لاس نگرا، در کابو د گاتا (آلمریا).
زمستان آب و هوایی در کابو د گاتا وجود ندارد و زمانی که ما به دنبال آن هستیم از آن استقبال می کنیم یک مقصد ساحلی برای سفر در خارج از فصل تابستان. با این حال، تابستان امسال که دیگر شکست ناپذیر نخواهد بود، بلکه تابستانی است که همه چیز را روشن تر می کند، آنهایی از ما که عاشق مقاصد وحشی و بدون پیمایش هستیم، در کیپ ملاقات خواهیم کرد، همانطور که مردم آلمریا دوست دارند به شیوه ای عاشقانه و "زیبا" بگویند.
در این منطقه ساحلی (تقریبا) دست نخورده آلمری به ندرت باران می بارد، یکی از مناطق اروپایی با بیشترین ساعات آفتابی در سال، بنابراین لذت بردن از گرمترین آب در شبه جزیره ایبری، بیش از یک امتیاز، در اینجا عادی است. با این اوصاف، در 50000 هکتار پارک طبیعی Cabo de Gata-Níjar هیچ چیز عادی وجود ندارد. که در آن صخره های آتشفشانی سواحل بکر و یاروهای مخفی را همراهی می کنند. دریای پاک آلبوران (چمنزارهای پوزیدونیا ذخیره گاه دریایی آن از اکسیژن رسانی به آن مراقبت می کنند).
Salinas de Cabo de Gata، مکانی عالی برای تماشای پرندگان.
زیرا همه چیز در این منظره رنگرزی اخرایی، سیاه و قرمز منحصر به فرد است، از 1000 گونه گیاهی آن سازگار با شرایط سخت نیمه خشک محیط به پرندگان رنگارنگی که در تالاب های خود زیستگاه مناسبی برای استراحت در طول مهاجرت خود یافته اند (از جمله فلامینگوی صورتی که اکنون نماد پارک است).
همچنین استثنایی است که صخره های 63 کیلومتری آن بهترین خط ساحلی حفظ شده در دریای مدیترانه اسپانیا را تشکیل می دهند - مهم نیست که چقدر نمکزارهای کابو د گاتا از زمان فنیقی و روم برای مقاصد تجاری مورد بهره برداری قرار گرفته است - اما نه تصادفی، زیرا این یکی از حفاظت شده ترین مناطق قاره اروپا است: حتی در سطح بین المللی یونسکو به عنوان ذخیره گاه زیست کره و ژئوپارک جهانی به رسمیت شناخته شده است.
اگرچه ممکن است من با این موضوع خیلی کار داشته باشم انزوای آن در سالهای دیوانه و توریستی 60 و 70، چه چیزی این قطعه از ساحل آلمریا را از اشباع ساخت و ساز که به سایر نقاط استان اندلس حمله کرده بود، رها می کرد.
گوشه ای در رودالکیلار
سنت یوسف
مانند آمفی تئاتری از خانه های سفید که بر روی تپه های سیرا د کابو د گاتا قرار گرفته اند، شهر سن خوزه به نظر می رسد که چشم خود را در صحنه خلیج نگه دارد مانند زمانی که با چنین هدفی در قرن هجدهم متولد شد. در آن زمان تنها یک قلعه نظامی بود که در انتظار ورود دزدان دریایی باربری در بنادر طبیعی Genoveses، Sollarete و Cala Higuera بود. به زودی محله ماهیگیران کوچکی در اطراف آن شکل گرفت که نام خود را از محله ای که به نام Castillo de San José نیز شناخته می شود، گرفته است.
نابود شده در طول جنگ استقلال، به دنبال باتری یا توپ آن نباشید، زیرا فقط چالش های دیوار باقی مانده است که اکنون به عنوان پایگاهی برای پست گارد غیرنظامی است که در اواسط قرن گذشته در آن مستقر شد، بنابراین **شما باید به تصور تصور کنید، زیر آن توده بی رحمانه از سیمان، پل متحرک، خندق و پادگان آن. **
امروزه این شهر سن خوزه است، با میدان سرزنده و گردشگاهش، شهر اصلی پارک طبیعی. پایتخت نامیدن آن اغراق آمیز به نظر می رسد، اگر در نظر بگیریم که تا همین اواخر حتی صد نفر ساکن ثبت نام نداشتند. (هنوز به 1000 نرسیده است). آنچه مسلم است این است که خدمات اولیه دارد، از سوپرمارکت ها و بانک ها گرفته تا داروخانه ها. و همچنین سایر موارد انحصاری تر، مانند اسکله منزوی آن، که به عنوان حدی برای ساحل شهری سن خوزه عمل می کند ، که در انتهای دیگر ساحل باریک لاپاوا را می بوسد.
سن خوزه، کابو د گاتا، آلمریا
سواحل طبیعی جنوب
جایی که بزرگراه سنگفرش سن خوزه به پایان می رسد و جاده خاکی به سمت غرب آغاز می شود، آنجا هستند دو تا از نمادینترین سواحل وحشی Cabo de Gata، Los Genoveses و Mónsul. اولین، با ماسه های طلایی، احاطه شده توسط تپه های شنی و قاب بندی شده توسط یک خلیج، نام خود را مدیون فرود تاریخی ناوگانی از کشتی های جنوا در قرن دوازدهم ، که در زمان محاصره شهر آلمریا به مدت دو ماه در این یارو مخفی ماند. رویدادی که منجر به فتح شهر شد در راستای منافع جنگ صلیبی اعلام شده توسط پاپ یوجنیو سوم که منجر به انتخاب پرچم پایتخت آلمریا از صلیب سرخ سنت جورج از پرچم جنوا شد.
امروز آنها فقط در آبهای Genoveses لنگر می اندازند شناگرانی که در میان مراتع پوزیدونیا در اکوسیستم دریایی پارک غواصی می کنند و تنها کسانی که حاضر به مبارزه در آن می شوند، هستند موج سواران رو به باد لوانته با پرش هایش و موج سواری رادیکال.
ساحل گنووسس، کابو د گاتا (آلمریا)
فرسوده شده زبانهای گدازهای که ساحل مونسول را احاطه کردهاند منشا آتشفشانی پارک طبیعی کابو د گاتا-نیجار را منعکس میکنند. و از آنجایی که به اصطلاح Peineta de Mónsul (تومبولویی به شکل موجی سنگشده در پای تپههای شنی بزرگ مونسول قرار دارد) ارزش منظرهای از سینما را به محیط ارائه میدهند. این به عنوان یک محیط طبیعی برای فیلم هایی مانند داستان بی پایان یا ایندیانا جونز و آخرین جنگ صلیبی عمل کرده است..
گوستاوو لوپز، یکی از مالکان شرکت Zonaktiva، می گوید: «مرغ های دریایی که شان کانری با چتر می ترساند تا یک هواپیمای نازی را ساقط کند، در واقع کبوتر بودند. شما را با کایاک از ساحل فابریکیلا می برد - با پشت سر گذاشتن فانوس دریایی قرن نوزدهمی Cabo de Gata، ساخته شده در Punta del Cuchillo بر روی خرابه های قلعه سان فرانسیسکو دو پائولا- به صخره معروف آژیرها، تشکیل منافذ آتشفشانی خاموش که ظاهرا زمانی آنقدر پر از مهرهای راهب بود که گریههایشان با آهنگهای آژیر اشتباه گرفته میشد توسط ناوبرها
ریف Sirens، در Cabo de Gata.
جزیره مور
در این منطقه ماهیگیری با معماری معمولی سفید کاری شده -به دلیل وجود دو سنگی که از آن محافظت می کنند غیر قابل انکار است- هنوز هم می توان بررسی کرد که چگونه مردم محلی با قایق های رنگارنگی که ساحل را لکه دار می کنند به ماهیگیری دست ساز ادامه می دهند زمانی که ماهیگیری نمی کنند و ماهی تازه را به رستوران های محلی مانند La Ola یا La Isoletta عرضه می کنند. از تور تا میز میتوانیم کارتهای او را توصیف کنیم، که در آن غذاهای برنجی (سیاه، خرچنگ، و غیره) خودنمایی می کنند، اما همچنین خورش های معمولی ماهی مانند cuajadera یا ** صیدهای عجیب و غریب مانند گزنه دریایی. **
ساحل آرام Peñón Blanco و Mirador de la Amatista، با مناظر دیدنی از دریای مدیترانه و مناظر وحشی، دیدنی ترین جاذبه های این منطقه هستند، اما نه تنها، زیرا در زیر سطح دریا وجود دارد. بهترین بسترهای دریایی پارک طبیعی Cabo de Gata-Níjar، به همین دلیل است که چندین مرکز غواصی در شهر وجود دارد: Lijo-sub، Sea&Sun و Buceo en Cabo de Gata.
"عمیق وجود دارد غرق شده برای کسانی که غواصی فنی را تمرین می کنند، اما کسانی که تعمید و دوره مقدماتی را انجام دهند ملاقات خواهند کرد نمونه های دیدنی مانند هامور تقریبا 20 ساله که در غار زیر آب زندگی می کند پاکو، یکی از مربیان غواصی در کابو د گاتا، با خنده می گوید و اینکه او از قبل مانند خانواده است.
پارک طبیعی کابو د گاتا: یک محفظه منحصر به فرد و وحشی که در آن می توانید به بستر دریا فکر کنید.
RODALQUILAR و ساحل عالی آن
گذشته (و حال) این شهر داخلی واقع در یک دره است به شدت با صنعت منقرض شده معدن طلا مرتبط است: ساختمانی که در آن فلز قبل از تبدیل شدن به شمش ذوب شده بود به آن تبدیل شده است یک بومموزه به نام خانه آتشفشانها، که هدف آن افشای ویژگی های زمین شناسی ژئوپارک و اهمیت این منطقه معدنی را به یاد بیاورید، جایی که سرب، نقره و زاج نیز استخراج می شد (Torre de los Alumbres در سال 1509 برای دفاع از معدنی از این ماده معدنی ساخته شد که از قرون وسطی برای تثبیت رنگ در منسوجات ضروری بود).
خبری هست از بهره برداری از رگه ای از عقیق و آمتیست در حفاظتگاه رودالکیلار در طول قرن 18، اما تنها مدرک قابل اعتمادی که تا به امروز باقی مانده است، نام (نیمه) گرانبهای منطقه است: Cabo de las Ágatas، که در Cabo de Gata فعلی مشتق شده است.
شما مجبور نیستید منطقه را ترک کنید بازدید از Playazo de Rodalquilar عظیم، از آب های کم عمق کریستالی، قاب شده بین صخره های حجاری شده توسط باد و محافظت شده توسط Castillo de San Ramón. این سنگر که بر روی یک تپه شنی فسیل شده ساخته شده است، به عنوان دارایی دارای منافع فرهنگی اعلام شده است، در حال حاضر به قیمت بیش از سه میلیون یورو به فروش می رسد و با وجود اینکه هنوز خریدار پیدا نکرده است. مناظر صخره های مجاور لا مولاتا قیمتی ندارد.
پلایازو (رودالکیلار)
نگر و آب تلخ
این افسانه که در اثر گذر زمان فرسوده شده است - مانند سرو نگرو همسایه که مواد آتشفشانی را بر روی دریا و سواحل پخش می کند - باقی مانده است که می گوید چگونه لاس نگرا نام خود را مدیون بیوه هایی است که شهر را بنیان نهادند پس از آنکه شوهرانشان، ملوانان اهل سن پدرو، در دریا کشته شدند. همچنین نسخه دیگر در مورد دو برده آفریقایی که به روستاییان داده می شود آنها در خانهای مستقر شدند که به «دلاس نگراس» تغییر نام داد. به هر حال، هیچ ادبیات واقعی یا تخیلی وجود ندارد که بتواند زیبایی این کار را توصیف کند مکان عجیبی که هنوز ماهیگیران برای ماهیگیری زیر ستاره ها بیرون می روند، همان هایی که مسافران در آسمانی بدون آلودگی نوری برای گرفتنشان تلاش می کنند.
می توانید به ساحل شهری و آشنای شهر بسنده کنید یا یک مسیر (مخصوصاً یک ساعت از میان کوهها) به سمت خلیج برهنگی و منزوی سن پدرو در پیش بگیرید. محل سکونت یک جامعه هیپی است که هر سال می بیند که چگونه آب های فیروزه ای آن بیشتر توسط قایق ها و کایاک هایی که از لاس نگرا حرکت می کنند.
یارو سن پدرو، کابو د گاتا.
Cala de Enmedio چشمگیر، و نه "Entremedio"، همانطور که توسط نیویورک تایمز در گزارش رسانه ای که کابو د گاتا را به عنوان "بهشت جنوب اروپا" به تصویر می کشد. درست آنجاست، وسط لاس نگراس و Agua Amarga، شهر خانه های سفید با شمعدانی معروف به ساحل شن های طلایی خوبش.
و اگرچه ما از چرخشی که کارها در کاربونرا گرفته شده است خوشمان نمی آید – همه هزارتوی قضایی را می دانند که تخریب هتل آلگاروبیکو به معنای آن بوده است. غیرممکن است که منظره فانوس دریایی مسا رولدان (بلندترین فانوس دریایی اسپانیا) را دوست نداشته باشید. قلعه قریب به اتفاق سن آندرس و تماشایی (و دسترسی دشوار) Playa de los Muertos. چون همونطور که آهنگ میگه هم میتونی سرکش باشی هم جنتلمن... یا باید بگیم یک گالانت، یک ماهی (تقریبا) منحصر به این ساحل که گرفتنش دشوار است (در کف گل آلود پنهان می شود) همیشه آن را به گران ترین در اسپانیا تبدیل می کند.
خانه مزرعه افراد ضعیف (آلمریا)
خانه های کشاورزی قرن بیست و یکم
استخر فنیقی جواهر کابو د گاتا بزرگترین جاذبه آن است، اما نه تنها، زیرا خانههای مزرعهای زیستاقلیمی آن علاوه بر تزئینی آرام و مدرن، کمتر از یک ساعت با صحرای تابرناس فاصله دارند. جایی که Cortijo del Fraile در آن قرار دارد: ساخته شده توسط رهیبان دومینیکن در قرن هجدهم، صحنه معروف ترین اسپاگتی وسترن های تمام دوران (برای یک مشت دلار، خوب، بد و زشت و مرگ قیمت داشتند) و شاهد خاموش (در حال حاضر ویران شده، حتی اگر به عنوان دارایی منافع فرهنگی اعلام شده است) یکی از تاریک ترین اپیزودهای وقایع سیاه قرن بیستم اسپانیا، Crimen de Níjar، که الهام بخش تراژدی تئاتری Bodas de Sangre اثر فدریکو گارسیا لورکا بود.
اگرچه، با توجه به انتخاب، ممکن است ترجیح داده شود که برای ملاقات نزدیک تر شوید Finca Maltés del Fraile، اولین گردشگری کشاورزی در آلمریا که به شما امکان می دهد در اتاق ها، آپارتمان ها و خانه هایی بخوابید که **معماری آنها بر اساس خانه های مزرعه سنتی آلمریا است. **
Cortijo los Malenos واحه صلح است که در آن می توانید در اتاق های دارای تراس بخوابید و در سه پاسیو آن شاداب شوید. همچنین یک باغ میوه در میان چشم انداز نیمه خشک است. این ملک 70000 متر مربعی دارای باغ و باغ میوه است گیاهان معطر، میوه ها و سبزیجات، که با آنها مربا، کمپوت و سالاد صبحانه درست می کنند. در پاسیو زیبای سینا-صورتی سرو می شود.
یکی از اتاق های Finca Maltés del Fraile، در Cabo de Gata.
با دریا در افق
بار ساحلی ساده دونا پاکیتا، در ساحل سان خوزه، بخشهایی از «پسکایتو» سرخشده را سرو میکند. در تابستان. اگر غذاهای بالاتر می خواهید (و در هر زمانی از سال)، باید به تراس هتلی به همین نام بروید، جایی که تخصص آن ماهی تازه، غذاهای برنجی و بچه شیر خوار ارگانیک از مزرعه خودشان است. اگرچه برای برنج (و محصولات زیست محیطی کیلومتر 0)، یکی از Casa Pepe، با تره فرنگی و میگوی قرمز (فراموش نکنید میگوی نفیس گاروچا جواهر جدید غذایی آلمریا است).
از رستوران 4 گره، در سن خوزه، ما غذاهای مدیترانه ای آن را دوست داریم، همان موردی که رزا، صاحب آن، برای تزیین محل اقامت با استخرهای خصوصی استفاده می کند از بالای تپه هر روز صبح طلوع فیلم را به ما می دهند (یا شبکه های اجتماعی).
پیچیده تر، Chiringuito Café del Cabo، در Las Negras است که او با یک پیام خاطره انگیز از ما استقبال می کند: "مرا در این ساحل ببوس". چه در تراس لعاب دار و چه با پاهایتان در شن روی میزهای بیرون آن، توصیه می شود برای همراهی موسیقی کنسرت های زنده آنها یک موهیتو یا یک کوکتل Black Widow بخواهید.
کافه دل کابو ساحل بار، در لاس نگرا.
آهنگ پاداش اطلاعاتی
در حال حاضر، بهبود دسترسی جاده به پارک طبیعی Cabo de Gata-Níjar، بیش از یک راه حل، چیزی است که ایجاد کرده است، به همین دلیل است که Junta de Andalucía، به منظور حفظ ارزش اکولوژیکی، زمین شناسی و چشم انداز منطقه، چند سالی است که مجبور شده است محدود کردن عبور و مرور وسایل نقلیه موتوری (از اواسط ژوئن تا سپتامبر) به برخی از سواحل طبیعی آن واقع در غرب محله سن خوزه و بین Genoveses و Cala Carbón، ایجاد سه پارکینگ با حداکثر سهمیه روزانه برای خودروها (5 یورو از ساعت 8 صبح و 7 بعد از ظهر) و یک سرویس اتوبوس که از منطقه شهری سن خوزه (2 یورو رفت و برگشت) حرکت می کند.