تاراگونا، بالکن دریای مدیترانه

تاراگونا: بالکن دریای مدیترانه

وقتی اسکیپیون روی تپه ای در نزدیکی Mare Nostrum دید تا سربازانش در زمستان استراحت کنند، هرگز به ذهنش خطور نکرد که قرار است سنگ بنای آنچه را که می شود بگذارد. دومین شهر مهم امپراتوری روم . یک قرن و نیم بعد، این شهر قبلاً شهری ایجاد کرده بود که همه چیز لازم برای زندگی خوب طبق قوانین رومی را داشت: یک بندر استراتژیک، یک پیشنهاد فرهنگی عالی، آب و هوای معتدل، سواحل با آب های گرم و غذا و شراب متنوع و با کیفیت. فرهنگ.

همانطور که اغلب اتفاق می افتد، جت ست آن زمان برای کشف شهری که ژولیوس سزار اعلام کرده بود طولی نکشید. Iulia Urbs Triumphalis Tarraconensis . خوشبختانه، جایی که در آن زمان پایتخت هیسپانیا سیتریور بود، میتواند به خود ببالد که همه چیزهایی را که امپراتوران روم برایشان احترام زیادی قائل بودند، دست نخورده نگه داشته است. درست مثل رومیان در زمان خود، مردم تاراگونا به شهر خود افتخار می کنند . دلایل زیادی وجود دارد.

من آن را در حالی که در رامبلا نوا سرگردانم می بینم یکی از شریانهای اصلی آن، که توسط درختان، تراسها و بنای یادبود گاه به گاه احاطه شده است، که به بالکن مدیترانه با نردههای فرفورژه مشخص میرسد. سنت است که به این منظره ممتاز در ساحل میراکل بروید تا فرو (آهن لمسی) را لمس کنید و در نتیجه شانس خوبی را جذب کنید. در سمت چپ، با مدیترانه به عنوان پس زمینه، آمفی تئاتر رومی مشخص شده است ، جایی که گلادیاتورها جان خود را در مبارزه با شیرهای گرسنه به خطر انداختند و محکومان به مرگ برای آخرین بار نور خورشید را دیدند.

آمفی تئاتر تاراگونا، طعم رم

امروزه علاوه بر اینکه یکی از چهارده نقطه تشکیل دهنده مجموعه باستان شناسی تاراگونا است که توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی اعلام شده است. این یکی از مکان های مورد تقاضا برای فیلمبرداری فیلم های اکشن و تبلیغات عطر است. . اما تنها این نیست. تاراگونا نقاط فتوژنیک زیادی دارد که فقط در سال گذشته این صحنه بیش از صد محصول سمعی و بصری بود . در میان آنها، البته، بقیه خرابه های آن. بیشتر آنها در قسمت آلتا متمرکز شده اند (به عنوان شهر قدیمی معروف است)، اما دیگران دورتر هستند، مانند پل شیطان (پل شیطان)، بخشی از یکی از قنات هایی که آب شهر را تامین می کرد و در شرایط عالی حفظ می شود.

پارت آلتا اندازه ایده آلی برای کاوش با پای پیاده دارد. بقایای باستانشناسی را در هر گوشهای پیدا میکنم و برایم آسان است که به این ایده عادت کنم که با یک کپی در مقیاس بزرگ از روم آن زمان روبرو هستم: با یک برنامهریزی شهری مطالعه شده و قاببندی شده با دیوارهایی که امروزه به سختی چیزی از آن باقی مانده است. بیش از یک کیلومتر - اگرچه به نظر می رسد که برای برناردو ریوس بیش از حد کافی بود که آهنگی را به آنها تقدیم کند. "دیوارهای ترخونا" –.

پل شیطان

مجمع استانی، مجمع محلی، پیادهروی باستانشناسی، سیرک با کاپچالرا – منحنی نهایی ارابهسواریها...– ویرانهها به دنبال یکدیگر میآیند. حتی کلیسای جامع نیز بر روی چیزی ساخته شده است معبد رومی که به امپراتور آگوستوس تقدیم شده است اگرچه هیچ اثری از آن قابل مشاهده نیست. از پلکانی که به پلازا د لا سئو منتهی می شود وارد معبد می شوم و ساختمان به آرامی جلوی چشمانم ظاهر می شود، با شکوه و با هر قدم عظمت کامل خود را آشکار می کند. بازدید ارزشش را دارد.

بسیار نزدیک به اینجا، **Ana و Quintín در رستوران خود AQ ** (منوی مزه: 50 یورو، مالیات بر ارزش افزوده و نوشیدنی جداگانه) ارائه می دهند که در آن طعم، سنت و فصلی غالب است و بر استفاده از محصولات بومی از جمله تاکید دارد. شراب آنها، با D. O. پس از ساختمان های رومی، سواحل محیط ترجیح داده شده است از کارگردانان فیلم، و بالاتر از همه، از مردم محلی و مسافران . بسیار نزدیک به شهر، پلایا لارگا در تاراگونا، با طبیعتی ایده آل قلعه تاماریت در یک دماغه، در پس زمینه، مکانی بی نظیر برای استراحت با خانواده است.

طعم های تاراگونا

قرار نیست مثل مارمولک زیر آفتاب دراز بکشم، بنابراین من از فرصت استفاده می کنم و مسیری را در امتداد بخشی از مسیر قدیمی ساحلی ایجاد می کنم، که من را فقط در دو ساعت از آن می برد پلایا لارگا به تاماریت، عبور از صخره های شیب دار، پوشش گیاهی مدیترانه ای و چندین خلیج عشوه گر، که در آنها من نمی توانم در مقابل آب خوردن مقاومت کنم . مهم نیست که مایو نیاورده باشد. در اینجا برهنگی مد است، در مکان هایی مانند کالا فوندا (همچنین به عنوان شناخته شده است وایکیکی ) یا حروف کوچک کالا بکس.

در گذشته از این مسیر ساحلی قاچاقچیانی استفاده می کردند که کالا را در آلتافولا نگهداری می کردند. برای ترساندن شاهدان احتمالی فعالیت های مجرمانه خود، آنها خود این باور عمومی را گسترش می دهند اینجا جادوگران آزادانه پرسه می زدند . کمپین بازاریابی آنقدر برای آنها خوب کار کرد که Altafulla عملا دست نخورده باقی ماند ، با جمعیتی که حتی امروزه از 5000 نفر فراتر نمی رود. بسیاری از آنها هنوز گلدان های سفالی را روی شومینه نگه می دارند تا اگر یکی از آنها تصمیم به تهیه معجون در نیمه شب بگیرد.

با جادوگران یا بدون آنها، حقیقت این است که ویلا کلوزا (شهر قدیمی) چیزی معمایی دارد . هنگام قدم زدن در خیابانهای باریک سنگفرش شدهاش، با خانههای رنگارنگ باشکوه، درگاههای منقششده، بقایای دیوار و در بالای آن، بر همه چیز مسلط است. قلعه تاماریت، احساس می کنم زمان متوقف شده است. این یک شهر تابستانی واقعی است، در ناب ترین سبک سری تابستان آبی. اینجا مردم برای استراحت، استراحت و لذت بردن از غذا می آیند.

آلوده به این روح، هنگام غروب آفتاب به تفرجگاه نزدیک می شوم بوته های دریایی، جایی که در پای ساحل، خانههای ماهیگیران قدیمی – که برخی به رستوران تبدیل شدهاند، برخی دیگر به اقامتگاههای تابستانی تبدیل شدهاند – مملو از شمعها و چراغهای کم نور است که شما را به لذت بردن از آرامش، نسیم و زمزمهی دریا دعوت میکند. دریای مدیترانه.

* این مقاله در مجله Condé Nast Traveler مربوط به اکتبر 77 منتشر شده است. این شماره در نسخه دیجیتالی آن برای iPad در iTunes AppStore و در نسخه دیجیتال برای رایانه شخصی، مک، گوشی هوشمند و iPad در دکه مطبوعاتی مجازی توسط Zinio موجود است. (در دستگاه های تلفن هوشمند: Android، PC/Mac، Win8، WebOS، Rim، iPad). همچنین، میتوانید ما را در دکه مطبوعاتی Google Play پیدا کنید.

ساحل الس مونتانیانس