هلن میرن و خوشبختی سفر.
"این بهشت است؟" جان (دونالد ساترلند) از همسرش الا (هلن میرن) در حالی که آنها به پایان سفر خود نزدیک می شوند، می پرسد: کی وست، نوک فلوریدا کیز، آخرین جزیره ای که از طریق جاده به سرزمین اصلی متصل می شود، بهشت تماشاگران سینما از درختان نخل، شن های سفید و آب هایی که با آسمان ترکیب می شوند زیرا آینه ای کامل از ابرهای کم ارتفاع آن هستند.
الا پاسخ می دهد: "شاید." "و فکر می کنی می توانی یک همبرگر اینجا بیاوری؟" او دوباره می پرسد. گفتگویی که در آن همه یکدیگر را می شناختیم.
او و جان در بهشت خصوصیشان.
او و جان، یا هلن میرن و دونالد ساترلند، قهرمانان هستند سفر زندگی آنها. یک چرخش جدید به زیرژانر قدیمی «دو برای جاده» که ما خیلی دوست داریم از تلما و لوئیز گرفته تا، بله دو نفر در جاده و مانند بسیاری از این فیلمها، سفری که جان و الا انجام میدهند یکی از آنهاست شادی مطلق و مقداری تلخی این یک سفر در سراسر ایالات متحده به فلوریدا برای رسیدن به خانه ای است که قهرمانش در کی وست داشت. ارنست همینگوی.
این فیلم بر اساس کتاب مایکل زادوریان، جوینده اوقات فراغت، عنوان و نام انگلیسی کاروان تارتانی که این زوج سوار می شوند، ساخته شده است. جوینده اوقات فراغت، آرامش.
در حالی که در رمان سفر جاده ای از دیترویت به دیزنی لند (بیشتر شبیه به مسیر معروف 66) است، کارگردان ایتالیایی پائولو ویرزی تصمیم گرفت آن را برای آن سفر از شمال به جنوب که بازسازی شده است، به ویژه در فلوریدا تغییر دهد.
چرا؟ زیرا این سفری است که خودم را در 30 یا 40 سال آینده با همسرم (بازیگر) میکالا رامزوتی انجام می دهم.
به یک سفر جاده ای بروید و هر کجا که می خواهید توقف کنید ...
او می خندد و ما با یک سوال متحیر می شویم: در 30 یا 40 سال آینده چه سفری را با شریک زندگی خود، با خاص ترین فرد زندگی خود انجام می دهید؟
یک سفر جاده ای در پشت یک کاروان، قدیمی یا جدید، گزینه بسیار خوبی به نظر می رسد. فقط دوتاشون و جاده تقریبا همیشه. این دو، جاده و همه آن افراد و/یا حیواناتی که از مسیرهای عبور می کنند. افراد غیر منتظره موجودات کنجکاو افرادی که می خواهند کمی از آن سفر را با شما به اشتراک بگذارند. اما آنهایی را که در ایستگاه بعدی رها می کنید چون می خواهید دست در دست یک نفر ادامه دهید.
و برای خوردن یک همبرگر به بهشت خصوصی خود بروید.