بولونیا شریک هستیم - سلام، چطورید؟ که به خوبی می دانند چه می کنند. در آنجا، همراه با آنها، کادیز نیز ریشه های خود را نشان می دهد، ریشه های خرابه های Baelo Claudia. در همین حال، در سواحل سانلوکار، این اسب ها هستند که هر تابستان یکدیگر را برای فتح آنها به چالش می کشند: چند صحنه زیباتر از کارهای سنتی آنها در جنوب دیده می شود.
ما روحمان را برای یک بشقاب خوب ماهی تن آلمادرابا در ساحل بارباته می دهیم "کجا دیگه؟" برای قدم زدن در آنجا، جایی که ساحل شورشی می شود و ماسه ها را برای مدتی از هم جدا می کند: در صخرههای لابرنا آن منظره دیگری از جنوب را به ما میدهند. ما همه چیز را برای یک روز ابدی در La Barrosa می دهیم که در نهایت به یادآوری داستان های ماهیگیران باستانی در میان نقاشی های دیواری، در شهر قدیمی Sancti Petri می شود. برای رقص کسانی که از قبل بودند - از کسانی که دوباره خواهند بود - در یک بار ساحلی پر جنب و جوش در روتا - شاید لاس دوناس؟-: موسیقی زنده، در کادیز، مانند فلامنکو و آرامش است.
بانوی ما از ساحل کارمن، باربات.
زیرا در اینجا هنر فقط موسیقی نیست، یک شیوه زندگی است و آنها همچنین می دانند که در ساحل: به فروشندگان خیابانی گوش دهید که در سواحل Puerto de Santa María یا San Fernando قدم می زنند و چرخ دستی های خود را با صدای بلند اعلام می کنند. ژانر شما، چه آبجو باشد چه میگو -در چیپیونا با کیک های میان وعده که با زنگ اعلام شده بود ماندیم- این بزرگترین لبخند را برای ما به ارمغان می آورد.
و این است که سواحل کادیز مکانی برای گم شدن، یافتن خود است. جایی که قلعههای روی شنها در مقابل قلعههای واقعی ساخته شدهاند، مانند قلعهای در Sancti Petri یا سانتا کاتالینا. شیب های لحظه آخری، روزهای شدید در جستجوی پوست طلایی عالی و شبهای روبروی دریا، آنهایی که نسیم دریا لذت پوشیدن ژاکت کش باف را به ما می دهد. که: آن هم کادیز است.
وحشی یا آشنا، شهری یا عالی برای خودنمایی: فهرست طولانی است و تمایل ما برای لذت بردن از آنها، بسیار زیاد است. اما زمان انجام آن فرا رسیده است، در حال حاضر تابستان است، بنابراین بیایید از رویاپردازی دست برداریم تا دوباره جیب هایمان را با شن پر کنیم. تا یک بار دیگر خنک شود در آبهای شفاف و شفاف سواحلش. کسانی که از جنوب؛ کادیز
جادویی **منحصر بفرد. و همه آنها فوق العاده هستند. **