بعد از تابستان 1993، کارلا سایمون او دوباره به زندگی خود و خانواده اش نگاه می کند، دوباره به درون نگاه می کند تا فیلمی را به نمایش بگذارد که آنقدر شخصی است که کاملاً جهانی است. که در آلکاراس (اکران در 29 آوریل)، کارگردانی که با خرس طلایی در آخرین جشنواره فیلم برلین غرور، بدبختی، تغییر، درخشندگی و خامی را آشکار می کند زندگی روستایی، زندگی روستایی
او می گوید: «عموهای من در آلکاراس هلو می کارند. قبلاً با پدربزرگش کار می کردند که مرگ چند سال پیش او انگیزه ای بود که باعث شد به آن مکان و آن کار سنتی و خانوادگی جور دیگری نگاه کند. او فاش میکند: «دردی که برای مرگ پدربزرگم احساس میکنیم باعث شد که برای میراث و کار او ارزش قائل شوم.
"برای اولین بار تصور کردم که درختانی که خانواده من می رویند و ارزش زیادی دارند، ممکن است ناپدید شوند. ناگهان احساس کردم باید این سایت را نشان دهم، نورش، درختانش، مزارعش، آدمهایش، چهرهشان، سختی زندگیشان، گرمای ماههای تابستان... فکر میکنم ارزش سینمایی زیادی دارد.»
خانواده سول
و اگر داشته باشی چی؟ Alcarràs یک شهر است لریدا، از منطقه Segrià، که هم مرز با آراگون است. این یک منطقه داخلی است که بسیار به حومه شهر می نگرد. سیمون در آنجا قرار می گیرد خانواده اصلی او، سوله. خانواده ای که سه نسل در مزارع خود کار می کنند، هلو و هلو پاراگوئه برداشت می کنند، با دست می چینند، هر شب خرگوش می کشند تا محصول را خراب نکنند.
فیلم زمانی شروع می شود که آنها متوجه می شوند که تابستان امسال آخرین محصول خود را برداشت می کنند، مزارعی را که کار کرده اند و در آن زندگی کرده اند را از دست خواهند داد، زیرا آنها هرگز روی آنها اوراق امضا نکرده اند، بلکه فقط کلمه بین همسایگان خوب را امضا کرده اند. مالک جدید می خواهد درختان هلو را حذف کند تا پنل های خورشیدی را سودآورتر قرار دهد.
کوچکترین، شادترین.
سیمون میگوید: «انسانها زمین را از دوران نوسنگی در گروههای خانوادگی کوچک کشت میکردند، این قدیمیترین کار در جهان است. اما این درست است که داستان سوله در زمانی اتفاق میافتد که این نوع کشاورزی دیگر پایدار نیست.»
تاریخچه این خانواده متعلق به بسیاری دیگر است. مردمی که می خواهد از زمین زندگی کند. برای همه چیز و با وجود همه چیز. «آلکاراس ادای احترام به مقاومت آخرین خانواده های کشاورز است، به گفته این کارگردان که قبلاً جایگاهی در تاریخ سینمای اسپانیا ایجاد کرده است، هر روز خطر انقراض بیشتری در دنیای غرب وجود دارد.
زندگی واقعی
علاوه بر این، در آلکاراس، چندین نسل از یک خانواده با هم زندگی می کنند. تم بسیار شخصی دیگر برای کارلا سیمون و فوق العاده جهانی برای همه. پدربزرگی که بی سر و صدا تا پایان هر آنچه می دانست می پردازد. پدری که با او و با همه عصبانی زندگی می کند. همسر فداکارش. عمه ای که سعی می کند واسطه شود، آن که به دنبال راه دیگری می گردد. بچه های نوجوان با یک پا در آن دنیای کشاورزی و روستایی و پای دیگر در موسیقی و مهمانی. کوچولوهایی که در آن زمینه ها شاد هستند. هر یک از اعضای سوله تلاش می کند تا جایگاه خود را در جهان پیدا کند در زمانی که آنها در شرف از دست دادن هویت خانوادگی خود هستند،” سیمون می گوید.
پدربزرگ و نوه.
برای او، آلکاراس همچنین «فیلمی درباره روابط خانوادگی است، تنش بین نسل ها، نقش های جنسیتی و اهمیت متحد بودن در زمان بحران». آن پدری که دوست دارد پسرش درس بخواند، با اینکه تراکتور را به کتاب ترجیح می دهد، کمتر به او کمک کند. آن دخترانی که آهنگ غرور و هویت روستایی را که پدربزرگشان همیشه برایشان خوانده است، از زبان می دانند.
مانند Verano 1993، Alcarràs پر از جزئیات و طبیعت گرایی است. تابستان قطعی دیگری است، نوستالژیک و زیبا در دوردست، در صحنه های کوچک، گفتگوهای خارج از صفحه نمایش، در آن جادوی جستجوی طبیعی بودن روایت می شود. کارگردان در میان چیزهای دیگر، به لطف گروهی از بازیگران غیر حرفه ای
بازی در میان درختان هلو.
تابستان قبل از کووید جشن های شهرهای منطقه به دنبال قهرمانانشان گشتند، به امید یافتن آنها در یک خانواده. من می خواستم آنها این ارتباط را با زمین داشته باشند و همچنین به لهجه خاص منطقه صحبت کنند. آنها بیش از 7000 نفر را دیدند. در نهایت، هر یک از سوله از یک خانواده سلطنتی متفاوت هستند، اما آنها زمان زیادی را با هم برای تمرین، بداههگویی سپری کردند که یک خانواده جدید و بسیار واقعی را تشکیل دادند. آنها پیوندهایی به قدری شدید ایجاد کردند که حتی امروز آنها همچنان با نام شخصیت هایشان خوانده می شوند.» صورت حساب
آلکاراس فیلم مهمی است، بسیار مهم. برای حوزه و برای سینما. برای همه. برای اولین نمایش آن شما می توانید بازیابی 14 اتاق بسته است بین لیدا و تاراگونا، 14 شهرداری که سال ها بدون سینما بودند، می توانند آن را ببینند. این یک معجزه است. یک شادی مثل این فیلم، مقاومت از روستا و از زندگی که می خواهد مقاومت کند.
بازی با آنچه که پشت سر گذاشته شده است.