آن دسته از مهاجرانی که بین اواسط قرن نوزدهم و آغاز قرن بیستم، اسپانیا را برای سفر به قاره آمریکا ترک کردند و با آنها بازگشتند. رویاهای او برای رفاه و ثروت برآورده شد - آنها درخت نخل را به عنوان نمادی از قدرت اخیر خود انتخاب کردند. آ بنر گیاهی قابل تشخیص، سیخ دار و عجیب و غریب که اعلام می کند که ما قبلا هستیم یک عمارت هندی
با این حال، این تنها چیزی نبود که هندی ها با خود آوردند: ثروت، رفاه و معماری منحصر به فرد، ستون فقرات میراث هند است از کسانی که با موفقیت، پول و رفاه به وطن خود بازگشتند، بله، بلکه با ایده ها، پیشرفت و فرهنگ.
معماری هند
آستوریاس نماینده آشکار این مهاجرت اسپانیایی و بازگشت قهرمانانه بعدی آن است (اگرچه اکثر آنها تصمیم گرفتند برای همیشه در قاره آمریکا بمانند) و گواه این امر عمارت ها، عمارت ها و کاخ های هندی آن است.
اگرچه نمی توان از یک سبک واحد صحبت کرد، معماری هندی آستوری - مانند بقیه سواحل کانتابریا - ویژگیهای مشترکی را به اشتراک میگذارد که آن را در یک محیط متمایز میکند، چه شهری و چه روستایی، از سنت مردمی. زیرا در واقع هدف او این بود: تحت تأثیر قرار دادن. نشان دادن موقعیت اجتماعی جدید کافی نبود، بلکه باید این کار را می کرد آن را با یک معماری معتبر ثابت کنید.
موزه مهاجرت بنیاد آرشیو د ایندیانوس
را ساختمان های رنگارنگ و غنی که پشت سر گذاشته بودند -در آرژانتین، کوبا، مکزیک، برزیل، کلمبیا و اروگوئه- به عنوان نمونه ای برای هندی ها عمل کرد. خانه های جدید خود را در آستوریاس ایجاد کنند (آنها همچنین با کتاب های مصور و کاتالوگ پلان ها و ارتفاعات برای دادن دستورالعمل به معماران و سازندگان چیره دست). توسط کارشناسان به عنوان شناخته شده است معماری رفت و برگشت، از آنجایی که از اروپا به آمریکا برده شد تا قرن ها بعد تحت تأثیرات جدید بازگشت. ما نباید فراموش کنیم که آغاز قرن، زبانهای معماری مختلفی را به همراه داشت که یکی پس از دیگری یا همزیستی داشتند: مدرنیسم، تاریخ گرایی، منطقه گرایی و غیره.
الف) بله، در عمارت های التقاطی ایندیانوس عناصر استعمارگر را می یابیم، مانند رواق ها، ایوان ها و تاج گذاری ها، بلکه کلاهک های معمولی هنر دکو یا نماها و نرده ها در سبک آرت نو. هر گونه اشاره ای به معماری فرهنگی اروپایی تا زمانی که مهمانان را متحیر می کرد، خوش آمدید.
گالری -که به زائده لعاب دار خانه تبدیل می شود- یکی از شاخص ترین عناصر است خانه هندی.
طاقهایی به سبک عربی در حیاط Archivo de Indianos.
پیش رفتن
این خانه های مستقل با ابهت، که آنها توسط باغ های خصوصی سرسبز احاطه شده بودند جایی که گونه های بومی با هم همزیستی داشتند گیاهان عجیب و غریب، مانند درختان نخل، آنها نشان دهنده پیشرفت زمان خود بودند، و نه تنها به دلیل ظاهر آراسته و مجلل خود، بلکه به دلیل اتاق های غیر معمولی که در آنها قرار داشتند. از کتابخانه ها گرفته تا سالن های استخر یا اتاق های خیاطی. نه به ذکر است حمام ها، هنوز هم لوکسی است که فقط برای طبقات ممتاز در دسترس است در حدود سال 1900 (اگرچه در بیشتر موارد چنین بود توالتی که در انتهای راهرو یا گالری قرار دارد).
هندی بود پیشگام در پیوستن به پیشرفت نظافت در خانه، اما این تنها مورد نخواهد بود، زیرا ظهور و موفقیت اقتصادی او قبلاً همراه بود بازده اجتماعی یا آموزشی در بازگشت به اسپانیا چند نفر بودند بنیادهای مدرسه خیرخواهانه که توسط مهاجران ثروتمند در زادگاهشان پرداخت می شود. برای مثال، در Luarca/L.Luarca، D. José and D. Manuel García Fernández، از خانواده هندی معروف به Pachorro (آنها نوه های چریک خوزه گارسیا سپدا بودند که در جنگ علیه ناپلئون جنگیده بود و از تیراندازی با "پاچورا" خود جان سالم به در برده بود). ایجاد مدارس، بیمارستان ها و کتابخانه ها، آنها از دانش آموزان حمایت کردند و دوشیزگان فقیر را وقف کردند.
باغی در لاکاسونا د لا پاکا، کودیلرو.
اقامتگاه ها، آبگرم ها و بایگانی ها
بسیاری هستند شهرها و روستاهای آستوریاس که رد پای مهاجرت آمریکایی ها در آنها پدیده ای قابل توجه بود، مانند Alevia مغرور (که به طرز باشکوهی بر فراز دره Peñamellera بالا می رود)، Ribadesella/Ribeseya چشمگیر و دریایی (ویلایی که توسط بورژوازی هند به یک استراحتگاه تابستانی تبدیل شده است) یا گارانای باشکوه (و کاخ آن)، محیطی که مارچیونس آرگوئل برای او انتخاب کرده است. تعطیلات تابستانی پر زرق و برق
همچنین عمارت های بی شماری از سرخپوستان وجود دارد که در سراسر قلمرو آستوریا پراکنده شده اند، بسیاری از آنها به هتل ها و اقامتگاه های جذاب متصل به باشگاه با کیفیت Casonas Asturianas (مانند این هفت، که در زمان یخ زده به نظر می رسند) تبدیل شده اند.
اما اگر وجود داشته باشد یکی که بیش از همه برجسته است La Quinta Guadalupe است، در سال 1906 توسط Íñigo Noriega Laso، هندی که ثروت خود را در مکزیک به دست آورد، دستور ساخت در شهر کلمبرس صادر شد. امروزه بنیاد Archivo de Indianos - موزه مهاجرت و در آن قرار دارد اسناد، عکس ها و اشیاء مربوط به مهاجرت آستوریایی و اسپانیایی در آمریکا نشان داده شده است. موزه ای که وانمود می کند هست ادای احترام و به رسمیت شناختن دائمی مهاجرت و همچنین به شبکه همبستگی ایجاد شده بین مهاجران.
در اینجا در خبرنامه ما مشترک شوید و تمام اخبار Condé Nast Traveler #YoSoyTraveler را دریافت کنید