خلبانان می دانند که برای کاهش انتشار کربن از هواپیما چه باید بکنند
آیا تا به حال شده که در هواپیما به خواب رفته باشید و از خواب بیدار شوید و احساس کنید که موتورها در اواسط پرواز روشن می شوند؟ به دور از اینکه نشانه ای از عذاب قریب الوقوع باشد، این است هواپیما به ارتفاع بالاتری صعود می کند. این یکی از ترفندهای بسیاری است که ما خلبانان برای دوستدار محیط زیست پروازهایمان به کار می بریم. آره، هواپیماها نسبت به قبل در مصرف سوخت کمتری دارند، اما خلبانان نیز می توانند آنها را به گونه ای به پرواز در آورید که اثرات زیست محیطی را بدون به خطر انداختن ایمنی کاهش دهد مسافران یا خدمه بله باشه هوانوردی تجاری 2.5 درصد از انتشار کربن جهانی را تشکیل می دهد. این صنعت در حال برداشتن گام هایی برای کاهش ردپای کربن خود است.
در اینجا پنج قدم کوچک از برخاستن تا فرود، در کابین خلبان تا فرود برمیداریم مقدار سوخت مصرفی را به حداقل برسانیم، با کارایی بیشتری پرواز کنیم و خروجی کربن یک پرواز را کاهش دهیم:
1.- برای برخاستن از نیروی کمتری استفاده کنید
به ندرت یک هواپیما با تمام قدرت بلند می شود. در عوض، قبل از هر حرکت، از معیارهای مختلف (هم آب و هوا و هم فرودگاه) استفاده میکنیم حداقل قدرت موتور را محاسبه کنید که به ما امکان می دهد ایمن پرواز کنیم. این به عنوان کاهش یافته تیک آف شناخته می شود. و این دلیلی است که به نظر می رسد برخی از باندهای فرودگاه برای همیشه دوام می آورند.
حتی با این کاهش قدرت موتور، ما همیشه برنامه ریزی می کنیم که برای بدترین سناریوی ممکن آماده باشیم: خرابی موتور در هنگام برخاستن. ما همیشه از آن اطمینان داریم حتی اگر فقط موتور باقیمانده در تنظیم رانش کاهش یافته کار کند، هواپیما همچنان با خیال راحت زمین را پاک می کند.
2.- دویدن با یک موتور
آیا تا به حال احساس کرده اید که رسیدن از دروازه به باند فرودگاه همیشه طول می کشد؟ شما آن را تصور نمی کنید. در برخی از فرودگاه ها (مانند JFK نیویورک)، اغلب به این دلیل است که ما هستیم در صف 45 دقیقه ای از پروازها گیر کرده اند که منتظر نوبت پرواز هستند. اما هواپیما همچنین می تواند باشد آهسته تر روی مسیر غلت می زند زیرا فقط از یک موتور استفاده می کند، تلاش برای کاهش تولید کربن
عقب راندن از در، خلبانان فقط یک موتور را روشن می کنند و منتظر می مانند تا هواپیما به باند فرودگاه نزدیک شود تا موتور دیگر را شلیک کند. این نه تنها باعث صرفه جویی در انتشار گازهای گلخانه ای از یک موتور می شود، بلکه به این معنی است که آنها می توانند خیلی زودتر به مسیر حرکت کنند، زیرا لازم نیست در دروازه منتظر بمانند تا هر دو موتور روشن شوند.
3.- به حداکثر رساندن ارتفاعات و بادهای کروز
هرچه هواپیما بالاتر باشد، موتورها کارآمدتر کار می کنند. با این حال، ارتفاعی که یک هواپیما می تواند به آن برسد به دلیل وزن آن محدود است، بنابراین باید مصالحه کرد. با پیشرفت پرواز، سوخت تمام میشود و هواپیما سبکتر میشود و میتواند بالاتر پرواز کند. (به یاد داشته باشید، مسافران، که حمل چمدان کمتر نیز به سبک شدن هواپیما کمک می کند. آن را کمی کارآمدتر می کند). به محض اینکه هواپیما به اندازه کافی سبک شود، خلبانان به ارتفاع کم مصرف تر صعود می کنند. این به عنوان شناخته شده است "صعود پلکانی". بنابراین دفعه بعد که صدای غرش موتورها را در اواسط پرواز می شنوید، نترسید.
بادها نیز نقش زیادی در نحوه پرواز ما با هواپیما دارند. اگر بتوانیم از باد شدید دنباله دار استفاده کنید، سریعتر به مقصد خواهیم رسید، کاهش زمان کارکرد موتورها در واقع، مزایای باد شدید در ارتفاعات پایینتر گاهی اوقات میتواند بر کاهش راندمان موتورها در آن سطح بیشتر باشد.
4.- گردش خون کارآمدتر
اگر دور زدن مسافران در انتظار نوبت به فرود برای مسافران خسته کننده است، برای خلبان ها تصور کنید. و این فقط یک موضوع خسته کننده نیست: از آنجایی که موتورها در ارتفاعات پایین تر سوخت بیشتری مصرف می کنند، دور زدن دایره ای درست قبل از فرود نیز آلودگی بیشتری دارد. برای کاهش این انتشارات اضافی، در برخی از فرودگاه ها کنترل ترافیک هوایی (ATC) در حال تغییر به فرآیندی به نام توقف خطی است.
با نگه داشتن خطی، ATC به ما دستور می دهد که حتی قبل از شروع فرود از ارتفاع کروز سرعت را کاهش دهیم. اغلب صدها مایل از مقصد ما فاصله دارد. این تاخیر را جذب می کند در حالی که موتورها کارآمدتر کار می کنند و زمان صرف شده برای اتلاف سوخت را به سطوح پایین تری کاهش می دهد.
5- برای فرود از سوخت کمتری استفاده کنید
در یک سناریوی بهره وری بهینه سوخت، یک هواپیما تا آخرین لحظه در ارتفاع کروز خود باقی می ماند و سپس روی باند فرود میآید. با این حال، پیچیدگی دستورالعمل های ATC و ترافیک هواپیما به این معنی است این به ندرت امکان پذیر است.
برای اطمینان از اینکه در مراحل بعدی نزدیک شدن در سطح پرواز نمی کنیم (چیزی که به سوخت بیشتری نسبت به فرود صاف و پیوسته نیاز دارد)، ما دائماً موقعیت خود را بر حسب ارتفاع برای از دست دادن در مقابل محاسبه می کنیم. فاصله باقی مانده تا مسیر مشکلات سرعت/مسافت/زمان را که قبلاً در کلاس ریاضی دبیرستان داشتیم، به خاطر دارید؟ خوب، آنها برای خلبانان آینده در نظر گرفته شده بودند زیرا این نحوه محاسبه نحوه صرفه جویی در انتشار گازهای گلخانه ای با نزدیک شدن به فرود است. سپس میتوانیم سرعت فرود هواپیما را تنظیم کنیم و مصرف سوخت و میزان صدا را هنگام فرود به حداقل برسانیم.
گزارش ابتدا در Condé Nast Traveler USA منتشر شد.