از طریق خیابان های Baeza می توانید هوای زمان های دیگر را تنفس کنید
یک سایت میراث جهانی از سال 2003، مرکز تاریخی بائزا این همه یک است قدم زدن در قرون وسطی و رنسانس . همچنین سفری به قلب غذا شناسی جین . به دور از گردشگری انبوه، بائزا صبورانه با آرامش هر شهر اندلس صبر کنید.
در داخل کشور است، بیش از 200 کیلومتر از ساحل فاصله دارد، اما بائزا گردشگاه دارد . در مورد آن است پیاده روی دیوارها، اطراف جنوب شرقی شهر
دیدگاههای آن مناظر پانوراما را ارائه میدهند اقیانوسی که نه از آب، بلکه از نفت ساخته شده است . هستند میلیون درخت زیتون که تا بی نهایت امتداد می یابد که با فرا رسیدن پاییز پر از غبار می شود.
پرتگاهی که در غروب انعکاس می یابد یک منظره تاریک تنها با چند چراغ در افق: آنها شبیه کشتی هایی به شکل شهر هستند که قرن ها در دریای خشکی لنگر انداخته اند. جایی که مرغان دریایی کبک، ملوان، هموطن و در تورهایشان، صید روز شبیه زیتون است.
دریای درختان زیتون در بائزا
آیا او پیاده روی دیوارها یک مکان عجیب، تقریبا اعتیاد آور از آن خیابانهای باریکی بیرون میآیند که وارد مرکز تاریخی Baeza میشوند و قدم زدن از طریق آنها تجربهای حسی دارد. سکوت رعد و برق است فراتر از باد و بال زدن برخی پرندگان. و دیوارهای سنگی به سمت هزارتویی می لغزند که در اطراف آن کلیسای جامع، تبدیل به گذرگاهی به عصری دیگر می شود.
بدون نورهای خیابان که برخی از گوشه ها را روشن می کند و تمیزی عمومی عالی، تصویر می تواند کاملا متعلق به زمانی در قرن شانزدهم باشد . شاید برای همه اینها اعلام شد سایت میراث جهانی در سال 2003.
از میان کوچه های بعزا
او توضیح می دهد: «این مکانی با جذابیت بسیار خاصی است که هر کسی می تواند از چارچوب قرون وسطایی لذت ببرد. پپا مورنو ، که دقیقاً گوشه ای از این هزارتو را انتخاب کرد، در خیابان اصلی ، کارگاه سرامیک خود را نصب کند. تنها در شهر
مورخ هنر ، کار او پس از گذراندن به سمت سرامیک کشیده شد مدرسه هنر گرانادا . چیزی که ابتدا یک سرگرمی بود، بعداً به حرفه او تبدیل شد.
او تمام سال 2014 را صرف تحقیق در مورد این موضوع کرد اشکال و کاربرد سرامیک که در Baeza در سال ساخته شد قرن هفدهم با کمک باستان شناسان، مجموعه داران خصوصی و آثاری از موزه های منطقه.
مورنو که در استودیوی او میتوانید کاتالوگ خوبی از قطعات پیدا کنید، میگوید: «در پایان سال، پس از مطالعه شکلها و دریافت رنگ آبی اصلی آن زمان، آن را در معرض دید عموم قرار دادیم. همان کوزه ها، فنجان ها، آلکوزها، کوزه ها، مشعل ها، بشقاب ها، هاون ها یا حوض هایی که 400 سال پیش مورد استفاده قرار می گرفتند..
جزئیات سفال پپا مورنو
بسیار نزدیک، در سراسر میدان آرکدیکون ، شما به سرعت به دروازه ماه، ورودی که امروز از طریق آن به آن دسترسی دارید کلیسای جامع بائزا. این بنا بر روی یک مسجد قدیمی ساخته شده است و دارای دگرگونی های معماری متعددی است که آن را به یک ساختمان به سبک گوتیک تبدیل کرده و نمای رنسانس را به دنیا نشان می دهد.
مشرف به پلازا د سانتا ماریا است ، جایی که یک فضای واحد را در کنار تالارهای شهر بالا (قرن پانزدهم)، منبع سانتا ماریا (قرن 16) و مدرسه علمیه سن فیلیپه نری (قرن هفدهم). در میان آنها، بچهها توپهایی را به دیوارهایی زدند که از قبل آنجا بود، زمانی که میکل آنژ و داوینچی جهان را شگفتزده کردند.
در زیر است کاخ Jabalquinto . نمای باورنکردنی آن سبک گوتیک الیزابتی را بر اساس نقاط الماس، سپرها و میخ ها نشان می دهد، در حالی که در داخل یک حیاط زیبای رنسانس و یک راه پله باروک وجود دارد. این ساختمان امروز دانشگاه بین المللی اندلس (UNIA) را در خود جای داده است که افراد را از سراسر جهان برای تحصیل در مقاطع کارشناسی ارشد و تحصیلات تکمیلی عالی جذب می کند.
کلاس ها مشرف به میدان کوچکی هستند که در آن پلاکی یادآور دوبیتی است که می گوید زندگی ما رودخانه هایی است که به دریا می ریزند. از کنارش او تقریباً بدون توجه، خجالتی عبور می کند، کلیسای سانتا کروز ، یک نادر مطلق در جنوب. از آنجایی که فتح مسیحیان در اواخر اندلس انجام شد، تقریباً هیچ ساختمان رومی در این منطقه وجود ندارد و این ساختمان که در قرن سیزدهم ساخته شده است، بهترین ساختمانی است که در کل جامعه حفظ شده است.
میدان سانتا ماریا
میراث Baeza به هر چیزی که می خواهید می دهد . ساعت ها و حتی روزها را صرف بازدید از هر مکان با جزئیات کنید یا به سادگی چشمان خود را باز کنید و بی هدف سرگردان.
به هر حال، همیشه باید از خیابان رومانونز به سمت قصابی های قدیمی، دفاتر اسناد رسمی، قدم بزنید. چشمه شیرها و طاق ویلار.
همه اینها در میدان پوپولو، جنب پیاده روی مشروطه . از آنجا، در عرض چند دقیقه می توانید از ساختمان تالار شهر بازدید کنید خانه سابق آنتونیو ماچادو، ویرانه های باورنکردنی صومعه سانفرانسیسکو و سالن زیبای آن یا بازار کوچک غذا، پر از محصولات محلی.
کاخ Jabalquinto
بائزا علیرغم اینکه خیلی کوچک است، دیدنی است "، صورتحساب مانوئل طاس، که تمام اسرار شهر محل تولدش را می داند. در سن 15 سالگی با برادرش یک بار افتتاح کرد و از آن به بعد تقریباً همه کارها را انجام داد.
او کلوپهایی را اداره میکند که در آنها «از شرم» پشت به مردم موسیقی مینواخت، جشنوارههای موسیقی الکترونیک راهاندازی کرده، کنسرتهای متعددی ترتیب داده و به سراسر جهان سفر کرده است: دوستانش میگویند که یک بار به تایلند سفر کرد ده روز و بعد از سه ماه برگشت. پروژه ماقبل آخر او بازسازی قصری از اواخر قرن شانزدهم بود، ** Palacio de Gallego **، که در راه تبدیل شدن به یک کوکتل بار بود اما در نهایت به جذاب ترین رستوران شهر تبدیل شد.
در حدود 700 متر مربع خود دارای یک پاسیو زیبا است که برج کلیسای جامع به طرز عجیبی به نظر می رسد. یا شاید حسادت: تراس دارای یک استخر، باربیکیو و یک درخت سیب سیب است که روی میله ای تکیه دارد که زمانی مانوئل یک موهیتو خوشمزه درست کرده بود.
دو اتاق دیگر در خانه دارای یک سالن کوچک غیررسمی و یک سرداب زیبا و کوچک است 180 مرجع شراب با کیفیت. اما ستاره خانه یک اتاق غذاخوری است که توسط سقف خزانه ای تماشایی که اخیراً بازسازی شده است در قرن هفدهم قرار دارد.
فرآیندی که در آن کالوو از فرصت استفاده کرد و a را اضافه کرد Bestiary قرون وسطی، و همچنین برخی از اشعار برگرفته از بیش از 6000 پرونده ای که او در دفتر خود نگهداری می کند. "آنها از آهنگ های Los Planetas، Lagartija Nick یا Lori Meyers هستند، اما برخی از عباراتی که معانی پنهانی دارند." مردی از بائز که هرگز از آینده نگریسته نمی شود، به طرز رمزآمیزی اضافه می کند: او اخیراً خانه ای را در کنار قصر با ایده ایجاد اقامتگاه با چندین سوئیت خریداری کرده است.
یک بار سر میز، تخصص خانه است آشپزخانه با اخگرهای چوب زیتون ، که عطرهای منحصر به فردی را به برش های مختلف گوشتی که با آنها کار می کنند، به سبزیجات محلی یا گوشت می دهد. صدف های نفیس کاریل
درخشان ترین ظرف او هستند تخم مرغ با ترافل، ژامبون ایبری و میگو سفید، روی سیب زمینی و مقداری روغن زیتون فوق بکر از نوع پیچوال سرو می شود. بهترین کار این است که اجازه دهید مانوئل خودش ظرف را حک کند و سپس آن را با چاردونی عالی که به عنوان شراب خانگی سرو می کنند میل کنید. رستوراندار که میلفوی روکفور را با روغن آربکینا و بستنی وانیلی برای دسر توصیه میکند، میگوید: «هرکس آنها را امتحان میکند، خوابشان را میبیند».
این پاسیو مورد حسادت بائزا (و بخشی از جهان) است.
در کنار او قرار دارد هتل مون گیت (یک چهار ستاره عالی برای استراحت و امتحان کردن غذاهای رستوران La Pintada آن) و کمی جلوتر، میخانه چوب دارچین شعبه رستورانی به همین نام در لینارس. این یک مکان خوب - با یک اتاق داخلی و یک پاسیو بیرونی با منظره کلیسای جامع - است که محصول Jaén پایه آن است.
از جمله تاپاس هایی که نوشیدنی را همراهی می کنند می توانید سفارش دهید تنقلات خوشمزه مانند اوچیو (نان روغنی با پاپریکا معمولی منطقه) پر کردن کمر تخته خنجر، فلفل برشته و آیولی، برگر کاری یا کله گراز سیر آتائو (بدون ترس، سوسیس روی سس سیر و روغن و سیب زمینی است).
گوشت و سبزیجات بازی از باغ Jaén منویی را کامل می کند که در آن باید، بله یا بله، صورت خوک ترد را با عسل و کاری امتحان کنید: اگرچه خوردن صورت خوک عجیب به نظر می رسد، طعم آن شما را به پشیمانی دعوت می کند: به طور خاص. ، قبلاً از طعم باورنکردنی آن لذت نبرده باشید.
خوشبختانه، Baeza پر از بارهایی است که ارزش دیدن را دارند. بورلادرو یا میخانه آرکداکون دو نمونه خوب هستند، همانطور که هست آرایشگاه ، فضایی با دکوراسیون صنعتی که در آن سه بازانو در سال 2016 گفتگویی را به واقعیت تبدیل کردند که از دوران جوانی آنها تکرار شده بود.
یکی از شرکا توضیح می دهد: "ما همیشه می خواستیم چیزی شبیه به این راه اندازی کنیم و در نهایت این فرصت پیش آمد." خوان کارلوس گریل درامر Supersubmarina نیز اضافه می کند، که تاسیس را به عنوان یک بار، رستوران یا میخانه تعریف نمی کند: "**این کمی از همه چیز است". **
تاپا سر گراز در چوب دارچین
آنها یک باربیکیو در پاسیو دارند که به بسیاری از غذاهایشان مانند مجموعه ای از گوشت خوک ایبری که از طعمه، مارمولک و راز تشکیل شده یا سیخ گوشت آهو، حس مشترک اخگر را می دهد. همچنین بخشهایی از محصولات محلی با رنگهای شرقی و اتاقی وجود دارد که هر از گاهی کنسرتهایی را در آن برگزار میکنند.
مکان جالب دیگر این است گوشه بائزا ، جایی که ماری کارمن کروز آشپزخانه ای را اداره می کند که از آن برخی از تاپاهای کلاسیک شهر را دوباره اختراع کرده است. این یک مرجع برای همسایگان خود است که همیشه مسیر خوبی برای بازدیدکنندگان است.
برای به پایان رساندن مسیر غذا، هیچ چیز مانند عبور از آن نیست خانه خوانیتو ، تنها رستوران با یک Sun Repsol در Baeza . مترادف با سنت، طعم آن از تاریخ محلی بر اساس محصولات صد در صد از Jaén نجات یافته است. این کسب و کار خانوادگی که یک هتل هم هست از چه چیزی سرچشمه می گیرد لوئیزا مارتینز و خوان سالسدو آنها بین دهه 50 و 70 قرن گذشته در مرکز شهر اجرا می شدند.
امروزه یک معبد آشپزی است که از طریق آن شخصیت هایی مانند رافائل آلبرتی، آندرس سگویا، فرانسیسکو آیالا، سانتیاگو کاریلو و میگل ریوس. و بسیاری دیگر که اثر خود را بر این شگفتی گذاشته اند که کتاب امضای آنهاست.
virolos خوشمزه Baeza
خانه خوانیتو به سنت میچسبد: آشپزخانههای آن دستور العملهایی را از قرن نوزدهم به ارث بردهاند که اکنون کاملاً از آن پیروی میکنند. خوان لوئیس سالسدو، رئیس اتاق ناهارخوری میگوید: «حتی امروز هم ما به درست کردن برخی غذاها به همان روشی که مادربزرگ بزرگم انجام میداد ادامه میدهیم. برادرش پیتر سالسدو او است مدیر یک آشپزخانه جایی که، گاهی اوقات، هنوز هم می توانید لوئیزا را - در 87 سالگی - در حال آماده کردن غذا برای کارکنان ببینید.
در اجاقهای آن، تراتر خوک، کنگر، ماریناد، دم گاو، پاته کبک، کبوتر میپزند.» کل منو بر اساس محصولات سنتی و طبیعی است. هیچ مصنوعی وجود ندارد سالسدو تاکید می کند که همه چیز با روغن زیتون فوق بکر تهیه می شود که در 190 هکتار درخت زیتونی که این خانواده در اختیار دارد و در کارخانه روغن سازی خودش به تفصیل تهیه شده است. روغن های ویانا . برادر سوم، دامیان سالسدو، از او مراقبت می کند.
در فشار روغن این سه برادر هر سال به پدر و مادر خود ادای احترام می کنند بطری کردن 4000 بطری روغن زیتون فوق بکر تعدادی زیتون که در یک روز در سه مزرعه مختلف جمع آوری می شوند.
خانواده خلاق Virolos
این روغن Juanito y Luisa نامیده می شود و فراتر از ارزش احساسی آن، به عنوان یکی از بهترین روغن های Jaén برجسته می شود. و اینکه در استان تعداد کمی وجود دارد، همانطور که در خانه نفت که شما را به مرکز Baeza می برد تا در میان مارک های روغن های ارگانیک، زودهنگام برداشت، گونه های Arbequina یا Picual... و همچنین برخی زیتون های خوشمزه Cornezuela یا حتی لوازم آرایشی گم شوید.
از درب آن، با عبور از پلازا دل پوپولو، می توانید پنجره های بزرگ کافه تریا را ببینید. فرول ، که در آن علاوه بر خوردن چند صبحانه شگفت انگیز (و بسیار ارزان)، ویرولوهای مشخصه را سرو می کنند، کیکی که با خمیر نازک، موی فرشته و شکر پودری درست می شود. آنها آنها را فقط در اینجا درست می کنند: آنها از سال 1870 دستور غذا را مخفیانه و در قفل و کلید نگه می دارند . یک دلیل دیگر (و تعداد کمی وجود دارد) برای بازدید از Baeza.
روغن در آسیاب رستوران Juanito