بزرگراه و پتو
«تو همینجوری ادامه بده که در آخر تمام میکنی زندگی در ون "، پدر و مادرمان ما را تهدید می کردند که ما کوچک بودیم. اما معلوم شد که اوه، معجزه هزاره: اگر به برچسب دقت کنیم #وانلایف در اینستاگرام (که بیش از 2.6 میلیون نتیجه را برمی گرداند)، اکنون همه چیز به نظر می رسد ما خواب میبینیم با انجام آن چرا قدیمی است "جاده و پتو" ? چگونه زندگی روی چهار چرخ به یک مفهوم الهام بخش تبدیل شده است و به شدت سرگردانی ?
"تجارب در جاده ها، در طبیعت، شما را ترک می کند خاطرات ماندگار، بر خلاف روزهای بی تحرکی یا چیزهایی که مصرف می کنیم. گفتگو با افراد مختلف به ما غذا می دهند دیدن مکان های جدید و چیزهای جدید یاد بگیر ذهن ما را بیدار کن و آنچه شاید مهمتر باشد: هوای تازه و الف رابطه طبیعی تر با سیاره که در آن زندگی می کنیم، حیاتی هستند، آنها در توضیح می دهند ضربه جاده: ون ها، عشایر و ماجراجویی کنار جاده s، کتاب جدید و زیبای گشتالتن.
در آن، قهرمانان، جوانانی از سراسر جهان هستند که تصمیم گرفته اند در جاده زندگی می کنند "چون آنها یک رویا دیده بودند، یا به این دلیل به اندازه کافی غذا خورده بودند "از وجود "استاندارد". این مورد، برای مثال، از ریچارد و اشلی جووردانو ، که بعد از تحصیل، ازدواج و خرید آپارتمان، یعنی بعد از انجام همه کارها آنچه جامعه انتظار داشت از آنها، آنها متوجه شدند که ناراضی هستند، که هستند گرفتار شد در زندگی که آنها را برآورده نکرد. جواب شما؟ پنج ماه دیگر به کار ادامه دهید تا پول بیشتری دریافت کنید، هر چه داشتند بفروشند و شروع به رانندگی کنند. امروز حمل می کنند پنج سال تور قاره آمریکا و پشیمان نیستند.
الهام ناب
با این حال، آماندا سندلین، هنرمند تگزاسی، این کار را برای مقابله با ترسهای خود انجام داد: او در حال بهبودی بود پایان یک رابطه پسندیدن مرگ پدربزرگش و احساس می کردم جایی نیست که بتوانم تماس بگیرم خانه، بنابراین او فکر کرد که یک دوره درون نگری برای او مفید خواهد بود. اینگونه بود که او خود را در حال سوار شدن به ون، رو در رو دید تنهایی که خیلی ازش میترسیدم تا آن موقع. "تقریباً کل سفر من طول کشید تا بفهمم که برای من اشکالی ندارد که احساس کنم... هر چه احساس می کنم. به جای احساسات من را قضاوت کنید اجازه دادم باشن در نتیجه، زور او بر من بود در حال کاهش "، او به یاد می آورد.
پل نیتسکه به نوبه خود، یک برلینی است که مسیری مشابه جوردانوها را دنبال کرده است تا بر اساس شعار خود زندگی کند: "کشورهای ناشناخته و زیبایی آنها: این تعریف من از شادی او در این کتاب می گوید. همچنین در سال 2013 بود که او با دوست دخترش کریستین با یک ون رفت که هزینه آنها تمام شد. 1500 یورو ; قرار است آن را تنظیم کنید 3500 یورو به علاوه. «من میخواهم زندگیام را بهطور کامل زندگی کنم و باشم مغرور او»، ماجراجو را تأیید می کند، که اطمینان می دهد وجود ایده آل او از بین می رود کشورهای تور و ملاقات با افرادی که در غیر این صورت ممکن است هرگز با آنها برخورد نکرده باشید. "این رویای من است و هر کسی می تواند این زندگی را داشته باشد "، او اطمینان می دهد.
"بهشت را در گوشه و کنار خواهی یافت"
یک مرحله حیاتی جدید
روانشناس جارا پرز موافق است که این وجود اکنون است در دسترس برای همه: "من فکر می کنم که امروزه آرزوی این نوع زندگی برای مدتی آسان تر است. امکان داشتن یک ون که با آن می توان در سراسر جهان حرکت کرد، به لطف امکان، همچنین، واقعی شده است. درخواست وام کنید برای خرید آن آنچه قبلاً یک روش زندگی طولانی مدت بود، اکنون به کاری تبدیل شده است که می توانید انجام دهید به طور موقت این می تواند یک بازی چند ساله باشد: شما ون را می فروشید و به روال قبلی خود برمی گردی "، توضیح.
کن ایلگوناس یکی از پیشگامان این جنبش معتقد است که یک کل وجود دارد خرده فرهنگ، که چیزی جز رشد، از مردم به دنبال از فرمول خارج شوید "تحصیل، بدهی، شغل، خانواده، خانه، بدهی بیشتر، و بسیاری از دارایی های مادی." «این شیوه زندگی زمان زیادی را باقی نمی گذارد برای ماجراجویی یا برای خودت، بنابراین کسانی هستند که به دنبال راه های تخیلی برای براندازی آن هستند. خرده فرهنگی که من از آن صحبت می کنم جذب آن می شود زندگی در حومه شهر ، برای داشتن خانه های کوچک یا حرکت به داخل یک وسیله نقلیه . در بسیاری از مواقع، با کاهش هزینه های خود می توانیم زندگی کنیم زندگی غنی تر "، آمریکایی شمالی به Traveler تایید می کند.
در مورد شما، از سال 2009 تا 2011 در یک ون زندگی می کرد با هدف به پایان رساندن دانشگاه بدون بدهی، واقعیتی که آینده را در بر می گیرد دانش آموزان آمریکایی، و کم کم از ** اسپانیایی ها .** بعدها خودش را وقف کرد پیاده روی آمریکای شمالی، و در مورد هر دو تجربه سه کتاب نوشته است.
در حال حاضر، ایلگوناس دارد چهار ماه عبور از اروپا سوار شدن به قطار، هواپیما و اتوبوس و ادعا می کند که احساس می کند پر انرژی تر و خلاق تر هرگز. امکان گذراندن زمان زیادی در سفر نیز از این موضوع ناشی می شود فلسفه که در حین تحصیل به دست آورده است و هنوز هم می گوید: «به لطف این که دارم یک زندگی ساده، بدون بدهی و با تقریبا هیچ صورت حسابی، می توانم خلاق تر باشم. من زمان زیادی برای نوشتن، یادگیری ساز زدن، خواندن، تماشای فیلم و گوش دادن به پادکست دارم که همه اینها به من کمک می کند شهروند آگاه من هم ساعت های کافی برای فکر کردن دارم و نه ساعت در روز برای خواب . توجه داشته باشید، من چیز زیادی ندارم (می توانم نگه دارم تمام وسایل من در هوندا سیویک من اما من آزادی و زمان دارم».
با این حال، نویسنده، مانند پرز، معتقد است که زندگی به این روش لزوما چیزی نیست برای همیشه : تجربیات زیادی داشته ام و برایم بسیار ارزشمند است؛ اینکه این مرحله را گذرانده ام خوشحالم می کنم، اما هنوز من خیلی ها مانده ام برای زندگی کردن،" او به ما می گوید سقفی بالای سرت که تحت آن به نوشتن ادامه دهید.
زنده از #VANLIFE
بازگشت به طلوع اینستاگرام، فاستر هانتینگتون او کار خود را در نیویورک به عنوان یک طراح برای رالف لورن رها کرد و به یک فولکس واگن سینکرو 1987 نقل مکان کرد. امواج برای موج سواری و مناظر برای کشف: او به زودی بیش از یک میلیون فالوور، در نتیجه تبدیل شدن به یکی از اولین اینستاگرامی ها از جهان. و هشتگ را مد می کند #وانلایف.
با این حال، زمانی که نیویورکر هانتینگتون اخیراً برای تهیه **گزارش** در مورد این پدیده به او مراجعه کرد و با رسوایی اظهار کرد: "اکنون وانلایفرهای حرفه ای وجود دارند" ، با اشاره به کسانی که سفرهای خود را به محصولی تبدیل کرده اند که باید هزینه پرداخت شود. یکی از بهترین نمونه ها این است امیلی کینگ و کوری اسمیت ، زن و شوهری که دقیقاً هانتینگتون بودند - که قبلاً ** دو کتاب ** در مورد زندگی در جاده نوشته است - که اصرار کردند تا وارد سفر شوند. ماجراجویی روی چرخ ها
«تقریباً همه حسابهای محبوب از این نوع متعلق به زوج های جوان، جذاب، سفیدپوست، صاف آنها در نیویورکر اشاره میکنند که اسمیت پاسخ میدهد: «دختر زیبا و پسری با قیافه چوببر وجود دارد. آن چیزی است که مردم می خواهند ببینند آنها می خواهند ببینند امیلی در بیکینی، آنها می خواهند خورشید را ببینند که از لنز منعکس می شود، آنها می خواهند ون را ببینند. اگر یکی از امیلی را در ون انجام دهم بیدار شدن با پنی او می گوید -سگش-، ما آن را زدیم. بالاخره همانطور که خودش اعتراف می کند، یک زن برهنه است و توضیح می دهد که اگر او را در تصویر همراهی کند، "لایک" به طور تصاعدی کاهش می یابد.
"به نظر می رسد که آنها اوقات خوبی را سپری می کنند، اما در واقع آنها بسیار کار می کنند هانتینگتون در مورد روز به روز کینگ و اسمیت اشاره می کند. در واقع، آنها می توانند ساعت ها تلاش کنند تا **لحظه عالی** را ثبت کنند، لحظه ای که باعث ایجاد آنها می شود. 175000 فالوور آهی از الهام... و در نهایت، افرادی را که هزینه سفر آنها را تامین می کنند به زوج گزارش می دهد حمایت از محصول . بنابراین، طبق گزارش نیویورکر، در سال 2016 - اولین سالی که اینستاگرام به معیشت اصلی آنها تبدیل شد - کینگ و اسمیت مدیریت کردند. 18000 دلار در حالی که در دو ماه اول سال 2017، آنها قبلا بیش از 10000.
مزایا و معایب وانلافر بودن
به نظر می رسد در نهایت هدف #وانلایف این است که برخی از آن ها را تغییر دهد شرایط پیچیده - مشاغل ناپایدار، زندگی ناخوشایند تحت حاکمیت مصرف گرایی ، بدهی های غول پیکر - در یک کارت پستال عاشقانه. از این گذشته، بهتر از این است که به وجودی بسنده کنید آن چیزی که انتظار داشتیم نیست
" آزادی و مینیمالیسم به نظر می رسد اولین کلماتی است که توسط کسانی که این زندگی را رهبری می کنند بیان می کنند، و آنها در این احساس مشترک هستند مصرف گرایی و رقابت کتاب گشتالتن میخواند: «اگر وانلایفرها نسل جدید گمشده هستند، شاید به این دلیل است که هر چه جوان تر باشید، از شما انتظار می رود که برای کار بیشتری انجام دهید پول کمتر ، شغلی که علاوه بر این، به نظر می رسد که هر بار کمتر منطقی است ".
با این حال، با وجود یک جایگزین بسیار آبدار برای وجود مشترک، کم نیستند کسانی که اخیراً در حال آشکار شدن هستند "چهره دیگر" از این نوع زندگی بنابراین، مکس و سوسانیا، بنیانگذاران وبلاگ سفر با کودکان خانواده ها در جاده ، در یک پست آشکار کنید" چیزی که هیچکس به شما نمی گوید در مورد سفر با ون کمپر" یعنی: که حمام ندارن که بو می دهد مشتقات پخت و پز در نهایت همه چیز را سیل می کند، که نمی تواند باشد پارک هر کجا که بخواهید بدون جریمه، که نیست به خوبی عایق بندی شده است حرارتی و که دارند فضای کمی
در واقع، خود کینگ و اسمیت این را تصدیق می کنند آسان نیست هر روز چنین تعداد انگشت شماری از متر مربع را به اشتراک بگذارید، اگرچه شاید بدنام ترین مورد "معایب" در زمان های اخیر مربوط به فلیکس استارک و موگلی. این زوج آلمانی مجبور شدند **اتوبوس مدرسه** را که برای عبور از آمریکا سفارشی کرده بودند، فقط چند ماه قبل بفروشند، و ترسی نداشتند ** تمام سختی*هایی را که در این راه با آنها روبرو شده بودند افشا کنند: نداشتن تجربه زمانی سفارشی کردن ماشین، مشکلات ویزا ، ایرادات تهویه مطبوع اتوبوس، موانع در زمان عبور از مرزها ، بیماری سگ شما ...
با این حال زندگی نیست بغرنج هر کجا؟ همانطور که خارا پرز اشاره می کند، آپارتمان های کوچک تری در مادرید وجود دارد نسبت به بسیاری از کاروانها، بنابراین اشتراک در یک فضای تنگ چیزی نیست که فقط بر ونلایفرها تأثیر بگذارد: «این بستگی به این دارد که باشد یا نه. لذت یا نیاز ، بستگی به نقطه سفر دارد که زن و شوهر در آن هستند، بستگی دارد رابطه ای که دارند و از لحظه ای که همان...»، کارشناس خاطرنشان می کند: «نداشتن الف فضای اختصاصی می تواند روی همزیستی تاثیر زیادی بگذارد، اما اگر این را در نظر بگیریم، بسته به اینکه ون را کجا متوقف می کنیم، تمام فضای بیرونی که میخواهیم قابل استفاده باشد، لزوماً نباید چیزی ناراحتکننده باشد».
به همین ترتیب، برای اینکه ماجراجویی به بهترین شکل ممکن توسعه یابد، متخصص به این نکته اشاره می کند که داشتن تطبیق پذیری به موقعیت های متنوع و قرار گرفتن در لحظه ای از زندگی مفید برای انجام این نوع سفر می گوید: «انجام آن در 20 سالگی با انجام آن در 50 سالگی یکسان نیست». علیرغم همه چیز، اگر ما کسانی هستیم که زندگی روی چهار چرخ را انتخاب کردهایم، قبلاً داریم چیز زیادی برای به دست آوردن : "وقتی جرات انجام کاری را دارید که جامعه آن را تحسین می کند اما ** همه جرات ** انجام آن را ندارند، می توانید احساس کنید که آزادی و قدرت، و شاید، اگر نوع زندگی با انتظارات شما مطابقت دارد، احساس پیروزی پرز توضیح می دهد.
همه اینها البته به ما بستگی دارد شرایط اقتصادی، رابطه ای، عاطفی و غیره اما احتمالاً فایده اصلی این نوع زندگی این است که بتوانی ارزش دادن به چیزها که در شرایط دیگر ارزشی نخواهیم داشت. مثلا امکان حضور در یک مکان متفاوت هر روز یا نزدیک بودن به طبیعت "، او نتیجه می گیرد.