Plaza de los Naranjos، در مرکز تاریخی ماربلا.
ماربلا یک مهمانی بود. خوب اگر بود با ریتم بازکردن بطریهای شامپاین، ثروتهای بزرگ دانمارکی، انگلیسی و سوئیسی، پردرآمدترین فوتبالیستهای جهان، بازیگران هالیوود، شیوخ عرب و سلطنتهای اروپایی هر تابستان از مقداری لذت میبردند. تعطیلات لوکس در یکی از جهانی ترین شهرهای کشورمان. تا زمان ورود ژسوس گیل در دهه 90، این بهشت ثروتمندان و مشهور بود. بقیه تاریخ اسپانیا (قضایی) است.
سال ها طول می کشد تا یک شهرت ایجاد شود، اما به قول معروف، تنها پنج دقیقه (خبر) طول می کشد تا آن را خراب کند. در این مورد، سالها محاکمه زنده در کمین مطبوعات شایعات بود رنگ ماربلا آبی زرد.
قطبنمای مسافرتی ثروتمندان مسیر خود را تغییر داد و به آن اشاره کرد مقاصد به همان اندازه مدیترانه ای، اما بسیار کمتر در معرض: مایورکا، کاپری، سن تروپه و اخیراً ایبیزا.
و سپس اعتدال جایگزین افراط شد و انحصار به چیز دیگری تبدیل شد، یکی به همان گرانی اما بسیار کمتر خودنمایی می کند. جواهرات کمتر و صنایع دستی بیشتر. پولک های کمتر و اصالت بیشتر. مهمانی های خصوصی کمتر و کنسرت های Starlite بیشتر.
ماربلا آن چیزی نیست که انتظار دارید، خیلی بیشتر است.
به نظر می رسید ماربلا تا همین اواخر، زمانی که ما کشف کردیم، در این موارد بود رونق املاک و مستغلات در منطقه (طبق آخرین دادههای کالج ثبت، مالاگا یکی از استانهایی است که بیشترین تعداد فروش را دارد) و از افتتاح هتلهای جدید و منحصر به فرد خبر دادیم که همیشه منتظر بودند و منتظر بازگشت اعلام شده توسط متخصصان بودند.
همانطور که در اواسط قرن گذشته اتفاق افتاد، تجدید حیات توریستی آن هنوز در راه است... یا بهتر است بگوییم، در حال حاضر در راه است. زیرا چند مکان در جهان وجود دارد چنین برند قدرتمند، چنین آب و هوای ممتاز و چنین زیرساخت آماده ای برای پذیرایی از انواع مسافرین؟
ماربلا یک پرنده ققنوس است، یکی که از خاکسترش برمیخیزد و بالهایش را تکان میدهد تا بدیها را از بین ببرد و در عوض در خوبیها لانه کند: گذشته دریانوردی، غذای آرامش، فرهنگ ساحلی رشکانگیزش و آن روح جهانوطنی که آن را به خوبی تعریف میکند.
ساحل ال کابل، در ماربلا.
هنر جدید شما
اگر قبلاً این قایقهای تفریحی بزرگ با طول بیش از 50 متر بود که توجه را در مارینا پورتو بانوس به خود جلب میکرد، امروز آنها سطل های زباله در شهر قدیمی ماربلا - توسط هنرمند محلی آنا اورتیز به هنر شهری تبدیل شده است. آنهایی که توجه رسانه ها را به خود جلب می کنند. شاید مقایسه ای بسیار افراطی و اغراق آمیز باشد، اما روشی بسیار بصری برای درک چگونگی آن است چشم انداز فرهنگی ماربلا در حال تغییر است. میل آنها برای اینکه مردمی زیست پذیرتر، زیباتر و نگران هنر باشند، محسوس است.
مربع هایش با درختان پرتقال، باریکش کوچه های پیچ در پیچ پر از خانه های سفید رنگ با بالکن، گل شمعدانی و بوگنویل و مغازههای کوچک و زیبای آن (بدون امتحان شیرینی پف دار و مرنگ میلفوی در نانوایی کانترو را ترک نکنید) یک مرکز تاریخی ایدهآل را ترسیم میکند که باید به آرامی و با ریتم آن قدم بزنید. تاپاس از میله های زندگی آن، مانند El Estrecho و La Niña del Pisto Tavern - که به جای روبرو شدن با یکدیگر، عملاً یکدیگر را می بوسند، در Calle San Lázaro- یا Altamirano، متخصص در فوتبال، ماهی و غذاهای دریایی. که نامه دومی بر روی کاشی های سرامیکی در ورودی نقاشی شده است نشان می دهد که چگونه چیزهای سنتی در اینجا هستند. اگر محصول خوب است، چرا چیزی را تغییر دهید که بیش از 30 سال کار می کند؟
باید در کوچه های ماربلا گم شوید.
**شکل های جدید شما**
روز پیش زنی در کارگاه صنایع دستی خود در خیابان Huerta Chica شماره 3 به آنا اورتیز گفت: "من به دنبال سفال اندلسی هستم." سوالی که به دور از توهین به این فارغ التحصیل رشته هنرهای زیبا از دانشگاه گرانادا، برای او بسیار سرگرم کننده بود، زیرا او اهل ماربلا است و بیش از یک دهه است که در زمین خود روی سرامیک کار می کند. چیزی که او اکنون در مغازه خود در مرکز شهر ماربلا می فروشد. بیشتر «ساخت اندلس» نمی تواند باشد.
بدیهی است که صنایع دستی معاصر اندلس از سنت ها استخراج می شود: "کار من چیزهای ساده و قابل درک را تداعی می کند و من از رنگ های فیروزه ای ماربلا قدیمی الهام گرفته ام." نظرات آنا، که توضیح می دهد که چگونه با کندن زیر دیوارهای طبقه همکف که در حال بازسازی است تا کارگاه خود را در طبقه اول گسترش دهد، با او برخورد کرده است. یک نوار اصلی زیرین رنگ فیروزه ای، که چگونه خانه های قدیمی ماهیگیران سفید تزئین شده بود.
اما زمان و شکل تغییر کرده است. آنا که یک مجسمهساز است، این قطعات «هنر فایدهگرایانه» را آنطور که خودش توصیف میکند، از زمانی که تکهای از خاک هستند تا زمانی که آنها در قفسه های آتلیه کاملاً بکر به نظر می رسند. این سفالگر که در حال حاضر مسیرهای جدیدی را با چینی های ظریف امتحان می کند، نتیجه می گیرد: "من به دنبال نقص هستم، تا آنها زندگی داشته باشند، به همین دلیل اجازه دادم آزاد باشند."
فروشگاه-کارگاه هنرمند آنا اورتیز، در ماربلا.
طعم های جدید آن
"ما تولید روغن های دم کرده فوق بکر درجه یک بسیار محدود و دست ساز است. دیوید گالاردو، مدیر برند D Oliva، با فروشگاهی (که در آن مزهها نیز برگزار میشود) در مرکز تاریخی ماربلا، میگوید: از آنجایی که ما هر هفته بر اساس تقاضا تولید میکنیم، که هر سال از 1000 لیتر از هر مرجع ما تجاوز نمیکند.
ارجاعی که این پاریسی با لهجه اندلسی به آن اشاره می کند، متعلق به اوست روغن های طعم دار اصلی: از تازه ترین (با لیموترش و لیمو و پرتقال ارگانیک) تا پیشگامانه ترین (با فلفل واسابی، ماچا یا فلفل هالاپینو).
محصولی که ریشه در زمین دارد مانند بدست آوردن بهترین آب میوه از زیتون اندلس، اما به همان اندازه مدرن که بسته بندی طراحی شده توسط کارلوس، خلاق شرکت، مسئول متحرک سازی قوطی ها با حروف ژاپنی یا جمجمه های فولکلورتر از مکزیکی است.
میزهای جدید شما
این دنی گارسیا بود که غذاهای عالی را به ماربلا آورد... و سپس با خود برد. تصمیمی مبتکرانه که مصادف با آن نقطه عطف غذایی است که در آن سرآشپزهای کارکشته، همانطور که در این مورد وجود دارد، آنها میدانستند که چگونه پتانسیل انواع دیگر رستورانها را ببینند که بسیار آرامتر (و سودآورتر) بودند و تقاضای کمتری داشتند. به همین دلیل، سرآشپز اهل مالاگا به تازگی در فضای هتل Puente Romano که قبلا سه ستاره میشلن او، کباب پز Leña را اشغال کرده بود، افتتاح شده است.
استودیوی Astet وظیفه ایجاد فضای یک استیک خانه مدرن را بر عهده داشته است که دنی قصد دارد در آن قرار دهد. "همه هیزم روی کباب"، بخشی از منو که در آن می توانید تکه های گوشت کبابی را پیدا کنید مانند ریبای گاو قدیمی، برش کمر با استخوان، تاماهاوک، استیک گاو…
از دست نخواهند داد همبرگر نمادین سرآشپز (تعمید به عنوان "برگر... که به همه چیز معنی می داد")، "سیخ" از گوشت و سبزیجات کبابی و موج سواری و چمن تخیلی، نسخه آمریکایی شده از دستور غذای دریا و کوه (یا همان چیزی است، گوشت و خرچنگ) .
آتش و مواد اولیه جایی که قبلا نیتروژن مایع و تکنیک بی عیب و نقص وجود داشت.
موج سواری و چمن، در کباب پز دنی گارسیا Leña.
مهمان نوازی جدید شما
نه اینکه مهمانان آنانتارا ویلا پادیرنا پالاس ریزورت در این زمینه سرگرمی نداشتند پناهگاه مجلل مملو از آثار هنری و واقع بین ماربلا، بناهاویس و استپونا: با سه زمین گلف، اتاق ها و سوئیت های غول پیکر، ویلاهایی با استخر خصوصی، یک رستوران ژاپنی برای رفتن به زیارت، یک باشگاه ساحلی که در آن می توانید مکالمه بعد از غذا خود را در دریای مدیترانه گسترش دهید. و یک آبگرم حرارتی به مساحت 2000 متر مربع که در آن پرانای شما با طراوت (و ماساژ) بیشتر از همیشه ظاهر می شود. اما خورخه مانزور مکزیکی، مدیر کل آن، میخواهد آن مقدار کمی نمک و لیمو را به تکیلا اضافه کند و یکی از فضاهای باشگاه ورزشی راکت خصوصی خود را بازسازی کند. آن را به یک یام آرام تبدیل کنید! سرگرمی غذا.
ویلای خصوصی با استخر در آنانتارا ویلا پادیرنا پالاس توچال.
این آشپز سوزانا ریواس لوک است که وظیفه "عشق، انرژی و احساسات خوب" را بر عهده دارد، درست همانطور که او جادوی آشپزی را احساس می کند و به اجرا می گذارد، شکل دادن به غذاهای این غذا را بر عهده دارد. بهشت غذای سالم
برای من آشپزی هنر است، هر غذا یک کار کوچک است. ما غذاهای خوشمزه و مغذی داریم و علاوه بر این، آنها با ارزش هستند، فقط باید ترکیبی برای ایجاد آنها پیدا کنیم. آشپزی خودآموخته که اولین قدم هایش را با غذاهای روز و خورش های سنتی شروع کرد و امروز، به لطف سرسختی، تلاش و اعتمادی که منظور به او داده است، همه چیز را از یک کاسه پوک گیاهی گرفته تا یک بادمجان دودی آماده می کند که به مواد کمی نیاز دارد، اما زمان و عشق زیاد. نه به ذکر است ساندویچ شگفت انگیز روبن آنها: دستور العمل جدید شادی در ماربلا ربطی به صدف و الماس ندارد، بلکه ربطی به پاسترامی و سس روسی دارد.
"کمی از اینجا، کمی از آنجا، یک قطره و یک میجیتا..."، این همان کیمیاگری طبیعی است که سوزانا در آشپزخانه ¡Yumm! با آن کار می کند و شاید هم با آن جعل می کند. سبک زندگی جدید ماربلا، چیزی که باعث می شود ما بار دیگر عاشق ماربلا و ساحل آن شویم.
ساندویچ روبن، در یام!