دختر جولیا تا 20 دسامبر 2019 پایه ملوان جنوایی را در میدان کولون اشغال خواهد کرد.
به روز رسانی در روز: 11/12/20. جولیا در سال 2018 وارد میدان کولون مادرید شد تا به طور موقت روی پایهای که مجسمه قدیمی ملوان جنوا در آن قرار داشت بماند و اکنون، شورای شهر اعلام کرده است که کمی بیشتر خواهد ماند به طور خاص، یک سال دیگر، تا 20 دسامبر 2021.
لیورپول در سال 2009 رویای خود را داشت، نیویورک در سال 2011 اکو را داشت، آلبرتا در سال 2012 سرزمین عجایب خود را داشت، ونیز Rui Rui خود را در سال 2013 داشت و در سال 2018، لاو برای لذت بردن هلندی ها در شهر لیواردن ساکن شد. مادرید برای اشغال یکی از مکانهای عمومی ما به یکی از چهرههای غولپیکر شناختهشده و مشهور هنرمند کاتالانی Jaume Plensa** نیاز داشت.
جولیا از قطعات رزین پلی استر و پودر سنگ مرمر سفید ساخته شده است.
این مجسمه با ارتفاع 12 متر ظاهر یک دختر را نشان می دهد تا به قول هنرمند، «کمی لطافت» را در مکان معرفی کند. جولیا ساخته شده از رزین پلی استر و پودر سنگ مرمر سفید، که "در قلب وجود ما قرار دارد"، چشمانش را بسته است، زیرا طبق جایزه هنر ولاسکوئز در سال 2013، "او به دنبال این است که هر یک از آنها درونیات پنهان خود را بیان کنند. جهان ".
این قطعه بی نظیر، قبلاً بخشی از شکل ظاهری میدان است - در واقع صراحتاً برای آن ساخته شده است. بخشی از یک برنامه هنری است که توسط شورای شهر مادرید سازماندهی شده است که تحت حمایت بنیاد ماریا کریستینا ماسااوو پترسون (FMCMP) در طول سه فراخوان اول، شامل نمایش یک اثر هنری (انتخاب شده در رقابت عمومی) در همین مکان در طول دوره است. یک سال کامل
در واقع، تمدید حضور جولیا در پلازا د کولون به لطف توافقی که بین بنیاد مذکور و Consistory از طریق دپارتمان فرهنگ، گردشگری و ورزش صورت گرفت، امکان پذیر شد.
هنرمند پلاستیک Jaume Plensa خود را بیش از هر چیز یک مجسمه ساز می داند.
هنرمند پلاستیک Jaume Plensa خود را عمدتاً یک مجسمهساز میداند، اما در زمینههای هنری دیگر مانند شعر نیز برجسته است، به همین دلیل است که میخواستیم بازتولید کنیم. کلمات زیبایی که با آن پروژه را توصیف می کنید که جولیا را شکل داد:
«هیچ کس تا به حال صورت خود را مستقیماً ندیده است.
ما فکر می کنیم به لطف تصویر نامشخصی که آینه ها به ما می دهند، آن را می دانیم.
چهره ما شکی است که همیشه همراه ما خواهد بود.
شکی که ما سخاوتمندانه به دیگران به عنوان وفادارترین سند از اینکه چه کسی هستیم... از آنچه که معتقدیم هستیم، عرضه می کنیم.
هر چهره نشان دهنده همه ماست.
هزاران و هزاران چهره مانند کلمات، مانند مناظر در هم تنیده شده اند.
مثل رویاها
من، تو، او، او... صورت مال همه ماست. این مکان مشترک است که ما را به جامعه ای تبدیل می کند که در آن به همه زبان ها صحبت می کنیم و در آن احساس می کنیم که دوستش دارند.
جولیا خطاب به قلب وجود ماست.
آینهای شاعرانه و مجازی است که هر یک از ما میتوانیم خود را در صمیمیترین پرسشهای خود در آن ببینیم:
در چه چیزی و چگونه می توانیم زندگی اطرافیان خود را بهبود بخشیم؟ چگونه می توانیم به کسانی که خانه یا شغل خود را از دست می دهند کمک کنیم؟
چگونه برای کسانی که در حال فرار از کشور خود به دنبال خانه جدیدی هستند مفید باشیم؟
آیا راهی برای توقف گرسنگی، جنگ یا خشونت از هر نوعی وجود دارد؟
برای ایجاد جامعه عادلانه تر و بردبارتر، تا چه حد باید به کودکان آموزش داد؟
و غیره و غیره و غیره
اینهمه چهره، اینهمه سوال...!"
جیمز پلنسا
جولیا در تئاتر فرنان گومز. فرهنگسرای ویلا و روبروی کتابخانه ملی.