59 ریوولی به عنوان یک گروه اسکوات متولد شد و در حال حاضر کلیشه هایی را که مرکز شلوغ پاریس را در بر می گیرد، وارونه می کند.
همه ما دوست داریم سفر کنیم، اما همه ما گردشگران را دوست نداریم . از نیمی از جهان عبور کنید تا به زبان خود گوش دهید یا همان غذا را بخر می تواند یک تحریف شناختی در مغز ما ایجاد کند یا حداقل الف احساس ناخوشایند ، از بی قراری
منابع سرمایه گذاری شده در جابجایی باید باشد با آن منحصر به فردی که کشف ارائه می دهد پاداش می گیرد ، یا امیدواریم هر بار که از قطار در مکانی دورافتاده پیاده می شویم.
با این حال، ما آنقدر ساده لوح نیستیم که باور کنیم این اتفاق خواهد افتاد. در یک بزرگ سرمایه، پایتخت اروپایی ، در شهرهای بزرگ که حتی بدون گله های مهربان انسان های سرگردان که یک چتر رنگارنگ را دنبال می کنند، ناقص به نظر می رسند.
دم، سوغاتی یا اتوبوس های روباز بخشی ضروری از چشم انداز هستند شهری، گاهی آزاردهنده، اما همچنین پس از آرامش همین شهرهای خالی را برای همه گیری.
در پاریس.
در برخی موارد مانند مرکز پاریس، این ازدحام بیش از حد کارتونی است . در سه کیلومتری از خیابان ریولی، که متصل می شوند مربع Vosges و Concorde با استفاده از آیکون هایی مانند را لوور، تویلری ها یا فروشگاه های بزرگ سامری شکوه قرن نوزدهم هاوسمان خود را به حدی تقلید کرد که با تحقیرکننده ها هم مرز شد.
این نیست که شهر را برای نخبگانی که آن را ساخته اند در نظر گرفته شود، بلکه سیرک گردشگری است که این خیابان نشان می دهد. عاشقانه های زیادی را از بین می برد بازدید کننده منتظر چه چیزی است؟ مانند قابل سکونت که مکان ایجاب می کند
این محیط مورد سوء استفاده است که باعث می شود خیابان ریوولی شماره 59 چیزی بسیار متناقض، بسیار شگفت انگیز. اینگونه است که ما آن را از آن درک می کنیم نمای آشفته، رنگارنگ و خواستار ، به عنوان یک نصب بزرگ از هنر معاصر، که یک تسکین بصری از جریان اصلی ترین مدار در مرکز پاریس است.
نمای 59 ریوولی.
قهرمان داستان اوکراین
با پرچم های اوکراین و نقاشی های دیواری اعتراضی تقریباً خشونت آمیز، این دیوار مسئول قرار دادن افراد نادانی است که معتقدند جهان به شادی قبل از همه گیری باز می گردد. ما می توانیم در مورد آن خیال پردازی کنیم قرن نور یا بوهمیاییهایی که با همینگوی ویسکی مینوشند، اما این رسوایی بصری به ما یادآوری میکند که اتفاقی غمانگیز در فاصله چند کیلومتری ما، در اروپای شرقی در حال رخ دادن است.
این نما است به همین ترتیب یک جلد نامه خوب ، زیرا در 59 Rivoli خلاقیت خود را به روشی متفاوت از آنچه در این شهر غرق در هنر بیان می کند، نشان می دهد. در طبقه همکف و نیم طبقه، خالق اوکراینی نیکیتا کراوتسوف تنها نمایشگاه موقت ساختمان را سفارش می دهد ، که آثاری از حدود سی هنرمند را جمع آوری می کند با درگیری در اوکراین به عنوان محور مرکزی.
مهمترین چیز این است که به مردم نشان دهیم اوکراین این کشور مانند کشورهای دیگر است. کراوتسوف، که تقریباً یک دهه پیش به فرانسه نقل مکان کرد، می گوید که آنها مجبور نیستند به ما ترحم کنند، بلکه ما را ادغام کنند.
ما نمایشگاه را به گونه ای بیان کرده ایم که هست محرک این مرد جوان توضیح میدهد که در ابتدا تا حدودی بیگناه و در پایان بسیار خشنتر است، که معتقد است «مردم فرانسه تا حدودی محافظهکار هستند، اما افراد زیادی هستند که به این موضوع علاقه دارند وی با اشاره به چند نقاشی دیواری و طنز که در ورودی به نمایش گذاشته شده است، اشاره می کند.
علاوه بر این، نیمی از درآمد خواهد بود مقصد به اوکراین آمیتی ، بنابراین "خرید یک اثر به دو دلیل خوب است: شما در این امر سهیم هستید و می توانید آثار هنرمندان بسیار مشهور را با قیمتی کمتر از حد معمول دریافت کنید."
خودش توضیح می دهد که این نمایشگاه است یکی از بسیاری که هر سال برگزار می شود . آنها هر دو هفته یک بار می چرخند و دروازه ای برای یک مفهوم هنری بسیار بزرگتر هستند. برای آن، بهتر است با او صحبت کنید گاسپارد دلانو که در طبقه سوم است، اشاره می کند، «آن را خواهید دید بین هزارتوی نقاشی و پوستر”.
یکی از گیاهان رنگارنگ 59 ریوولی.
یک ابتکار منحصر به فرد در اروپا
به طور موثر، وسط انبوهی از آشغال ها دلانوئه تعدادی از گردشگران را سرگرم می کند و برای توضیح تاریخچه این مکان چند چهارپایه ترتیب می دهد: «این یک ابتکار منحصر به فرد در تمام اروپا است. از سال 1999 شروع شد، زمانی که ما این ساختمان را چمباتمه زدیم که رها شده بود ما می خواستیم از یک مکان هدر رفته استفاده کنیم تا خود را به عنوان هنرمند توسعه دهیم "، صورتحساب.
برخی از آنها در ساختمان زندگی می کردند و برخی دیگر فقط آنها اینجا خود را داشتند کارگاه ها . «پس از سه سال، تالار شهر پاریس او به ما پیشنهاد داد که وضعیت را قانونی کنیم. ملک را به دست آورد، آن را بازسازی کرد و از آن زمان به ما فضایی برای کار و نمایشگاه می دهد آثار ما، به شرطی که هیچ کس در اینجا زندگی نکند»، دلانو، که کارش نوشتن پیام های بی احترامی روی نقاشی های قدیمی است، توضیح می دهد.
هرگز نمی دانید در پنج طبقه آن چه خواهید یافت.
در حال حاضر 14 نفر از هنرمندانی که در سال 1999 ساختمان را اشغال کردند در این تاسیسات به کار خود ادامه می دهند. 15 مطالعه دیگر هستند اقامتگاه های موقت هر شش ماه یکبار می چرخند.
«این یک فرصت شگفتانگیز برای هنرمندانی است که در حال بهرهبرداری هستند، از آنجایی که مکان خوبی برای کار دارند، میتوانند تعامل داشته باشند و ایجاد هم افزایی با دیگر سازندگان و گرفتن یک دید بسیار بالا دلنوئه میگوید، اینجا در مرکز پاریس، که افتخارش از تأسیس این مکان غیرقابل انکار است.
سیستم شما تلاش می کند تنوع را در اولویت قرار دهید : «تصمیم گیری در مورد اینکه چه کسی می تواند فضا را اشغال کند به سختی گرفته می شود. ما درخواستها را دریافت میکنیم و پارامترهایی مانند سن، برابری جنسیتی، رشتههای هنری و ملیتها را ارزیابی میکنیم که در نهایت کاندیدای ایدهآل را به ما میدهند.» معیارهای هنری بها داده نمی شود، "که فقط زمان می تواند تایید کند".
آنها شما را تماشا می کنند.
این جهان وطنی از طریق تقریبا 30 اتاق و بالای اینها پنج طبقه هنرمندان از نژادها و سنین مختلف در رشته هایی مانند مجسمه سازی، کلاژ، نقاشی… در حین گوش دادن به انواع موسیقی و صحبت به زبان های مختلف با گردشگران گیج که آنها نمی دانند از چه چیزی عکس بگیرند، از محرک های مختلفی که دریافت می کنند.
دلانو نیز بر آن تأکید دارد طبیعت این مکان کاملاً هنری است: «در خیابان همه چیز برای فروش است، هر چیزی قیمتی دارد. اینجا نه. اینجا ما خارج از پول کار می کنیم» ، زیرا نه پولی برای زمین می دهند و نه برای فروش استفاده می کنند.
"فقط ما می خواهیم کار کنیم و شناخته شویم او با لبخندی رویایی ادعا می کند که حدود 60 سالگی معمول نیست.
نمایشگاهی در Galerie 59 Rivoli.
نیکیتا کراوتسوف در بازگشت به باس توضیح می دهد که او خودش در دسامبر گذشته دوره اقامت خود را به پایان رساند. به دلیل درگیری عاطفی خود با وضعیت ژئوپلیتیک کنونی، او فرماندهی نمایشگاه کنونی را بر عهده گرفت و همانطور که دلانوئه تأیید کرد، "موفق به جمع آوری شد. یکی از بهترین نمایش ها از زمانی که شروع کردیم برای قدرت آن و برای سطح شرکت کنندگان».
هم این نمونه ماهیت سیاسی دارد و هم مفهوم پایه گذاری Rivoli59 ادعای نقش محلی و جایگزین در محیطی که توسط گردشگری تجاری بیشتر ویران شده است.
اما، به طور متناقض، اجتناب ناپذیر است که ببینیم این پیشنهاد چگونه از این مکان شلوغ می نوشد، که باعث تحریک حرفه هنرمندان می شود و یک پیشنهاد اسکات را به دست می گیرد که در آن زمان انقلابی بود، اما اکنون به دلیل وضعیت حقوقی آن تحریف شده است.
از دیدن همزیستی خوشحالم از این دو جهان و دانستن اینکه انواع ایده ها در این مکان جای دارند، اما ما همچنین می دانیم که حتی عجیب ترین ایده ها باید جای خود را به هجوم زیادی از مردم بدهند که فقط به دنبال چیزهایی هستند که از قبل می دانند.