تجربه ورود به راه دریایی
چند سالی است که دفتر زائر رسما قایق را به عنوان وسیله ای برای به دست آوردن کامپوستلا به رسمیت می شناسد. به شرطی که بیش از 100 مایل دریایی انجام شود، از موتور استفاده نشود و حداقل 10 کیلومتر با پای پیاده انجام شود. یک روش اصلی برای انجام Camino که در آن ادغام میراث ورزشی و فرهنگی، طبیعی و خوراکی برای ارائه یک تجربه فراموش نشدنی و آدرنالین.
دقیقاً از طریق دریا بود که تئودورو و آتاناسیو، شاگردان رسول، به گالیسیا رسیدند. که طبق سنت جسدش را با قایق سنگی که از رودخانه اولا بالا می رفت به پادرون برد. علاوه بر این، زائران زیادی از شمال اروپا بودند که قایق را برای حرکت به سمت سانتیاگو انتخاب کردند. بنابراین جای تعجب نیست که نماد شمعی شکل در اعتبار زائر گنجانده شده است.
با این سوابق تاریخی یک لحظه در آن شک نداریم. چوب را به بادبانهای پایین میسپاریم، سکان را در دست میگیریم و مفاهیم اولیه ناوبری را یاد میگیریم کاپیتان آنجلا پوماریگا و خدمه انحصاری زن او در نسخه ای که توسط Sail the Way برگزار شد برای تکریم زنان در بخش دریایی و تساوی برابری.
آنجلا پوماریگا
بادبان راه با بادبان راه
Sail the Way ابتکار North Marinas است، انجمن شرکت های دریایی از شمال اسپانیا که در شش سال گذشته این زیارت سالانه خاص را سازماندهی کرده است. تور 16 روزه در کل سواحل کانتابریا و بخشی از اقیانوس اطلس. این مسیر دریایی از حمایت انجمن ملی شرکت های دریایی (Anen)، Turespaña، Portos de Galicia یا Repsol و غیره برخوردار است. برای گردشگری دریایی در اسپانیا که با یک رویداد تاریخی بسیار مرتبط مرتبط است ارزش قائل است.
ایده توسط فدریکو فرناندز-تراپا، دبیرکل ماریناس شمالی، که تا 30 قایق را از لاروشل در فرانسه مدیریت کرده است. از سوی دیگر، امسال به دلیل محدودیت های ناشی از بیماری همه گیر، مسیر در هندریبیا آغاز شد و تنها دو نفر ثبت نام کردند. با همراهی، بله، دیگران در بخش های مختلف مسیر.
برای من، فرماندهی بسیاری از کشتیها، به ویژه در حرکت و ورود به بندر، بسیار محرک بود.» به Traveler.es فدریکو می گوید. امسال، علیرغم اینکه خیلی زیاد نیستم، به استقبال عالی از ما و اینکه توانستم روی آنجلا حساب کنم بسیار افتخار می کنم.
تور 16 روزه در کل سواحل کانتابریا و بخشی از اقیانوس اطلس
در 4 ژوئن بود که قایقهای بادبانی Kais و Barbola مسیر خود را آغاز کردند و در Bermeo، Getxo، Santander، Gijón و Ribadeo توقف کردند. در حال حاضر در گالیسیا، در آن نقطه ما به آنها ملحق شدیم تا آنها را همراهی کنیم و لذت رسیدن به سانتیاگو را پس از هفت مرحله و یک مسیر نهایی 25 کیلومتری با پای پیاده، 15 روز پس از عزیمت آنها در هونداریبیا، با آنها به اشتراک بگذاریم.
ما از آبهای خلیج بیسکای، اقیانوس اطلس شلوغ و خورهای گالیسی عبور میکنیم، جایی که میتوانید در هر زمانی از سال در آنجا حرکت کنید. آلبا تالادرید، رئیس واحد ارتباطات و روابط خارجی پورتوس د گالیسیا می گوید: «گردشگری دریایی در خورها کمتر فصلی است. این یک نقطه استراتژیک برای کاوش در گالیسیا، بازدید از روستاهای کوچک و طبیعت بدون شلوغی است. اضافه کردن. در پایان روز، این همان چیزی است که در Camino de Santiago به دنبال آن هستید.
کسانی که مایل به سفر در نسخه های بعدی هستند می توانند در وب سایت Navega el Camino ثبت نام کنند. هم برای کامل کردنش و هم برای پیوستن فقط در بخشی. برای این کار نیازی به داشتن قایق نیست، می توان یک قایق را اجاره کرد و یا به خدمه ثابت سازمان پیوست. پیمایش انفرادی در سایر مواقع سال از طریق چندین شرکت که این مسیر رسمی را ارائه می دهند امکان پذیر است: Altavela، Náutica Galea، Vientoaparente، Marmitako Sailing…
ترک ریبادیو
زائران دریا
«زن و دریا» شعار این دوره ششم است که در آن کاپیتان گل سرسبد، مصادف با سال یعقوبی، توسط آنجلا پوماریگا قهرمان المپیک، برنده طلای بازی های لندن در کلاس الیوت همراه با سوفیا تورو و تامارا اچگوین.
در این سفر از کامپوستلا، آنجلا با خدمه زن همراه بود که در مراحل مختلف از Kais سوار و پیاده شدند. دیده شدن زنانی که در توسعه بخش دریایی مشاغلی دارند (بازیافت زباله های دریایی، اقیانوس شناسان، بازرسان ایمنی دریایی، مهندسان نیروی دریایی و ...) به منظور حمایت از هم افزایی در مسیر برابری.
خدمه ای مشتاق که مرعوب دریای مواج نبود و همیشه از مانورهای ماهرانه کاپیتان پشتیبانی می کرد. "این روزهای باورنکردنی است که در آن من چیزهای زیادی از آنجلا یاد میگیرم." رئیس ارتباطات Sail the Way، روسیو ایبارا، در یکی از مراحل مشترک ما با هیجان گفت.
"La Mujer y el Mar" شعار این نسخه ششم "Navega el Camino" است.
برای الکساندرا و پائولا سرا، خواهران پرتغالی که به این مسیر در گالیسیا پیوستند، این زیارت برای احترام به مادرشان بود. او به تازگی درگذشت و ما می دانیم که دوست داشت اینجا باشد." بغل کردن، اشک. راه نیز این است.
"انطباق با شرایط زندگی چیزی است که در قایقرانی دوست دارم" آنجلا بیان می کند. اگر شمعها باید بلند شوند، بلند میشوند و اگر دیگر نیازی به آنها نیست، پایین میآیند.»
انجام راه دریایی برای او بسیار خاص است، "قبل از بازی ها در Villagarcía de Arousa تمرین می کردیم و به سانتیاگو رفتیم تا رده بندی خود را بپرسیم. اما نه تنها واجد شرایط هستیم، بلکه ما مدال طلا را گرفتیم، بنابراین بازگشت اکنون مانند بستن یک چرخه است.
"تعظیم خوب، جاده خوب!"
تجربه ورود به راه دریایی
یک چمدان پر از لباس ورزشی، یک بارانی برای مواجهه با آب و هوای نامساعد و انواع قرص های بیماری دریا. در بندر ریبادیو به Sail the Way میپیوندم و اعصابم از چمدانم بیشتر میشود.
افزایش به موجی در خشکی، کار معماران دیاز و دیاز، قبل از سفر به هزاران نفر در دریا، من اولین عکس از سخت گیری را می گیرم. مجسمه تایید می کند که این است یکی از 30 بندر گالیسیا که در آن میتوانیم اعتبار زائر را برای دریافت دریاییترین کامپوستلا، مهر کنیم. "تعظیم خوب، جاده خوب!" کشتی را به راه انداختیم!
در اینجا پینه ها روی پاها بیرون نمی آیند، بلکه روی دست ها می آیند. فدریکو اطمینان میدهد که بادبانهای باربولا را در حالی که پل Puente de los Santos را پشت سر میگذاریم، که آستوریاس را به گالیسیا متصل میکند، بالا میبرد. و همینطور است، در این مسیر توریستی و ورزشی برای رسیدن به مقصد تلاش، خودسازی و رفاقت کم نیست.
مراحل اول طولانی است، تا نه ساعت که در آن علاوه بر لذت بردن از سواحل خارق العاده گالیسیا، باید با سرگیجه، مه غلیظ، تغییرات ناگهانی آب و هوا و امواج تا چهار متر نیز دست و پنجه نرم کنید. این همان فداکاری کوچکی است که برای جلب لطف رسول لازم است. چه کسی گفت که انجام Camino آسان است؟
نیروی امواج ما را خالی می کند تا دوباره ما را با افکار بی نهایت پر کند
قبل از توده عظیم آب، کوتوله می کنیم. با ضربان باد، امواج ما را در امتداد خلیج بیسکای تکان می دهند تا ما را در اقیانوس اطلس تکان دهند. بادبان ها آن ملودی را کامل می کنند که دریاست و وقتی آرام است، تای گونزالس، پسر عموی فدریکو، با گیتار خود آن را پشتیبانی می کند. The Path of the Sea به موسیقی متن این ماجراجویی تبدیل می شود. آهنگی است که تای برای همراهی زیارت دریایی ساخته است.
نیروی امواج ما را خالی می کند تا دوباره ما را با افکار بی نهایت پر کند. ساعتهای زیاد سوار شدن در کشتی، بسیار زیاد است. تفکر، درون نگری، آرامش. با قایق نیز می توان آن قسمت از Camino را تجربه کرد.
این جلسات با سفرهای ساحلی که توسط روبن آراکو، مدیر آژانس EasyGalicia هدایت میشوند، با فداکاری بسیار همراه است: Fuciño do Porco، Estaca de Bares، منظره Monte Branco، Santa Cruz de Oleiros، فانوس دریایی Finisterre، قلعه Baroña، Axeitos dolmen، جزیره Cortegada... مکان هایی که به ما چشم اندازی متفاوت از آنچه از آن می گیریم ارائه می دهند. دریا تا بتوانیم کامل ترین چشم انداز گالیسیا را با خود ببریم.
پس از مهر اعتبار و کاوش در اطراف هر بندر، نوبت به چشیدن غذاهای فوقالعاده و مقتدر گالیسیا میرسد و به قایق بادبانی بازمیگردید تا در یک کابین کوچک بخوابید. ساختن قایق به خانه تجربه Camino را تشدید می کند.
لنگر انداختن در مقابل ساحل منطقه
تماشای سواحل گالیسیا از قایق بادبانی
یکی از فرصت هایی که این تجربه به شما می دهد قدردانی است تغییر مناظر بین سواحل کانتابریا و کوستا دا مورته، در اقیانوس اطلس، برای باز کردن مسیر برای مصبها ، آرام اما پر از زندگی چون دریا می رود تصاویری که وحشیترین و تنهاترین جذابیتهای گالیسیا را بزرگ میکنند، سرزمینی که در زمان دیگری زندگی میکند و نه دقیقاً در گذشته. زمانی که در قایق های خور آروسا در هم می پیچد تا ریتم خود را تحمیل کند.
در مرحله اول، رینلو، شهر کوچکی با خانه های رنگارنگ ماهیگیران و بندر قدیمی شکار نهنگ، این یک توقف خوشمزه برای امتحان arroz caldoso در یکی از قدیمی ترین برادری های اسپانیا است. آنها جانشین شهرداری کوچک می شوند ساحل Las Catedrales، Burela - مهمترین بندر برای ماهیگیری با بونیتو - و ساحل Area، جایی که در مقابل یک ساحل شنی بلوند گسترده لنگر انداختیم.
بیرون آمدن سه گیبل از اعماق دریا
مرحله دوم طولانی ترین و همچنین شلوغ ترین مرحله است. Viveiro-Sada در بیش از نه ساعتی که از آنجا گذشتیم کیپ اورتگال، جایی که خلیج بیسکای و اقیانوس اطلس ادغام می شوند. ما بلندترین صخره های قاره اروپا را از یک طرف و از طرف دیگر تحسین می کنیم. سه گیبل که از اعماق دریا بیرون می آیند.
در مورد است قدیمی ترین سنگ در شبه جزیره ایبری و تقریباً در جهان است، بنابراین زمین شناسان بر این باورند که در نقطه ای این می تواند مرکز زمین باشد. منظره ای ترسناک با علاقه زیاد زمین شناسی که از آن بهترین گل ها بیرون می آیند.
کیپ اورتگال
اقیانوس اطلس در میان ابرهایی که بی نهایت را با پوچی پر می کند از ما استقبال می کند. اقیانوس اطلس خروشان که ابتدا شما را به خواب می برد و سپس با نوعی خماری که فقط در تخت کابین کنترل می شود، سرگیجه تان می آورد. بیش از نیمی از مسیر را آنجا می گذرانم، من که هیچ وقت سرگیجه نمی گیرم. وقتی بیدار می شوم خورشید طلوع کرده و در بندر سادا پهلو می گیریم.
سفر از Sada به A Coruña در روز سوم دو ساعت طول می کشد، زمان کوتاهی برای لذت بردن از بهترین آب و هوای سفر. در طول مسیر خور بتانزوس و ساحل دکسو را می بینیم.
پس از یک Coruña، Muxía، و Muxía، Muros در روز پنجم قایقرانی وجود دارد. در این مرحله مرموز من باربولا را ترک می کنم تا با دختران در Kais سوار شوم. در موکسیا، فانوس دریایی تورین با ما خداحافظی می کند. سالی دوبار این سایت می شود آخرین خط سایه غروب خورشید در قاره اروپا.
با عبور از فینیستر آرزو می کنم. پایان جهان برای رومی ها و پایان راه برای بسیاری، باید جادویی باشد. و این است که قایقرانی در امتداد کوستا دا مورته را تحمیل می کند دانستن تعداد کشتی های غرق شده ای که نام این خط ساحلی را زنده نگه داشته است.
خدمه کای
تپه های شنی کوروبدو، پوبرا دو کارامینال، بویرو، کابو د کروز… در روز هفتم لنگر انداختیم ویلا گارسیا د آروسا ، آخرین بندر سفر. از آنجا از طریق آب های رودخانه اولا به سمت پادرون ادامه می دهیم. کنجکاوی است که آن رودخانه راه صلیب را دنبال کنید که از 17 صلیب سنگی تشکیل شده است که از هر دو ساحل رودخانه محافظت می کند.
25 کیلومتر آخر را با پای پیاده طی کنید تا در مقابل کلیسای جامع سانتیاگو به اوج خود برسید جایی که تمام احساسات موجود در هفته گذشته پراکنده شده است.
در دفتر زائر ما در صف منتظر ماندیم تا تمبرهای مهر شده روی اعتبارنامه را مرور کنیم و لحظات آنها را به یاد بیاوریم. کمپوستلا در دست، به سمت Hostal de los Reyes Católicos که به پارادور تبدیل شده بود، حرکت کردیم. جایی که دیشب ماندیم
سفرهای دریایی در رودخانه اولا
گم شدن در راهروها و اتاق های بیمارستان زائر قدیمی، ادامه راه است، اما به گذشته. در اتاق، اولین کاری که انجام میدهم این است که پنجره را باز میکنم تا در نیمهشب به کلیسای جامع فکر کنم، Camino بیشتر از همیشه معنا پیدا میکند.
به همان اندازه که خودم را مستند کرده بودم و برای این تجربه آماده کرده بودم، طبق تصاویری که در ذهنم فرموله کرده بودم، هیچ اتفاقی نیفتاده است: امواج بیشتر از حد انتظار، احساسات مست کننده تر، دوستی های جدید، لحظات احساس قدرت و در صورت امکان گالیسیا زیباتر.
شنل های نفس گیر، دلفین های بازیگوش، صخره های شیب دار، سواحل بهشتی و جزایر منزوی در تخت سایبان من