Sanlúcar de Barrameda: جوهر ناب کادیز
از بالای **Torre del Homenaje del Castillo de Santiago**، می توانید ببینید چگونه سانلوکار لباس هایش را در می آورد . و این کار را با خلاص شدن از شر لوازم و شکوفایی، از مهرههای غیر ضروری انجام میدهد، و جوهر اندلسی را که خیابانهایش تراوش میکند به ما نشان میدهد.
از آن بالا، طرح شهر را می توان به وضوح تشخیص داد، در چارچوب آن کلیساها، صومعه ها و کاخ ها . همینطور است رایحه بابونه که نه تنها شراب سازی های افسانه ای خود را فتح می کند، بلکه حتی در خود شهر نیز قوی می شود. در آن خیابان هاست که آنها پر از بارها، مردم و فضا هستند ، جایی که توسعه می یابد هنر کادیز دانستن اینکه چگونه حتی از روزمره ترین چیزها لذت ببرید.
اما از برج می توانید چیز دیگری را نیز ببینید: دهان گوادالکیویر ، که در اتحادیه ای به اقیانوس اطلس باز می شود که تاریخ سانلوکار را در تمام عمر خود رقم زده است.
Sanlucar de Barrameda بوی بابونه می دهد
500 سال دقیقاً در حال حاضر از آن نقطه عطف تاریخی یاد می شود اولین سفر به دور دنیا . از ارتفاعات، افق را با دستانمان روی پیشانی میبینیم تا خود را از آفتاب محافظت کنیم - زیرا مراقب باشید، Sanlúcar تا 3000 ساعت آفتابی در سال دارد! ، به راحتی می توان تصور کرد که چگونه باید تامل کرده باشد، که 6 سپتامبر 1522، ورود اسطوره ها کشتی پیروزی ، تنها قایق از آن پنج قایق بود که سه سال قبل، ماجراجویی عظیم دور زدن کره زمین را آغاز کرد و توانست این شاهکار را کامل کند.
Sanlúcar در آن زمان بود سرزمین مرفه و غنی . تجارت بین **آمریکا و سویا** بندر آن را به یک معیار تبدیل کرد: کشتی ها در مسیر رفت و برگشت از آن عبور می کردند، و کلمب در سومین سفر خود به قاره آمریکا از آن خارج شد.
عاقبت همه اینها؟ در میان بسیاری از چیزهای دیگر، شهر پر از کلیساها و صومعه بود برای اسکان راهبانی که دنیای جدید و همچنین اسطوره ها را بشارت می دادند خانه های باربران هند ، که بخشی از کالاهای وارداتی در آن ذخیره می شد.
به هر حال، یکی از آنها، اعلام کرد مجتمع چاه فرهنگی و تاریخی-هنری ، بازسازی شده و به یک هتل تبدیل شده است: هتل Palacio de Arizon.
به عنوان دارایی دارای منافع فرهنگی و تاریخی-هنری اعلام شد
اکنون در قرن بیست و یکم، اثر آن دوران پرشور فقط با قدم زدن در خیابان های Sanlúcar درک می شود. چطور است که یک پیاده روی را به آن اختصاص دهیم؟
SANLUCAR، سرزمین سعادت
همانطور که ما موفق به پایین آمدن از پله های برج ادای احترام لحظه ای ایستادیم تا به این صحنه فکر کنیم.
قلعه بزرگی که در آن خود را می یابیم - و برخی می گویند از آن ملکه ایزابل لا کاتولیکا برای اولین بار دریا را دید - در قرن پانزدهم توسط انریکه پرز د گوزمان، دوک دوم مدینه سیدونیا ساخته شد. یکی از اتاق های آن مجموعه ای زیبا از لباس های دوره ای را در خود جای داده است که لذت بخش است. هی ادامه بدیم
کلیسای بانوی خیریه، در Sanlúcar de Barrameda
وقتی در خیابان هستیم، وقت آن است که کاری را که خیلی دوست داریم انجام دهیم: خود را در شیب ها و جاده های پیچ در پیچ باریو آلتو گم می کنیم.
برای درک آن گذشته باشکوهی که سانلوکار در آن زندگی کرده است، باید به نمای برخی از ساختمان ها، مانند تالار رحمت ، از قرن هفدهم، که محل نگهداری از دستور مرسدریان.
کلیسای O ، از قرن چهاردهم، بسیار نزدیک به قلعه در مقابل ما ظاهر می شود: نمای باشکوه آن چیزی نیست جز پوشش گنجینه ای که در داخل آن نگهداری می کند، جایی که " مسیح وراکروز ” یکی از نمادین ترین آثار است.
اما شگفتی ها در سانلوکار ادامه دارد و در کنار کلیسا نوبت به ** کاخ دوک مدینه سیدونیا می رسد که منطقه را اشغال کرده است. Alcázar Viejo از شهر در زمان خود. با نمای سفید و پنجرههای تیرهاش، امروز یک هاستل با ۹ اتاق است. اگر می خواهید فضای داخلی آن را کشف کنید، باید آن را در داخل آن انجام دهید یکی از تورهای راهنما که در روزهای مختلف هفته برگزار می شود . اگر با یکی موافق نیستید، یک گزینه این است که یک فنجان قهوه در باغ/حیاط داخلی خود بنوشید. بیش از توصیه
باغ های مسافرخانه کاخ دوک مدینه سیدونیا در Sanlúcar de Barrameda
اما قدرت سانلوکار به زمان تجارت با آمریکا محدود نمی شد. در قرن نوزدهم، و پس از یک دوره افول که برای چند قرن به طول انجامید، دوک های مونپنسیه وارد شدند برای زنده کردن دوباره اتاق
به نظر می رسد که تصمیم او برای زندگی در سانلوکار در فصل تابستان باعث ایجاد یک کل شد جلوه دومینو چه چیزی باعث شد اشراف و خانواده های بزرگ اشرافی آن زمان از آنها تقلید می کردند. و شهر کادیز مملو از خانه های تابستانی درجه یک خواهد شد. آنها به عنوان شناخته شده بودند “هتل های کوچک” ، که هنوز هم می توان آن را در امروز مشاهده کرد خیابان Bajo de Guia.
اما آنچه به ما علاقه دارد این است کاخ اورلئان-بوربون که البته مونپنسیهها خودشان را ساختند: خانهای محقر به سختی 6500 متر مربع که امروزه ساختمان آن است تالار شهر سانلوکار آنها باغهای انگلیسی به روی عموم باز است و آنها فوق العاده هستند نمای رنگارنگ آن نیز با الهام از نئو مدجار و نئوکلاسیک است.
اما برای اندیشیدن به درون آن، که هنری ناب است، باید بهانه ای بیاوریم. مطمئنم یه چیزی پیش میاد...
میدان Cabildo در Sanlucar de Barrameda
کاتموس: سانلوکار چه طعمی دارد؟
ما را ترک می کنیم بالای شهر بازگشت به شیرجه رفتن در احشاء سانلوکار. چون اون پایین که کم کم نزدیکتر میشیم به سمت دریا، زندگی به شدت شروع به جوشیدن می کند . و اگر نه، بگذارید به انبارداران بگویند بازار مواد غذایی: هر روز، تا زمانی که یکشنبه یا دوشنبه نباشد، به یک تماشای مطلق تبدیل می شود.
مشتریان دائمی می آیند و می روند پر از کیسه در آنجا آنها از فرصت استفاده می کنند و با همسایه در حال انجام وظیفه معاشرت می کنند و به نتیجه می رسند: چه مکانی بهتر از محاصره شدن با غذاهای چشم نواز برای ملاقات؟ آنچه در آنجا زندگی میشود نیز سانلوکار را تعریف میکند: بین ماهیهایی که روی پیشخوانها میدرخشند، کوههای سیبزمینی و سبزیجاتی که در زمینهای سواحل گوادالکیویر رشد میکنند، پنیرهایی که از کوههای کادیز میآیند و هر روزهترین هیاهو، اجازه دادیم آلوده شویم و ما به عنوان تماشاگر خوب در صحنه نمایش شرکت می کنیم.
آب نبات فروشی La Rondeña
و حالا باید طعم ژانر را بچشیم، درست است؟ با خروج از بازار با بقایای کسانی که به عنوان شناخته می شوند شگفت زده می شویم غارها ، آ گالری آرکید که عملکرد اصلی آن ناشناخته است . از آنها به سمت پایین به سمت پایین ادامه می دهیم مرکز شهر، جایی که بیشتر ذات Sanlúcar متمرکز شده است.
خیابان های بالا در ساعات اولیه شلوغ است، زمانی که مشاغل محلی متوقف نمی شوند. همان خیابان های اطرافش که برخی از آن ها کاشی های نقاشی شده است که یادگاری دارد در سراسر جهان ماژلان و ال کانو.
عاشقان شیرینی خوش شانس خواهند بود: سنت شیرینی پزی در این گوشه از اندلس بهشت است. که در خانه جنگجو شیرینی ها به طرز شگفت انگیزی نفیس هستند، در حالی که در آب نبات فروشی La Rondeña ، در خیابان ایزاک پرال، علاوه بر اینکه از عشق با دکوراسیون آن مرده اید، باید امتحان کنید توده سلطنتی اسطوره ای، آ کاپ کیک پر شده با موی فرشته طعم دیدنی حتی سنتی تر، در صورت امکان، هستند بیکن آسمان ساخته شده توسط راهبه های صومعه مادر د دیوس . امتحان نکردن آنها یک توهین مطلق محسوب می شود.
La Gitana، Sanlucar de Barrameda
هست میدان تالار شهر جایی که گردشگران در آن دور و بر می چرخند، بزرگترها روی صندلی های خود می نشینند تا با هم صحبت کنند و تحسین شده ترین بارها طرفداران لذت های دنیوی را به وجد می آورند. قرار است یک کلاه کوچک را لمس کند ...
که در باربیانا ما همه چیز را روی میگوهای بزرگ آنها شرط می بندیم - اگرچه افتخار به میگوهای آنها می رسد خانه سبیل، ما گواهی میدهیم که اینها لیاقت آن را دارند- و سیبزمینیهای آلیناس معروفشان، در حالی که برای املتهای میگو به سراغ املتهای کلاسیک میرویم. خانه بالبینوس ، جایی که یافتن مکانی در بار یا میز بخشی از ماجراجویی غذا است - این خرچنگ هنگام خوردن اولین لقمه چیزی غیرقابل توصیف است . حساب، به عنوان سایت های اجباری با سنت، به گچ و روی نوار می رود.
ماهی بیشتر؟ مشکلی نیست: در زن کولی ما روی پیجوتاها شرط میبندیم، اگرچه جایی که مقداری گزنه قرار میگیرد... بگذارید همه چیز حذف شود.
میگو و بابونه در باربیانا
بیایید از جنوب بلند شویم
در سراسر قلمرو Sanlúcar، حتی در قلب شهر، دیوارهای سفید رنگ پراکنده شده است. شراب سازی های تاریخی که در آن تولید می شوند شراب Sanlucar.
نام وزن مانند باربادیلو یا زن کولی حمل قرن ها از تاریخ شراب تحت حفاظت شده است انجام دادن. بابونه Sanlucar de Barrameda. شراب هایی که با استفاده از سیستم solera و criaderas در معرض پیری بیولوژیکی قرار گرفته اند و کاملاً جفت می شوند، چرا که نه، با یک کلاه کوچک در هر تراس در شهر.
میتوانید در اکثر شرابخانهها تورهای راهنما داشته باشید. کسانی که در باربادیلو هستند، موزه مانزانیلا نیز دارند، در حالی که بودگاس دلگادو زولتا مرکز تفسیر شراب دارد. که در آرگوزو شما می توانید در یک بازدید نمایشی از فضاهای مختلف آن که اتفاقاً جای تعجب دارد: قربانی قدیمی صومعه سانتو دومینگو بخشی از امکانات آنهاست.
آب های آرامی که سانلوکار را در مقابل دوننا حمام می کنند
برای شستن همه چیز، غذا، شراب و هنر بیش از حدی که در این شهر به آن دست زده ایم، قدم می زنیم. تحت راهنما ، گوشه اندلس جایی که زمان متوقف می شود
این محبوب محله ساحلی آرامش و آرامش آب هایش را به ما می دهد، آب های آن گوادالکیویر که چند متری تا رسیدن به هدفش باقی مانده است، بلکه آب های آن مناظر گنج بزرگی که دوننا است، که با بی حوصلگی ما را از آن سوی رودخانه تماشا می کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد پارک ملی، ایده خوبی است که از این پارک دیدن کنید کارخانه یخ، ساختمانی در سال 1944 که به مرکز تفسیر تبدیل شد.
اینجا خواهد بود، در حالی که لنجهای اسطورهای در آبها از ساحل به ساحل میچرخند، یک سوارکار جرأت میکند با اسبش در میان شنها قدم بزند و ما مینشینیم. در هر یک از تراس های با چشم انداز بهشت، جایی که زمان خداحافظی با Sanlúcar است.
علاوه بر این، ما رازی را برای شما فاش می کنیم: غروب های این گوشه از جهان تماشایی است. برای دیدنش بمانیم؟
غروب خورشید از Sanlúcar de Barrameda