خرز د لا فرونترا: هنر کادیز توسط چهار «کوستائو»
از شهری که اسب ها می رقصند، فلامنکو شیوه زندگی است و کمتر کسی می داند که روزی بدون یک لیوان فینو می گذرد، چه انتظاری می توان داشت؟ ** جرز د لا فرونترا، باشکوه ترین شهر ** در میان تمام شهرهای باشکوه، جذابیت فراوانی دارد و در عین حال خارجی ها را به شیرجه رفتن در آن دعوت می کند.
و منظور از غواصی گذر از آن و کاوش در آن تا زمانی است که بدن به اندازه کافی به ما بگوید. لذت بردن از آن چنان که خدا خواسته است: با هنر فراوان. و این است که یرز... خیلی از جرز است.
ما خیلی زود با هم آشنا شدیم میدان آرنال با Maite، راهنمای رسمی شهر و یکی از دو روح در راس Guiarte Jerez، شرکتی که متعهد به انتشار جوهر شری از قلب کسانی که در آن ساکن هستند.
در میان آقایانی که باحال حرف می زنند، کبوترهایی که می آیند و می روند و یک فضای صبح چهارشنبه، سیسرون ما شروع به گفتن به ما می کند، با آن اشتیاق که نشان می دهد حرفه بسیار زیادی که او برای کارش احساس می کند، تاریخی که شهر را احاطه کرده است.
و این کار را زیر نظر نظارت انجام می دهد پریمو د ریورا، که مجسمه سوارکاری او از دل میدان مراقب ماست
جرز د لا فرونترا، باشکوه ترین شهر
زیر بخش: و چرا خرز مجسمه ای از پریمو د ریورا دارد اگر اینها عملا از تمام اسپانیا خارج می شدند؟ ما به شما خواهیم گفت: یکی، زیرا ژنرال اهل جرز بود. و دو، برای غنای مجسمه سازی آن. هی، تمام شد
همانطور که در مسیر خود به سمت قدیمی ترین بنای تاریخی در خرز، ** آلکازار،** قدم می زنیم، در مورد منشاء این شهر که پس از حمله مسلمانان در قرن هشتم تأسیس شد.
این اعراب بودند که آن را با ساختن آن آغاز کردند 4 کیلومتر دیوار، 79 برج دفاعی و 4 درب دسترسی که آلکازار را که قبلاً در قرن 12 ساخته شده است، مشخص می کند. خلاصه خوبی از آنچه قلب جرز بود و یکی از بهترین نمونه های آن معماری المحد شبه جزیره.
در داخل، مسجد، حمام های عربی، باغ های اندلس و مناره هنوز حفظ شده است. یک کنجکاوی؟ لحظه فتح مجدد -1264- ، شهر به حدی توسعه یافته بود که بیش از 20 هزار سکنه و 18 مسجد ، که بیشتر آنها در نهایت به کلیسا تبدیل شدند.
قدیمی ترین بنای تاریخی، آلکازار
دقیقا همینطور بود مورد کلیسای جامع ، در جایی ساخته شده است که مسجد اصلی در گذشته بوده و از آلامدای اطراف قابل مشاهده است یک چهارم عرشه
این کلیسا که به دستور آلفونسو X به عنوان یک کلیسای دانشگاهی ساخته شد، سرانجام در سال 1980، به لطف پاپ ژان پل دوم، طبقه فعلی خود را به دست آورد. نمای آن است انفجار عناصر گوتیک، باروک و نئوکلاسیک و باطن آن که به پنج شبستان تقسیم شده است، یکی از جواهرات بزرگ آن را گنجینه می کند: دختر باکره زورباران.
اما قدم زدن در خیابان های مرکز شهر خرز به معنای پریدن هر از گاهی از میان ساختمان های آن است. بنابراین ما با مشاغلی روبرو می شویم که در داخل اندام خود قطعاتی از دیوار قدیمی را پنهان می کنند که هنوز حفظ شده است - مثلاً، مثلاً ** La Moderna، یک تاپاس بار کلاسیک در Calle Larga ** -، اما همچنین با کاخ های عظیم قرن هجدهم. که در زمان خود به بورژوازی شهر تعلق داشتند: نایب السلطنه لاسرنا، دومک یا پرز-لونا ** فقط برخی از آنها هستند.
هوای اندلس در گوشههایی مانند پلازا پلاتروس، جایی که قبلاً بازار میوه و سبزیجات وجود داشت، مشهود است. میدان فرض در خیابان های پر از درختان پرتقال یا در صومعه های زیبای سانتو دومینگو، متعلق به قرن سیزدهم. اگر چه جایی که واقعاً می توانی خرز را نفس بکشی، در محله های آن است.
فضای داخلی قصر لازرنا نایب السلطنه
اینجا به نظر می رسد مانند فلامنکو…
از قدیمیترین آنها، سن متئو، تا آنهایی که به شما احساس عمقی میدهند آن شخصیت فلامنکو تا خرز : هر محله ای شخصیت خاص خود را دارد و گذر از آن ها یکی پس از دیگری شگفتی ها را کشف می کند.
از سن میگوئل که تولد لولا فلورس یا پاکرا د خرز را دید ، از مشتی کوچه تشکیل شده است که در آنها می توان همان آهنگ por soleá را حس کرد که ما را از عطر کلم آرام پخته جرز مست می کند.
در اینجا شما باید قبل از تجربه فضای یک باشگاه فلامنکو، مانند Los Cernícalos، به این دو بزرگ در مجسمه های مربوطه خود ادای احترام کنید. هجوم به کلیسای سن میگل ضروری است : فانتزی ناب معماری.
اما محله سانتیاگو به این سنت ادامه می دهد: زادگاه خوزه مرسه یا ال کاپولو د خرز ، در آن می توان از هر گوشه فلامنکو تنفس کرد.
در اینجا مفهوم باشکوه جرز کنار گذاشته شده تا جایی برای چیزی که بیشتر شبیه یک شهر به نظر می رسد تا یک شهر باز شود: خانه های کم ارتفاع، دیوارهای سفید کاری شده، مغازه های سنتی و هنر ، هنر زیاد امروزه تابانکوهای آن مقصد بسیاری از کسانی است که مانند ما مشتاق خوردن شری واقعی هستند.
سفر به کلیسای سن میگل ضروری است
از شراب به شراب
و چه چیزی بیشتر از شراب هایش به جرز شبیه است؟ بیایید بیشتر به آن فکر نکنیم: بیایید اولین مورد را برداریم. در ** tabanco Las Cuadras ** است که لذت نوشیدن آن به اوج خود می رسد.
و این است که تابانکوها معابد واقعی هستند که به این شراب ها اختصاص یافته اند: مغازه های شراب فروشی که مردم برای معاشرت و لذت بردن با دوستان به آنجا می آمدند . روندی که قرن ها پیش شکل گرفت و تا به امروز هنوز موفقیت بزرگی است.
به آن کاتاوینو فینو، لوروسو یا آمانتیلادو - برای نام بردن تنها سه گونه از انواع شری - معمولاً یک عدد اضافه می شود. فلامنکو که به طور خود به خود در زمانی که کمتر انتظار می رود بوجود می آید . این هنر خرز است که مردمش مانند هیچ کس دیگری خود را با آن بیان می کنند، هنری که با بولریاس شروع می شود.
که در El Pasaje، قدیمی ترین سیگار برگ در خرز -از سال 1925- شانس با ما یار است و قبل از ساعت 2 بعد از ظهر یک میز پیدا می کنیم. در حالی که یکی از پوسته های خاص خوک را می چشیم - ای جلال مبارک - منتظر شروع نمایش هستیم که هر ظهر در پس زمینه تابلو، روح همه حاضران را شاد می کند.
اما، این سنت شراب که اینقدر عمیق در خرز ریشه دارد از کجا می آید؟ برای پاسخ به سوال شما باید به 3 هزار سال پیش برگردید، زمانی که فنیقی ها شروع به کاشت اولین انگور کردند در اراضی کادیز
با این حال، پس از کشف آمریکا بود که شراب سازی خرز توسعه خود را آغاز کرد: ملوانان چه چیزی را می توانستند با خود حمل کنند که ماه ها بدون خرابی دوام بیاورد؟ البته شراب!
از شراب به شراب از طریق جرز د لا فرانترا
سپس سرمایه گذاری های بریتانیایی، صادرات... و آغاز یک کل آمد انقلاب شراب که تا امروز ادامه دارد.
امروزه ده ها کارخانه شراب سازی در خیابان های خرز پراکنده شده اند که بسیاری از آنها تحت حمایت انجام دادن. جرز-زیرز-شری ، که بر اساس یک سری احکام مانند منشأ تاکستان ها، نوع انگور کاشته شده، برتری را نشان می دهد - آنها فقط می توانند Palomino Fino، Pedro Ximénez یا Moscatel -، زمینی که در آن رشد می کند -الباریزا همیشه- یا نوع پیری که در این حالت در داخل چکمه از طریق سیستم دینامیکی سولرا و کریادرا تولید می شود.
بعد از قسمت تئوری، مستقیماً به سراغ برخی از شراب سازی های آن می رویم. به عنوان مثال، ** González Byass، که توسط Manuel María González Ángel** در سال 1835 تأسیس شد.
با امکانات فوقالعادهای که 4.5 هکتار در قلب خرز اشغال میکند، بازدید از خانه اسطورهای تیو پپه چیزی نیست. پربازدیدترین کارخانه شراب سازی در اروپا و شراب آن به بیش از 115 کشور صادر می شود.
خیابان کور در شراب سازی تیو پپه
یک تور با راهنما به شما امکان می دهد جزئیات تاریخ و همچنین فضاهای آن را کشف کنید: از Real Bodega La Concha، طراحی شده توسط گوستاو ایفل قبل از دیدار ملکه الیزابت دوم اسپانیا، به سالا د لس آپوستولز با ابهت، یا قدیمی ترین: لا کنستانسیا.
در دومی است که موش های معروفی که به جرعه روزانه شری علاقه دارند، زندگی می کنند. ما که نمیخواهیم کمتر باشیم ما بازدید را با چشیدن آن به پایان رساندیم . و ما این کار را در اتاق بسیار مدرن و فوق العاده آن انجام می دهیم. دیدنی و جذاب - تماشایی.
از نظر اندازه نه چندان بزرگ، اما با روحیه و میل فراوان برای انجام کارها به خوبی، وجود دارد شراب سازی دیز مریت , یکی از قدیمی ترین های شهر . دیدار والنتینا، یکی از کارگران آنها، چیزی است که هیچ کس نباید از دست بدهد.
در اینجا، گام به گام، جزئیات مربوط به فرآیندی را که انگور از زمان جمع آوری خود طی می کند تا زمانی که به آن اکسیر تبدیل می شود که در سراسر جهان مورد تشویق قرار می گیرد، می آموزیم. و چه راهی بهتر از این گشت و گذار در اتاق ها و پاسیوهای مختلف آن : سفری تمام عیار به گذشته.
ما همچنین در هنگام بازدید احساس می کنیم که در حال پرواز در زمان به عقب هستیم شراب سازی های سنتی ، که در آن برای چشیدن مقداری شراب ضمن تأمل در گالری هنری بسیار جالب آن - که شامل نقاشی های ولاسکز، گویا یا پیکاسو , چشم , یا نزدیک شدن ما به برخی از آثار کلاسیک : Domecq ، William Humbert یا Lustau را نمی توان از این فهرست گم کرد.
آیا شما گرسنه می شوید؟
درست است که شراب شری همیشه بهتر است با چیزی برای خوردن در کنار آن لذت ببرید. و اگر داخل باشد کربن ، خاموش کن و برویم. زیرا، چه کسی می تواند بیشتر از هنر جفت شری بداند “آشپز شری” ?
در La Carboná منوی مزه یک تماشایی است
فایننشال تایمز اینگونه تعمید داد خاویر مونوز ، که پس از دستیابی به حرفه ای در کنار نام های بزرگی مانند برادران روکا، اکنون به دنبال آن است اجاق گازهای این رستوران خانوادگی.
پروژه ای که در سال 92 به عنوان استیک خانه شروع به کار کرد و که امروزه به دنبال برتری در هر یک از غذاهای خود است، با تمرکز بر آماده سازی دقیق پیشنهادات خود. همیشه، با لمس شراب محلی او به ما می گوید: «نه ظرفی است که از شراب فرار کند و نه شرابی که با ظرف جفت نشود».
و این آن را به حداکثر سطح می رساند: در کربن آنها پخته شده اند گوشت با سارمینتو و آنها در حال مطالعه چگونگی استفاده از روبند گل شراب های جرز در تهیه غذاهای خود هستند. راستی: منوی مزه آن یک نمایش است.
اگرچه برای نمایش، رستورانی که در ** لو، کوسینا و آلما، رستوران با ستاره میشلن ** سرآشپز خوانلو فرناندز از آن لذت می بریم. و این است که در اینجا آشپزخانه در مرکز اتاق غذاخوری است که فضایی برای 22 نفر دارد.
رستوران ستاره میشلین
بنابراین، در حالی که طعم آنها پیشنهادات نفیس ، در نظر گرفته می شود که چگونه یک تیم کامل از آشپزها در کنار یکدیگر برای دستیابی به شگفت انگیزترین غذاها کار می کنند. یکی از مشهورترین؟ مافین بخار پز ماهی تن آلمادرابا . غیر قابل وصف
اما در اینجا ستاره ها ترسناک نیستند: خوانلو سالها به همراه آنجل لئون فرماندهی A Poniente را بر عهده داشت و دقیقا پس از رسیدن به ستاره سوم بود که تصمیم گرفت به تنهایی پرواز کند. یک سال و نیم است که لانه خود را در یکی از خیابان های قلب خرز دارد، جایی که در همجوشی بین غذاهای فرانسوی و اندلسی : نابغه ای از طعم ها.
حالا، بله، اگر چیزی که پیش می آید تاپاس باشد، رفتن از میخانه ای به میخانه دیگر و از باری به بار دیگر در جستجوی اصیل ترین طعم ها و تجربیات، شکی نیست: ** Casa Juanito مجموعه ای از تاپاس های سنتی دارد** که معنی را می برد؛ کوچه ، یک تجارت متواضع بدون ساعت ثابت و با روحیه زیاد، پنهان در نزدیکی پلازا پلاتروس، بهترین کوفت ماهی را در سس دنیا می سازد و در ** لاس باندریلاس دم گاو** هل داده شده با چند سرزنش ما را بی حرف می گذارد.
نتیجه؟ که ما نمی دانیم قبلا چه کنیم، کلاهمان را برداریم یا انگشتانمان را بمکیم . ولی بذار با یه لیوان فینو باشه لطفا.
Casa Juanito، مجموعهای از تاپاهای سنتی